เดิมพันรักยัยตัวแสบ - เดิมพันรักยัยตัวแสบ - ตอนที่ 101 สมุดบันทึกความชั่วร้าย2

ตอนที่ 101 สมุดบันทึกความชั่วร้าย2

ทำได้เพียงพยักหน้า “ค่ะ ฉันจะไปหยิบเดี๋ยวนี้”

หลังจากพูดเสร็จ เธอก็หยิบสมุดบันทึกขนาดเล็ก ออกมาจากกระเป๋า แล้วส่งให้เปหมิงเจิ้งเทียน

โดยไม่กล้ามองตาของเป้หมิงโม่

เป่ยหมิงโม่เหลือบไปที่สมุดบันทึกสีดำ สมุดเล่มนั้น เป็นเล่มที่เธอแอบเขียนอยู่ที่โซฟาในตอนแรกไม่ใช่เห รอ?

รับรู้ถึงความผิดปกติ ทำให้คิ้วของเขายกสูงขึ้น และเขาก็ก้าวเข้ามาพร้อมกับคว้ามันจากมือชายชรา–

“ชายสอง นายจะมากเกินไปแล้วนะ ….” เป่ยหมิง เจิ้งเทียนโกรธอย่างมาก แต่ชายสองนั้นทั้งสูงและแข็ง แรง ส่วนเขานั้นอายุมากแล้ว ทำให้ไม่สามารถแย่งคืน มาได้

เป่ยหมิงโม่ไม่สนใจพ่ออีก ก่อนใช้นิ้วมือเรียวนั้นเปิด สมุดบันทึก

ดวงตาเย็นชามองผ่านที่ละหน้า

ใบหน้าของเขาขึ้นสีกว่าเดิม!

กู้ฮอนที่อยู่ด้านข้าง ใจสั่นคลอน เหงื่อตก

พี่บ

เสียงของสมุดบันทึกปิดลงอย่างรุนแรง
ใบหน้าหม่นหมองของเปหมิงโม่ คายออกมาเบาๆ “พ่อครับ ฉิงฮัวนำรถมารออยู่ที่ด้านล่างแล้ว” แสดงถึง การไล่แขกอย่างชัดเจน เขาชี้นิ้วไปที่สมุดบันทึก และ สื่อความหมายว่าจะไม่ส่งคืนให้เป่าหมิงเจิ้งเทียน

ใบหน้าชายชราขึ้นสีด้วยความโกรธ

ทำได้เพียงจับไม้เท้าและจากไป เหลือบมองไปที่กู้ ฮอนที่อยู่ข้างๆ “ส่วนเธอ พรุ่งนี้ไม่ต้องมาทำงานที่ บริษัทเป่ยหมิงอีก! เรื่องเงินเดือน ฉันจะให้ผู้ช่วยโอนไป ยังบัญชีของเธอ!”

กู้ฮอนพยักหน้าอย่างสั่นสะท้าน “เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ..ท่าน”

ในตอนท้ายเธอได้ขอบคุณ ไม่คาดคิดว่าชายชรา จะให้อิสระแก่เธอ!

แต่ “อิสระ” นี่ก็มาอย่างกะทันหันมากจริงๆ กะทันหันมากจนคิดว่าไม่ใช่ความจริง

มากจนเธอไม่รู้สึกถึงความดีใจ

“ไม่ต้องขอบคุณฉัน ฉันยังต้องขอบคุณเธอนะ ที่ ทำให้มันวุ่นวายยิ่งขึ้น! เห้อ!” ทิ้งคำตำหนิเยือกเย็นไว้ ก่อนชายชราจะจากไปด้วยความโกรธเคือง..

กู้ฮอนมีนงงเล็กน้อย คุณท่านเป่ยหมิงก่อนหน้านี้ ยังกล่าวชมเธอว่าทำได้ดีไม่ใช่เหรอ?

ทำไมตอนนี้ถึงกล่าวโทษเธอล่ะ?
หลังจากชายชราออกไป ห้องทำงานก็เงียบขึ้นมา

กู้ฮอนรู้สึกแค่ว่าดวงตาสีหมอกของเป๋หมิงโม่นั้น ช่างน่ากลัวราวกับจะกลืนกินเธออย่างไรอย่างนั้น….

ปีกะ!

เสียงสมุดบันทึกตกกระทบอย่างแรงบนโต๊ะ

กู้ฮอนสั่นด้วยความตกใจ

ใบหน้าของ เหมิงโม่น่ากลัวอย่างมาก! ก่อนเดิน เข้าหาเธอทีละก้าวๆ “กู้ฮอน คุณจะอธิบายสมุดบันทึก นี้อย่างไร?!”

เธอขยับเท้าถอยหลังอย่างตื่นกลัว “เอ่อ…ใน สมุดบันทึกนั้นมีอะไรน่าอธิบายค่ะ? มันเป็นแค่สมุด บันทึกธรรมดา….

ร่างสูงของเขาบังคับทางให้เธอถอยไปที่ประตู ก่อนที่มือใหญ่จะกักตัวเธอไว้ “สมุดบันทึกธรรมดา?”

