เดิมพันรักยัยตัวแสบ - เดิมพันรักยัยตัวแสบ - ตอนที่ 454 ชายที่ขี้เหนียวที่สุด2

ตอนที่ 454 ชายที่ขี้เหนียวที่สุด2

แม้จะถูกเผาจนไหม้ไปหมด แต่มันก็ยัง จินตนาการได้ว่า เมื่อสิ่งก่อสร้างนี้ถ้าสร้าง เสร็จจะอลังการแค่ไหน

“สวัสดีครับทนายความหยิน” บริษัทตี้หวงได้ มอบหมายให้วิศวกรมารอประสานงานกับพวก

เขาแล้ว หยินฝันพยักหน้าตอบเขา แล้วเปิดฝากระ

โปรงหลังรถ หยิบกล้องถ่ายรูปออกมา แล้วยื่น กล้องถ่ายรูปเครื่องเล็กให้กู้ฮอนไป “ฮอนฮอน เดี๋ยวเราเข้าไปด้วยกัน คุณรับผิดชอบถ่ายทุก อย่างเป็นหลักฐานไว้ละกันนะ”

“ได้ค่ะ” กู้ฮอนยานตอบ

ทั้งสองสวมใส่หมวกนิรภัย แล้วกำลังเตรียม ตัวเข้าไปในตึกนั้นพร้อมกับวิศวกรของบริษัท

หวง

ปริ้น

เสียงรถดัง น

ด้านนอกของสิ่งก่อสร้างนี้มีรถยนต์ขับเข้ามา สามข้น คันแรกเป็นรถสปอร์ตแลมโบกินี่ แล้ว

ตามด้วยรถตู้สองคัน

กู้ฮอนรู้สึกตกใจ

รถทั้งสามคันจอดอยู่ตรงหน้าอาคาร น

เป้หมิงโม่ก้าวออกจากประตูรถหรูนั้น เขายัง

คงสวมใส่เสื้อสูทแบรด์เนมและแว่นกันแดดสี

ค่าเข้ม

และตามด้วยทีมงานทั้งหมด 10 คนเดินตรง เข้ามาหาหยืนป้ฝัน

“ท่านประธานเป่หมิงครับ…..” วิศวกรของ บริษัทตี้หวงก็รู้จักเขา

“หยินปู้ฝันรู้สึกประหลาดใจ ไม่นึกว่าเป็น มิงโม่จะมาเองเลย “เป่หมิงโม่ คงไม่ใช่เพราะ ว่าผมรับคดีนี้แล้วทำให้คุณไม่ไว้ใจ จนต้อง ออกโรงเองหรือเปล่า”

เป้หมิง โม่ก้าวเข้ามาสองก้าว ระยะตัวเขาห่าง จากหยินปู้ฝันแทบจะไม่ถึง 50 เซนติเมตร มุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย แล้วเอามือ ถอดแว่นกันแดดนั้นลงมาด้วยความมั่นใจ จาก นั่นหันมองไปที่กู้ฮอนก่อน แต่กู้ฮอนรีบหลบ สายตาของเขา เธอเตือนตัวเอง ใน สถานการณ์นี้เธอมาในนามของบริษัท หวาง จึงควรหลีกเลี่ยงจากเขา

“กลัวงั้นเหรอ” เป้หมิงโม่หัวเราะเยาะขึ้นมา พจนานุกรมของเขาไม่มีคำว่ากลัวหรอก “ใน เมือง S มีทนายความตั้งมากมาย หวาง ไม่ เชิญ แต่กลับเชิญทนายความจากเมือง A ไม่รู้ เขาตั้งใจเชิญหรือจงใจเชิญกันแน่”

เป่หมิงโม่พูดไปแล้ว ที่อาคารนั้นไป “นี่เป็น โครงการทีผมตั้งใจริเริ่มด้วยความยากเย็น สําบาก ในวันนี้เกิดเรื่องขึ้นแล้ว ผมที่เป็นเฒ่า แก่ พาคนมาตรวจสอบมันก็เป็นเรื่องปกติอยู่ แล้ว อีกอย่างอาจจะหยุดยั้งคนที่ไม่ประสงค์ดี กับที่นี่ได้ด้วย…..” เห็นได้ชัดว่าคำพูดเขา หมายถึงอะไรบางอย่าง

“ถ้างั้นคุณกังวลเกินไปแล้วล่ะ ถึงแม้ผมจะมา ในนามของบริษัทตี้หวาง แต่ผมคงไม่เอางาน เล็ก ๆ นี้มาทําลายชื่อเสียงของหยินปู้ฝันแบบ นี้ง่าย ๆ หรอก”

ถ้าคุณทนายพูดแบบนี้ผมก็ไว้ใจได้แล้วสินะ” เมื่อเป้หมิงโม่พูดจบ ก็หันมองไปที่กู้ฮอนอย่าง ตั้งใจ จากนั้นพาทีมสืบสวนของตระกูลเป้หมิง มากับเขาด้วย เดินเข้าไปในอาคารวิศวกรรม

ฮอนมองเป่หมิงโม่จากด้านหลังที่กำลังเดิน เข้าไปในอาคารนั้น แล้วถอนหายใจ ดูเหมือน ว่าลูกพี่ลูกน้องสองคนนี้จะเกิดความขัดแย้ง กันอีกแล้วสินะ

