เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 73
โม่หลินโดนลู่ฝานพูดใส่จนหน้าดำคร่ำเครียด คนอายุน้อยที่โอ้อวดขนาดนี้ เขาเพิ่งเคยเจอครั้งแรก ไม่มีใครกล้าพูดแบบนี้ต่อหน้าเขามาหลายปีแล้ว “ลู่ฝาน ดูเหมือนฉันต้องสั่งสอนนาย แทนผู้อาวุโสของนายแล้วล่ะ”
พูดพลาง บนตัวโม่หลินมีแสงหม่นๆ สว่างขึ้นมา ในฐานะผู้ดูแลตระกูลโม่ เขามีความสามารถในแดนปราณในชั้นเจ็ด
พลังปราณพลุ่งพล่าน โม่หลินมาอยู่ตรงหน้าลู่ฝานทันที ง้างมือขึ้นมาเป็นเงาหมัด
เงาหมัดเยอะขนาดนี้ ทำให้ไม่สามารถแยกแยะได้ว่า อันไหนจริงหรือปลอม แต่ลู่ฝานไม่คิดจะแยกแยะ ชักกระบี่หนักด้านหลังออกมา ใช้วิชากระบี่หนักท่าที่หนึ่ง สายลมทำลาย!
เคร้ง!
หมัดของโม่หลิน ถูกลู่ฝานรับเอาไว้อย่างแม่นยำ ประโยชน์ของกระบี่ใหญ่ อยู่ตอนที่สะบัดมันไปมา ขอบเขตในการโจมตียิ่งกว้างขึ้น ทุกวิธีแยบยลที่อยู่ตรงหน้ามัน แทบไม่สามารถใช้ได้เลย
ทั้งหมัดทั้งกระบี่ ทั้งสองไม่ถอยออกจากกันเลย
โม่หลินตกใจมาก เขาเป็นนักบู๊แดนปราณในชั้นเจ็ดเชียวนะ แต่กลับกดดันลู่ฝานด้านกำลังไม่ได้เลย ตอนนี้เขาสงสัยว่า ลู่ฝานฝึกฝนอยู่ในระดับเดียวกับเขาหรือเปล่า กุเรื่องใหญ่โตให้หวาดกลัวจริงๆ
อีกทั้งโม่หลินยังสัมผัสได้ถึงพลังแปลกๆ ที่กดดันเขา จากกระบี่ใหญ่ของลู่ฝาน อีกทั้งยังเผาผลาญพลังปราณของเขาไม่หยุด ตอนหมัดสัมผัสกับกระบี่หนัก เกือบโดนกระแสลมบนกระบี่ ทำลายพลังปราณ
กระบี่เล่มนี้ ต้องมีอะไรแปลกแน่นอน แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เขาจะสืบเรื่องพวกนี้
ปราณชี่บนตัวลู่ฝานมีพลานุภาพ พลังถึงขั้นสุดยอด
กระบี่ถูกฟันออกมาอีกครั้ง โม่หลินไม่ได้หลบ หมัดหนึ่งถูกชกออกมาอีก แต่หมัดนี้ มีชี่สีดำอยู่ด้วย
ลู่ฝานมองออกเพียงแวบเดียว นี่เป็นท่าไม้ตายของตระกูลโม่ หมัดทำลายล้าง!
หมัดชกลงบนกระบี่อีกครั้ง ครั้งนี้ ลู่ฝานถอยหลังไปสองก้าว พลังแฝงของหมัดทำลายล้าง ไม่เลวจริงๆ
วิชาหมัดเหมือนกัน คนใช้ต่างกัน ก็จะมีแดนที่ต่างกัน ครั้งก่อนโม่หยุนเฟยใช้หมัดนี้ ไม่ได้ใช้แก่นแท้ของหมัดทำลายล้าง แต่หมัดของโม่หลินตอนนี้ ไม่ธรรมดา ทันใดนั้น ทำให้ลู่ฝานมีความเข้าใจใหม่ เกี่ยวกับหมัดทำลายล้าง
ทันใดนั้น ทั้งสองประลองกระบวนท่ากันอีก หมัดทำลายล้างของโม่หลิน ไม่เพียงแต่จะซัดหมัดออกมาได้ ยังใช้เท้าได้ด้วยเช่นกัน
ลู่ฝานสะบัดกระบี่หนัก ต้านทานกระบวนท่าของโม่หลินอย่างต่อเนื่อง เท้าเฉียดผ่านซีกแก้มไป สะบัดกระบี่หนักไปมา ลู่ฝานถอยหลังไปหลายก้าว เพื่อเว้นระยะห่าง
โม่หลินหน้าดำคร่ำเครียด ประลองกับคนอายุน้อยไปหลายกระบวนท่า ยังไม่รู้แพ้ชนะ ทำให้เขาเสียหน้ามาก ลูกหลานตระกูลโม่และตระกูลลู่ ที่ดูอยู่ข้างๆ ต่างมีสีหน้าแตกต่างกัน
ลูกหลานตระกูลโม่ มีสีหน้าตื่นเต้น ลู่ฝานสู้กับโม่หลินได้ขนาดนี้ แข็งแกร่งมากจริงๆ
ส่วนลูกหลานตระกูลโม่กลับตกตะลึง ลู่ฝานแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ตั้งแต่เมื่อไร ลุงโม่หลินเป็นนักบู๊แดนปราณในชั้นเจ็ดเชียวนะ!
