เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 772
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 772
น้ำเสียงของลู่ฝานแน่วแน่ ไม่มีท่าทีลังเล
หานเฟิงไม่เข้าใจว่าจู่ๆ ลู่ฝานเกิดบ้าอะไรขึ้นมา ทำไมเมื่อเห็นยาวิเศษนี้ เขาเหมือนคลั่งขึ้นมา
เสียงของเซียนอวี่ซานดังขึ้นต่อ
“ทุกท่านอย่าใช้ระดับของการดูสมุนไพรทั่วไปมาดูสมุนไพรนี้ ผมสามารถใช้ชื่อเสียงของผมมารับประกัน สมุนไพรนี้เกินกว่าระดับทั้งหมดในโลกนี้ เป็นยาวิเศษอย่างแท้จริง เป็นยาที่สามารถเปลี่ยนแปลงชีวิตอย่างเหนือธรรมชาติ ผมขอไม่ตั้งราคาต่ำสุด ทุกท่านว่าราคามาได้เลย”
เมื่อพูดจบ ผู้ฝึกชี่จ้าวกวงที่แย่งหินสายฟ้ามาไม่ได้ รีบพูดเสนอราคา “สองหมื่นคะแนน!”
เห็นแววตาลุกโชนของผู้ฝึกชี่จ้าวกวง เห็นได้ชัดว่าเขาตกตะลึงกับคำว่ายาวิเศษเช่นกัน
แต่เห็นได้ชัดว่าจะเอายาวิเศษด้วยสองหมื่นคะแนน มันเป็นไปไม่ได้
มีเสียงดังขึ้นอีก
“สี่หมื่นคะแนน!”
คนที่พูดออกมาคือผู้ฝึกชี่อีกคน แม้ดูแก่ แต่พลังชี่บนตัวไม่ลดลงเลย ต้องเป็นผู้ฝึกชี่ที่แข็งแกร่งแน่นอน อย่างน้อยวิทยายุทธไม่ต่ำกว่าปรมาจารย์บำเพ็ญชี่
“ห้าหมื่นคะแนน”
มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ผู้ฝึกชี่ที่ถือม้วนหนังสือในมือเสนอราคาออกมา
ลู่ฝานพบว่าคนที่มีเงินไม่ใช่น้อยๆ เลย ห้าหมื่นคะแนน ราคานี้ถ้าเปลี่ยนเป็นเหรียญทอง คงกองเต็มหอนี้เลยล่ะมั้ง!
“หกหมื่นคะแนน!”
การเสนอราคายังดำเนินต่อไป ยาวิเศษในตำนานยังมีค่ากว่าหินสายฟ้าที่แฝงพลังสายฟ้าอยู่
เพราะหินสายฟ้ายังไงก็มีอีก แต่ยาวิเศษ ไม่รู้จะได้เจออีกตอนไหน
ของที่ควรจะหายสาบสูญไปจากโลก วันนี้ได้มาเจอ ถือว่าเป็นความโชคดีอย่างมาก สำหรับผู้ฝึกชี่ที่ไม่ขาดแคลนเงิน มียาวิเศษอยู่ในมือ ถึงต้องใช้เงินจนหมดก็คุ้มค่า
เพราะยาเม็ด สมุนไพร เงินทองทั่วไป หมดแล้วก็หาใหม่ได้ แต่ถ้าพลาดยาวิเศษ ก็จะไม่มีอีกแล้ว
“เจ็ดหมื่นคะแนน!”
“แปดหมื่นคะแนน!”
“หนึ่งแสนคะแนน!”
……
เสียงตะโกนเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งราคาจะเพิ่มอย่างน้อยหมื่นคะแนน ราวกับว่าถ้าเพิ่มน้อยกว่าหมื่นคะแนนจะทำให้อับอายขายหน้า
“หนึ่งแสนห้าหมื่นคะแนน!”
ในที่สุดก็มีคนเสนอราคาสูงสุด
คนที่พูดออกมาคือปรมาจารย์จ้าวกวง เห็นได้ชัดว่าเขาทุ่มสุดตัว
หลังจากเสนอราคาออกมา ปรมาจารย์จ้าวกวงพูดเสียงดังว่า “ฉันฝึกฝนแถบเขาอวี่ฮั่วมาสิบปี เข้าออกแดนสวรรค์มาระยะหนึ่ง จึงมีคะแนนสะสมไว้ ถ้ามีคนมีคะแนนมากกว่าฉัน ฉันจะยอมรับชะตากรรม”
เมื่อพูดจบ ไม่มีใครเสนอราคาสักคน
เห็นได้ชัดว่าคะแนนหนึ่งแสนห้าหมื่นคะแนนของผู้ฝึกชี่จ้าวกวงสูงสุดแล้ว ไม่มีใครเกินกว่านี้ได้อีก
เซียนอวี่ซานพยักหน้าให้จ้าวกวงเบาๆ จากนั้นพูดเสียงก้องว่า “ยังมีใครให้สูงกว่านี้ไหมครับ”
ไม่มีใครตอบ เซียนอวี่ซานยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นยาวิเศษหายากต้นนี้ เป็นของปรมาจารย์จ้าว……”
ยังไม่ทันพูดคำสุดท้ายออกมา ขณะนั้นสุ่ยเชียนโหรวพูดออกมาว่า
“เดี๋ยวก่อน แม้ฉันไม่มีคะแนน แต่ก็ชอบสมุนไพรนี้ ไม่ทราบว่าใช้ของแลกได้ไหม”
เมื่อพูดออกมา สีหน้าของปรมาจารย์จ้าวกวงดูโมโห แต่ไม่กล้าระเบิดออกมา
เซียนอวี่ซานพูดว่า “ได้อยู่แล้ว คุณสุ่ยเชียนโหรวจะใช้ของอะไรแลกครับ”
สุ่ยเชียนโหรวค่อยๆ เอาของชิ้นหนึ่งออกมาจากอก
“ไม่ทราบว่าวิชาระดับฟ้าสามารถแลกได้ไหม”
เพียงประโยคเดียว ทำให้ทั้งงานตะลึง
หานเฟิงอ้าปากค้าง “ผู้หญิงบ้าคนนี้!”
เซียนอวี่ซานก็อึ้งไป แล้วพูดว่า “วิชาระดับฟ้า เป็นสิ่งที่พบได้น้อย แต่ยาวิเศษเป็นของหายากบนโลก วิชาระดับฟ้ายังมีอยู่ไม่น้อย ไม่ทราบว่าคุณสุ่ยเอาวิชาระดับฟ้าแบบไหนมาแลกครับ”