เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 426
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 426
ลู่ฝานอึ้งไปเลย
คนที่อึ้งพร้อมกับลู่ฝานนั้น ยังมีอาจารย์ซิงยวนที่ยืนอยู่บนท้องฟ้าด้วย
ใบหน้าของอาจารย์ซิงยวนที่เผยรอยยิ้มออกมาเมื่อสักครู่ ตอนนี้มันกลายเป็นหน้าของคนซื่อบื้อที่โดนฟ้าผ่าและยืนอึ้งไปเลย
สีหน้าของท่านผอ.แปลกประหลาดมากๆ เด็กผู้หญิงคนนี้ เขาก็ไม่กล้าผิดใจกับเธอเหมือนกัน
อืม เธอจะทำอะไรก็แล้วแต่เธอเลย อย่าเข้าไปยุ่งจะดีกว่า
ลู่ฝานกลืนน้ำลายตัวเองและพูด:”เธอคิดจะทำอะไร?เธอจะให้ฉันรับปากเรื่องอะไร?”
ฮ่วนเย่ว์เผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาและพูด:”ฉันอยากจะเข้าคณะหนึ่งเดียว มันไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลย ถ้านายทำได้ ฉันจะยอมแพ้ทันที”
ในเวลานี้ สนามประลองเงียบสนิท
นักเรียนที่ดูการประลองครั้งนี้ต่างเงียบเหมือนกัน
“ผู้หญิงคนนี้ เธอบ้าไปแล้วเหรอ”
“ทำไมคณะหยินหยางถึงได้มีลูกศิษย์หญิงแบบนี้ ถ้าเอี๋ยนชิงไม่ได้สลบอยู่ เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาคงโกรธจนสลบไปอย่างแน่นอน”
ในคณะกำแหง เฉียวเซวียนหัวเราะจนปวดท้อง
“โอ๊ย คณะหยินหยางโชคร้ายจริงๆ ฮ่าๆๆ มันตลกมากๆ”
ในคณะสงบใจ หลิงเหยามองดูสายตาของฮ่วนเย่ว์ผ่านกระจกจำภาพด้วยสีหน้านิ่งเงียบ ดูเหมือนเธอจะสัมผัสอะไรบางอย่างได้ แต่เธอไม่แน่ใจว่ามันจะใช่อย่างที่เธอคิดหรือเปล่า
ด้านบนของคณะหยินหยาง อาจารย์อี้ชิงหัวเราะเสียงดังออกมาและพูด:”ฮ่าๆๆ ข้อเสนอนี้……โอ๊ย ฉันจะพูดยังไงดีนะ ลู่ฝานรับปากเธอได้เลย มันไม่ใช่ปัญหาอยู่แล้ว เรื่องนี้ฉันอนุญาต”
อาจารย์อี้ชิงไม่อยากจะพูดเบาๆ เขาตะโกนออกมาทันที
อาจารย์ซิงยวนกำมืออย่างแน่นจนเลือดไหลออกมา เขากัดฟันและพูด:”อี้ชิง คณะหนึ่งเดียวของพวกคุณรับลูกศิษย์ต้องดูนิสัยไม่ใช่เหรอ?พวกคุณเข้มงวดมากๆในการรับลูกศิษย์ไม่ใช่เหรอ?ทำไมวันนี้ถึงเปลี่ยนกฎระเบียบง่ายๆแบบนี้ละ”
อาจารย์เต้ากวงที่อยู่ข้างๆพูดด้วยรอยยิ้ม:”กฎระเบียบไม่ได้เปลี่ยน นิสัยแบบนี้ ฉันชอบมากๆ”
อาจารย์อี้ชิงเอ่ยปากพูด:”ใช่แล้ว ฉันก็ชอบเหมือนกัน ถ้าทำให้นายเสียเปรียบและยอมแพ้ได้ ทำให้คณะหนึ่งเดียวของพวกเราได้หอเก็บวิชาจากคณะหยินหยางของพวกคุณ ถึงแม้ต้องรับลูกศิษย์เพิ่มอีกหนึ่งคน มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อยู่แล้ว”
อาจารย์ซิงยวนรู้สึกโกรธมากๆจนหน้าดำ เขาพูดอย่างเคร่งขรึม:”ฉันไม่อนุญาต เธอเป็นลูกศิษย์ของคณะหยินหยาง ฉันไม่อนุญาตให้เธอย้ายคณะ”
อาจารย์อี้ชิงมองหน้าท่านผอ.แล้วพูด:”เรื่องนี้นายตัดสินใจเองไม่ได้ ท่านผอ. นายมีความคิดเห็นยังไง?”
ท่านผอ.พูด:”กฎระเบียบของสถาบันสอนวิชาบู๊ พวกคุณน่าจะรู้ดี การย้ายคณะนั้นเป็นความสมัครใจของลูกศิษย์ ถ้าอาจารย์ของคณะที่ลูกศิษย์จะย้ายไปนั้นรับปาก ลูกศิษย์สามารถย้ายคณะได้เลย ทำทุกอย่างตามกฎระเบียบ ซิงยวน ฉันจะขอเตือนนายหน่อย เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนที่นายจะสามารถควบคุมได้”
ซิงยวนกัดฟันตัวเองและไม่ได้พูดอะไรอีก อาจารย์คนอื่นๆหัวเราะออกมาทันที
ตอนแรกฮ่วนเย่ว์เลือกคณะหยินหยางนั้น พวกเขายังรู้สึกเสียใจเล็กน้อย
แต่มองดูจากสถานการณ์ของหยิงหยางตอนนี้ พวกเขาโชคดีมากๆ เพราะหลังจากนี้ชื่อเสียงของคณะหยินหยางคงมีแต่เสียกับเสียเท่านั้น
เมื่อลู่ฝานได้ยินเสียงตะโกนของอาจารย์อี้ชิง เขาแบมือทั้งสองข้างออกมาและพูดกับฮ่วนเย่ว์:”ดูเหมือนเป้าหมายของเธอจะสำเร็จแล้ว”
ฮ่วนเย่ว์ยิ้มด้วยความดีใจ เธอรีบเก็บพลังปราณและเอ่ยปากพูด:”ฉันยอมแพ้ อืม ก็แค่นี้แหละ ลู่ฝาน คืนนี้ฉันจะไปที่คณะหนึ่งเดียว นายต้องออกมาต้อนรับฉันด้วย”
ลู่ฝานพูดอะไรไม่ออก เขาทำได้แค่พยักหน้าเท่านั้น
ผ่านไปชั่วครู่ ครูที่ปรึกษาที่จะประกาศผลการประลองก็เดินออกมาอย่างช้าๆ
“การประลองของคณะหนึ่งเดียวกับคณะหยินหยาง คณะหนึ่งเดียวเป็นฝ่ายชนะ!”
ครูที่ปรึกษาประกาศด้วยน้ำเสียงอิดโรย มีครูที่ปรึกษาหลายๆคนจากคณะหยินหยาง ตอนนี้สีหน้าของพวกเขาขาวซีดมากๆ
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คณะหมายเลขหนึ่ง ไม่ใช่ของคณะหยินหยางอีกแล้ว
คณะหนึ่งเดียวกลายเป็นคณะหมายเลขหนึ่งแล้ว!