เซียนหมอหญิงแม่ลูกอ่อน - ตอนที่ 448 เชื่อฟังภรรยา ข้าเป็นเด็กดีมาก!
ต้าซือมิ่งผู้ไม่เคยทำให้ผิดหวังในเรื่องพลังเหนือธรรมชาติเช่นการกลืนกิน เขาแสดง ‘ความอยากอาหาร’ อย่างหาที่เปรียบมิได้ เขาจู่โจมกลับในขณะที่เทพตกสวรรค์กำลังจะกลืนกินพรสวรรค์ เนื่องจากการกลืนกินกลับของต้าซือมิ่ง เยี่ยนเสี่ยวเป่าในอ้อมอกของเขาก็รู้สึกเจ็บน้อยลงแล้ว แต่เยี่ยนอวี๋ก็ลงมาอยู่ข้างสองพ่อลูกอย่างปวดใจ “เสี่ยวเป่า”
เด็กน้อยเบะปากพิงอกของท่านพ่อ ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เห็นได้ชัดว่ากลัวว่าจะรบกวนท่านพ่อ “แม่…”
เยี่ยนอวี๋อยากจะอุ้มเด็กน้อยเข้ามา แต่นางรู้ว่าไม่ได้ เพราะนางดูออกว่า ต้าซือมิ่งกำลังเริ่มเชื่อมต่อ ‘การตรวจจับสองทาง’ ระหว่างสองพ่อลูกแล้ว
“…” การเชื่อมต่อไร้รูปไร้เสียงของสองพ่อลูก ทำให้ต้าซือมิ่งสามารถ ‘ควบคุม’ ร่างกายของเด็กน้อย และกลืนกินการกลืนกินพรสวรรค์ที่เทพตกสวรรค์ริเริ่มขึ้น
เริ่มแรกการกลืนกินกลับเช่นนี้ไม่ชัดเจนมากนัก เพราะว่าต้าซือมิ่งคำนึงถึงเด็กน้อยที่ยังเล็ก เขาอาจจะไม่สามารถต้านทานพลังที่รุนแรงเกินไปได้ ดังนั้นเทพตกสวรรค์ไม่เข้าใจในทีแรก และไม่รู้ว่าการ ‘กลืนกิน’ ของต้าซือมิ่งหมายถึงอะไร
ทว่าผ่านไปเพียงไม่นานเขาก็รู้แล้ว เพราะว่านอกจากเขาจะกลืนกินพลังที่ยอดเยี่ยมอะไรไปไม่ได้ กลับยังมีสัญญาณบ่งบอกว่าถูกกลืนกินกลับ เรื่องนี้ทำให้เขาอุทานลั่นด้วยสัญชาติญาณทันทีว่า “เกิดอะไรขึ้น”
เมื่อได้ยินดังนั้น เยี่ยนอวี๋ก็รู้ทันทีว่า สามีของนางใช้ได้จริงๆ! เขากำลังกลืนกินกลับไปแล้ว ในเมื่อเช่นนี้…
“สวรรค์ เชื่อม ต่อ”
เยี่ยนอวี๋ที่เปล่งคำพูดทีละคำออกมา แสงสีม่วงหม่นหลั่งไหลออกมาจากรอบกายนางอีกครั้ง
ไม่เพียงเท่านี้…
“กระจาย!”
ขณะที่เยี่ยนอวี๋สั่งการ พลังไท่ชูรอบกายก็กระจายเข้าไปสวรรค์ทั้งเก้าชั้นอย่างรวดเร็ว จากนั้น… เทพตกสวรรค์ที่มีพลังจิตสถิตอยู่ทุกชั้นสวรรค์ก็รู้สึกว่าตนเองหนีไปไม่ได้แล้ว
ความจริงก็เป็นดังเช่นนั้น เพราะว่าเยี่ยนอวี๋ใช้พลัง ‘ไล่ล่าสวรรค์’ กับเขาแล้ว
นี่ทำให้เทพตกสวรรค์ที่รู้ว่าแย่แล้วเสียงเปลี่ยนทันที “เจ้าจะทำอะไร!”
