เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 718
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 718
โดยทั่วไปแล้วคนที่จะพูดประโยคแบบนี้ออกมา อย่างแรกต้องเป็นคนนิสัยวิปริต อีกทั้งต้องมีพละกำลัง ชอบหาเรื่อง สร้างความวุ่นวาย
ชายชุดแดงข้างหน้าเป็นคนประเภทนี้ชัดๆ รอยยิ้มมุมปาก เหมือนตอนที่ศิษย์พี่หานเฟิงเจอสาวงามที่เป็นอาหารตาไม่มีผิด
ลู่ฝานพยายามไม่มองหน้าชายชุดแดง อีกทั้งดอกกุหลาบสีแดงบนหัวเขาด้วย
มันเหมือนวิชาอะไรบางอย่าง ทำให้คนไม่สามารถมองตรงๆ ได้
ลู่ฝานพูดช้าๆ ว่า “ขอโทษด้วย เราอยู่อย่างสบายมาก คงแลกไม่ได้”
ชายชุดแดงอ้าแขนทั้งสองข้าง แล้วพูดเสียงดังว่า “ดูเหมือนฉันคงบอกตัวตนของฉันไม่ชัดเจนสินะ ไอ้หนุ่ม เคยได้ยินสำนักชุดเขียวไหม”
เสียงลอดผ่านเมฆหมอก เสียงของชายชุดแดงดังจริงๆ
ลู่ฝานขมวดคิ้ว สำนักชุดเขียว เขาไม่เคยได้ยินจริงๆ
ขณะนั้นศิษย์พี่หานเฟิงเดินออกมา ลูบคางแล้วพูดว่า “สำนักชุดเขียวเหรอ คุ้นหูนิดหน่อย นายเกี่ยวข้องอะไรกับสำนักชุดม่วง”
ชายชุดแดงได้ยินเสียงของหานเฟิง ก็พูดอย่างสงสัยว่า “สำนักชุดม่วงเหรอ คืออะไร”
ศิษย์พี่หานเฟิงกลอกตามองบน หันมาพูดกับลู่ฝาน “สำนักเล็กๆ ที่ไม่เคยได้ยินแม้แต่สำนักชุดม่วง จัดการเลย ไม่ต้องออมมือ”
ชายชุดแดงแผดเสียงว่า “คิดว่าฉันไม่ได้ยินเหรอ ได้ พวกนายสองคนทำให้ฉันโกรธแล้ว ฉันจะสั่งสอนพวกนาย เข้าไป โยนพวกมันลงมาจากนกยักษ์”
เมื่อออกคำสั่ง คนที่สวมชุดสีเขียวปล่อยพลังปราณออกมา มองลู่ฝานกับหานเฟิงด้วยแววตาโมโห
ลู่ฝานมองพลังปราณของคนพวกนี้ด้วยสีหน้าประหลาด
โอเค นักบู๊แดนปราณในพวกนี้คิดจะโยนพวกเขาลงไป น่าขำชะมัด
ลู่ฝานกลั้นขำ แต่ศิษย์พี่หานเฟิงหัวเราะท้องแข็งแล้ว
“ฮ่าๆๆ คนพวกนี้จะทำให้ฉันขำตายหรือไง ศิษย์น้องลู่ฝาน นายไม่ต้องลงมือ ครั้งนี้ให้ศิษย์พี่เอง”
หานเฟิงพูดพลางปล่อยพลังปราณของตัวเองออกมา
ทันใดนั้นพลังทองในพลังของธาตุทั้งห้าปกคลุมตัว
สีหน้าของชายชุดแดงเปลี่ยนไปทันที
“หยุด หยุดเดี๋ยวนี้”
ชายชุดแดงตะโกนออกมาเสียงสูง
นักบู๊ชุดเขียวที่กำลังจะพุ่งเข้าไป หยุดลงทันที
ศิษย์พี่หานเฟิงถือกระบี่ฟ้าครามของตัวเองแล้วพูดว่า “เข้ามาสิ พวกนายเข้ามาสิ”
ชายชุดแดงประจบสอพลอขึ้นมาทันที เลิกคิ้วขึ้นไม่หยุด พลางพูดว่า “ที่แท้ทั้งสองท่านเป็นยอดฝีมือวิถีบู๊ โอ๊ย แค่มองก็รู้ว่าเป็นคนอายุน้อยที่โดดเด่น เราจะกล้าแย่งพาหนะของทั้งสองท่านได้ยังไง ล้อเล่นครับ ทั้งหมดแค่เรื่องล้อเล่น”
พูดพลาง ชายชุดแดงกะพริบตาน่ารักให้ศิษย์พี่หานเฟิง
ศิษย์พี่หานเฟิงทำท่าอยากอ้วกขึ้นมาทันที
สิ่งนี้ได้ผลมากกว่าเคล็ดวิชาบู๊ระดับดินเสียอีก พลังทำลายล้างน่าตกใจมาก
“แยกย้ายๆ หลีกทางให้ยอดฝีมือทั้งสองท่าน”
ชายชุดแดงพูดสั่งเสียงดัง หลีกทางให้พวกลู่ฝาน
นกปิดฟ้าที่โดนขวางทาง กระพือปีกพุ่งไปด้านหน้าทันที
ตอนผ่านชายคนนั้นยังโค้งตัวพูดว่า “ผมชื่อฉางเจี๋ย เจ้าสำนักชุดเขียว ดีใจที่ได้พบยอดฝีมือทั้งสองท่าน”
ศิษย์พี่หานเฟิงเอากระบี่พาดบ่าแล้วพูดว่า “นายฉลาดมาก ถ้านายยังอวดดีอีกนิดคงได้เห็นดีกัน ฉันกำลังคันมืออยากฝึกอยู่พอดี เมื่อกี้นายบอกว่าชื่ออะไรนะ”
ผู้ชายคนนั้นพูดว่า “ฉางเจี๋ยครับ คนเรียกกันว่าชุดแดง ขอทราบชื่อของยอดฝีมือทั้งสองท่านได้ไหมครับ”
ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ “ไม่จำเป็นต้องถามชื่อ แค่เจอกันโดยบังเอิญเท่านั้น”
หานเฟิงชะงักไป จากนั้นหัวเราะเสียงดัง “ฉันชื่อหานเฟิง จำชื่อฉันไว้”