เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - บทที่ 162 สัตว์ประหลาดน้ำแข็ง
บทที่ 162 สัตว์ประหลาดน้ำแข็ง
ซูเย่ยกมือขึ้นโบกสะบัดและขี่หลังเจ้ากวางยักษ์มุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออก
แล้วกลุ่มผู้ที่ถูกเลือกนับพันคนก็เดินขบวนตามหลังท่านเทพ X ไปท่ามกลางสายตาแห่งความอิจฉาริษยาของผู้เล่นจำนวนมาก
ทุกคนที่มีคุณสมบัติครบถ้วนตามความต้องการของท่านเทพ X ล้วนรู้สึกตื่นเต้น
เพราะบรรดาผู้คนที่ชายหนุ่มคัดเลือกมานั้น เรียกว่าเป็นผู้เล่นระดับยอดฝีมือทั้งสิ้น
นี่หมายความว่าพวกเขาจะได้มีโอกาสอัปเลเวลสูงมากกว่าผู้เล่นทั่วไปถึงหลายพันเท่าเลยสินะ?
แล้วจะไม่ให้พวกเขาตื่นเต้นได้อย่างไร?
ทุกคนเดินขบวนมุ่งหน้าไปยังทิศตะวันออกเป็นระยะทาง 30 กิโลเมตร
ซูเย่นำทุกคนเข้าไปในป่าลึก
ในป่าแห่งนี้ นอกจากจะไม่มีสัตว์ประหลาดสักตัวแล้ว มันก็ไม่มีอะไรอย่างอื่นอีกเลย
นี่คือสถานการณ์ความพิศวงที่ผู้คนนับพันต้องพบเจอ
ห่างออกมาบริเวณท้ายขบวน หวังเหาที่แฝงตัวรวมอยู่กับกลุ่มผู้เล่นคนอื่น ๆ ก็ได้แต่เบิกตาโตขณะกวาดตามองรอบบริเวณด้วยความไม่อยากเชื่อ
“ให้ตายสิ? เทพ X พาทุกคนมาที่นี่ทำไม?”
“หรือว่าเขาอยากจะจัดการสัตว์ประหลาดตัวนั้น? แต่ต่อให้พามาเป็นหมื่นคนก็ยังฆ่ามันไม่ได้หรอก! ไม่มีทางที่เทพ X จะไม่รู้”
“งานนี้ต้องตามเกาะติดสถานการณ์สักหน่อยแล้ว!”
นายตำรวจหนุ่มรีบปะปนเข้าไปอยู่ตรงกลางขบวนอย่างรวดเร็ว
และภายใต้การนำทางของซูเย่
กลุ่มผู้เล่นหลายพันคนก็เดินลึกเข้าไปในป่าที่แปลกประหลาดแห่งนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ
“แปลกแฮะ ที่นี่คือที่ไหนเนี่ย? ทำไมอากาศถึงได้หนาวแบบนี้?”
“รอบข้างก็มีแต่ป่า ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนเดินอยู่บนธารน้ำแข็งเลยล่ะ?”
ทุกคนส่งเสียงกระซิบกระซาบ
“หยุด!”
ทันใดนั้น ซูเย่ที่ขี่เจ้ากวางยักษ์นำอยู่ด้านหน้าอยู่ดี ๆ ก็หยุดชะงัก และยกมือขึ้นชี้ไปข้างหน้า
ทุกคนมองตามนิ้วมือของเขาไปทันที
และสิ่งที่พวกเขาพบเห็นก็คือด้านหลังกำแพงที่ชำรุดทรุดโทรมเป็นที่ตั้งของทะเลสาบแห่งหนึ่ง หมอกขาวลอยปกคลุมในอากาศ ข้างทะเลสาบนอนไว้ด้วยสัตว์ประหลาดร่างกายใหญ่ยักษ์ที่ผิวหนังของมันปกคลุมด้วยเกล็ดน้ำแข็ง…
หลังจากนั้น กลุ่มผู้เล่นถึงได้เห็นแนวพืชสมุนไพรที่ขึ้นอยู่ริมทะเลสาบด้านหลังสัตว์ประหลาด
ล้วนแต่เป็นสมุนไพรวิเศษหายากทั้งสิ้น
“นั่นมันสมุนไพรวิเศษไม่ใช่เหรอ?”
