เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 910

เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 910
ตูมม ตูมม ตูมม ตูมม!

หนอนสีเขียวที่กำลังเคลื่อนตัวใกล้เข้ามาถึงเรือกระบี่นั้น ก็ได้ระเบิดขึ้นอย่างรุนแรง แรงระเบิดอย่างหนักจนทำให้นักบู๊ทั้งหมดกระเซอะกระเซิง อักษรยันต์บนเรือกระบี่เลือนลางลงไป มองดูเหมือนใกล้จะพังทลายลงแล้ว

ลู่ฝานใช้เกราะเกล็ดมังกรคุ้มกันกาย ส่องประกายลำแสงสว่างไสว พร้อมกับตะโกนขึ้นว่า: “ยอดกระบี่หวนคืน! ”

เมื่อกระบี่ปรากฏขึ้น ก็ส่องประกายแสงอย่างหนักหน่วงรุนแรง

พลังอันแข็งแกร่งนั้นพุ่งเข้าใส่ร่างของพญาหนอน และแสงกระบี่ฟาดฟันเกล็ดสีทองของพญาหนอนจนแตกออก

พญาหนอนส่งเสียงร้องโอดครวญ จากนั้น พวกหนอนจำนวนมาก ก็พุ่งโจมตีใส่ลู่ฝานในทันที

ลู่ฝานใช้กระบี่หนักฟาดฟัน เปลวไฟพลังปราณแผ่ซ่านไปทั่ว บริเวณที่พาดผ่าน หนอนทั้งหมดก็ถูกเผาไหม้จนเป็นผุยผง

ฝ่าเท้าเหยียบย่ำลงไปกลางอากาศอีกครั้ง ในครั้งนี้ เขาเหยียบย่ำลงไปบนสีสันสวยงามของอุโมงค์ข้ามมิติ

ขณะนั้น ลู่ฝานก็รู้สึกได้ว่าตนเองเกือบจะถูกดูดกลืนเข้าไปในอุโมงค์ข้ามมิติ บริเวณนั้นมีพลังฟ้าดินจำนวนมาก และแข็งแกร่งมากด้วย หากสัมผัสเพียงเล็กน้อย ก็จะรู้สึกว่าร่างกายนั้นแทบจะระเบิดขึ้นเลยทีเดียว

แต่ลู่ฝานก็แค่เหยียบลงไปเบา ๆ แล้วก็กระโดดลอยตัวขึ้นอีกครั้ง

ครั้งนี้พญาหนอนไม่กล้าที่จะประมาทอีกแล้ว ลำแสงสีทองจำนวนมากพุ่งโจมตีใส่ลู่ฝานอีกครั้ง และก็ใช้หนวดทั้งสองข้างก็ทุบตีใส่เขาราวกับแส้!

ลู่ฝานใช้กระบี่หนักไร้คมฟาดฟันเข้าใส่ “ฟัน! ”

พลังปราณรวบรวมอยู่ในกระบี่ แล้วฟาดฟันลำแสงจนแตกสลายออกเป็นสองส่วนทันที

หนวดสองเส้นร่วงตกลงมาที่ร่างของเขา จนเกราะเกล็ดมังกรของลู่ฝานถูกทุบตีจนแตกออกเป็นสองส่วน

เกราะเกล็ดมังกรไม่ใช่เกราะปราณอย่างแท้จริง เมื่อเผชิญหน้ากับพญาหนอน จึงรู้สึกว่าค่อนข้างจะอ่อนแอไปหน่อย โดยบนหนวดเหมือนจะแฝงพิษร้ายอยู่ด้วย เมื่อสัมผัสเพียงเล็กน้อย จะรู้สึกได้ว่ามียาพิษที่มีฤทธิ์กัดกร่อนพ่นออกมา ทำให้เกราะเกล็ดมังกรบนตัวของลู่ฝานนั้นมีแนวโน้มที่จะละลายลง

ลู่ฝานรีบเก็บเกราะเกล็ดมังกรขึ้น จากนั้นก็ใช้มือจับไปที่หนวดของพญาหนอน

“พิษของแกนี้? ฉันไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย”

