เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 749

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 749
หลังผ่านไปหนึ่งวันที่เขาอวี่ฮั่ว

“ผู้ตรวจการลู่ ผ่านประตูเขานี่ไปก็ถึงตลาดหม้อยาแล้ว ขอให้พวกคุณเที่ยวอย่างมีความสุข”

พลเอกเฟิงพูดกับลู่ฝานด้วยสีหน้าเป็นมิตร

ลู่ฝาน หานเฟิง และหลิงเหยา เงยหน้ามองประตูเขาที่ลอยอยู่ในอากาศ แล้วเอ่ยชม

“เป็นที่รวมตัวของผู้ฝึกชี่จริงๆ ดูแล้วแตกต่างมาก!”

ศิษย์พี่หานเฟิงเอามือเท้าเอวแล้วหัวเราะ จากนั้นตบไหล่พลเอกเฟิง แล้วพูดว่า “โอเคพลเอกเฟิง ส่งเราที่นี่พอแล้ว เชิญกลับไปเถอะ”

พลเอกเฟิงพยักหน้าอมยิ้ม จากนั้นหันหลังเดินออกไป

เมื่อวานหานเฟิงมาหาเขาอย่างโมโห เขาคิดว่าจะเกิดเรื่องใหญ่อะไรแล้ว

ที่แท้มาถามเรื่องงานแดนสวรรค์ที่เขาอวี่ฮั่ว พลเอกเฟิงรู้เรื่องนี้ เพราะเขาเป็นหนึ่งในคนที่ถูกเชิญมาร่วมงานแดนสวรรค์

แน่นอนว่าเขาไม่บอกเรื่องนี้กับพวกลู่ฝาน

เมื่อส่งพวกลู่ฝานถึงที่เรียบร้อย พลเอกเฟิงกลับไปพักผ่อน ส่วนข่าวในงานแดนสวรรค์ อย่างเช่น ครั้งนี้งานแดนสวรรค์จะประมูลอะไร พลเอกเฟิงไม่ได้บอกพวกลู่ฝาน

ลู่ฝานมองประตูเขา สัมผัสถึงพลังชี่มากมายด้านบน รอยยิ้มเต็มใบหน้า

ตั้งแต่ขึ้นมาบนเขา ลู่ฝานรู้สึกสบายมาก แม้แต่ปราณชี่ยังเคลื่อนไหวเร็วขึ้นด้วย

เขาแห่งนี้ต้องมีค่ายกลปลุกเสกแน่นอน

แต่ค่ายกลนี้ แม้แต่เจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็ไม่สามารถเก็บได้ จากที่ไอ้เก้าพูด ค่ายกลนี้เชื่อมต่อทั้งภูเขา ถ้าเก็บค่ายกลไป เขานี้จะพังทลายลงมาด้วย

ลู่ฝานล้มเลิกความคิดนี้ทันที

เดินไปทางประตูเขา ฝ่าเท้าลอยขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

เหยียบอยู่บนพื้นแท้ๆ แต่เหมือนเดินอยู่บนเมฆ เมื่อมองลงมาข้างล่าง ตัวเองก็ลอยขึ้นมาแล้ว

ภาพหลอนเหรอ

ลู่ฝานแอบประหลาดใจ หานเฟิงกับเจ้าดำเบิกตาโต พูดอย่างตกใจว่า “นี่ทำได้ยังไง โอ้ ผู้ฝึกชี่พวกนี้มีความสามารถจริงๆ ฉันไม่เข้าใจเลย!”

หลิงเหยาพูดอย่างได้ใจ “บ้านนอก เหอะๆ นี่คือวิธีอำพรางของผู้ฝึกชี่ พูดไปพี่ก็ไม่เข้าใจ”

ลู่ฝานเข้าใจอารมณ์ของหานเฟิง เพราะอะไรที่ไม่เข้าใจมักจะดูเจ๋ง แต่สำหรับเขา นี่ไม่ใช่แค่วิธีอำพรางธรรมดาๆ ในนั้นแฝงไปด้วยพลัง ทำให้ลู่ฝานแอบตกใจ

เหมือนบันไดสวรรค์ล่องหน ลู่ฝาน หานเฟิง และหลิงเหยา เดินอย่างสง่างามเข้าไปในประตูเขา

ตอนนี้เมื่อมองลงไปด้านล่าง ล้วนเป็นสีขาวทั้งแถบ เหมือนอยู่บนก้อนเมฆ

ศิษย์พี่หานเฟิงขยี้ตา จากนั้นใช้แรงกระทืบเท้าสองสามที ยังได้ยินเสียงดังอยู่

หานเฟิงพูดด้วยสีหน้าประหลาด “ถ้ารู้แต่แรกว่าผู้ฝึกชี่มีของเล่นเยอะแยะแบบนี้ ฉันจะฝึกบู๊ไปทำไม คงเป็นผู้ฝึกชี่ไปแล้ว”

หลิงเหยาพูดว่า “พูดเหมือนพี่เป็นผู้ฝึกชี่ได้อย่างนั้นแหละ”

หานเฟิงถอนหายใจแล้วพูดว่า “เธอจะไปรู้อะไร เฮ้อ เสียใจกับสิ่งที่ทำในตอนแรกจัง”

เจ้าดำก็กระโดดลงจากไหล่ลู่ฝาน กลายเป็นสุนัขตัวเล็ก

วิ่งวนรอบลู่ฝาน ขยี้ตาตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อด้วย

ลู่ฝานมองไปรอบๆ กลุ่มคนมากมายปรากฏอยู่ในสายตา

“ยาสมุนไพรชั้นสูงแลกสูตรการกลั่นยา ขายลดราคาเข้าเนื้อเลยนะ!”

“เร่เข้ามา เร่เข้ามา ยาสูงชั้นดี เหล็กกล้าชั้นดี สูตรการกลั่นยานี้ซื้อแล้วไม่ขาดทุน ไม่โดนหลอกแน่นอน”

“เจ้าของสำนักห้าเซียนกลับสวรรค์แล้ว ฮวงเข่ออาจารย์โง่เอาสมบัติของพวกอาจารย์ หนีไปกับสาวคนสนิทแล้ว ฉันจนปัญญา ทำได้เพียงเอายาเม็ดแลกสูตรการกลั่นยา ยาทิพย์ชั้นดี ตอนนี้แลกได้แค่สูตรการกลั่นยาระดับต่ำสุด ไอ้โง่ฮวงเข่อนายมันเลว ฉันลำบากลำบนเป็นคนช่วยนายกลั่นยามาหลายสิบปี นายไม่ให้สูตรการกลั่นยาฉัน คืนเงินที่ฉันหามาอย่างยากลำบากมาให้ฉัน คืนเงินที่ฉันหามาอย่างยากลำบากมาให้ฉัน!”

……