เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 309
บทที่ 309
อาจารย์อู๋โฉวอยากถามหมิงจูตอนนี้เลย ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ แต่น่าเสียดาย ครั้งก่อนที่หมิงจูโดนกระบี่ของฉู่สิงฟันเสื้อขาดที่คณะสงบใจ ดังนั้นวันนี้หมิงจูจึงไม่ได้มาด้วย ดูเหมือนคงต้องกลับไปถาม อาจารย์อู๋โฉวไม่มีทางเชื่อ คนคนหนึ่งเห็นเพียงรอบเดียว แล้วจะสามารถฝึกเคล็ดวิชาบู๊ที่มั่นคงของคณะพวกเธอได้
บนเวทีประลอง พลังปราณบนตัวเฉียวเซวียนกลายเป็นรูปร่างมังกร
มังกรขาวคำราม ที่เกิดจากการรวมของพลังปราณของเขา
“เคล็ดวิชาบู๊ที่มั่นคงของคณะกำแหง วิชาราชันมังกร!”
หานเฟิงตะโกนออกมา เขาดูนั่งไม่ค่อยติดแล้ว เคล็ดวิชาบู๊นี้ สามารถยกระดับพลังการต่อสู้ของนักบู๊ได้ทุกด้าน ว่ากันว่าแค่ฝึกเคล็ดวิชาบู๊นี้ถึงระยะรู้ความ นักบู๊แดนปราณนอกสามารถสู้กับนักบู๊แดนปราณชีวิตได้เลย ส่วนนักบู๊แดนปราณชีวิตจะสามารถสู้กับนักบู๊แดนปราณดินได้อย่างซึ่งหน้า
เคล็ดวิชาบู๊ที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง เคล็ดวิชาบู๊ระดับดินขั้นกลางที่แท้จริง
เฉียวเซวียนยกมือพุ่งเข้าไปฆ่าลู่ฝาน แขนสองข้างกลายเป็นกรงเล็บมังกร
“พัง!”
กรงเล็บสองข้างโจมตีลงมา ขอบเขตการโจมตีขนาดใหญ่ ทำให้ลู่ฝานไม่สามารถหลบได้ ทำได้เพียงยกกระบี่ขึ้นมาต้านทานไว้
เสียงดังสนั่น ข้างๆ ลู่ฝานระเบิดจนเป็นหลุมลึกนับไม่ถ้วน ตัวซีกหนึ่งของเขาโดนกรงเล็บตบจนจมลงไปบนพื้น
เฉียวเซวียนเหาะเข้ามาแล้วสะบัดตัวเตะทันที
“ทำลาย!”
เห็นได้ด้วยตาเปล่า พลังปราณแข็งแกร่งกลายเป็นมังกรปีศาจพุ่งออกไป อ้าปากกว้างโจมตีใส่ลู่ฝาน
ลู่ฝานที่ตัวจมลงไปในเวทีประลอง โดนเตะจนปลิว กระแทกจนเวทีประลองเป็นรอยแยกลึกลงไป รอยร้าวมากมายแผ่กว้างออกไปรอบๆ ทั้งเวทีประลองแทบจะสลายเพราะการโจมตีของเฉียวเซวียน
“ดี! ศิษย์พี่เฉียวเซวียนสู้ได้ดีมาก!”
“ศิษย์พี่เฉียวเซวียนไร้เทียมทาน ราชันมังกรนิรันดร์ เป็นหนึ่งในใต้หล้า!”
“พญาสิงห์ไร้เทียมทาน ราชันมังกรไร้เทียมทาน!”
…..
นักเรียนคณะกำแหงแผดเสียงตะโกนออกมา สองกระบวนท่านี้ทำให้คณะกำแหงดูดีมาก
นักเรียนหญิงคณะกำแหงที่มีไม่มาก ตอนนี้ถอดเสื้อผ้าเต้นกันแล้ว
ปราณชี่บนตัวลู่ฝานสั่นไหว เจ็บปวดไปทั้งตัว
“พลังแข็งแกร่งมาก วิชาราชันมังกร ชื่อเสียงสมคำร่ำลือ!”
เฉียวเซวียนพุ่งเข้ามาอีกครั้ง การต่อสู้ไม่จบไม่สิ้น เขาไม่ให้โอกาสคู่ต่อสู้ได้หายใจ
กรงเล็บโจมตีลงไปอีก ครั้งนี้เขาจับกระบี่หนักของลู่ฝาน
“แย่งชิง!”
เฉียวเซวียนจะแย่งกระบี่หนักของลู่ฝาน
แต่ทว่าลู่ฝานกลับยิ้มออกมา ปล่อยมือให้เฉียวเซวียนเอากระบี่หนักไป
เฉียวเซวียนรู้สึกผิดปกติ กำลังจะป้องกัน แต่เห็นลู่ฝานปรากฏตัวตรงหน้าเขา จับแขนเขาเอาไว้ ไฟลุกขึ้นมาทั้งตัว
“ย๊าก!”
ลู่ฝานแผดเสียงออกมา ยกเฉียวเซวียนขึ้นมาด้วยมือเดียว จากนั้นกระแทกลงกับพื้นอย่างแรง
เส้นเลือดปูดขึ้นทั้งแขน ให้เทียบเรื่องการระเบิดพลัง ลู่ฝานไม่เคยกลัวใคร
ปราณชี่ระเบิดออกมาทันที พลังที่เหนือกว่าพลังปราณทั่วไป 20-30 เท่า กดเฉียวเซวียนเอาไว้กับเวทีประลอง
เฉียวเซวียนยังดิ้นไปมา อ้าปากคำรามออกมา
เสียงโหยหวนอันน่ากลัว ทำให้คนรอบๆ ปวดแก้วหู
ปราณชี่ในตัวลู่ฝาน แปรเปลี่ยนเป็นพลังวิญญาณ ต้านทานเอาไว้ทันที ทันใดนั้นก็ยกเฉียวเซวียนขึ้นมาอีก และกระแทกลงบนพื้นอีกครั้ง
ภาพลวงตามังกรบนตัวเฉียวเซวียนโดนลู่ฝานกระแทกจนเบาบางลงไปไม่น้อย
คนที่ชอบต่อสู้สุดกำลังอย่างเฉียวเซวียนต้องใช้วิธีที่รุนแรงยิ่งกว่าโจมตีกลับไป
ทุกคนช็อกกับพลังระเบิดของกล้ามเนื้อของร่างกายลู่ฝาน