เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 598
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 598
“อย่าพูดถึงเขาเลย แม้แต่คุณชายซือเซวียนก็ตกรอบเหมือนกัน เขาได้รับขนานนามว่าผู้เชี่ยวชาญด้านกลอนและกระบี่ พลังของเขาฝึกฝนถึงยอดแดนปราณนอกแล้ว!”
เสียงสนทนาต่างๆดังขึ้นทันที
เมื่อคนที่ห้าที่ชื่อชังหลินจั๋วตกรอบ ทุกคนสนทนาดังขึ้นเรื่อยๆ
ชังหลินจั๋วตะโกนออกมา:”ฉันไม่พอใจ พลังของฉันแข็งแกร่งกว่าพวกเขามากๆ ฉันใกล้จะฝึกฝนถึงแดนปราณชีวิตแล้ว ทำไมเจิงหยงสอบผ่าน แต่ฉันกลับสอบตก!”
เขาตะโกนแบบนี้ ทำให้หัวหน้าเขตอี้ว์หันหน้ามองเขาทันที
จากนั้นหัวหน้าเขตอี้ว์ลุกขึ้นและพูด:”เงียบเดี๋ยวนี้!”
เมื่อได้ยินคำพูด ทุกคนก็หยุดพูด
หัวหน้าเขตอี้ว์พูด:”นายคิดว่าพลังของนายแข็งแกร่งกว่าคนอื่นเหรอ นายคิดว่าตัวเองร้ายกาจกว่าคนอื่นเหรอ? นายบอกฉันหน่อย ปีนี้นายอายุเท่าไหร่แล้ว”
ชังหลินจั๋วพูด:”ยี่สิบเก้าปี แล้วจะทำไม?”
หัวหน้าเขตอี้ว์พยักหน้าและพูด:”ยี่สิบเก้าปี อายุขนาดนี้แล้วยังฝึกฝนไม่ถึงแดนปราณชีวิต นายคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งมากๆเหรอ? ฉันจะบอกให้นายรู้ หินเจ็ดสีเอาไว้ทดสอบศักยภาพในอนาคตของแต่ละคน ไม่ได้ดูแค่ความแข็งแกร่งเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ตำแหน่งผู้ตรวจการชั้นกลาง ไม่ได้เตรียมไว้ให้คนประเภทอย่างนายที่เป็นแค่อัจฉริยะทั่วไปและผ่านอายุที่เหมาะกับการฝึกฝนไปแล้ว แต่เตรียมไว้ให้สุดยอดอัจฉริยะเท่านั้น”
หัวหน้าเขตอี้ว์หันหน้ากลับไปมองเจิงหยงแล้วพูด:”เจิงหยง ปีนี้นายอายุเท่าไหร่”
เจิงหยงลุกขึ้นมาและโค้งคำนับแล้วพูด:”ยี่สิบสี่ปี”
หัวหน้าเขตอี้ว์พยักหน้าและพูด:”ไม่เลวจริงๆ ชังหลินจั๋ว นายคิดว่าถ้าเจิงหยงอายุยี่สิบเก้าปี เขาจะฝึกฝนถึงขั้นไหนแล้ว!”
ชังหลินจั๋วไม่กล้าพูดอะไรอีกแล้ว เขากัดฟันและลงจากเวทีด้วยความโกรธ
ไอ้อ้วนเจิงหัวเราะด้วยความดีใจ ฮ่าๆๆ ลูกชายของฉันมีศักยภาพในอนาคตที่น่าทึ่งมากๆ แม้แต่หัวหน้าเขตอี้ว์ก็ชื่นชมเขาเหมือนกัน
ตอนนี้ ไอ้อ้วนเจิงดีใจมากๆจนลืมตัว อายุของเขาในตอนนี้ ไม่สนใจเรื่องเงินแล้ว เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุด อนาคตของลูกชายเป็นเรื่องที่เขาดีใจมากๆ
“ทดสอบต่อได้เลย!”
