เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - บทที่ 94 ซูเย่ช่างแกร่งกล้า!
บทที่ 94 ซูเย่ช่างแกร่งกล้า!
มนุษย์กิ้งก่าส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว!
มอนสเตอร์จำนวนมากพุ่งทะยานมาทางทีมลูกรักสวรรค์ทีมแรกทันที
เมื่อเห็นว่าทีมแรกโจมตีไม่สำเร็จ ทีมที่สอง ทีมที่สาม ทีมที่สี่และทีมที่ห้าก็ออกมาให้ความช่วยเหลือพร้อมกันทันที
ทีมที่สองร่วมมือกับทีมแรกเพื่อโจมตีพวกมนุษย์กิ้งก่า อีกสามทีมร่วมมือกันเพื่อสกัดกั้นกองทัพมอนสเตอร์ที่รุมล้อมเข้ามาจากทุกทิศทุกทาง
ลูกรักสวรรค์ก็ทำได้สมชื่อ ทุกคนมีประสบการณ์การต่อสู้ที่แท้จริง ด้วยความร่วมมืออย่างต่อเนื่องของทีมแรกและทีมที่สอง รวม 39 คน ในที่สุดมนุษย์กิ้งก่าก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป และทันทีที่เกราะพลังงานถูกทำลาย คมดาบหลายสิบเล่มก็แทงทะลุร่างของมัน
มนุษย์กิ้งก่าตัวที่สอง จัดการเรียบร้อย!
ทันทีที่มันตาย มอนสเตอร์ที่อยู่ในสภาวะบ้าคลั่งก็เริ่มสงบลง จากประสบการณ์ครั้งที่แล้ว ทุกคนลงมือได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น และในเวลาไม่นานกองทัพมอนสเตอร์ก็สลายตัวลงอีกครั้ง!
คราวนี้ลูกรักสวรรค์ทั้ง 5 ทีม ก็ไม่รีรอที่จะว่างงานอีกต่อไป และพวกเขาเดินหน้าลงมืออย่างเด็ดขาด อีกครั้งและอีกครั้ง
พวกเขาไม่ยอมให้ซูเย่ชิงลงมือก่อนอีกแน่ เดี๋ยวได้โดนตอกหน้าว่าฝีมือใช้ไม่ได้อีก
ซูเย่แกน่ะแข็งแกร่งพอแล้ว ให้คนอื่น ๆ ได้ซ้อมมือบ้างเถอะ!
ครึ่งชั่วโมงต่อมา มอนสเตอร์กองทัพที่สองก็ถูกกำจัดจนหมด!
“ฮ่าฮ่าฮ่า จัดการไปได้อีกหนึ่ง!”
ในสนามรบ ผู้เล่นทุกคนส่งเสียงอย่างยินดีอีกครั้ง
นี่มันกองทัพมอนสเตอร์ระลอกที่สองแล้ว! เหลืออีกสี่!
ไม่สิ ในระหว่างที่กำลังดีใจ ทุกคนพลันคำนวณเวลาคร่าว ๆ ถ้าทำแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ครบทุกเขต เวลาคงจะไม่พอ ยังฆ่าไม่ทันหมดก็คงต้องออฟไลน์เกมออกไปแน่!
แต่ทำแบบนี้แล้วสะใจชะมัด
สิ่งที่พวกเขาต้องการก็คือการแก้แค้น ทว่าเป้าหมายสำคัญคือการกำจัดพวกมันทั้งหมด! ดังนั้นต้องเร่งเวลาแล้ว!!
“ต่อไป จัดการสองเขตพร้อมกันเลยดีไหม?”
“นั่นสิ เขตเดียวมีไม่พอให้ตี!”
“เร็วเข้า ต้องกำจัดพวกมันทั้งหมดในหกเขตก่อนจะถึงเวลาออฟไลน์”
ผู้เล่นจำนวนมากต่างแสดงความคิดเห็นของตัวเอง
การทำลายกองทัพมอนสเตอร์สองครั้งติดต่อกันทำให้พวกเขามีความมั่นใจอย่างมาก ไม่กลัวพวกมันอีกต่อไป!
