เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - บทที่ 95 ฉันจัดการเอง!
“ตามฉันมาเลยเจ้างั่ง”
ซูเย่ตะโกนเสียงดัง พร้อมกับยกนิ้วกลางให้สัตว์ประหลาดน้ำแข็งที่กำลังวิ่งทะยานมาด้วยความโกรธเกรี้ยวอยู่ด้านหลังเขา และภายใต้การยั่วยุอย่างต่อเนื่องของซูเย่ สัตว์ประหลาดน้ำแข็งจึงพ่นไอเย็นออกมาอย่างบ้าคลั่ง
พื้นที่โดยรอบถูกแช่แข็งโดยพลัน และคนรับกรรมก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือพวกกองทัพมอนสเตอร์ที่ตามมาด้วยนั่นเอง!
สำหรับซูเย่ เขายังคงวิ่งและหลบหลีกได้ด้วยความเร็วสูงของเฉิงหวง แต่หูเขาก็ยังได้ยินเสียงแตกกระจายของพวกมอนสเตอร์อยู่เนือง ๆ
ไม่ว่าสัตว์ประหลาดน้ำแข็งจะไปทางไหน คนรับกรรมก็คือพวกกองทัพมอนสเตอร์ ไอเย็นแผ่กระจายไปและแช่แข็งสัตว์ประหลาดทุกตัวที่อยู่บริเวณโดยรอบ
อีกด้านหนึ่ง มนุษย์กิ้งก่าทั้งสี่กำลังควบคุมกองทัพมอนสเตอร์ เพื่อให้พวกมันกระจัดกระจายไปในทุกทิศทางอย่างต่อเนื่องและเพื่อไม่ให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายมากเกินไป แต่ถึงอย่างนั้น มันก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีของสัตว์ประหลาดน้ำแข็งยักษ์ได้อย่างสมบูรณ์
โดยการหลอกล่อของซูเย่ มอนสเตอร์หลบไปทางไหนเขาก็ไปทางนั้น โดยมีเจ้าก้องน้ำแข็งยักษ์ไล่ตามโจมตีทุกที่ เมื่อพวกมอนสเตอร์พยายามหนี ซูเย่ก็นำสัตว์ประหลาดน้ำแข็งไปทางอนุสาวรีย์เขตแดนเพื่อสกัดกั้นฝูงมอนสเตอร์ไม่ให้หนีไปได้
กองทัพมอนสเตอร์ที่ปกคลุมไปทั่วผืนดินถูกแช่แข็งและแตกกระจายโดยสัตว์ประหลาดน้ำแข็งแบบเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ภายใต้การวิ่งหนีอย่างต่อเนืองของซูเย่ ความโกรธของสัตว์ประหลาดน้ำแข็งรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ และความเร็วในการไล่ตามก็เร็วขึ้น แม้ว่าเฉิงหวงของเขาจะเร็วมาก แต่ซูเย่ก็ยังอดรู้สึกกดดันไม่ได้
“ยังไม่พอ จำนวนฝูงมอนสเตอร์ยังคงมีจำนวนมาก!”
แววตาซูเย่พลันฉายแววเย็นเยียบ
ถ้ายังไม่พอ ก็ลุยต่อ!
เมื่อมองไปที่กองทัพมอนสเตอร์ที่ยังคงหนาแน่น เฉิงหวงก็เร่งความเร็วและพุ่งทะยานไปข้างหน้าอีกครั้ง ทำให้เกิดความโกลาหลท่ามกลางกองทัพมอนสเตอร์
เมื่อเห็นเป็นเช่นนั้น มนุษย์กิ้งก่าทั้งสี่พลันมีอารมณ์ฉุนเฉียว พวกมันเริ่มบังคับมอนสเตอร์ให้รุมล้อมซูเย่อย่างบ้าคลั่งจากทุกทิศทุกทาง และช่วยให้สัตว์ประหลาดน้ำแข็งไล่ซูเย่ได้ทันและปล่อยให้มันจัดการซูเย่ได้ตามใจอยาก
“บัดซบ! นี่สินะที่ว่าศัตรูของศัตรูคือมิตร! พวกแกใช้สมองได้ด้วยเหรอ!”
ซูเย่พลันครุ่นคิดหาทางออก ด้วยรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ จะต้องถูกจับได้แน่ และเขาต้องหาทางออกจากสถานการณ์นี้ให้ได้!!
และวิธีการเดียวคือต้องสลัดพวกมอนสเตอร์ออกไปให้ได้ก่อน!
“ไปที่พื้นที่ระดับ 40-50!”