“สมุนไพรพวกนี้อย่างน้อยก็มีอายุหลายพันปี แค่ต้นเดียวก็อัปได้หนึ่งเลเวลแล้ว! แม่จ๋า ที่นี่เป็นสถานที่วิเศษจริง ๆ ด้วย!”
“วันนี้แหละ สมุนไพรพวกนี้จะต้องเป็นของเรา!”
เมื่อเห็นแนวสมุนไพรริมทะเลสาบในสายตา ทุกคนก็น้ำลายไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ก่อนจะหันไปมองหน้าท่านเทพ X ด้วยความสำนึกขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง
หลังจากนั้น พวกเขาก็พยายามสแกนข้อมูลของสัตว์ประหลาดที่นอนอยู่ริมทะเลสาบ
เมื่อสแกนดูแล้ว
ผลก็คือ
“???”
มีแต่เครื่องหมายคำถามปรากฏขึ้นมาเท่านั้น
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสัตว์ประหลาดน้ำแข็งตัวนี้มีชื่อเรียกว่าอะไร
ทุกคนหยุดชะงักด้วยความตกตะลึง
นี่คือสถานการณ์ที่พวกเขาไม่เคยพบเจอมาก่อน
แล้วพวกเขาจะสู้กับสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้หรือไม่?
ผู้เล่นจำนวนมากหันมามองหน้าท่านเทพ X อีกครั้งเพื่อขอรับคำแนะนำ
ห่างออกมาไม่ไกล
“เอาแล้วไง!”
หวังเหาซึ่งซ่อนตัวอยู่ในดงไม้ข้างทางกำลังจ้องมองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยดวงตาเบิกโต
“หมอนี่ตั้งใจพาคนพวกนี้มาให้สัตว์ประหลาดฆ่าตายงั้นเรอะ”
“นี่เขาอยากได้เงินจากภารกิจถึงขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย?”
หวังเหาย่อมรู้ดีว่าสัตว์ประหลาดน้ำแข็งตัวนี้มีความน่ากลัวขนาดไหน
มันคือสิ่งแรกที่ทีมสำรวจของรัฐบาลถูกบอกกล่าวให้หลีกเลี่ยงเมื่อเดินทางเข้ามาในป่าแห่งนี้
นอกจากนั้น ทีมสำรวจยังได้รับการกำชับว่าห้ามไปรบกวนสัตว์ประหลาดตัวนี้เด็ดขาด!
เทพ X ต้องใจดำอำมหิตขนาดไหนกันนะ ถึงพาผู้เล่นนับพันคนมาเป็นหน่วยพลีชีพได้ลงคออย่างนี้!
ทันใดนั้น
“ชู่ว์…”
ซูเย่ยกนิ้วชี้ขึ้นมาทาบริมฝีปากตนเองเป็นสัญญาณบอกให้ทุกคนเงียบ ก่อนที่เขาจะกวักมือเรียกให้กลุ่มผู้เล่นเดินขบวนย่องตามมาทางด้านหลัง
ทุกคนเข้าใจความหมายของชายหนุ่มทันที
จุดประสงค์ในการมาที่นี่ก็คือเพื่อมาเก็บสมุนไพรวิเศษ ตราบใดที่พวกเขาสามารถเดินอ้อมตัวเจ้าสัตว์ประหลาดไปได้ สมุนไพรวิเศษเหล่านั้นก็จะกลายเป็นของพวกเขาทันที!
“ทุกคนระวังตัวกันด้วยล่ะ”
ซูเย่ส่งเสียงกระซิบ “ตอนนี้เรายังไม่รู้ข้อมูลของสัตว์ประหลาดตัวนี้ เพราะฉะนั้น อย่าไปปลุกมันขึ้นมาเด็ดขาด แต่ถ้ามันเกิดตื่นขึ้นมาจริง ๆ ก็ให้รู้กันไปสิว่าพวกเราหลายพันคนร่วมมือกันจะไม่สามารถเอาชนะมันได้เชียวหรือ?”
