เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 614

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 614
หลังจากเสียงระเบิดผ่านไป ศพแมงมุมกองเต็มพื้น

ฝูงแมงมุมกับงูที่เหลือ ตัวสั่นไม่กล้าเข้ามา เห็นได้ด้วยตาเปล่าว่าดวงตาสีเขียวในป่าลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว

แสงสายฟ้าบนตัวลู่ฝานหายไป เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดในตัวเขาอย่างนอบน้อมว่า “ยินดีด้วย เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ก้าวหน้าขึ้นอีกขั้นแล้ว เจ้านายฝ่าฝันอุปสรรคในวิชาบู๊สายฟ้าได้อีกครั้งหนึ่งแล้ว”

ลู่ฝานฟังออกว่าเจดีย์เสวียนเก้ามังกรนอบน้อมกว่าปกติมาก จึงอดถามออกมาไม่ได้ว่า “ทำไมวันนี้แกดูเป็นการเป็นงานจัง”

เจดีย์เสวียนมังกรอึกอักอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ยิ่งวิชาบู๊สายฟ้าของคุณลึกล้ำขึ้นเท่าไร ก็จะกดดันภูติอาวุธแบบเราได้รุนแรงขึ้น ดังนั้น……”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ

เขาได้ยินมานานแล้ว ภูติอาวุธล้วนกลัวสายฟ้า คิดไม่ถึงว่าภูติอาวุธระดับสูงอย่างไอ้เก้า ยังกลัวสายฟ้าถึงขนาดนี้

ดูเหมือนต่อไปถ้าวิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุยิ่งล้ำลึกขึ้น เขาคงสามารถทำภูติอาวุธออกมาเล่นเองได้ ไม่กลัวการแว้งกัดด้วย

ลู่ฝานรีบเดินมาข้างอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ เห็นสีหน้าสีเผือดกับขาที่บวมของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์

ลู่ฝานเอามือข้างหนึ่งกดลงบนไหล่ของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์

“ไอ้เก้า ขจัดพิษ!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรปล่อยพลังของตัวเองออกมา ใส่เข้าไปในตัวอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ทันที

ลู่ฝานสัมผัสผ่านพลังของเจดีย์เสวียนเก้ามังกร รู้สึกถึงสารพิษในเส้นลมปราณและในร่างกายของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์

พิษพวกนี้เข้าไปในพลังปราณของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์แล้ว แทบจะแยกกับพลังไม่ออก ตอนนี้อี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

“โอ้ พิษนี้ไม่เลว ถือว่าได้อะไรมานิดหน่อย”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรอาศัยปราณชี่ของลู่ฝาน ปกคลุมสารพิษทั้งหมดเอาไว้ จากนั้นสารพิษเริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

ไม่นานสารพิษทั้งหมด รวมไปถึงพลังปราณของอี้ว์เสี้ยวเอ๋อร์ แปรเปลี่ยนเป็นพลังเย็นสดชื่น

“เก็บ!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรตะโกนออกมาเบาๆ

จากนั้นพลังทั้งหมดกลับเข้ามาในตัวลู่ฝาน

ทันใดนั้น ลู่ฝานรู้สึกว่าปราณชี่ของตัวพุ่งขึ้น

ลู่ฝานจิตใจวูบไหว “เกิดอะไรขึ้น ไอ้เก้า แกทำอะไร”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นี่คือความสามารถของฉันไง ไม่ว่าเป็นสารพิษอะไร เมื่อถึงมือฉัน จะกลายเป็นพลังบริสุทธิ์ที่สามารถเพิ่มพลังให้นักบู๊หรือผู้ฝึกชี่ ฉันยังสามารถนำพลังทุกอย่าง แปรเปลี่ยนเป็นพิษรุนแรงให้คนอื่นได้ด้วย ความสามารถนี้ไม่เลวนะ ฮ่าๆ เจ้านายสองสามคนก่อนของฉัน ล้วนอาศัยความสามารถนี้ ผ่านช่วงเวลาฝึกฝนอันยากลำบากที่สุดมาได้”
ลู่ฝานอ้าปากค้าง ที่แท้ตอนที่เจดีย์เสวียนเก้ามังกรบอกเขาว่าความสามารถชั้นแรกของมันฟื้นฟูแล้ว เขากลับไม่ได้สนใจสักนิด
แต่ดูเหมือนตอนนี้ความสามารถของไอ้เก้าแข็งแกร่งมาก
แค่อาศัยความสามารถนี้ ก็ช่วยเขาได้นับไม่ถ้วนแล้ว
ลู่ฝานคิดว่าถ้าเขาใช้ความสามารถนี้ ไปเป็นหมอขจัดพิษให้คน ความเร็วการฝึกฝนของเขาจะเร็วขึ้นไม่ใช่เหรอ
เหมือนมองความคิดลู่ฝานออก เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “อย่างเช่นสือฟาง อาศัยความสามารถชั้นแรกของฉัน จึงได้รับชื่อเสียงว่านักปราชญ์สือฟาง คนรักมากมายของเขา ล้วนได้มาจากความสามารถของฉัน เพราะการให้สาวสวยถอดเสื้อผ้าเป็นเรื่องยากมาก แต่มีฉัน ทุกอย่างก็ไม่ใช่ปัญหา อยากดูก็ดู ท่าไหนก็ได้ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ต่อไปเจ้านายก็ทำได้เหมือนกัน!”
ลู่ฝานก่นด่าในใจ “ไร้สาระ ฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ วิธีสกปรกแบบนี้ มันช่าง…..ดีจริงๆ เรื่องนี้ไว้ค่อยคุยรายละเอียดกันทีหลัง”