หัวหน้าเขตอี้ว์สะบัดมือและพูด
มีสี่คนตกรอบติดๆกัน ตอนนี้บนเวทีเหลือเพียงแค่ห้าคนเท่านั้น
ผู้ชายที่อยู่ข้างๆลู่ฝานรีบเดินออกมา ทำให้ประชาชนทุกคนสนทนากันอีกครั้ง
“คุณชายสามของตระกูลอี่ว์ ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม เขาคือคุณชายสามของตระกูลอี่ว์”
“เป็นเขาจริงๆ ดูเหมือนเส้นผมของเขาจะยาวขึ้นอีกแล้ว”
“อี่ว์เทียนซีกลับมาแล้ว!”
……
เมื่อลู่ฝานได้ยินคำว่าตระกูลอี่ว์ เขาก็หันไปมองคนๆนั้นหนึ่งครั้ง
คนของตระกูลอี่ว์ ไม่แปลกใจเลยที่เขาขึ้นมาก็พูดจาดูถูกเหยียบยามลู่ฝาน
ตอนนี้สีหน้าของอี่ว์เทียนซีแย่มากๆ เพราะเมื่อสักครู่เขาถูกสายตาของลู่ฝานมองจนเกิดความหวาดกลัว ตอนนี้เขารู้สึกโมโหมากๆ
ให้ตายเถอะ ทำไมฉันต้องกลัวสายตาของลู่ฝานด้วย
เขาเป็นถึงคุณชายสามของตระกูลอี่ว์ อนาคตข้างหน้าจะกลายเป็นนักบู๊ปราณฟ้า ทำไมต้องกลัวลู่ฝานด้วย
อี่ว์เทียนซีหันหน้ากลับไปมองลู่ฝานหนึ่งครั้ง สายตาของเขามีแต่ความเย็นชา
เมื่อรู้ฐานะของอีกฝ่าย ทำให้ใบหน้าของลู่ฝานเผยรอยยิ้มออกมา
ลูกหลานของตระกูลอี่ว์เหรอ หึหึ!
อี่ว์เทียนซีเดินไปถึงด้านหน้าของหินเจ็ดสี มือข้างหนึ่งของเขากดไปที่หินเจ็ดสีทันที
ฝ่ามือของเขากลายเป็นสีขาว มันเป็นวิชาเฉพาะของตระกูลอี่ว์ หัตถ์ศักดิ์สิทธิ์ปิดเมฆ!
อี่ว์ชิงเฉินที่อยู่ด้านล่างมองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น สีหน้าของเขาก็มีรอยยิ้มขึ้นมา
“ไม่เลว ไม่เลวจริงๆ เด็กหนุ่มอย่างเทียนซี ไม่ได้ทำให้ตระกูลของเราขายหน้าเลย เขาฝึกฝนหัตถ์ศักดิ์สิทธิ์ปิดเมฆสำเร็จเบื้องต้นแล้ว”
“แตกซะ!”
เสียงตะโกนของอี่ว์เทียนซีดังขึ้น จากนั้นฝ่ามือก็กดลงไปทันที
จู่ๆหินเจ็ดสีก็เกิดรอยร้าวอันหนึ่งขึ้นมา
ห้าคนแรกที่ขึ้นมา พวกเขาใช้วิชาต่างๆโจมตี แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรหินเจ็ดสีได้ ตอนนี้อี่ว์เทียนซีโจมตีด้วยฝ่ามือเพียงครั้งเดียว แต่หินเจ็ดสีกลับเกิดรอยร้าว!
ลู่ฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาเป็นคนที่มีความสามารถจริงๆ!
หลังจากนั้น หินเจ็ดสีก็มีแสงปรากฏ สีเหลืองพุ่งออกมาอย่างรวดเร็วและส่องสว่างไปทั่วบริเวณ
“ผ่าน!”
ผู้อาวุโสโม่พูดด้วยรอยยิ้ม