กลุ่มผู้เล่นพยักหน้า
พวกเขาทั้งมีความมั่นใจในตัวเอง และมีความมั่นใจในตัวของท่านเทพ X
นั่นเป็นเพราะว่าพวกเขาเคยเห็นกับตาของตนเองมาแล้วว่า ท่านเทพ X สามารถจัดการตัวบอสของด่านอื่น ๆ ได้ในเวลาเพียงพริบตาเดียวเท่านั้น
ต่อให้สัตว์ประหลาดน้ำแข็งตัวนี้จะมีความเป็นมาเป็นไปลึกลับดำมืด ทว่า ท่านเทพ X ก็คงสามารถจัดการมันได้ไม่มีปัญหาแน่นอน!
“ทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม พวกเราจะวิ่งเข้าไปเก็บสมุนไพรด้วยความเร็วสูงสุด ห้ามชักช้าเด็ดขาด!”
ซูเย่สับมือที่ชูสูงขึ้นลงและกระซิบว่า “ลุย!”
เงาคนเคลื่อนไหววูบวาบ
เจ้าเวหาเป็นคนแรกที่บุกตะลุยไปข้างหน้าด้วยแววตาบ้าคลั่ง
เขาจะต้องเก็บสมุนไพรให้เยอะที่สุดเท่าที่ทำได้!
เจ้าเวหาเคยดูสารคดีอาณาจักรสัตว์โลก
เวลาที่สัตว์ป่าในแอฟริกาพยายามข้ามแม่น้ำ ตัวที่ข้ามไปเป็นตัวแรกมักจะขึ้นฝั่งได้อย่างปลอดภัย ส่วนตัวที่ตามมาทีหลังก็จะตกเป็นเหยื่อของจระเข้เสมอ
เขาจึงเชื่อว่าตราบใดที่เขาลงมืออย่างรวดเร็วมากพอ ก็จะสามารถอ้อมผ่านตัวสัตว์ประหลาดน้ำแข็งไปเก็บสมุนไพรได้อย่างปลอดภัย ถึงมันจะตื่นขึ้นมากลางคัน แต่เจ้าสัตว์ประหลาดก็คงให้ความสนใจที่กลุ่มคนซึ่งวิ่งตามมาด้านหลัง และเจ้าเวหาจะใช้โอกาสนี้คัดเลือกแต่สมุนไพรวิเศษที่ดีที่สุดมาให้ได้มากที่สุดเท่านั้น!
หลังจากนั้น
เขาก็จะนำสมุนไพรวิเศษที่ได้มาทั้งหมดไปอัปเลเวลเพื่อขึ้นสู่ตำแหน่งอันดับหนึ่งของเซิร์ฟเวอร์อีกครั้ง พร้อมกันนี้ เจ้าเวหาก็วางแผนจะนำสมุนไพรวิเศษส่วนหนึ่งไปแลกเป็นอาวุธระดับสูงชิ้นใหม่ บวกกับค่าวรยุทธ์เพิ่มเติม หลังจากนั้น เขาก็จะล้างแค้นเทพ X ต่อหน้าทุก ๆ คน!
แต่ผลก็คือ
เจ้าเวหาเพิ่งจะวิ่งออกมาพ้นชายป่าและเท้าเพิ่งเหยียบลงบนอาณาเขตน้ำแข็งเท่านั้น เจ้าสัตว์ประหลาดน้ำแข็งก็ลืมตาตื่นและยกหัวขึ้นมาทันที
เจ้าเวหาหยุดชะงัก
ขณะนี้ เขายืนอยู่ห่างจากใบหน้าของมันแค่ก้าวเดียว
หนึ่งคนกับหนึ่งสัตว์ประหลาดมองหน้ากันในระยะประชิด!
เจ้าเวหาเหงื่อตก
“ฟู่”
สัตว์ประหลาดน้ำแข็งพ่นลมผ่านทางจมูก ลมหายใจของมันมีความหนาวเย็นจนทำให้เจ้าเวหากลายเป็นน้ำแข็งไปทันที
สัตว์ประหลาดมองรูปปั้นน้ำแข็งของเจ้าเวหาที่ยืนอยู่ตรงหน้า ก่อนจะใช้ปากงับกัดขาดครึ่งลำตัว
“กร้วม!”
