เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 552

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 552
ลู่ฝานกำลังชั่งใจ ขณะนั้นพลังประหลาดแผ่ซ่านไปทั่วจวนอากาศธาตุ

โฮก!

เสียงมังกรคำรามดังขึ้นมาอย่างชัดเจน ลู่ฝานตกใจทันที ในจวนอากาศธาตุ นอกจากเขาก็มีเจ้าดำ อย่าบอกนะว่าเจ้าดำตื่นแล้ว

ลู่ฝานรีบมาที่ตำหนักดวงดาว

เห็นเจ้าดำที่ดูเปลี่ยนไปหมด เดิมที่ตัวดำขลับ ตอนนี้มีแสงสีทองเล็กน้อย ตัวใหญ่ขึ้นกว่าเดิมเกือบเท่า หัวก็ดูเหลี่ยมขึ้นไม่น้อย

มีเขามังกรอยู่ตรงหน้าผาก แม้ไม่ใหญ่ แต่ยืนยันสายเลือดเผ่ามังกรของมันได้ เกล็ดขนาดใหญ่และหนาขึ้น ปกคลุมร่างกายมันเหมือนเกราะ และความงดงามด้วย

ขาหลังดูแข็งแรงมีพลัง ส่วนขาหน้าดูเรียวยาว กรงเล็บมังกรแยกออกเป็นห้านิ้วเหมือนมนุษย์ ปีกสองข้างด้านหลังขยายใหญ่ขึ้น ขยับเพียงเล็กน้อยสามารถทำให้เกิดลมแรงได้

เมื่อเห็นภาพนี้ ลู่ฝานนึกถึงสัตว์อสูรที่มีชื่อเสียงมากชนิดหนึ่ง

มังกรปีศาจห้ากรงเล็บ!

แม้เทียบไม่ได้กับพลานุภาพของมังกรปีศาจห้ากรงเล็บที่ยิ่งใหญ่ในตำนาน แต่ก็ดูคลับคล้ายคลับคลาแล้ว

เสียงคำรามค่อยๆ หายไป ปีกที่สยายของเจ้าดำก็หุบลง

เจ้าดำหันหัวใหญ่ๆ มาเห็นลู่ฝาน แล้ววิ่งเข้ามาหาลู่ฝานทันที

เคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย ลู่ฝานรู้สึกว่าทางเดินดวงดาวใต้เท้าสั่นไปมา ถ้าโดนชน เขาน่าจะปลิวไปไกล

ลู่ฝานรีบยกมือพูดกับเจ้าดำว่า “หยุด!”

เจ้าดำหยุดลงทันที แต่ลมแรงพัดใส่จนลู่ฝานจนเจ็บแก้ม

ไอ้ตัวนี้ยิ่งโตขึ้นเรื่อยๆ ต้องกินเยอะขึ้นแน่ๆ

ลู่ฝานมองเจ้าดำแลบลิ้นออกมา ทำไมยังเหมือนสุนัข ต่อไปถึงมันกลายเป็นมังกรจริงๆ ก็คงเหมือนสุนัข

“เจ้าดำ ตอนนี้พละกำลังของแกเป็นยังไงบ้าง”

ลู่ฝานเอ่ยถามเจ้าดำ

เจ้าดำยกแขนตัวเองขึ้นมา ทำท่าเหมือนตัวเองมีพลังมาก

เปลวไฟสีดำทองกะพริบอยู่ในปาก องครักษ์ที่ดูแลตำหนักดวงดาวพุ่งออกมา

ลู่ฝานเดาว่าตอนนี้พละกำลังของเจ้าดำ น่าจะใกล้ถึงแดนปราณนอกขั้นสูงสุดแล้ว ไม่แน่อาจถึงแดนปราณชีวิตก็ได้!

ขณะกำลังคิด เจ้าดำกลอกตาไปมา กลายเป็นแสงเข้าไปในตัวเขา

ทันใดนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังของตัวเองพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

ระยะเวลาไม่นาน พละกำลังของเขาพุ่งเกินแดนปราณชีวิต อีกทั้งยังพุ่งขึ้นเรื่อยๆ

ลู่ฝานตกใจ เขารู้สึกว่าตอนนี้ตัวเองทัดเทียมได้กับนักบู๊แดนปราณชีวิตขั้นกลาง ถ้าพวกเสวี่ยบายังมีชีวิตอยู่ เขามั่นใจว่าจะชนะ 60 เปอร์เซ็นต์

ครั้งนี้เรียกได้ว่าพละกำลังของเจ้าดำ ระเบิดพุ่งขึ้นไป

น้ำพุพลังชีวิตมีประโยชน์ขนาดนี้ ดูเหมือนต้องเก็บไว้เยอะๆ หน่อย

จู่ๆ ลู่ฝานนึกอะไรออก มีความยินดีปรากฎขึ้นบนใบหน้า

ฮ่าๆ ตอนนี้พละกำลังพอแล้วไม่ใช่เหรอ

งั้นกลั่นยาวิญญาณแปรเปลี่ยนชีวิตตอนนี้ คงไม่ใช่ปัญหาแล้วสินะ!

ลู่ฝานดีใจเป็นอย่างมาก ครั้งนี้เขาต้องกลั่นยาวิญญาณแปรเปลี่ยนชีวิตออกมาให้ได้

ลู่ฝานรีบกลับไปในโถงใหญ่ เอาหม้อสือฟางออกมาอีกครั้ง แล้วเริ่มกลั่นยา

ไม่นานกลิ่นยาแผ่ซ่านไปทั่ว

เมื่อแรงกระเพื่อมของยาปรากฏออกมา แสงแสบตาส่องไปทั่วจวนอากาศธาตุ

เสียงคำราม!

เสียงดังสนั่น!

ตามมาด้วยเสียงของลู่ฝาน

“ในที่สุดก็สำเร็จแล้ว!”