และราวกับว่าซูเย่ได้ยินเสียงเรียกร้องของทุกคนในยามนี้
ทันใดนั้นประกาศก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าทุกคน
‘ครั้งนี้เป็นเพราะโชคดี ทุกคนรีบอัปเลเวล กองทัพมอนสเตอร์ในอีกสี่เขตน่าจะมาบรรจบกันในเวลานี้ ครั้งต่อไปเราจะเผชิญหน้ากับกองทัพมอนสเตอร์จากทั้งสี่เขตที่เหลือ พวกเรามาจัดการพวกมันให้สิ้นซากไปในครั้งเดียวกันเถอะ!’
ทันทีที่ประกาศของซูเย่ปรากฏขึ้น ใบหน้าของทุกคนพลันแข็งทื่อและเคร่งขรึมลง
สิ่งที่คนส่วนใหญ่จินตนาการไว้ในใจคือการเผชิญหน้ากับกองทัพมอนสเตอร์ในสองเขตพร้อมกัน
แต่คิดไม่ถึงว่าสิ่งต่อไปที่ต้องเผชิญคือกองทัพมอนสเตอร์ทั้งสี่เขตที่เหลือ สถานการณ์นี้เกินไปจากความคาดหมายของทุกคนอย่างสิ้นเชิง
แต่กลัวหรือไม่?
แน่นอนว่าไม่!
“ล้างบางพวกมัน!”
“ตูไม่สนใจเลเวลแล้ว ขอฆ่าพวกมันได้ก็พอ”
“กองทัพมอนสเตอร์สี่เขตแล้วยังไง เคยตายมาแล้วไม่กลัวเว้ย!”
“เอาล่ะ มาต่อสู้กันให้สะใจไปข้าง!”
ผู้คนนับไม่ถ้วนตะโกน ทุกคนต่างยับยั้งความแข็งแกร่ง เตรียมที่จะปลดปล่อยพวกมันอย่างสมบูรณ์ในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายนี้!!
ในตอนนี้ ซูเย่เข้าไปในเขตผจญภัยระดับ 40-50 แล้ว หลังจากได้รับข้อความจากซูเย่ ไป๋จือหรานก็สั่งให้ทุกคนถอยและอำพรางตัวเตรียมพร้อมที่จะเข้าโจมตีทันทีที่มีคำสั่ง
เขตผจญภัยระดับ 40-50
เมื่อซูเย่เพิ่งเข้ามา เขาก็เห็นว่าพื้นที่ทั้งหมดถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดแล้ว สัตว์ประหลาดทุกตัวตื่นจากสภาวะความคลุ้มคลั่งและกระจัดกระจายไปทั่วทุกทิศทุกทาง
ดวงตาของซูเย่หรี่ลงเล็กน้อย ตามที่เขาคาดไว้ กองทัพมอนสเตอร์สี่เขตมาบรรจบกัน!
เขาใช้พลังปราณแปลงเป็นธนูและยิงลูกศรออกไปสี่ลูกทันที
“ออก!”
ลูกศรพลังปราณที่เปล่งแสงเรืองรอง ส่งเสียงแหวกผ่านอากาศทะลุผ่านกองทัพมอนสเตอร์ไปและโจมตีมนุษย์กิ้งก่าสี่ตัวในพื้นที่แกนกลาง
วินาทีถัดมา พวกมันก็โปรยผงเรืองแสงใส่มอนสเตอร์ทันที ทำให้มอนสเตอร์เข้าสู่ภาวะบ้าคลั่ง ก่อนจะพุ่งเข้าหาซูเย่ราวกับคลื่นมหึมาถาโถมเข้าใส่
เห็นฉากนี้อีกครั้ง ซูเย่สูดหายใจเข้าลึกหนึ่งเฮือก
“มาเถอะ ชัยชนะหรือพ่ายแพ้ตัดสินที่ครั้งนี้!”