แต่เมื่อมันได้ลองชิมรสชาติรูปปั้นน้ำแข็งในปากแล้ว ดูเหมือนเจ้าสัตว์ประหลาดจะผิดหวังกับรสชาติไม่ใช่น้อย มันจึงคายร่างครึ่งท่อนบนของเจ้าเวหากลับออกมา ก่อนจะหันหน้ามามองกลุ่มผู้เล่นอีกหลายพันคนที่เดินตามหลังมาด้วยแววตาเย็นยะเยียบ
“พวกเราไม่ต้องกลัว จงร่วมมือกันฆ่ามันให้ได้!”
เมื่อเห็นสัตว์ประหลาดริมทะเลสาบตื่นขึ้นมาแล้ว หัวใจที่ตื่นตระหนกของทุกคนก็ปรับเปลี่ยนเป็นความเกรี้ยวกราดขึ้นมาในฉับพลัน
หลังจากนั้น
กลุ่มผู้เล่นจำนวนนับไม่ถ้วนก็ควงดาบคู่กายของตนเองบุกเข้าไปเผชิญหน้าสัตว์ประหลาดน้ำแข็ง
เจ้าสัตว์ประหลาดปล่อยให้ทุกคนฟันดาบลงบนลำตัวของมันอย่างสบายอารมณ์
แววตาที่มันใช้มองทุกคนเต็มไปด้วยความเหยียดหยาม
ตอนนั้นเองที่ทุกคนถึงได้เอะใจว่ามีบางอย่างผิดปกติ
คมดาบของพวกเขาไม่สามารถฟันลงไปบนผิวหนังของสัตว์ประหลาดน้ำแข็งได้เลย
ตกลงอสูรกายร่างยักษ์ที่พวกเขากำลังพบเจออยู่นี้เป็นตัวอะไรกันแน่?
“โฮก!”
เสียงคำรามของมันกึกก้องไปทั่วผืนป่า
ก่อนที่สัตว์ประหลาดน้ำแข็งจะใช้ทั้งหัวทั้งหางฟาดใส่กลุ่มผู้เล่นที่วิ่งทะยานเข้ามาหา
กลุ่มผู้เล่นที่ยืนรอจังหวะอยู่ด้านหลังเห็นดังนั้นใบหน้าก็ซีดเซียวขึ้นมาทันที
เพียงสัตว์ประหลาดตวัดหางครั้งเดียว ผู้เล่นหลายร้อยคนก็ตกตายไปแล้ว
“ท่านเทพ X ครับ ช่วยพวกเราด้วย!”
ทุกคนร่ำร้องด้วยความแตกตื่นขณะถอยร่นกลับไปตั้งหลัก
นั่นเป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าสัตว์ประหลาดพ่นลมหายใจออกมาแช่แข็งกลุ่มผู้เล่นจำนวนมาก
“วูบ!”
วินาทีต่อมา ทุกสิ่งทุกอย่างในรัศมีลมหายใจของมันก็กลายเป็นน้ำแข็ง
ผู้เล่นทุกคนที่ติดตามท่านเทพ X ล้วนเสียชีวิตไปทั้งหมด
หวังเหาผู้เฝ้าดูสถานการณ์อยู่ห่าง ๆ เห็นดังนั้นก็ได้แต่ใช้กำปั้นทุบต้นไม้ด้วยความเจ็บใจ!
จากนั้นเขาจึงได้จ้องมองไปยังเทพ X ซึ่งเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวที่ยังรอดชีวิตอยู่
“ตอนนี้แหละ”
จังหวะนั้น ซูเย่ก็ชักดาบออกมาวิ่งเข้าหาสัตว์ประหลาดน้ำแข็ง
ด้วยความรวดเร็วสูงสุด
เพียงพริบตาเดียว เขาก็ไปประชิดตัวสัตว์ประหลาดได้สำเร็จ