ซูเย่หันกลับมาทันทีและรีบไปที่ช่องผ่านระหว่างภูเขา
แต่ทันทีที่เขาเคลื่อนไหว ฝูงมอนสเตอร์จากทุกทิศทุกทางก็พุ่งเข้าหาเขาอย่างบ้าคลั่ง ก่อตัวเป็นกำแพงมอนสเตอร์ขวางทางของซูเย่
จำนวนมอนสเตอร์ที่หนาแน่นปิดล้อมไว้อย่างมิดชิดจนมองไม่เห็นทางข้างหน้า
“ดูเหมือนต่อไปคงต้องจัดชุดใหญ่ให้สักหน่อยก่อนไป”
ซูเย่สูดหายใจเข้าลึกอีกครั้ง เมื่อหันกลับมา เขาก็ยกนิ้วกลางไปที่สัตว์ประหลาดน้ำแข็งอีกครั้ง จากนั้นก็ขี่เฉิงหวงทะยานไปกลางกองทัพมอนสเตอร์
ในตอนที่กำลังจะปะทะเข้ากับกองทัพมอนสเตอร์ ซูเย่พลันเก็บเฉิงหวงไปแล้วกระโดดตัวลอยขึ้นไปบนอากาศ ทันใดนั้นก็มีสายลมพัดอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขา และร่างกายของชายหนุ่มก็กลายเป็นภาพเงาและดูเหมือนว่าเขาหายไปท่ามกลางฝูงมอนสเตอร์ทันที
ฝีเท้าราวกับภาพลวงตา ซูเย่ดูรวมเข้ากับฝูงมอนสเตอร์ ทันใดนั้นเขาก็หายตัวไป
สัตว์ประหลาดน้ำแข็งโมโหยิ่งกว่าเดิม
มันอ้าปากพ่นไอเย็นออกมาด้วยความรุนแรงราวกับพายุโหมกระหน่ำ
ในชั่วพริบตา กองทัพมอนสเตอร์หลายแสนตัวกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็งให้สัตว์ประหลาดน้ำแข็งเหยียบย่ำจนแตกสลาย
เมื่อมองดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน จะเห็นว่ามีเงาร่างหนึ่งได้หนีไปไกลแล้ว
คนคนนั้นขี่สัตว์พาหนะอยู่!
ใช่แล้ว เขาก็คือซูเย่
เขาใช้วิชาตัวเบาอย่างรวดเร็วเพื่อแทรกซึมเข้าไปในกองทัพมอนสเตอร์ และหลังจากทำให้สัตว์ประหลาดน้ำแข็งสับสนได้ ชายหนุ่มก็เรียกเฉิงหวงออกมาและวิ่งไปที่ทางผ่านซึ่งนำไปสู่พื้นที่ระดับ 40-50
การเคลื่อนไหวนี้ทำให้มันสับสนและช่วยแก้ไขสถานการณ์ได้สำเร็จ ไม่เพียงแต่ทำให้ซูเย่สามารถหลบหนีจากการไล่ล่าของสัตว์ประหลาดน้ำแข็งได้สำเร็จ แต่ยังหลอกให้สัตว์ประหลาดน้ำแข็งฆ่ามอนสเตอร์ได้หลายหมื่นตัวในครั้งเดียวอีกด้วย!
ยิ่งไปกว่านั้น ส่วนใหญ่ที่ตายยังเป็นมอนสเตอร์ที่เลเวล 40 ขึ้นไปอีกต่างหาก!
“น่าจะพอแล้ว”
ซูเย่สูดหายใจเข้าลึกและพยักหน้าอย่างพอใจในผลลัพธ์
เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน พวกมอนสเตอร์ถูกฆ่าโดยสัตว์ประหลาดน้ำแข็งไปหลายล้านตัว และส่วนใหญ่เป็นมอนสเตอร์ที่ระดับ 40 ขึ้นไป
ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ แม้ว่าจะมีมอนสเตอร์เหลืออยู่มากมาย แต่ก็มีผู้เล่นจำนวนมากที่รอซุ่มโจมตีอยู่เช่นกัน
น่าจะสู้ได้!
สิ่งสำคัญคือ พลังที่แสดงโดยเจ้าก้อนน้ำแข็งนั้นเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งความเร็วและการโจมตีของมันแข็งแกร่งกว่าที่ซูเย่เคยเห็นมาก่อน
ถ้าเขายังคงหลบหนีแบบนี้ต่อไป เขาคงทนได้ไม่นาน
ถึงเวลานั้น เขาคงไม่สามารถหลบได้ตามต้องการแล้ว จึงมุ่งหน้าไปทางพื้นที่ระดับ 40-50
ซูเย่หยุดลง หันไปมองที่สัตว์ประหลาดน้ำแข็งและพบว่ามันกำลังจะไล่ตามมา
ซูเย่สูดหายใจลึกอีกครั้ง
ทุกคน ที่เหลือขึ้นอยู่กับพวกนายแล้ว!