ลู่ฝานออกแรง จับไปที่หนวดของพญาหนอนอย่างแน่น

ทางฝั่งนี้ บนเรือกระบี่นั้น มีคนเสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมาก

พวกหนอนสีเขียวที่ระเบิดตัวเองได้นั้นยิ่งมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น พลังอานุภาพของระเบิด ทำให้ราชากระบี่ใต้ได้รับบาดเจ็บสาหัส

เวลานี้ทุกคนจึงพบว่า ไม่ควรที่จะรีบร้อนถอยร่นจริงด้วย เพราะสถานที่ที่พวกเขาหยุดพักเมื่อครู่นั้น มีรังไหมอยู่ไม่มากเท่าไร กลับกลายเป็นว่าระหว่างทางที่ถอยหลังกลับนั้นยิ่งจะมีรังไหมมากขึ้นไปอีก

ไม่ทันรอให้ทุกคนคิดกันว่าเป็นเพราะอะไร ราชากระบี่ใต้ก็พลันกระโดดลอยตัวขึ้น สละเรือกระบี่ทิ้ง แล้วพุ่งตัวหนีออกไปด้านนอกทันที

“ราชากระบี่ ท่านกำลังทำอะไร? ”

นักบู๊คนหนึ่งร้องตะโกนเสียงหลง

ราชากระบี่ใต้ไม่ตอบ ตนเองได้แต่มุ่งหน้าพุ่งกระโจนหนีไปอย่างสุดกำลัง

นักบู๊ที่กำลังต่อสู้อย่างสุดชีวิตบนเรือกระบี่นั้น ต่างก็พากันตกตะลึง

“ราชากระบี่ทอดทิ้งพวกเราแล้ว เขาเองหลบหนีไปแล้ว! ”

นักบู๊คนหนึ่งตะโกนขึ้นด้วยความโกรธแค้น

เฝิงอิ่งและคนอื่น ๆ แสดงสีหน้าท่าทางที่สิ้นหวัง!

หากไม่มีราชากระบี่ใต้แล้ว พวกเขาก็คงไม่สามารถต้านทานการระเบิดตนเองของพวกหนอนสีแดงในครั้งต่อไปได้!

ในขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าตนเองจะต้องตายลงไปท่ามกลางความโกรธแค้น ทันใดนั้นพวกหนอนเหล่านั้นก็พลันหันเหเปลี่ยนทิศทาง มุ่งหน้ากลับไปหาพญาหนอน

เมื่อจ้องมองไป ทุกคนก็พลันพบว่าลู่ฝานกำลังต่อสู้กับพญาหนอนสีทองนั้นอย่างดุเดือด

มือเขาจับหนวดของพญาหนอนเอาไว้อย่างแน่น ทางพญาหนอนก็เผยความโมโหอย่างรุนแรงขึ้น

กวัดแกว่งมือแล้วก็ใช้กระบี่ฟาดฟันใส่อีกครั้ง ลู่ฝานเริ่มต้นใช้เขตวิถีของกระบี่หนักไร้คม

เมื่อฟันลงไป ก็สั่นสะเทือนไปทั้งอากาศ

ร่างกายที่ใหญ่โตของพญาหนอน คิดไม่ถึงว่าจะถูกลู่ฝานฟาดฟันจนต้องหมอบราบลง

พญาหนอนกรีดร้องด้วยความโกรธแค้น ทันใดนั้นร่างของมันก็พองตัวขึ้น และอ้าปาก พร้อมกับมีท่อขนาดใหญ่พุ่งตรงเข้าใส่ลู่ฝาน

บนท่อนั้น ยังมีหนามที่แหลมคม ทิ่มแทงทะลุผ่านอากาศ ทิ่มแทงทะลุทุกสิ่งทุกอย่าง

ความรวดเร็วนั้นถึงขนาดที่ทำให้ลู่ฝานหมดหนทางที่จะหลบหลีก ขณะที่เกือบจะถูกท่อดูดกลืนเข้าไปนั้น ลู่ฝานก็ตะโกนขึ้น แล้วสายฟ้าก็ผ่าลงมา

วิชาสายฟ้าฟาดห้าธาตุ เทพสายฟ้า!