เดิมพันรักยัยตัวแสบ - เดิมพันรักยัยตัวแสบ - ตอนที่ 103 ของเล่น2

ตอนที่ 103ของเล่น2

เขาเย้ยหยันและยิ้มเยาะ “เท่าที่ผมจำได้ ในตอน แรกคุณไม่ยอมฟังผลที่ตามมาจากการแพ้การเดิมพัน ให้จบ แล้วจะโทษใครได้”

เธอชะงัก เมื่อนึกถึงวันที่เดิมพันกับเขา ในวันนั้น เธอจำได้แค่ว่า เขาบอกว่าถ้าเธอชนะเธอจะได้รับ อิสรภาพและเธอจะได้รับค่าชดเชยด้วย

อย่างไรก็ตาม…

ในเวลานั้นเธอเป็นคนที่หยิ่งผยอง และก็ไม่ได้ฟัง ผลที่ตามมาจากการเดิมพันของเขา!

เธอกัดฟัน และสลดใจจากความจริงเหล่านั้น “ถึง แม้จะแพ้ แต่อย่างน้อยก็ควรจะมีขีดจำกัด!”

“No เขายกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ใช่นิ้วของเขาลูบไป บนริมฝีปากสีเชอร์รี่ที่สั่นเทาของเธอ “ไม่มีขีดจำกัด กู้ ฮอน ผมจะทำกับคุณให้ถึงที่สุด!”

ฮึมะ

กู้ฮอนสูดลมหายใจ!

ดวงตาเบิกกว้างอย่างไม่น่าเชื่อ จ้องมองไปที่ ดวงตาเขาอย่างเดือดดาล!

“คุณ ” ถ้าเธอไม่อ่อนแออย่างในตอนนี้ เธอคงจะตะครุบเขาและกัดเขาจริงๆ มีใครที่โหดร้ายไปมากกว่า ชายคนนี้อีกไหม?

“อย่าเพิ่งรีบปฏิเสธ หรือว่าคุณจะไม่ต้องการให้ บริษัทกู้ซื่อเข้าร่วม” เขาเตือนเธอด้วยเสียงเยือกเย็น “ยิ่งไปกว่านั้น ผมปฏิบัติต่อผู้หญิงอย่างดีเสมอ และผู้ที่ เชื่อฟังผม ก็จะได้รับประโยชน์อย่างแน่นอน”

ท่าทางที่ดูภาคภูมิใจของเขา คล้ายกับขุนนางใน สมัยโบราณ ที่ได้รับความชื่นชอบจากจักรพรรดิ ทำให้ น่าหมั่นใสอย่างมาก! !

ทันใดนั้น ร่องรอยของความเจ็บปวดก็เข้ามาใน กันบึ้งของหัวใจ เธอนึกถึงน้ำตาของ Soso ในคืนนั้น นึกถึงโครงการ หยิง’ ตามที่เขาพูดไว้ว่าเขาปฏิบัติกับ

ผู้หญิงอย่างดีเสมอ

Soso เป็นตัวอย่างที่มีชีวิต!

แต่เธอกู้ฮอนคงไม่ใช่

ก่อนยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “เปหมิงโม่ เป็นไปไม่ได้! คุณเลิกกับ Soso ที่อยู่กับคุณมาสิบปี แล้วยังจะให้ฉัน อยู่กับคุณอีกสิบปีเหรอ?”

เธอไม่ต้องการแบบนี้ และเธอไม่ต้องการเป็น Soso คนที่สอง เธอไม่สามารถทดแทนเธอได้ ก็ไม่ต้องการที่จะเดินตามรอยเท้าของเธอ และเธอ

ดวงตาของเป้หมิงโม่ หรี่ลงเล็กน้อยเมื่อเขาได้ยิน

คำว่า
ลมหายใจผ่อนลง ในครู่หนึ่งข้อนิ้วแข็งของเขาก็ บีบไปที่กรามของเธอ!

พูดด้วยเสียงทุ้มต่ำ “อย่าเปรียบเทียบตัวเองกับ Soso! คุณไม่มีสิทธิ์”

กู้ฮอนหน้าซีด

หัวใจเหมือนโดนอะไรบางอย่างกรีดเข้ามาในทันที

ด้วยความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ในทรวงอก เธอจ้อง มองดวงตาเย็นชาของเขาอย่างกล้าหาญ “เห้อ งั้นก็ดี ค่ะ! เพราะฉันไม่ได้โง่อย่าง Soso ที่ใช้เวลากว่าสิบปี ในช่วงวัยรุ่นหมดไปแบบนั้น และท้ายที่สุดก็จบลง อย่างเยือกเย็น! เป้หมิงโม่ ใครที่อยู่กับคุณ คงเป็นคนที่ โชคร้ายมาก ฉันทนให้คุณทำท่าทางเกลียดชังอย่าง นั้นมากว่าสิบวันแทบไม่ไหว ฉันจะไปหาความสุขด้วย ตัวของฉันเอง…อืม..”

