เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 519

ด้านล่างบัตรเชิญมีรอยประทับเล็กๆ เป็นตัวอักษรอี้ว์ที่เขียนแบบโบราณ ตัวอักษรดูมีพลัง มีพลานุภาพ

“ตระกูลอี้ว์ ตระกูลอี้ว์ที่จวนหัวหน้าเขต”

ลู่ฝานเก็บบัตรเชิญเอาไว้ เหมือนที่หลิ่วหยีพูด เขาไม่ดูบัตรเชิญใบอื่นได้ แต่บัตรเชิญใบนี้ เขาต้องดู ไม่เพียงแค่ดู เขายังต้องไปด้วย

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “คุณหลิ่วหยีช่วยฉันตอบกลับไปหน่อย ลู่ฝานต้องไปอย่างแน่นอน”

หลิ่วหยีพยักหน้าแล้วเดินออกไป ก่อนไปยังมองหานเฟิงด้วยสายตาประหลาด

หานเฟิงไม่สนใจว่าใครมองตัวเองยังไง ขุดคนเดียวอย่างมีความสุข

ไม่รู้เขาเอาไหมาจากไหน ใส่น้ำพุพลังชีวิตเข้าไปในไหจนเสร็จ หานเฟิงยิ้มแล้วหยุดทำ

หานเฟิงหันมาพูดกับลู่ฝาน “ศิษย์น้องลู่ฝาน นายจะไปจริงเหรอ ฉันจะบอกให้นะว่างานเลี้ยงแบบนี้น่าเบื่อที่สุด พวกผู้หญิงแต่งตัวสวยยั่วยวนนาย พวกผู้ชายเหมือนสัตว์อสูรติดสัด ขายข้อดีของตัวเองสุดชีวิต พวกคนแก่คุยโม้ พวกเด็กทำอวดดี น่าเบื่อมาก ถ้าอาหารไม่อร่อย ก็จบเห่เลย”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ขนาดนั้นหรอก ยังไงก็ต้องไปอยู่แล้ว ศิษย์พี่หานเฟิง ผมจะพูดความจริงให้ฟัง การสอบประเมินผู้ตรวจการชั้นกลาง ยากจนน่ากลัว ผมไม่มีความมั่นใจว่าจะผ่าน ดังนั้นการไปจวนหัวหน้าเขตครั้งนี้ อาจจะเป็นโอกาสหนึ่ง ถ้าหัวหน้าเขตอี้ว์สามารถช่วยผมได้สักหน่อย แค่สำนักโลหิตพิฆาต ก็ไม่กล้าทำอะไรตระกูลลู่แล้ว”

ศิษย์พี่หานเฟิงพยักหน้าพูดว่า “ก็ใช่ งั้นนายไปเถอะ ฉันจะไปเรียกเจ้าดำมาด้วย ให้มันไปกินของอร่อยกับเรา มันน่าจะชอบน้ำพุพลังชีวิตที่นี่เหมือนกัน ฉันได้ยินว่าชิ้นส่วนสมบัติสวรรค์แบบนี้ เป็นของบำรุงชั้นดีของสัตว์อสูร เจ้าดำมีวาสนาอีกแล้ว!”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า

เหมือนศิษย์พี่หานเฟิงนึกอะไรได้ ชะงักฝีเท้าลงแล้วพูดว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน งานเลี้ยงตอนไหนเหรอ”

ลู่ฝานพูดว่า “คืนพรุ่งนี้ ในบัตรเชิญบอกว่าเป็นวันเกิดครบรอบ 60 ปีของหัวหน้าเขตอี้ว์”

หานเฟิงเบะปากพูดว่า “งั้นเหรอ พวกข้าราชการชอบจัดงานเลี้ยง รับของขวัญ คงเหมือนพ่อฉัน วันเกิดอายุครบ 60 ปี จัดการงานเลี้ยงไป 7-8 ครั้ง ปีหน้าค่อยฉลองใหม่ จนกว่าจะรับของจนพอ”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ แล้วพยักหน้า เขาก็เคยได้ยินเรื่องแบบนี้ เหมือนว่าคนมีเงินมีอำนาจ จะมีนิสัยแบบนี้ หาเหตุผลจัดงานเลี้ยง

หานเฟิงพูดต่อ “งั้นพรุ่งนี้นายไปซื้อเสื้อผ้า แล้วก็ของขวัญกับฉัน ในเมื่อจะไปงานเลี้ยง เราสองพี่น้อง จะเสียหน้าไม่ได้ใช่ไหม”

ลู่ฝานขมวดคิ้วพูดว่า “ไปซื้อเองเหรอ วันนี้ผมได้ของขวัญมาไม่น้อย เอาจากในนี้ดีไหม”

หานเฟิงพูดว่า “พอได้แล้ว นายเอาของที่คนอื่นให้นาย ไปให้คนอื่นอีกที ถ้าโดนคนจับได้ นายต้องเป็นตัวตลกแน่นอน ศิษย์น้องลู่ฝาน ฟังศิษย์พี่นะ พรุ่งนี้ฉันพานายไปซื้อ รับรองว่าจะแต่งตัวให้นายเท่สุดๆ ไปเลย เอาให้พวกสาวๆ กรี๊ด กอดขานายไม่ยอมปล่อยเลย วะฮ่าๆๆๆ”

ลู่ฝานชี้ปากหานเฟิงด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ “ศิษย์พี่ น้ำลายพี่ไหลออกมาอีกแล้ว”

หานเฟิงรีบเช็ดน้ำลายแล้วพูดว่า “อย่าไปสนใจเรื่องเล็กน้อย สรุปว่าประเพณีด้านข้าราชการมีเยอะมาก พรุ่งนี้ศิษย์พี่จะพูดให้นายฟังอย่างละเอียด”

ลู่ฝานตอบรับ จากนั้นรีบเดินเข้าไปในห้อง

ส่วนศิษย์พี่หานเฟิงออกไปพาเจ้าดำกลับมา เพิ่งมาถึงลานบ้าน เจ้าดำตื่นเต้นจนไม่เป็นตัวของตัวเอง หลังจากดื่มน้ำพุพลังชีวิต ก็นอนหงายท้อง ไม่ว่าใครเรียกก็ไม่ตื่น ลู่ฝานทำได้เพียงเอาเจ้าดำใส่ลงไปในจวนอากาศธาตุ

เวลาหนึ่งวันเต็มๆ ลู่ฝานไม่ได้ออกไปไหนอีก กลั่นยาด้วยความตั้งใจ

หลิ่วหยีก็เอาของขวัญที่จัดการเรียบร้อยมาให้ ลู่ฝานต้องการของพวกนี้มากลั่นยาพอดี ใช้แต่ของในจวนอากาศธาตุ ยังไงก็มีสักวันที่ต้องใช้จนหมด

นั่งกินนอนกินไม่ใช่เรื่องดี มีใช้ไปก็ต้องชดเชยกลับมา ถึงจะเป็นทางที่ถูกต้อง