หยินปู้ฝันแตะไหล่ฮอนเบา ๆ แล้วยิ้มพูด “อย่าซีเรียสไป ถึงแมคดีนี้พวกเรายังไม่มี ความคืบหน้าเท่าไหร่ แต่ไม่ได้หมายถึงเราจะ แพ้นะ ตราบใดที่เราสามารถกู้คืนการสูญเสีย ในนี้ได้ เราก็มีโอกาสสําเร็จเหมือนกัน ผ่อน คลายลงหน่อย เราเข้าไปด้วยกัน” กู้ฮอนยิ้มตอบ แล้วเดินเข้าไปในอาคารกับ หยินปู้ฝัน

*

‘หยิง’ เป็นโครงการที่ครอบคลุมทุกอย่าง เพราะไม่เพียงแต่สร้างอาคารให้เสร็จเท่านั้น ยังเหมารวมไปถึงชุดปรับปรุงตกแต่งภายใน อาคารด้วย

ดังนั้นจึงเป็นโครงการที่ใหญ่และสามารถ สร้างกำไรได้มหาศาล จึงเป็นสาเหตุหลักของ การแข่งขันของบริษัทรับเหมายักษ์ใหญ่หลาย

ๆ บริษัท

แต่ตอนนี้ ภาพที่ปรากฏให้กู้ฮอนได้เห็นตรง หน้าคือ……อาคารที่พังยับเยิน

เธอถือกล้องถ่ายรูปนั้น แล้วบันทึกภาพตาม ขั้นตอนของการรวบรวมหลักฐานของหยิน

ไม่ทันตั้งตัว เลนส์กล้องของเธอก็มีเป้หมิงโม่ ปรากฏออกมา……ทําให้เธอตกใจ แม้ว่าอาคารแห่งนี้ไม่ว่าจะสร้างสำเร็จหรือไม่ มันก็ไม่มีความสําคัญอะไรต่อเขาแล้ว แต่ในสายตาของเขาก็ยังมีสายตาของนัก สถาปนิกคนหนึ่ง ที่รู้สึกเสียใจเมื่อได้เห็นสิ่ง ก่อสร้างถูกทําลาย

*

การเก็บหลักฐานครั้งนี้ถือว่าเป็นไปได้ดี กู้ฮอ นรวบรวมสมาธิทั้งหมด แล้วประสานงานกับ หยินปู่ฝันอย่างราบรื่น

แต่อีกฝั่งเปหมิงโม่พาชุดสืบสวนยืนอยู่ไม่ไกล

เขา

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง

เมื่อหยินฝันถ่ายรูปใบสุดท้ายเสร็จ เขาค่อย

ๆ ยืนตัวตรงขึ้นมาแล้วยืนเส้นยืดสาย

“เสร็จงานสักที”

กู้ฮอนก็เก็บกล้องถ่ายรูปไว้ จากนั้นหยิบน้ำ ออกจากกระเป๋าสองขวด แล้วยื่นให้หยินฝัน

ไปหนึ่งขวด……

ทันใดนั้น เธอรู้สึกแปลก ๆ อะไรจากด้านหลัง “หันหลังกลับไป แล้วเห็นเป่หมิงไม่กำลัง

ยืนจ้องขวดน้ำนั้นที่เธอกำลังยื่นออกไป ด้วย

สายตาที่ดุร้าย

ฮอนส่งสายตาไม่พอใจกับเขา แค่นน้ำให้

กับหยินฝัน จําเป็นต้องมองด้วยสายตาที่จะ

กลืนกินคนเลยเหรอ

ผู้ชายอะไร งอนขนาดนี้

เธอไม่ได้สนใจเขา ยื่นน้ำออกไป “ปู่ฝัน ดื่มน้ำ หยินฝันหันไปมองเป่หมิงโม่ ยักคิ้วให้เขา แล้วรับนํามา เปิดฝาขวด แล้วดื่มอย่างกระหาย สดชื่นจริง ๆ

สีหน้าของเป่หมิงโมมิ่งรู้สึกโมโหมากขึ้น

คาดไม่ถึง เมื่อเขากำลังจะกลับไป ซูยิ่งหวั่น

กลับปรากฏให้เห็น

เธอสวมแว่นกันแดดสีดำไว้ นั่งอยู่บนรถตู้หรู นั้นเพื่อหลบเลี่ยงสื่อมวลชน แล้วปรากฏตัวใน

ด้านหน้าของโครงการ ‘หยิง’

“โม …… เธอไม่ได้แปลกใจที่เห็นเป่หมิงไม่อยู่ ที่นี่ แต่เมื่อเธอได้เห็นกู้ฮอนแล้วกลับรู้สึก ตกใจข็นมา

“คุณมาแล้วเหรอ” เป่หมิงโม่พยักหน้าอย่าง เย็นชา

“ฉัน…..ฉันแค่มาดู โครงการ ‘หยิง’ นี้ที่ถูกไฟ ไหม้ ว่ามันเป็นยังไงบ้างแล้ว…… เมื่อซูยิ่ง หวั่นพูดจบ ดวงตาของเธอก็เริ่มแดง

ช่างพูดจาประชดประชันจริง ๆ เพราะโครงการ ‘หยิง’ นี่คือของขวัญจากเป้หมิงโม่ให้เธอ แต่มาวันนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างเขาสองคนได้ จบสิ้นลงไปแล้ว เหลือแต่เพียงเศษซาก กู้ฮอนเดินผ่านเป่หมิงโม่ไปเหมือนไม่มีอะไร เกิดขึ้น

แต่ความตั้งใจของเธอกลับไปอยู่ที่น้ำตาบน

ใบหน้าของซูยิ่งหวั่น