ซูเย่ออกประกาศไปทันที
“เริ่มการโจมตี!”
ทันทีที่ส่งประกาศไป สัตว์ประหลาดน้ำแข็งที่กำลังโกรธจัดก็พุ่งเข้ามา ซูเย่ขี่เฉิงหวงตรงไปยังพื้นที่ผจญภัยระดับ 40-50 ทันที
“บุกก!!!”
ภายใต้คำสั่งของไป๋จือหราน ผู้เล่นทุกคนที่ซุ่มรออยู่ในความมืด พุ่งทะยานตัวออกไปล้อมโจมตีกองทัพมอนสเตอร์จากทุกทิศทุกทาง
ส่วนสัตว์ประหลาดน้ำแข็งที่ยังคงโกรธจัดก็ไล่ตามซูเย่อย่างเมามัน
“ตามมาเลย!”
ซูเย่กำลังจะเข้าไปในพื้นที่ระดับ 40-50 ทันใดนั้น ฉากที่สัตว์ประหลาดน้ำแข็งหยุดนิ่งที่อนุสาวรีย์เขตแดนเมื่อสองวันก่อนก็แวบเข้ามาในความคิดของเขา
ตอนนั้นเขาเดาเอาว่าน่าจะมีของดีอยู่ในสถานที่ที่มันนอนเฝ้าอยู่!
เขาหันหลังกลับไปทันทีแล้วตะโกนใส่หน้ามัน
“ตามมาอีกสิ ตามมาเลย แต่ถ้าตามมาอีกรังของแกถูกคนขโมยของดีไปไม่รู้ด้วยนะ!”
แล้วเรื่องน่าเหลือเชื่อก็เกิดขึ้น ทันทีที่ซูเย่ตะโกนถ้อยคำเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่ามันผ่อนความเร็วลง แม้ว่ามันยังไล่ตามมา แต่ความเร็วของมันก็ช้าลงอย่างเห็นได้ชัด
บ้าจริง ได้ผลด้วยแฮะ?
แววตาของซูเย่พลันเป็นประกายจ้า เจ้าตัวนี้มันสามารถเข้าใจคำพูดของมนุษย์ และอีกอย่างมันซ่อนของดีไว้ในรังของมันจริง ๆ!
“ตามมาสิเจ้างั่ง เพื่อนของฉันกำลังไปขโมยของที่ถ้ำของเจ้าแล้ว!”
ซูเย่ไม่ได้ออกจากพื้นที่ระดับ 40-50 แต่หันไปตะโกนใส่เจ้าก้อนน้ำแข็งอย่างได้ใจแทน
การไล่ล่าของมันพลันหยุดลงอย่างกะทันหัน ใบหน้าของมันเปี่ยมไปด้วยความลังเล และในที่สุดมันก็มองไปทางซูเย่อย่างเกลียดชัง ก่อนจะหันกายจากไปโดยไม่ลังเล วิ่งทะยานกลับไป
“ไปได้ซักทีนะ!”
ซูเย่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เพราะถ้ามันยังไล่ตามเขาต่อไป เขาคงจะได้ตายจริง ๆ
บนยอดเขาสูง
ผู้บัญชาการทั้งหกต่างประหลาดใจเมื่อเห็นฉากเบื้องหน้า และสงสัยว่าทำไมมันถึงไม่ตามต่อแล้ว?