“ฮึ” เยี่ยนอวี๋ยกมุมปาก แสงโหดเหี้ยมประกายชัดในดวงตาคู่งาม “เจ้าบอกว่าข้ากำจัดเจ้าอย่างสิ้นเชิงไม่ได้มิใช่หรือ เช่นนั้นเจ้าลองดูสิว่าข้ากำจัดเจ้าหมดหรือไม่”
เมื่อพูดจบ…
พลังจิตของเทพตกสวรรค์ตะลึง! เพิ่งรู้ตัวว่าตนอาจจะยั่วยุสิ่งมีชีวิตที่ไม่ควรยั่วยุเข้าแล้ว น่าเสียดายที่สายเกินไปแล้ว…
“ปรากฏ!”
เยี่ยนอวี๋ที่กระจายพลังจิตวิญญาณของตนไปยังทุกมุมของสวรรค์ทั้งเก้าชั้น นางก็จับร่างพลังจิตทุกร่างของเทพตกสวรรค์ออกมาแล้ว! ไม่ว่าจะเป็นพลังจิตที่อยู่ในซอกหลืบไหนล้วนถูกนางจับออกมาแล้ว ครานี้เอง…
ซู่!
ดวงดาวสวรรค์เก้าชั้นฟ้าสว่างไสวมากกว่าหนึ่งเท่า!
พลังดวงดาวที่เป็นตัวแทนของเทพตกสวรรค์ก็ส่องสว่างไปทั่วทิศ ทำให้เหล่าเทพและชาวเมืองในแต่ละชั้นสวรรค์ได้ชื่นชมปรากฏการณ์หมู่ดาวส่องแสงระยิบระยับ
“อะไรน่ะ!”
เสียงกรีดร้องของเทพตกสวรรค์ดังขึ้นจากทั่วทุกมุม! น้ำเสียงเปลี่ยนเป็นเสียงอ่อนแอของหญิงสาว
เขามิอาจควบคุมเสียงของตนเองแล้ว เขาจะถูกกำจัดจนไม่เหลือแม้แต่ซากแล้ว ยังจะสนใจเรื่องเสียง กรีดร้องอีกหรือ
แต่แม้เขาจะกรีดร้อง และกรีดร้องจนซีเหอพวกนางได้ยินแล้วก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
ถึงอย่างไรเยี่ยนอวี๋ก็พูดกับชายข้างกายนางว่า “สามี กลืนเขา!”
“อืม” ต้าซือมิ่งที่ยุ่งอยู่นั้นยังมีเวลาขานตอบ ผมสีดำหมึกของเขาเปลี่ยนเป็นสีม่วงอร่ามทันที!
ทันใดนั้น…
“กลืน”
พลังกลืนกินกัดกินไปทั่วทั้งสวรรค์ตามทางที่ภรรยาชี้แนะอย่างรวดเร็ว พลังจิตทั้งหมดที่กระจายอยู่ทั่วทุกชั้นสวรรค์ถูกเขากลืนกินทันที!
“ว่าไงนะ!”