โม่หลินก้าวเข้ามา เร่งเครื่องเอาชนะให้ได้
ครั้งนี้ เขาต้องทำให้ลู่ฝานลงไปกองกับพื้นให้ได้ ถ้าเป็นไปได้ โม่หลินไม่ถือสา ที่จะทิ้งความทรงจำฝังลึกให้ลู่ฝาน ทางที่ดีซัดให้เขาจนไปสถาบันสอนวิชาบู๊ไม่ได้เลย
ซัดหมัดทำลายล้างออกมาอีก แสงดำบนพลังหมัด ดูเข้มและล้ำลึก
แต่ทว่าลู่ฝานกลับทำสิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝัน เขาเก็บกระบี่หนักเอาไว้ด้านหลัง
ลู่เทียนกังพูดอย่างตกใจ “ลู่ฝาน ระวัง”
ลู่ฝานสีหน้าราบเรียบ เล็งหมัดของโม่หลิน ที่กำลังโจมตีเข้ามา เปลวไฟลุกขึ้นมาบนตัว และซัดหมัดออกไปเช่นกัน
หมัดถล่มเขาทำลายล้าง!
หมัดทั้งสองปะทะกัน หมัดของลู่ฝานเหมือนพยัคฆ์คำราม เปลวไฟลามไปทั่วตัวโม่หลิน
ตอนนี้ไม่มีใครรู้ว่าลู่ฝาน ได้ใช้วิชาเปลวไฟกลายรูปของผู้ฝึกชี่ ยังคิดว่าเป็นวิธีการใช้กายทองไฟอาบ
พลังหมัดของโม่หลิน ทำให้ลู่ฝานสะเทือนไปทั้งตัว แต่ลู่ฝานไม่ถอยสักก้าว ถึงฝ่าเท้าจมลงไปในหินแล้ว
ส่วนพลังหมัดของลู่ฝาน กลับทำให้โม่หลินถอยหลังไปไม่หยุด เปลวไฟบนตัว แผดเผาจนโม่หลินรู้สึกเจ็บ
แต่สิ่งเหล่านี้ เทียบไม่ได้กับความตกตะลึงของโม่หลิน จนทำให้เขาพูดออกมาอย่างตกใจ “หมัดทำลายล้าง นายฝึกหมัดทำลายล้างได้แล้ว!”
โม่หลินจะบ้าตาย หมัดทำลายล้าง ที่พวกเขาให้ตระกูลลู่ พยายามกำจัดแก่นแท้ของวิชาหมัด ไปหมดแล้ว แต่ลู่ฝานยังฝึกวิชาหมัดได้ สิ่งที่เวอร์ไปกว่านั้น พลังหมัดนี้ของลู่ฝาน รุนแรงกว่าหมัดทำลายล้างที่เขาใช้เสียอีก
“พี่ลู่ฝานเยี่ยมมาก พี่ลู่ฝานเก่งจริงๆ”
“หมัดทำลายล้างบ้าบออะไร พี่ลู่ฝานของเรา แค่เรียนก็ใช้เป็นแล้ว”
“พวกนายฝึกได้แค่นี้ ยังเอาออกมาทำให้ขายหน้า สู้เอาเคล็ดวิชาทั้งหมดออกมา ให้พี่ลู่ฝานฝึก ให้พวกนายดูดีกว่า”
พวกลูกหลานตระกูลลู่แผดเสียงตะโกนออกมา ทำให้ลูกหลานตระกูลโม่ สีหน้าไม่สู้ดีเข้าไปอีก
สีหน้าโม่หลินอึมครึม ตอนนี้เขาโมโหมากเช่นกัน
พลังปราณบนตัว เริ่มหมุนเวียน แปรเปลี่ยนไป ตอนนี้ เขาเห็นลู่ฝานเป็นคู่ต่อสู้ระดับเดียวกันแล้ว
ฝ่ามือโดนกระแสลมสีดำปกคลุมเอาไว้ โม่หลินนำพลังไปสู่จุดสูงสุด
ลู่ฝานเห็นดังนั้น จึงวางกระบี่หนักลงก่อน ปราณชี่บนตัวเหมือนถูกปลดปล่อยออกมา พลุ่งพล่านไม่หยุด
โม่หลินแผดเสียงออกมา แล้วพุ่งไปข้างหน้า
แขนทั้งสองข้างตบไปทางลู่ฝาน ลำแขนเฮอร์คิวลิส!
โม่หลินยกแขนทั้งสองข้างขึ้น ทำให้มีช่องโหว่ด้านหน้า ลู่ฝานไม่ได้สนใจแขนของโม่หลิน ซัดหมัดไปที่อกโม่หลินทันที