เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 497
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 497
ทั้งสองคนไม่สวมเสื้อผ้า
หนึ่งในนั้นคือศิษย์พี่หานเฟิงอย่างไม่ต้องสงสัย
ลู่ฝานอ้าปากค้าง ทำอะไรกัน ทำไมหลังคาถึงระเบิดล่ะ
ผู้หญิงที่หล่นลงมาสลบไปแล้ว ลู่ฝานมองแวบหนึ่ง รูปร่างไม่เลว มิน่าล่ะศิษย์พี่หานเฟิงถึงถูกใจ
ศิษย์พี่หานเฟิงก็ล้มอย่างทุลักทุเล หลังจากร้องโอดครวญออกมา
จึงพูดเบาๆ ว่า “จบแล้วๆ เร้าใจเกินไป ไม่ได้ควบคุมแรง จบแล้ว นี่ต้องชดใช้เท่าไรเนี่ย”
ลู่ฝานเบิกตาโตมองหานเฟิง “ศิษย์พี่หานเฟิง ใส่เสื้อผ้าก่อนได้ไหม”
ศิษย์พี่หานเฟิงหน้าแดงทันที จากนั้นเอาแจกันดอกไม้มาปิดไว้ข้างหน้า
“ศิษย์น้องลู่ฝาน ก็ผู้ชายไง นายก็เข้าใจนิ”
ลู่ฝานด่าออกมาว่า “เข้าใจกะผีน่ะสิ ศิษย์พี่หานเฟิง ดูสิ่งที่พี่ทำสิ ที่นี่มันที่ไหน พี่คิดว่าเราสองคนชดใช้ได้เหรอ”
ศิษย์พี่หานเฟิงมองซ้ายมองขวา กลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “งั้นจะทำไงล่ะ รีบหนีกันเถอะ”
ลู่ฝานพยักหน้า ทั้งสองคนหันหลังเดินไปข้างนอก
แต่เพิ่งเดินออกมา ลู่ฝานเห็นหลิ่วหยีพาชายคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว
“เร็วขนาดนี้เลยเหรอ”
ลู่ฝานแอบก่นด่า รีบบอกให้ศิษย์พี่หานเฟิงอุ้มคนขึ้นไปข้างบน
ศิษย์พี่หานเฟิงรีบอุ้มคนขึ้นไปชั้นสาม วิ่งตัวเปลือยเปล่าออกไปอย่างรวดเร็ว
หลิ่วหยีพาผู้ชายมาถึงชั้นหนึ่ง เมื่อเห็นลู่ฝาน หลิ่วหยียังไม่ได้พูดอะไร
ผู้ชายพูดอย่างรวดเร็วว่า “ผมเฉินซวงเป็นหัวหน้าดูแลสวนหอมปาฟาง แขกวีไอพี่ท่านนี้ เมื่อกี้นายก่อเรื่องในที่พักใช่ไหม เอ๊ะ ทำไมห้องถึงเป็นแบบนี้ล่ะ”
ลู่ฝานไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน พูดติดๆ ขัดๆ ว่า “ฝึกวิชา ไม่ทันระวังเลยทำเสียหาย แต่พวกคุณวางใจได้ พวกเราชดใช้ให้แน่นอน”
เฉินซวงยิ้มจนเห็นฟันทั้งปาก
“วางใจอยู่แล้วครับคุณชายลู่ฝาน”
ลู่ฝานมองเขาอย่างตกใจ คนคนนี้รู้จักชื่อเขาด้วย
ราวกับเดาความคิดเขาได้ เฉินซวงพูดว่า “คุณชายลู่ฝานไม่ต้องตกใจ มาถึงสวนหอมปาฟาง เราสืบฐานะของแขกวีไอพีทุกท่าน นายเอาบัตรผลึกหินของผู้ฝึกชี่หน้ากากเงินมาที่นี่ ผู้ฝึกชี่หน้ากากเงินปรากฏตัวในเมืองเจียงหลินเพียงครั้งเดียว แค่สืบดูครู่เดียว คนที่มีชื่อเสียงในเมืองเจียงหลิน ก็สืบเจอคุณชายลู่ฝานแล้ว อีกทั้งตอนนี้นายยังโดดเด่นในสถาบันสอนวิชาบู๊ขนาดนี้ คิดว่าอีกไม่นาน ทั้งเขตตงหวาคงต้องรู้จักนาย”
หลิ่วหยียิ้มอยู่ข้างๆ แล้วพูดว่า “ฉันคิดไม่ถึงว่าคุณชายลู่ฝานจะมีชื่อเสียงขนาดนี้”
ลู่ฝานพูดว่า “ที่แท้พวกคุณสืบประวัติผมแล้วนี่เอง งั้นตอนนี้จะจัดการยังไงดี”
เฉินซวงพูดว่า “ผมแค่อยากถามว่า เมื่อกี้นายลงมือในห้องของคุณอู่คงหลิงหรือเปล่า นายน่าจะรู้ว่าไม่สามารถลงมือในสวนหอมปาฟางได้ ถ้านายจะแลกเปลี่ยนเรียนรู้วิชากับคุณอู่คงหลิงกรุณาไปสถานที่ที่จัดเตรียมไว้โดยเฉพาะ เรามีลานประลองบู๊ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่นี่”
ลู่ฝานพูดว่า “แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนิดหน่อย แต่ไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไร ต่อไปฉันจะระวัง”
เฉินซวงพยักหน้า “งั้นดีมากเลยครับ เรื่องที่ห้องนายพังเสียหาย แค่ชดใช้ตามราคาก็พอ จากฐานะของนาย ผมเป็นตัวแทนของสวนหอมปาฟางมอบสิทธิ์พิเศษให้นาย นายสามารถใช้วิชา ยาเม็ด หรือของหายากมาชดใช้ได้ หรือช่วยสวนหอมปาฟางทำภารกิจเพื่อชดใช้ก็ได้”