เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 750
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 750
เสียงตะโกน เสียงขายของดังเข้าหูอย่างต่อเนื่อง
จู่ๆ เหมือนลู่ฝานอยู่ในตลาดที่คึกคัก
ผู้ฝึกชี่วางร้านแผงลอยต่างๆ บริเวณรอบๆ ตะโกนเสียงสูงด้วยสีหน้าตื่นเต้น บางคนวางกระจกจำภาพเอาไว้ ให้มันตะโกนออกมาเอง
คนมากมายเดินไปมาในตลาด
เจดีย์ล้ำค่าวางเรียงราย ด้านบนมีแสงส่องประกายแวววาว เมื่อมองดูดีๆ ล้วนเป็นคนขายของ
“ลดราคา ลดราคา ยาชีวิตเจดีย์ร้อยก้าวแลกยาสมุนไพร หนึ่งแลกหนึ่ง”
“ยาเม็ด สมุนไพร อาวุธ เกราะ ชุดคลุมบู๊ ล้างสต๊อก! ตึกหาสมบัติข้างหน้า ต้องมีสักอย่างที่คุณต้องการ!”
ลู่ฝานกลืนน้ำลาย ผู้ฝึกชี่พวกนี้ค้าขายได้น่าสนใจกว่าคนทั่วไปจริงๆ
หลิงเหยาเห็นของลดราคา ลดกระหน่ำ หนึ่งแลกหนึ่ง ตาเธอเป็นประกายทันที
“ลู่ฝาน ไปกันเถอะ ฉันจะพานายไปเดินเที่ยว ฉันรู้จักร้านดี”
พูดจบ หลิงเหยาดึงลู่ฝานเข้าไปในกลุ่มคน หานเฟิงกับเจ้าดำรีบพุ่งเข้าไปในกลุ่มคน
ลู่ฝานเดินไปข้างหน้าพลางมองซ้ายมองขวา
ที่นี่ไม่ได้มีแค่ผู้ฝึกชี่ นักบู๊ก็ไม่น้อยเหมือนกัน ร้านค้าแผงลอย คนขายของเต็มไปหมด
เพียงแค่ไม่นาน ลู่ฝานเห็นสมุนไพรหายากหลากหลายชนิด
ศิษย์พี่หานเฟิงดูจนตาลาย อันนี้ก็อยากซื้อ อันนั้นก็อยากถามราคา
แต่ของส่วนใหญ่ มาถึงก็เป็นสูตรการกลั่นยา หรือไม่ก็ยาเม็ดระดับสูง เหมือนของพวกนี้เป็นสิ่งที่ซื้อขายเยอะในตลาด
ศิษย์พี่หานเฟิงเอาเหรียญทองออกมา โดนสายตาดูหมิ่นมากมาย
“ให้ตายเถอะ ทำไมที่นี่ใช้เหรียญทองไม่ได้ล่ะ กว่าจะได้เหรียญทองมาไม่ง่ายเลยนะ ทำไมใช้ไม่ได้”
ศิษย์พี่หานเฟิงใกล้บ้าแล้ว มีเหรียญทองในมือเป็นถุง แต่ใช้จ่ายไม่ได้
หลิงเหยาปิดปากขำ “ไม่เข้าใจสินะ ของมีค่าที่พี่จะซื้อ เขาเอามาแลกสูตรการกลั่นยา พวกเหรียญทองซื้อได้แต่ของเล่นเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น อย่างเช่นอันนี้ เจ้าของร้าน อันนี้เท่าไร”
หลิงเหยาหยุดลงหน้าร้านแผงลอยเล็กๆ ยื่นมือไปหยิบกระจกอันเล็กขึ้นมา
เจ้าของร้านมองแล้วพูดว่า “กระจกไล่อสูร หนึ่งร้อยเหรียญทอง”
ลู่ฝานรับกระจกมาดู ในนั้นมีพลังชี่เคลื่อนไหวอยู่ เหมือนมันสามารถเปลี่ยนรูปร่างได้
“อันนี้ใช้ยังไง”
ลู่ฝานถาม เจ้าของร้านอายุน้อยยิ้มแล้วพูดว่า “เมื่อเจอสัตว์อสูร ให้โยนกระจกนี้ออกไป มันสามารถทำให้สัตว์อสูรตกใจวิ่งหนีไปได้ แน่นอนว่าใช้ได้แค่สัตว์อสูรทั่วไปเท่านั้น”
ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ แค่เอาวิชาเปลี่ยนรูปร่างมาใส่ในกระจก ก็ขายได้ร้อยเหรียญทองแล้ว แม้ผู้ฝึกชี่กลั่นยาไม่เป็น ก็ไม่มีทางจนแน่นอน
หลิงเหยาเริ่มต่อราคากับเจ้าของร้าน ส่วนลู่ฝานพลิกดูของบนแผงลอยมั่วไปหมด
จากพละกำลังของเขาตอนนี้ ของเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ มองแวบเดียวก็รู้แล้ว ของพวกนี้เป็นของที่ผู้ฝึกชี่ที่เพิ่งมีความรู้ทำออกมา
มีวิชาเปลี่ยนรูปร่างเป็นหลัก ด้านในยังมีวิชาเล็กน้อยอย่างวิชาไล่ลม วิชาเปลวไฟลุกโชนอีกด้วย
ส่วนใหญ่ใช้จุดไฟ เพิ่มความเร็ว ก่อตัวของเหลว จะว่าไม่มีประโยชน์ก็ไม่ได้ แค่ประโยชน์น้อยเท่านั้น แต่ทำได้งดงามประณีตมาก มิน่าล่ะผู้หญิงถึงชอบ
ขณะกำลังพลิกดู จู่ๆ เสียงไอ้เก้าดังขึ้นมา
“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ของชิ้นที่สามทางด้านซ้ายดูแปลก หยิบขึ้นมาดูสิ”
ลู่ฝานได้ยินเสียงของไอ้เก้า เขาอึ้งไปก่อน จากนั้นหยิบของขึ้นมา
เป็นมุกลูกหนึ่ง ธรรมดาไม่มีอะไรแปลก ด้านในเป็นวิชาเปลวไฟที่ก่อตัวจากพลังชี่ ใช้จุดไฟอีกเช่นกัน
ลู่ฝานพูดในใจว่า “ของสิ่งนี้มีประโยชน์อะไร”
จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกถึงพลังที่ปล่อยออกมาจากเจดีย์เสวียนเก้ามังกร พุ่งมาบนแขนของเขา
มุกกะพริบสองครั้ง ต่อมาเจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นี่คือมุกเวิ้งว้าง รีบซื้อเร็ว ไอ้มังกรทำลายล้างเวร ครั้งนี้ฉันมีวิธีกำจัดแกแล้ว!”
ลู่ฝานได้ยินคำว่ามุกเวิ้งว้างก็ตกใจทันที
หลังจากนั้นแววตาเป็นประกายทันที