เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 984

ชายหญิงเปิดประตูออกมา ผู้หญิงถลึงตามองลู่ฝานแล้วพูดว่า “เภสัชกรที่มาใหม่เหรอ ใครให้นายมา เบื้องบนอนุมัติหรือยัง”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “เพิ่งอนุมัติ ผู้อาวุโสเฮ่อจงให้ผมมา”

เมื่อได้ยินชื่อเฮ่อจง น้ำเสียงของผู้หญิงอ่อนลงทันที

ผู้ชายด้านหลังก็พูดเบาๆ ว่า “ดูเหมือนจะจริงนะอาลี่ บนกำแพงมีชื่อของลู่ฝานแล้ว!”

อาลี่กับลู่ฝานหันไปทางที่ผู้ชายชี้ นั่นเป็นกำแพงที่ก่อตัวจากพลังชี่ ด้านบนมีชื่อสามคนเขียนเอาไว้อย่างเรียบร้อย

“อูลี่คุน เซียวเฮ่า ลู่ฝาน!”

อูลี่คุนมองลู่ฝานตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วพูดว่า “ในเมื่อเป็นเภสัชกรที่มาใหม่ งั้นต่อไปเราต้องทำงานด้วยกันแล้ว”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ใช่ อย่างน้อยช่วงนี้ก็ต้องทำงานด้วยกัน นี่สิบสามพ่อบ้านของผม เขามากับผม”

อูลี่คุนพยักหน้าเบาๆ ให้สิบสาม ถือเป็นการทักทาย จากนั้นชี้หน้าลู่ฝานแล้วพูดว่า “เมื่อกี้นายเห็นอะไรไหม”

ลู่ฝานพูดอย่างแน่วแน่ว่า “ไม่เห็นอะไรเลย ได้ยินเสียงกรีดร้องครั้งเดียว”

“ไม่เห็นอะไรจริงๆ ใช่ไหม”

“ใช่ จริงยิ่งกว่าทองคำแท้!”

เห็นสายตาแน่วแน่ของลู่ฝาน อูลี่คุนจึงปล่อยเขาไป หลีกทางให้ลู่ฝานเดินเข้ามา

เจดีย์นี้มองจากข้างนอกไม่ใหญ่ แต่เมื่อเดินมาข้างใน ไม่เล็กจริงๆ แค่ชั้นนี้ก็มีบริเวณรอบๆ หลายร้อยเมตรแล้ว!

ตู้ยาเรียงสูง วางเรียงหน้ากระดานชิดกำแพง

พื้นด้านล่างสร้างจากหินประหลาด ด้านบนมีตัวอักษรขนาดใหญ่เขียนเอาไว้ว่า “ยา” !

เมื่อเดินเข้ามา ได้กลิ่นหอมของยาเป็นระยะ

เซียวเฮ่ามองลู่ฝานแล้วโค้งตัวเล็กน้อย จากนั้นพูดว่า “สวัสดี”

ลู่ฝานก็โค้งตัวเล็กน้อยทำความเคารพกลับ

ลู่ฝานมองรอบๆ ยิ้มแล้วพูดว่า “ผมชอบที่นี่!”

เซียวเฮ่าหัวเราะร่าแล้วพูดว่า “ต่อไปนายจะยิ่งชอบที่นี่ ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนดีกว่าที่นี่อีกแล้ว”

เซียวเฮ่าเอาไหเหล้าออกมาไหหนึ่ง แล้วพูดว่า “จะดื่มหน่อยไหม! เหล้าชั้นดีที่ฉันหมักเอง”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ได้เลย!”

อูลี่คุนถลึงตาใส่เซียวเฮ่าแล้วพูดว่า “ห้ามดื่ม!”

จู่ๆ มือของเซียวเฮ่าชะงักไป จากนั้นพูดอย่างกล้าๆ กลัวๆ ว่า “ดื่มนิดเดียว”

อูลี่คุนพูดเสียงดังว่า “นิดเดียวก็ไม่ได้ พวกนายดื่มชาเถอะ!”

เซียวเฮ่าเก็บเหล้าอย่างทำอะไรไม่ได้

ลู่ฝานมองเขาแล้วหัวเราะคิกคัก รู้สึกเหมือนคนกลัวเมีย!

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “ผมไปดูข้างบนได้ไหม”

เซียวเฮ่าพูดว่า “ตามสบายเลย! เพราะต่อไปนายก็ต้องทำงานที่นี่อยู่แล้ว”

ลู่ฝานพยักหน้า เดินตามบันไดเมฆขึ้นไปข้างบน เซียวเฮ่าตามมาด้านหลังเขา

ชั้น 1 2 3 เป็นที่เก็บสมุนไพรจริงๆ ไม่มีอะไรน่าดู

ชั้น 4 5 6 เป็นที่พักทั้งหมด แต่ละชั้นใหญ่จริงๆ เซียวเฮ่าพูดว่า “ชั้น 4 เราอยู่แล้ว ชั้น 5 กับชั้น 6 นายเลือกได้เลย”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า เดินขึ้นไปด้านบนต่อ

เมื่อเขามาถึงชั้น 7 เห็นกระดาษลอยอยู่เต็มห้องไปหมด

ลู่ฝานเอากระดาษลงมาดูหนึ่งใบ เขาถึงกับตกใจ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นสูตรการกลั่นยาเสวียน!

ลู่ฝานพูดอย่างประหลาดใจว่า “ที่นี่เป็นสูตรการกลั่นยาชนิดนี้หมดเลยเหรอ”

เซียวเฮ่าพูดว่า “ใช่ เป็นสูตรการกลั่นยาทั้งหมด มีทุกอย่าง แต่ส่วนใหญ่สำหรับนักบู๊กิน เราใช้ไม่ได้ ดังนั้นคนที่เจดีย์ยาพวกนั้น นำสิ่งเหล่านี้ไปสอนลูกศิษย์ นายไปชั้น 8 จะได้เห็นสูตรการกลั่นยาเซียนด้วยนะ”

ลู่ฝานรีบเดินไปชั้น 8 ไม่นานเขาเอาสูตรการกลั่นยาเซียน กำเอาไว้ในมือหนึ่งใบจริงๆ

มองสูตรการกลั่นยา ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า “เป็นสถานที่ดีจริงๆ ผมยิ่งชอบที่นี่ขึ้นเรื่อยๆ แล้ว”

เงยหน้ามองสูตรการกลั่นยาทั้งชั้น จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่าทำไมความสุขถึงมาอย่างกะทันหันขนาดนี้