เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 636

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 636
แต่ละก้าวทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน แค่ไม่กี่ก้าวก็เดินจากทะเลขึ้นมาบนบก

ตอนนี้พวกสัตว์อสูรที่หมอบอยู่บนพื้น ยิ่งหวาดกลัวเข้าไปใหญ่

พวกมันขดตัวเป็นก้อนอยู่บนพื้น ตัวสั่นงันงก

กุยวัวมองพวกมันเหมือนเห็นมดฝูงหนึ่ง

เมื่ออ้าปากดูด ฝูงสัตว์อสูรลอยขึ้นมา เข้าไปในปากของมัน

เสียงร้องโอดครวญของสัตว์อสูรนานาชนิดดังสนั่น ลู่ฝานมองกุยวัวกินอาหารอย่างเงียบๆ

อู่คงหลิงพูดว่า “ลงมือตอนนี้เลยไหม ใช้โอกาสตอนกุยวัวกินอาหารลอบโจมตีมัน ถือว่าเป็นจังหวะที่ไม่เลว”

ลู่ฝานไม่พูดอะไรสักคำ เขาพอเดาถึงความแข็งแกร่งของกุยวัวได้แล้ว และเคยจินตนาการรูปร่างของกุยวัวเอาไว้ด้วย

แต่เมื่อเจอกุยวัวจริงๆ ลู่ฝานกลับรู้สึกว่าการจินตนาการของเขาคับแคบมาก

เห็นท่าทางกุยวัวกินอาหาร แค่สูดทีเดียว ก็เอาสัตว์อสูรขนาดประมาณคนสิบตัว เข้าไปในปากได้

ถ้าดูดคนเข้าไป คงไม่ทันได้เดินก็อาจโดนดูดเข้าไปได้ทันที

ยิ่งไปกว่านั้น พลังที่แข็งแกร่งที่สุดของกุยวัว ว่ากันว่าเป็นพลังสายฟ้า

วัวทำลายล้างโลก สายฟ้าทำลายล้างโลก

มองสายฟ้าที่เคลื่อนไหวบนท้องฟ้า สีขาว สีดำ สีแดง สีเทา ไม่มีสายฟ้าไหนที่เป็นแสงปกติ

สายฟ้าผิดปกติแบบนี้ แสดงถึงพลังที่ไม่ธรรมดา

ลู่ฝานแน่ใจว่าถ้าโดนสายฟ้าพวกนี้ผ่า ต้องทำให้พวกเขากลายเป็นเถ้าแน่นอน

ดูแสงสว่างจ้าบนตัวกุยวัว ให้ตายเถอะ นั่นใช่แสงธรรมดาหรือเปล่า เป็นแสงสายฟ้าคุ้มกันตัวขั้นสูงสุดชัดๆ

พวกเขาสู้สุดชีวิต ไม่รู้ว่าจะทำลายแสงสายฟ้าคุ้มกันตัวของมันได้หรือเปล่า

นักบู๊แดนปราณฟ้าถึงจะต้านทานวัวดุร้ายไร้เทียมทานได้

หมายเหตุ แค่ต้านทานเท่านั้น นักบู๊แดนปราณฟ้าอาจไม่สามารถฆ่ากุยวัวได้ก็ได้ โดยทั่วไปสัตว์อสูรระดับเดียวกัน จะแข็งแกร่งกว่าพวกนักบู๊หรือผู้ฝึกชี่ระดับเดียวกัน

พลังชีวิตแข็งแกร่งของสัตว์อสูรไม่ใช่เล่นๆ

ลู่ฝานสูดหายใจลึก แล้วพูดว่า “ไม่ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจัดการมัน เราแค่ยืนยันว่ามันปรากฏตัวที่นี่ก็พอแล้ว”

ลู่ฝานลูบแหวนตัวเอง ถามไอ้เก้าในใจไม่หยุด

มีค่ายกลอะไรที่ทำให้เขาต้านทานกุยวัวได้บ้าง

ใช่แล้ว จากพละกำลังของเขาในตอนนี้ ไม่มีทางเอาชนะกุยวัวได้เลย สิ่งเดียวที่สามารถพึ่งพาได้คือค่ายกลของไอ้เก้า

นี่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ลู่ฝานมั่นใจขนาดนี้ ผ่านการสอบผู้ตรวจการชั้นกลาง ที่คนอื่นไม่สามารถผ่านได้

ไอ้เก้าพยายามคิดสุดชีวิต พูดพึมพำว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ถ้าสามารถทำให้ฉันฟื้นฟูได้สามสิบเปอร์เซ็นต์ แค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ ฉันมั่นใจว่าจะกำราบสัตว์อสูรตัวนี้ได้ แต่ตอนนี้ ให้ตายเถอะ ดูยากหน่อย ค่ายกลนี้ไม่ได้ ค่ายกลขังมังกรก็ไม่ได้ ขอฉันคิดก่อน”

เจ้าดำขดตัวอยู่ด้านหลังลู่ฝาน ตอนนี้ขนาดเหมือนสุนัขทั่วไปแล้ว มันก็กลัวโดนกุยวัวเห็นเหมือนกัน

ทันใดนั้นเจ้าดำเห่าไปทางป่าทึบ

ลู่ฝานและคนอื่นมองไปทางป่าทึบทันที เห็นเงาของอี่ว์เทียนซี

รอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้า จู่ๆ อี่ว์เทียนซีฟันกระบี่มาทางลู่ฝานอย่างแรง

“ตายซะเถอะ ลู่ฝาน!”