หลังจากสงสัยอยู่ครู่หนึ่ง สายตาของพวกเขาก็ไล่ตามสัตว์ประหลาดน้ำแข็งไป
เห็นเพียงมันวิ่งเข้าไปในสนามรบโดยไม่สนใจอะไร ทั้งยังกระทืบพื้นอย่างบ้าคลั่ง แช่แข็งศัตรูที่ขวางอยู่เบื้องหน้า และย้อนกลับไปที่ป่าเกล็ดน้ำค้างแข็ง
กองทัพมอนสเตอร์ถูกมันกำจัดไปอีกหลายส่วน
ส่วนผู้เล่นคนอื่น ๆ พวกเขาล้วนต่างไปจากพวกมอนสเตอร์ที่ตกอยู่ในภาวะบ้าคลั่งและสูญเสียสติสัมปชัญญะ พวกมันไม่รู้จักหลบเลี่ยงอันตราย แต่พวกเขาหลบได้ทันทีที่รู้สึกถึงอันตรายที่กล้ำกรายเข้ามา
หลังจากที่สัตว์ประหลาดน้ำแข็งจากไป
มนุษย์และมอนสเตอร์ก็เข้าห้ำหั่นกันอย่างดุเดือดอีกครั้ง
สงครามยังคงดำเนินต่อไป ส่วนสัตว์ประหลาดน้ำแข็งก็วิ่งกลับไปถึงยังสถานที่ที่มันจากมา ขณะนี้มันกำลังมองไปรอบ ๆ อย่างรวดเร็วเพื่อตรวจดูให้แน่ใจว่าไม่มีใครมาที่นี่ระหว่างที่มันไม่อยู่ จากนั้นมันก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก แล้วเฝ้าอยู่ที่เดิมไม่กลับออกไปอีก
ซูเย่กลับไปที่สนามรบ มองดูเพื่อนพี่น้องของเขา และพบว่าการสถานการณ์การต่อสู้ไม่ค่อยจะสู้ดีนัก
แม้ว่าจะมีความช่วยเหลือของเจ้าก้อนหน้าแข็งก่อนหน้านี้ ทำให้ผู้เล่นค่อย ๆ ได้เปรียบเล็กน้อย แต่ทางด้านท้ายของสนามรบ เหล่าลูกรักสวรรค์ทั้งห้าทีมที่ล้อมสังหารมนุษย์กิ้งก่าสี่ตนยังดูยากลำบาก
การเผชิญหน้ามนุษย์กิ้งก่าหนึ่งหรือสองตนคงไม่ยากลำบากเพียงนี้ แต่เมื่อมาพร้อมกันถึงสี่ตน สถานการณ์จึงต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะจัดการมนุษย์กิ้งก่าได้!
ทว่าซูเย่ก็ไม่ได้คาดหวังให้พวกเขาจัดการพวกมัน สิ่งที่เขาต้องการก็คือการบังคับให้พวกมันใช้ค่ายกลหลบหนีของมันต่างหาก!
ในตอนนี้เอง มนุษย์กิ้งก่าทั้งสี่หยิบของชิ้นหนึ่งออกมา มันไม่ใช่ขวดอีกต่อไป แต่เป็นหินสีเขียวใส มันบดขยี้หินสีเขียวนั่นให้กลายเป็นผง แล้วโปรยไปทั่วบริเวณ
วินาทีต่อมาฝุ่นผงดังกล่าวกระจายออกไปตกลงบนมอนสเตอร์ในสนามรบ ทำให้มันบ้าคลั่งยิ่งกว่าเดิมและออกอาละวาดรุนแรงกว่าเดิม!
เสียงคำรามดังสนั่นอย่างต่อเนื่อง ดวงตาของมอนสเตอร์ทุกตัวกลายเป็นสีแดงก่ำอย่างสมบูรณ์
ซูเย่ตกใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นฉากนี้ เป็นไปได้ไหมที่ผงในขวดตอนแรกเป็นผงที่ทำจากหินเหล่านี้?
……
ยอดเขาสูง
เมื่อผู้บัญชาการทั้งหกเห็นฉากนี้พลันตกตะลึง
“นี่มันคือหินอะไร”
“ผงยาที่ซูเย่รายงานก่อนหน้านี้ทำมาจากหินชนิดนี้หรือเปล่า?”
“ผงหินเหล่านี้กระจัดกระจายอยู่บนสัตว์ประหลาดแต่ละตัว และทำให้มันบ้าคลั่งในทันที”
“หินสีเขียวนี้เป็นที่มาของกองทัพมอนสเตอร์งั้นหรือ?”
ผู้บัญชาการทั้งหกคนพลันขมวดคิ้วแน่น นี่เป็นอีกหนึ่งข้อมูลใหม่
……
ในเกม
“หินพวกนี้มาจากไหนกัน?”
ซูเย่เอ่ยขึ้นอย่างฉงนใจ เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ด้วยต้องการค้นหาที่มาของหินเหล่านี้
และมีเพียงวิธีเดียวเท่านั้นที่จะรู้ได้! คือการไล่บี้พวกมันอีกครั้ง ด้วยบางทีอาจพบเบาะแสจากพวกมนุษย์กิ้งก่าทั้งสี่ก็เป็นได้ถ้าทำแบบนั้น!!