“ใช่ค่ะ คือ…เธอพยักหน้าอย่างรีบเร่ง ความ เย็นชาในดวงตาของเขาทำให้เธอรู้สึกหนาวเย็น

“อะไรคือกล้ามเนื้อใบหน้าของเป่ยหมิงโม่นั้นเป็น อัมพาต บุคลิกภาพต่ำ” เขากัดฟัน และพูดถึงข้อความ ที่เขาเพิ่งเห็นจากสมุดบันทึกนั้น ใบหน้าที่หล่อเหลานั้น เริ่มขึ้นสีที่ละน้อย!

“คือ..” เธอผลักอกเขาเบาๆ กลัวว่าชายคนนี้พอ โกรธอาจจะชกเธอได้
“ผู้ติดตามเข้าก็พูดแบบนี้ด้วยเช่นกัน เปหมิงโม่นั้น โหดเหี้ยมจนเข้าขั้นโรคจิต อย่างนั้นเหรอ?” ตาของ เขาเย็นชาอีกครั้ง

“คือ..เธอออกแรงผลักอีกครั้ง

“นอกจากนี้ เป้หมิงโม่ยังทำร้ายผู้ติดตามของเขา ในห้องน้ำ นี่เป็นเรื่องที่โหดร้ายที่สุด?” เขาพูดตาม ข้อความในสมุดจดบันทึกที่เขียนด้วยลายมือที่น่า รำคาญตา เขาโมโหถึงขั้นอยากจะบีบคอผู้หญิงตรง หน้า!

“อ่ะ…ขาของเธอเริ่มอ่อนตัวลง ก็ได้ เธอ ยอมรับว่าสมุดบันทึกนั้นเป็นสมุดบันทึก ‘ความชั่วร้าย ของเหมิงโม่

ทันใดนั้น เขาก็จับเธอกระแทกลงบนโซฟา-

กู้ฮอนสติหลุดในทันที

ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้สติกลับมา และเห็นเขาดึง เข็มขัดจากรอบเอวออก คุณ คุณ คุณจะทำอะไร…”

เขาชำเลืองมองหญิงสาวหน้าซีดบนโซฟาด้วย ความโกรธ ก่อนม้วนเข็มขัดสองสามรอบ–

“เธอกล้าพูดได้ยังไงว่ามันเป็นแค่สมุดบันทึก ธรรมดา?!”

เมื่อเขาพูดจบ ก็โน้มตัวลงมาทันที… .

“เดี๋ยว เป่าหมิงโม….ที่เขียนในสมุดบันทึกล้วนเป็นความจริง…นี้ คุณจะทำอะไร.”

เขาเพิกเฉยต่อการขัดขืนของเธอ และฉีกเสื้อผ้า เธอด้วยมือของเขา

“ความจริง? แล้วอะไรคือระยะเวลาที่เป๋หมิงโม่ ปัสสาวะคือ 1 นาที ซึ่งระยะที่ยาวที่สุดอยู่ที่ประมาณ สองเมตร ระยะที่สั้นที่สุดนั้นคาดว่าน่าจะปัสสาวะลงที่ เท้าของตัวเอง สรุปเบื้องต้นว่า เขาอาจเป็นต่อมลูก หมากอักเสบหลังอายุ 30 ปี”

เมื่อเขาเห็นประโยคนี้ เขาอารมณ์ขึ้นอย่างมาก ผู้ หญิงคนนี้แปลกจริงๆ!

เรื่องส่วนตัวเช่นนั้น เธอก็เขียนมันลงไป

และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ สมุดบันทึกเล่มนี้ถูกส่งให้ พ่อของเขา!

“นี่คือสิ่งที่คุณเรียกว่าความจริง? กู้ฮอน คุณมีตา อยู่ที่ไหนถึงได้เห็นว่าผมปัสสาวะอย่างไร? คุณกล้า สาปแช่งให้ผมเป็นต่อมลูกหมากอักเสบ เชื่อไหมว่าผม สามารถฟาดคุณได้!”

เธอตัวสั่นด้วยความตกใจ

เธอหดตัวและซ่อนตัวอยู่ด้านข้างเขา เธอกลัว จริงๆว่าชายคนนี้จะทำร้ายเธอ!

“” เฮ้อ ใครให้วันที่เธอไปทำงานวันแรก แล้ว โดนเขารังแกล่ะ!
และยังพูดอีกว่าแค่จะเข้าห้องน้ำเท่านั้น ไม่ได้จะ

ทำอะไรเธอ ตอนนั้นเธอโกรธอย่างมากก็แค่เขียน ระบายไปเท่านั้น….. เป็นเขาที่ทำให้เธอคลั่ง ถ้าเมื่อครู่เขาไม่คว้าสมุด บันทึกจากพ่อของเขาได้ทันเวลา ผลที่ตามมาคงจะไม่

เป็นแบบนี้!

ทันใดนั้น เขาก็หยิบส่วนนั้นของตัวเองออกมา และใช้มือใหญ่จับขาเธอกางออก-

“อ่า เป๋หมิงโม่ คุณ คุณจะทำอะไร….” “อ่า…..เจ็บ..เป่หมิงโม่ คนเลว..”