ริมฝีปากของเธอถูกผนึกแน่นด้วยริมฝีปากอันเย็น ชาของเขา

เหมือนเธอถูกลงโทษ เขาจับร่างเธอและบังคับให้ เธอถอยไปที่ประตู

ปลายลิ้นม้วนพันเข้าด้วยกัน

โดยไม่มีช่องว่าง รุนแรงขนาดไม่มีโอกาสให้เธอ ได้หายใจ เหมือนกับจะกลืนกินเธอเข้าไป..

เวลาผ่านได้เนิ่นนาน กว่าเขาจะปล่อยเธอ
มองริมฝีปากสีแดงที่บวมของเธอ ดวงตาของเขา ไม่มีความรู้สึกใดๆ

“ที่ผมอนุญาตให้บริษัทกู้เข้าร่วมนั้น คุณก็ต้องเชื่อ ฟังผมและเป็นของเล่นที่ว่าง่าย” คำพูดของเขาเหมือน กับเข็มที่ที่มมาที่หัวใจของเธอ “รอให้ผมเบื่อแล้ว คุณ ถึงมีสิทธิ์ที่จะไปหาความสุขได้ เพราะฉะนั้น อย่าให้ผม รู้ว่าในขณะที่คุณยังเป็นของเล่นของผม คุณมีผู้ชาย คนอื่น คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบใช้ของร่วมกับคนอื่น และ อย่าได้คิดท้าทายความอดทนของผม!”

เสียงทุ้มต่ำเย็นชาของเขา เหมือนใบมีดรองเท้าส เก็ตน้ำแข็งกรีดลงมาที่ใจเธอ

ใบหน้าสวยไร้สีทันที

ในขณะนี้ เธอตระหนักได้อย่างแท้จริงว่า ชายที่ อยู่ตรงหน้านี้ เป็นเพียงปีศาจที่โหดร้ายในร่างมนุษย์ที่ สง่างามเท่านั้น!

เธอปากสั่น สำลักออกมาในลำคอ และใช้พลัง ทั้งหมดพูดออกมา “งั้นฉันขอถามหน่อย ฉันไปได้หรือ ยังค่ะ?”

เขาปล่อยมือของเธอและก้าวถอยหลังอย่างสง่า

จัดเสื้อผ้าที่ไม่เรียบร้อยเล็กน้อยช้าๆ การกระทำที่ดูรักความเป็นระเบียบนั้น ในสายตา

เธอกลับดูน่าขนลุก

เธอหันตัวกลับ ยกขาที่สั่นเทานั้น และเดินไปที่ประตู

แต่ก็ได้ยินเสียงของเขาลอยจากด้านหลัง “ต้อง เปิดเครื่องตลอด 24 ชั่วโมง ไม่ว่าเวลาไหน ถ้าผม ต้องการเมื่อไหร่จะโทรหาคุณ!”

เขาเพิ่มคำว่า “ต้องการ อย่างเจตนา

ปัง

เธอปิดประตูอย่างรุนแรง

ในขณะที่เขาอยู่ด้าน และเธอยืนอยู่ด้านนอก

ร่างกายของเธอก็ทรุดตัวลงทันที แต่บอกกับตัว เองว่า เธอจะต้องไม่อ่อนแอ!

สูดหายใจเข้าลึกๆ ก่อนยืดตัวขึ้น และเดินจาก ไป..

กู้ฮอนคิดไม่ถึงว่า ในขณะที่กำลังจะออกจากบริ ษัทเป่ยหมิง

ฉิงฮัวที่เป็นเหมือนเงาก็ออกมาได้ทุกที่ทุกเวลา รอ อยู่ข้างล่าง และกั้นทางเธอ-

“คุณกู้ครับ”

ดวงตาของกู้ฮอนมองดูท่าทางที่จริงจังของฉิงฮัว พูดตามตรง จริงๆแล้วเธอไม่ได้เกลียดฉิงฮัว ในตอน นั้นที่เป้หมิงโม่บังคับให้เธอกระโดดออกจากตึก ก็เป็น ฉิงฮัวที่ช่วยชีวิตเธอไว้

แต่เป็นเพราะฉิงฮัวคือคนติดตามของเป่ยหมิงโม่ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถทำอะไรได้

“มีอะไรคะ?” เธอพูดอย่างโกรธแค้น

ฉิงฮัวส่งการ์ดสีดำให้แก่กู้ฮอนด้วยความเคารพ “คุณกู้ครับ นี่คือแบล็คการ์ดที่เจ้านายมอบให้คุณ ไม่มี รหัสผ่านและไม่จำกัดวงเงินครับ”

กู้ฮอนตกตะลึง