ทันใดนั้นเขาก็หันหลังวิ่งไปที่ทางผ่านที่นำไปสู่มหานครตะวันออก แม้ว่าทางผ่านจะไม่ได้เล็กมาก แต่ก็ไม่สามารถรองรับมอนสเตอร์ทั้งหมดให้ผ่านไปได้ในคราวเดียว มอนสเตอร์จำนวนมากต่อแถวยาวเหยียดดูจากมุมสูงมีรูปร่างคล้ายมังกรดำตัวยาวและขยายอย่างรวดเร็วไปยังพื้นที่ระดับ 40-50
ซูเย่ขี่เฉิงหวงทะยานไปเบื้องหน้า ที่ด้านหลังมีมอนสเตอร์ไล่ตามตลอดทาง
เมื่อซูเย่วิ่งเข้าไปในป่าเกล็ดน้ำค้างแข็ง ยังคงมีมอนสเตอร์จำนวนมากที่วิ่งออกมาจากพื้นที่ระดับ 40-50
มนุษย์กิ้งก่าสี่ตนวิ่งเข้าไปในพื้นที่ระดับ 30-40 คอยบัญชาการกองทัพมอนสเตอร์นับไม่ถ้วนให้วิ่งเข้าไปในป่าอย่างบ้าคลั่ง
‘พวกเรายังมีเวลาเตรียมตัวอีกครึ่งชั่วโมง’
‘แพ้ชนะขึ้นอยู่กับครั้งนี้ ทุกคน สู้สุดกำลัง!’
ซูเย่ออกประกาศสองฉบับติดกัน ใบหน้าของผู้เล่นที่กำลังอำพรางกายอยู่พลันเคร่งขรึม พวกเขามองเห็นฝูงมอนสเตอร์แล้ว
ทุกคนต่างรอคอยอย่างจดจ่อ พร้อมกับถืออาวุธในมือแน่น
ในเวลานี้ ลูกรักสวรรค์เองก็เต็มไปด้วยอารมณ์ที่เดือดพล่าน เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเผชิญการต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้
“บ้าจริง ฉันเคยดูถูกเหยียดหยามที่จะมาที่โลกเสมือนจริงนี้ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าโลกนี้ดีกว่าที่ฉันคิดไว้มาก ถ้าฉันเข้ามาเร็วกว่านี้ซักหน่อย ความแข็งแกร่งของฉันอาจมากกว่าตอนนี้ก็ได้!”
“ฉันได้ยินมาว่าโลกนี้มีความเจ็บปวดถึง 90% ฉันไม่เคยตายมาก่อน วันนี้ฉันอยากจะตายและลองดูว่าความตายนั้นน่ากลัวมากไหม!”
“อย่ารีบร้อนนัก ไม่มีใครมีประสบการณ์ความตายจริง ๆ ถึงแม้ว่าจะตายที่นี่ได้ แต่ความตายของที่นี่แตกต่างจากความตายในชีวิตจริงอย่างแน่นอน”
“อย่าลองเลยจะดีกว่า เมื่อได้ลองแล้วนายจะรู้สึกว่าความตายไม่ได้น่ากลัว และเมื่อกลับมาสู่โลกแห่งความจริง นายจะไม่สามารถละทิ้งความคิดแบบนี้ได้ สุดท้ายก็จะตายจริง ๆ เพราะความประมาท”
“เพราะความตายเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวจึงทำให้เราต้องระมัดระวัง!”
“จะไปกลัวทำไม! คราวนี้ถึงตายฉันก็จะฆ่ามันให้ได้!”
ในขณะนี้ แววตาของเหล่าลูกรักสวรรค์ทั้งหมดพลันฉายประกายหมายมาด และดูเหมือนว่าพวกเขาต้องการสู้ตายในสนามรบ
สีหน้าแบบนั้น มันคือสีหน้าของมนุษย์ยามบ้าคลั่ง!
บนยอดเขาสูง
ผู้บัญชาการทั้งหกแทบนั่งไม่ติดเก้าอี้ ตั้งใจมองดูฉากที่ปรากฏเข้าสู่สายตา
พวกเขาอยากตั้งใจดูให้ชัดเจนว่าจำนวนมอนสเตอร์ครั้งนี้มีมากเท่าไหร่
ภายในเวลาไม่นาน พวกเขาก็เห็นแถบสีดำยาวสุดสายตา มันคือมอนสเตอร์คลั่งที่รวมกลุ่มกันจากทางผ่านพื้นที่ระดับ 40 จนถึงบริเวณรอบป่าเกล็ดน้ำค้างแข็ง
“มากขนาดนี้เลยหรือ?”
“จำนวนนี้ บวกกับครั้งก่อน เกิน 100 ล้านแล้ว!”