หงส์เทพที่มีตบะสูงที่สุดในยามนี้ สีหน้านางพลันเปลี่ยน เพราะว่านางรู้สึกได้ว่ากลิ่นอายเทพตกสวรรค์ที่อยู่ในแต่ละชั้นของสวรรค์เก้าชั้นฟ้าก็ถูกกลืนกินไปกว่าครึ่งในชั่วพริบตา และทั้งหมดยังจากไปอย่างรวดเร็ว
ความเร็วนี้… ทำเอาเทพตกสวรรค์ตกใจจนไม่กล้าแกล้งโง่อีกแล้ว “หยุดๆๆ! ช่วยด้วย! หยุดเดี๋ยวนี้…”
ทว่าต้าซือมิ่งจะฟังเขาหรือ ย่อมไม่ฟังแน่นอน
ต้าซือมิ่งที่เชื่อฟังภรรยาอย่างมาก หลังจากที่กลืนกินพลังทั้งหมดของเทพตกสวรรค์ในทุกชั้นสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ไม่เหลือแม้แต่น้อย เสียงของเทพตกสวรรค์ที่ไม่กล้าแกล้งโง่อีกก็หยุดลงพร้อมกับคำว่า ‘มา’ ไม่มีเสียงก้องสะท้อนใดๆ อีก ถึงอย่างไรพลังจิตของเทพตกสวรรค์ในสวรรค์เก้าชั้นฟ้าถูกกลืนหมดแล้ว
“…”
ทุกอย่างเงียบงัน
“…”
หมู่ดาวกลับไปส่องสว่างปกติ
“…”
ปรากฏการณ์หมู่ดาวส่องแสงระยิบระยับหายไปในเวลาเดียวกัน
“…”
ทุกอย่างกลืบคืนสู่ความเงียบและสุขสงบ
บ้าไปแล้ว! หงส์เทพคิดในใจ แม้มิใช่เทพรุ่นแรก แต่ก็เป็นถึงมหาเทพสุดยอดที่รู้จักสวรรค์เก้าชั้นฟ้าดีที่สุดตลอดหลายหมื่นปีที่ผ่านมา มิเช่นนั้นเขาก็คงไม่สามารถปิดสวรรค์เก้าชั้นฟ้าอย่างสมบูรณ์ได้
แต่ก็เป็นมหาเทพเช่นนี้ เมื่อตกอยู่ในมือของเยี่ยนอวี๋ก็แสดงพลังได้เพียงไม่กี่ท่า และยังอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่เยี่ยนอวี๋ ‘ต้องการ’ เขา เขายังคงถูกทำลาย ‘ไม่เหลือแม้แต่ซาก’ อย่างสิ้นเชิง
ตี้เซินจ้องเยี่ยนอวี๋เขม็ง! สำหรับความสามารถของจักรพรรดิอสูร ตี้เซินยังพอเข้าใจ ดังนั้นนางรู้ดีว่าเหตุการณ์สังหารหมู่วันนี้ เยี่ยนอวี๋เป็นผู้ร้ายช่วยเผ่ามารกระทำความชั่ว!
มิเช่นนั้นแม้จักรพรรดิอสูรคนนั้นจะแข็งแกร่งเพียงใดก็ไม่สามารถริเริ่มการสังหารอันน่าสยดสยองนี้ได้ในสวรรค์เก้าชั้นที่เขาไม่คุ้นเคย ทำให้เทพตกสวรรค์ถูกสังหารทั้งหมดทันที
คนเลว! คนเลวทรยศสวรรค์เก้าชั้นฟ้า! ความในใจของตี้เซินบัดนี้มีเพียงอย่างเดียว ดังนั้นสายตาที่นางมองเยี่ยนอวี๋เปลี่ยนจากความพยาบาท… เป็นความพยายาทยิ่งกว่าเดิม
แต่เยี่ยนอวี๋ในบัดนี้ไม่มีเวลาสนใจตี้เซิน นางกำลังจะยื่นมือไปรับเด็กน้อยเข้ามา สำรวจเล็กน้อยว่าเด็กน้อยผู้น่าสงสารของนางเป็นอย่างไรบ้างแล้ว
แต่แล้ว… แทบจะในเวลาเดียวกัน!
เสียงสาปแช่งชั่วร้ายและเลือนรางอย่างมากกลับพุ่งเข้ามาราวกับมาจากแดนไกล “พลังสังหาร!”
ในชั่วพริบตา เยี่ยนอวี๋รับรู้ได้อย่างชัดเจนว่า พลังวิเศษไท่ชูที่นางซัดใส่ร่างของเทพตกสวรรค์กลับบดขยี้เข้าไปในร่างกายของเด็กน้อยอย่างรวดเร็วในทันที
หัวใจเยี่ยนอวี๋หยุดเต้นทันที!
นางรู้ดีที่สุดว่าพลังทำลายล้างของตนเองรุนแรงเพียงใด แต่นางคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเทพตกสวรรค์ ‘เก็บซ่อน’ พลังของนางไว้ได้อย่างไร และในขณะเดียวกัน ขณะที่นางเพิ่งจะผ่อนคลายลง เขาก็สังหารเด็กน้อยด้วยคำสาป ‘สังหารโกลาหล’
“เสี่ยวเป่า!”