เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 534

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 534
ค่ายกลด้านล่างเท้ามีแสงสว่างขึ้นมา ลู่ฝานตั้งท่าสู้สุดชีวิต

ตอนนี้ดวงตาเป็นประกายของอู่คงหลิง ยังจ้องดวงตาของลู่ฝาน ประกายเหล่านั้นเหมือนงูที่เลื้อยไปมา จะเข้าไปตาของลู่ฝาน

เห็นได้ชัดว่าอู่คงหลิงก็ใช้วิชาชั่วร้าย ต้องการกำจัดลู่ฝานอย่างรวดเร็ว

แต่ขณะนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าแหวนของตัวเองสว่างขึ้น

แสงหม่นหมองสว่างขึ้นมาบางๆ ทันใดนั้น หุ่นวิญญาณที่ควบคุมตัวเขา เหมือนเจออะไรน่ากลัว ร้องโหยหวนแล้วล่าถอยไป

ทันใดนั้น ลู่ฝานสามารถควบคุมตัวเองได้แล้ว

เขาสะบัดกระบี่หนัก ตบอู่คงหลิงกระเด็นออกไปไกล

“อ๊าก!”

อู่คงหลิงที่ไม่ทันตั้งตัว โดนลู่ฝานใช้กระบี่ตบจนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่อู่คงหลิงไม่ได้สนใจ สายตาเธอจับจ้องไปที่แสงสว่างบนแหวนลู่ฝาน

ลู่ฝานก็ตกใจเช่นกัน คิดไม่ถึงว่าช่วงเวลาคับขัน แหวนช่วยชีวิตเขาไว้อีกครั้ง

แหวนจิ่วเซียวที่อาจารย์หวูเฉินให้เขา อย่าบอกนะว่า เกี่ยวกับสำนักจิ่วเซียวอีกแล้ว

ขณะลู่ฝานกำลังครุ่นคิด ป้ายหยกลอยออกมาจากแหวนจิ่วเซียว

เมื่อลู่ฝานเห็นป้ายหยกนี้ เขาถึงกับอึ้งไป ทันใดนั้น เขานึกขึ้นมาได้ ป้ายหยกนี้เป็นของที่เพื่อนเก่าของอาจารย์ให้มา เมื่อรื้อฟื้นความทรงจำของตัวเอง ลู่ฝานจำได้แล้ว ป้ายหยกนี้เป็นของที่ผู้หญิงคนนั้นให้เขา

เพราะผู้หญิงที่งดงามคนนั้น ทำให้อาจารย์หวูเฉินย้ายจากร้านเหล้าของตัวเองไปอยู่ในป่าลึก

นานจนลู่ฝานเกือบลืมป้ายหยกชิ้นนี้ไปแล้ว ทำไมตอนนี้มันถึงโผล่ออกมาเอง

มีแสงเคลื่อนไหวอยู่บนป้ายหยก

คำว่าวิถีด้านบน ยังคงมีความโดดเด่น แต่เมื่อเขาพลิกมัน เห็นด้านหลังเป็นสีดำทั้งแถบ มีคำว่าชั่วร้ายอยู่เลือนราง เหมือนรูปใบหน้าผี

“จิตใจเต๋าสำนักมาร!”

อู่คงหลิงพูดออกมาด้วยความตกใจ

แววตาที่มองลู่ฝานเปลี่ยนไปทันที หุ่นเชิดวิญญาณรอบๆ คุกเข่าลงทันที

หุ่นเชิดวิญญาณพวกนี้ พูดกับลู่ฝานด้วยน้ำเสียงสะอื้นอย่างพร้อมเพรียงว่า “นายท่าน!”

ลู่ฝานตกใจ ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

นี่มันอะไรกัน นี่มันเปลี่ยนแปลงเร็วจนเกินไป

แค่ป้ายอันเดียวเท่านั้น ทำไมถึงทำให้หุ่นเชิดดุดันพวกนี้คุกเข่าลงได้

หลังจากอู่คงหลิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็คุกเข่าลง คำนับแล้วพูดว่า “อู่คงหลิงแห่งสำนักมาร คารวะนายท่าน”

ลู่ฝานกลืนน้ำลาย

เขารู้สึกว่าป้ายในมือตัวเอง เป็นของที่สุดยอดมาก

ป้ายที่ทำให้ผู้ฝึกวิชาชั่วร้ายคุกเข่าก้มหัวเรียกนายท่านได้ มันคือป้ายอะไรกัน

คิดไปคิดมา เหมือนมีเพียงคำตอบเดียว นั่นก็คือป้ายของผู้นำปีศาจ

ลู่ฝานหางตากระตุก ผู้หญิงที่มาคุยกับอาจารย์หวูเฉินโดยเฉพาะ เป็นผู้นำปีศาจเหรอ

จิตใจเต๋าสำนักมาร ฟังดูสุดยอดมาก

ได้ยินอู่คงหลิงกับหุ่นเชิดวิญญาณพวกนี้เรียกเขา

นายท่านเลยนะ ให้ตายเถอะ ในประเทศแห่งนี้คนที่สามารถเรียกว่านายท่านได้ คงมีแค่อริยปราชญ์กับเซียนบู๊

ลู่ฝานเก็บป้ายเอาไว้ก่อน จากนั้นสูดหายใจลึก

มองอู่คงหลิงแล้วพูดว่า “ทำไมเรียกฉันว่านายท่าน”

อู่คงหลิงเงยหน้าขึ้น แววตาวูบไหว “เพราะนายมีป้ายคำสั่งมารของจิตใจเต๋าสำนักมาร 108000 เขตในประเทศอู่อาน มี 3400 สำนักมาร ศิษย์สำนักมารมากมาย เมื่อเห็นป้ายคำสั่งนี้ ก็เท่ากับเจอนายท่าน”

ลู่ฝานรู้สึกว่าหัวใจตัวเองกระตุกวูบ