“จำนวนสัตว์มอนสเตอร์น่าตกตะลึงเกินไปแล้ว!”
“ฉันไม่นึกเลยว่าพื้นที่ระดับสี่จะมีมอนสเตอร์มากมายขนาดนี้”
“ไม่เพียงแต่มอนสเตอร์ระดับสี่เท่านั้น แต่ยังมีมอนสเตอร์ระดับสามจำนวนมากด้วย สถานการณ์ในเขตระดับสี่นั้นเกินกว่าข้อมูลที่เราคำนวณโดยสิ้นเชิง”
“ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรกันนะ”
ผู้บัญชาการทั้งหกคนกล่าวทุกถ้อยคำด้วยใบหน้าเคร่งเครียด ขมวดคิ้วแน่นเป็นปม แต่ไม่มีใครละสายตาออกไปจากสนามรบในพื้นที่ระดับ 30-40
ในเกม
เกิดเสียงคำรามสั่นสะเทือนแผ่นดินขึ้นอีกครั้ง
เวลานี้ สัตว์ประหลาดน้ำแข็งมันโกรธมากจริง ๆ เมื่อเสียงคำรามแผ่ขยายออกไป พื้นที่ทั้งหมดภายในรัศมี 150 กิโลเมตรรอบ ๆ ใจกลางของผืนป่าพลันถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์ในทันที
มอนสเตอร์จำนวนมากแช่แข็งและแตกสลายทันทีภายใต้การโจมตีอันรุนแรงของสัตว์ประหลาดน้ำแข็ง!
ในเวลาเดียวกัน กองทัพมอนสเตอร์จำนวนมหาศาลก็พุ่งเข้ามาจากพื้นที่ระดับ 40-50
ภายใต้คำสั่งของมนุษย์กิ้งก่าสี่ตน ฝูงมอนสเตอร์หนาแน่นกระจายออกไปทั่วทุกทิศ ราวกับเมฆสีดำที่ปกคลุมเมือง เปล่งออร่าที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งออกมา ล้อมรอบป่าน้ำแข็งโดยไม่ขยับแม้แต่ก้าวเดียว
สัตว์ประหลาดน้ำแข็งยักษ์โกรธเกรี้ยวไม่สนใจพวกมันแม้แต่น้อย มันกำลังมองหา มันรู้ว่ามีคนจงใจนำกองทัพมอนสเตอร์มาที่นี่ มันได้กลิ่นจากร่างของซูเย่!!
ในไม่ช้า มันก็เห็นร่างที่ซ่อนอยู่บนยอดเขาด้านหลังผืนป่า ทันใดนั้นมันก็เปิดปากของมันพ่นไอเย็นเยียบออกมา ไอเย็นยะเยือกปกคลุมทั่วทั้งบริเวณทันที
ไม่เพียงแต่บนพื้นดินเท่านั้น แต่ยังมีผลึกน้ำแข็งหนาแน่นก่อตัวขึ้นในอากาศด้วย ในเวลาชั่วพริบตาเดียวซูเย่รู้สึกเหมือนว่าตัวเขากำลังจะหนาวตาย
“กระโดด!”
ซูเย่บอกให้สัตว์พาหนะคู่ใจกระโดดหนีก่อนที่ยอดภูเขากำลังจะกลายเป็นน้ำแข็ง เฉิงหวงกระโดดขึ้นไปบนท้องฟ้าทันที สร้างระยะห่างหลายสิบเมตรและหายตัวไป!
ในตอนที่เขาหายตัวไป ยอดเขาทั้งหมดถูกแช่แข็งอย่างสมบูรณ์และกลายเป็นภูเขาน้ำแข็ง
เมื่อเห็นฉากนี้ เหล่าลูกรักสวรรค์ที่กำลังซ่อนกายอยู่ในระยะไกลต่างตกตะลึง หากซูเย่ถูกฆ่าโดยสัตว์ประหลาดน้ำแข็งนั่น สงครามครั้งนี้ก็ยากจะคาดเดาได้ว่า ฝ่ายใดจะได้เป็นผู้กำชัย!
เพราะถ้าไม่มีซูเย่ แล้วจะให้ฟังคำสั่งใคร? ไป๋จือหรานงั้นเหรอ.. เฮอะ ในสายตาของพวกเขาเธอเป็นเพียงร่างแยกของซูเย่เท่านั้น!
