เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 474
ลู่เฮ่าหรานหัวเราะอยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า “ไม่กล้ามาแน่นอน จากที่นายพูด ประเทศอู่อานที่ยิ่งใหญ่ เพิ่งมีผู้ตรวจการชั้นกลางแค่หลายร้อยเกือบพันคน นั่นต้องเป็นเสาหลักของประเทศในอนาคตแน่นอน ใครกล้าแตะต้อง ก็เท่ากับแตะต้องรากฐานของประเทศอู่อาน ประเทศอู่อานไม่ส่งทหารมาจัดการพวกเขาสิถึงจะแปลก!”
หานเฟิงพยักหน้าแล้วพูดว่า “ถูกต้อง แค่นายมีตำแหน่งนี้ เอาตำแหน่งผู้ตรวจการชั้นกลางของนายแขวนเอาไว้กำแพงเมือง เมื่อถึงตอนนั้น อย่าว่าแต่สำนักโลหิตพิฆาตเลย ถึงเป็นคนใหญ่คนโตมีชื่อเสียงในประเทศอู่อาน จะแตะต้องนาย ยังต้องคิดเลย”
ลู่ฝานตบโต๊ะแล้วพูดว่า “งั้นเอาแบบนี้ ผมออกเดินทางไปจัดการตำแหน่งผู้ตรวจการชั้นกลางวันพรุ่งนี้ ศิษย์พี่หานเฟิง รบกวนช่วยไปกับผมหน่อย ไปคนเดียวผมกลัวทำอะไรไม่ถูก”
หานเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “แน่นอนอยู่แล้ว ไปเมืองตงหวาใช้เวลาประมาณ 3-5 วัน ฉันไปเป็นเพื่อนนาย”
แววตาลู่ฝานเป็นประกายลุกโชน ค่ายกลเสวียนเหล็กเจดีย์เก้า ยังไม่สามารถต้านทานยอดฝีมือที่แท้จริงได้
สู้กับพวกเสวี่ยบาลู่ฝานรู้สึกว่าค่ายกลยังอ่อนแอ ในบรรดาสำนักโลหิตพิฆาตต้องมียอดฝีมือที่แข็งแกร่งกว่าเสวี่ยบาแน่นอน
ถ้าครั้งหน้าพวกเขามาอีก จะทำยังไง ต่อสู้แบบนี้ทุกครั้ง ตระกูลลู่จะอดทนได้นานแค่ไหน ต้องได้ตำแหน่งผู้ตรวจการชั้นกลาง ลำบากแค่ครั้งเดียว สบายไปตลอด
ลู่ฝานกำหมัด แอบคิดในใจว่าไม่ว่าอย่างไร เขาต้องเอาตำแหน่งผู้ตรวจการชั้นกลางมาให้ได้
ลู่เฮ่าหรานมองท่าทางที่เต็มไปด้วยความฮึกเหิมของลู่ฝาน ก็พยักหน้าเบาๆ
เขาหวังให้ลู่ฝานก้าวหน้าและมีอนาคตขึ้นเรื่อยๆ จู่ๆ ลู่เฮ่าหรานชี้ไปตรงเส้นที่สามบนโต๊ะ “น้องหานเฟิง งั้นสูงกว่าผู้ตรวจการชั้นกลางคืออะไรเหรอ ผู้ตรวจการชั้นสูงเหรอ”
หานเฟิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่เรียกผู้ตรวจการชั้นสูงแล้ว เรียกว่าผู้ตรวจการใหญ่ ตำแหน่งสูงกว่าจวนหัวหน้าเขต อีกทั้งในนามผู้ตรวจการทั้งหมด ล้วนเป็นเขาที่ออกคำสั่ง มีเขตครอบครองอย่างน้อยหนึ่งเขต เรียกได้ว่าไปกินข้าวที่ไหนไม่ต้องจ่ายเงิน ความฝันอันยิ่งใหญ่ในชีวิตฉันก็คือเป็นผู้ตรวจการใหญ่ เพราะสบายและเป็นอิสระ ไม่ผูกมัด แค่นายไม่ก่อเรื่อง ก็ไม่มีใครสนใจนาย ตำแหน่งก็สูง ได้รับความเคารพจากคนอื่น ถ้าฉันเป็นผู้ตรวจการใหญ่ จะมีสาวๆ โผเข้ามาหาฉันกี่คนกันนะ……เฮ้อ ไม่พูดแล้วๆ นายจะได้ไม่ต้องกลับไปพูดกับพวกศิษย์พี่ฉู่เทียนว่าฉันเพ้อฝัน”
ลู่ฝานหัวเราะแล้วพูดว่า “ศิษย์พี่หานเฟิงก็มีความสามารถมาก ไปสอบก็ได้นิ”
หานเฟิงถอนหายใจแล้วพูดว่า “ปัญหาคือสอบไม่ได้น่ะสิ อยากเป็นผู้ตรวจการใหญ่ ต้องเข้าร่วมการแข่งขันนานาประเทศ อย่างน้อยต้องผ่านการคัดเลือกจากการแข่งนานาประเทศ คนที่ได้รับการแต่งตั้งตำแหน่งผู้ตรวจการใหญ่จากประเทศอู่อาน มีน้อยจนนับนิ้วได้ ใครบ้างที่ไม่ใช่นักบู๊ที่มีความสามารถไม่เหนือมนุษย์ มีผลการฝึกตนสูงส่ง ศิษย์น้องลู่ฝาน นายยังมีโอกาส ส่วนฉันไร้โอกาสแล้ว”
การแข่งขันนานาประเทศงั้นเหรอ
ลู่ฝานจิตใจวูบไหว เหมือนเขายังมีโอกาสเข้าร่วมจริงๆ
ท่านผอ.พูดแล้วไม่ใช่เหรอว่าเขาสามารถลองไปเข้าร่วมได้
ถ้าสามารถเป็นผู้ตรวจการใหญ่ได้ ชีวิตของเขาก็ไม่เสียเปล่าแล้ว