ในตอนนี้ มอนสเตอร์กำลังตกเข้าสู่ภาวะบ้าคลั่ง จากตอนแรกที่ผู้เล่นเป็นฝ่ายได้เปรียบก็ถูกกดดันจากพวกมอนสเตอร์อีกครั้ง
หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ฝ่ายแพ้จะต้องเป็นพวกเขาแน่
ซูเย่ขมวดคิ้วแน่น
เขาสำรวจรอบสนามรบอย่างรวดเร็วเพื่อดูสถานการณ์ทั้งหมดในสนามรบให้ชัดเจน
หลังจากนั้น เขาก็ค้นหายอดเขาที่ไป๋จือหรานยืนอยู่ แล้วปีนขึ้นไปอย่างว่องไวพร้อมกับเอ่ยพูดกับเธอ “ฉันจัดการเอง”
ไป๋จือหรานมองซูเย่อย่างประหลาดใจ แต่ในที่สุดก็เธอก็พยักหน้ารับ
“ทีมปีกซ้าย ขยับก้าวไปทางฝั่งขวา!”
“ทีมกลางกระจายตัวและรวมเข้ากับทีมปีกซ้าย”
“ทีมที่อยู่ข้างหลังถอยออกไปสามกิโลเมตร และทีมทางฝั่งขวาเดินหน้าต่อไป”
……
ซูเย่ออกคำสั่งอย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว
อีกด้านหนึ่ง ไป๋จือหรานขมวดคิ้วเล็กน้อย มองดูทุกสรรพสิ่งบนสนามรบ เธอเชื่อในทุกการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยที่จะเกิดขึ้นภายใต้คำสั่งของซูเย่
ยิ่งเธอคิดถึงเรื่องนี้ ใบหน้าของเธอก็ยิ่งแสดงสีหน้าตกใจมากขึ้นเท่านั้น หญิงสาวสังเกตเห็นว่าซูเย่ดูเหมือนกำลังจะจัดรูปแบบกองทัพที่ซับซ้อนมาก ๆ ขึ้นมา
ในขณะนี้ แววตาของไป๋จือหรานยามมองไปยังซูเย่มีความเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย เดิมทีเธอคิดว่าไม่มีใครสามารถทำได้ดีไปกว่าเธอในการบัญชาการบนสนามรบ
แต่ตอนนี้เธอพบว่าซูเย่ไม่ได้ด้อยไปกว่าเธอเลยแม้แต่น้อย!
ในหัวสมองของเขามีอะไรซุกซ่อนอยู่มากเกินไป
เขาคือใครกันแน่?
แล้วก็เป็นไปตามที่เธอคาดไว้! ภายใต้คำสั่งของซูเย่ รูปแบบกองทัพที่ซับซ้อนอย่างยิ่งได้ก่อตัวขึ้น และด้วยความช่วยเหลือของการจัดกระบวนทัพที่ดีขึ้น ส่งผลให้ผู้เล่นที่ต้องล่าถอยและตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ได้รับพลังที่เพิ่มขึ้น ทำให้สถานการณ์ได้รับกับแก้ไขอย่างทันท่วงที
ขณะนี้ฝั่งผู้เล่นสามารถตั้งรับการโจมตีของมอนสเตอร์ได้ และทุกคนก็เริ่มต่อสู้กลับอย่างดุเดือดเลือดพล่านอีกครั้ง!
มาถึงขนาดนี้แล้ว ไม่มีใครหวาดกลัวความตายอีกต่อไป!
ทุกคนโจมตีอย่างดุเดือดและไม่สนใจที่จะทำการป้องกันใด ๆ เมื่อใดก็ตามที่พวกเขามีโอกาส พวกเขาจะโจมตีอย่างรุนแรงเพื่อฆ่าพวกมอนสเตอร์
ในวินาทีนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้เล่นธรรมดา หรือผู้ฝึกยุทธ์ รวมไปถึงเหล่าลูกรักสวรรค์ พวกเขาต่างทุ่มสุดกำลัง
“ต่อให้ตายก็จะลากพวกมันไปด้วย”
“ชัยชนะจะเป็นของเรา!”
“พวกมอนสเตอร์ตัวป่วน พวกแกกล้าแตะต้องพี่น้องของฉัน ฉันจะฆ่าหั่นศพพวกแก!!”
เสียงคำรามบ้าคลั่งดั่งสนันขึ้นในสนามรบ มองจากระยะไกลก็ยังสัมผัสได้ถึงความโกรธเกรี้ยวที่อัดแน่นอยู่ในใจของทุกคน
พวกเขาส่งเสียงตะโกนกึกก้องพร้อมกับต่อสู้ห้ำหั่นกับพวกมอนสเตอร์ไปด้วย
นี่คือสนามรบที่ไร้เลือดสดให้ไหลริน ทว่า มันคือสนามรบที่ปลุกเลือดอันเดือดพล่านของทุกคน และขณะนี้สถานการณ์การต่อสู้ก็กำลังจะพลิกผันแล้ว!