พวกเขาเชื่อมั่นและยอมรับแค่เพียงซูเย่!
เฉิงหวงเหยียบย่ำไปบนพื้นน้ำแข็งและวิ่งไปไกลเรื่อย ๆ
สัตว์ประหลาดน้ำแข็งยังคงไม่หยุดคำราม
การโจมตีของมันไร้ผลต่อซูเย่ซึ่งทำให้โกรธมากกว่าเดิม
ตึ้ง ตึ้ง ตึ้ง
มันขยับฝีเท้าเคลื่อนไหว ทำให้พื้นดินและภูเขาสั่นสะเทือน มันวิ่งออกจากป่าเกล็ดน้ำค้างแข็งและไล่ตามฆ่าซูเย่
ทุกคนที่ได้เห็นฉากนี้ต่างเป็นกังวล
บนยอดเขาสูง เมื่อผู้บัญชาการทั้งหกเห็นฉากนี้ ต่างก็ขมวดคิ้วแน่น
“เอาล่ะทุกคน มานั่งสวดมนต์ให้เจ้าหนุ่มคนนี้กัน ฉันหวังว่าพาหนะของเขาจะวิ่งได้เร็วขึ้น ไม่อย่างนั้นเขาไม่รอดแน่”
เจียงซานกล่าวด้วยรอยยิ้มอย่างจนใจ
ผู้บัญชาการอีกห้าพันคนถอนหายใจ ไม่มีใครคิดว่าซูเย่จะทำพลาดในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดนี้ หากเขาไม่ตกเป็นเป้าหมายของสัตว์ประหลาดน้ำแข็ง การต่อสู้ครั้งนี้ฝ่ายเราคงได้กำชัย
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าโอกาสในการชนะการต่อสู้ครั้งนี้ลดน้อยลง
ทว่าเมื่อทุกคนสวดภาวนาเพื่อซูเย่ในใจ
ซูเย่กลับหันศีรษะของเขาไปอย่างไร้ซึ่งความกลัว และยังชูนิ้วกลางใส่เจ้าก้อนน้ำแข็งที่ตามตนเองมาด้วยสีหน้าที่ท้าทาย
เมื่อเห็นฉากนี้ทำเอาทุกคนอึ้งตะลึงงัน แม้แต่ผู้บัญชาการทั้งหกก็ยังตกตะลึงกับการกระทำที่ไม่สมเหตุสมผลของซูเย่
“เจ้าเด็กคนนี้กำลังทำอะไร?”
“เขาบ้าหรือเปล่า?!”
“หลังจากถูกตามไล่ล่าแบบนี้ เขายังกล้าที่จะยั่วยุสัตว์ประหลาดน้ำแข็งจริงหรือ?”
ระหว่างที่ทุกคนกำลังตกตะลึง ซูเย่ทะยานไปที่กองทัพมอนสเตอร์ที่ล้อมรอบเขาห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร
ทั้งซูเย่และสัตว์ประหลาดน้ำค้างแข็งนั้นรวดเร็วมาก!
พวกเขาวิ่งตรงไปที่ทางผ่านซึ่งนำไปสู่พื้นที่ระดับ 40-50 เมื่อทุกคนคิดว่าซูเย่จะเข้าไปในพื้นที่ระดับ 40-50 ซูเย่พลันหันหลังกลับ
ซูเย่นำสัตว์ประหลาดน้ำแข็งไปปิดทางหนีของพวกมอนสเตอร์ทันที และพุ่งทะยานเข้าไปในกองทัพมอนสเตอร์โดยไม่รอช้า!
ดวงตาของทุกคนเบิกกว้างขึ้นทันใด
พวกเขาเข้าใจแล้ว ซูเย่ไม่ได้มั่นใจว่าตัวเองจะหลบหนีได้พ้น เขาเลยเตรียมที่จะตายตกไปพร้อมกับพวกกองทัพมอนสเตอร์ แม้ว่าเขาจะตาย เขาจะลากพวกมันไปด้วย!
ทุกคนพลันสูดหายใจเข้าลึกหนึ่งเฮือก
ซูเย่ช่างแกร่งกล้า!