เทพบุตร ทวงแค้น / เทพศึกมังกรหวนคืน - บทที่ 127 คุณไม่รู้หรอกว่ากำลังเผชิญหน้าอยู่กับอะไร

หลังจากนิ่งอึ้งไปครู่ใหญ่ หวางเชียนจึงนึกถึงเป้าหมายในวันนี้ได้ ก็แค่หนึ่งล้านไม่ใช่เหรอ ให้อิ่นป่ายจ่ายก็ได้ ถึงอย่างไรอิ่นป่ายก็เป็นคนให้เขามาในวันนี้

 ได้ หนึ่งล้านก็หนึ่งล้าน 

ในที่สุด หวางเชียนก็กัดฟันตอบตกลง

แต่ทว่า ชายชราสองคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แล้วร้องไห้หนักขึ้น  โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว อาการบาดเจ็บแย่ลง ถ้าต้องตาย ผมต้องการสองล้าน ถ้าไม่ให้ พวกคุณต้องชดใช้ด้วยชีวิต 

สองล้าน!

คำพูดนี้ทำให้หวางเชียนโกรธจัดจนเส้นเลือดที่หน้าผากปูดโปนออกมา

นี่คือการนั่งเถียงอยู่กับที่และแบล็กเมล์เขา ประเด็นสำคัญคือเขาไม่สามารถโต้แย้งได้เลย มันมีกล้องวงจรปิดอยู่ที่นี่ พวกเขาได้กระแทกชายชราสองคนนั้นจริงๆ

นอกจากนี้ สิ่งที่เขาทำในวันนี้มันไม่สะอาดเท่าไร ไม่สมควรที่จะทำให้เป็นเรื่องใหญ่

 ได้ สองล้านก็สองล้าน 

ในที่สุด หวางเชียนก็ตอบตกลง สองล้านก็สองล้าน อันที่จริงอิ่นป่ายก็เป็นคนจ่าย แต่ค่าตอบแทนของเขาจะต้องลดลงแน่นอน

คนรวย!

ชายชราสองคนตกตะลึงอีกครั้ง แต่พวกเขาไม่ได้โลภอยากได้เงินของชายคนนั้น พวกเขาแค่ไม่ยอมให้หวางเชียนเข้าไป นี่คือหน้าที่ของพวกเขาในฐานะเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย

 ไม่ได้ พวกเราต้องการสามล้าน… 

นั่งอยู่กับที่แล้วเพิ่มราคา ไม่ใช่เพราะโลภ แต่เพื่อหยุดคนพวกนี้

แต่ในเวลานี้ มีคนคนหนึ่งเดินออกมาจากด้านหลังพวกเขา  พอแล้ว ลำบากลุงหลี่กับลุงจางมากแล้ว สองล้านก็สองล้าน จะได้แบ่งกันคนละหนึ่งล้านพอดี เอากลับไปใช้ในครอบครัว 

 บอส 

ชายชราสองคนรู้ว่าฉินเฟิงเป็นสามีของอิ่นซิน ดังนั้นจึงเรียกเขาว่าบอส

 เรื่องที่เหลือเดี๋ยวผมจัดการเอง 

ฉินเฟิงเดินออกไป

สองล้านก็ไม่น้อยแล้ว เขาเฝ้าดูอยู่ตลอดเวลาที่ชั้นบน ถ้ายังขึ้นราคาต่อไป คนกลุ่มนี้จะต่อต้านแล้ว พอถึงตอนนั้นลุงหลี่กับลุงจางอาจจะได้รับบาดเจ็บจริงๆ

อีกอย่างคนละหนึ่งล้านก็ถือว่าไม่น้อยแล้ว

 ครับ 

สุดท้ายชายชราสองคนเมื่อเห็นเจ้าของงานออกมาแล้ว ก็รับเงินแล้วออกไปจากที่นี่ ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในขอบเขตที่พวกเขาต้องดูแลแล้ว

 เข้ามาได้ครับ 

ฉินเฟิงส่งสัญญาณบอก

แม้ว่าจะเป็นคนไม่ดี แต่ก็เป็นแขกจากแดนไกล

 ฮึ 

หวางเชียนหน้าเขียว เขาเดินเข้าไปแล้วเอ่ยปากพูดว่า  ผมหวางเชียน มาจากกรมตรวจสอบแห่งเมือง คุณเรียกผมว่าหัวหน้าหวางก็ได้ ทางเราได้รับรายงานว่าพวกคุณใช้วัสดุคุณภาพต่ำมาปลอมแปลง เป็นงานวิศวกรรมไร้คุณภาพ ดังนั้นพวกเราจึงมาตรวจสอบในวันนี้ 

 ตามสบายครับ  ฉินเฟิงกล่าว

 ก็ถือว่ารู้ว่าควรทำยังไงนะ 

หวางเชียนเยาะเย้ยแล้วพาคนของเขาไปตรวจสอบ ส่วนเขาเดินตรงขึ้นไปที่ชั้นสองจนถึงตำแหน่งหนึ่ง เขาลูบคลำสักครู่  ตรงนี้มีปัญหา ตรวจดูซิ 

 ครับ 

ด้านหลังเขามีเจ้าหน้าที่เทคนิคสองคน

ไม่นาน หลังจากการตรวจสอบผ่านไป เจ้าหน้าที่เทคนิคคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่า  สัดส่วนน้ำหนักตรงนี้ไม่ถูกต้อง โดยปกติต้องเป็น 435, C20 แต่ตรงนี้ไม่ใช่ มันคือ 112, C15 ซึ่งแตกต่างกันมากเกินไป หากนำมาใช้ก่อสร้างอาคาร มันจะไม่เป็นไปตามเกณฑ์ งานวิศวกรรมไร้คุณภาพมีอันตรายมากที่จะนำมาใช้ในอาคาร 

 เป็นไปไม่ได้ 

เมื่อได้ยินเช่นนี้ใบหน้าของอ้ายเสี่ยวซีก็ซีดเผือด เธอรีบเข้าไปตรวจดูวัสดุตรงนั้น ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอก็พูดด้วยความงุนงง  ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้ สัดส่วนผสมตรงนี้ไม่ถูกต้อง 

 เอ่อ หัวหน้าหวาง ต้องมีปัญหาเกิดขึ้นกับตรงนี้แน่นอน คุณลองตรวจสอบที่อื่นดู มันต้องดีแน่ๆ ดีแน่นอน  อ้ายเสี่ยวซีชี้แจงด้วยความตื่นตระหนก

 ที่อื่นดีเหรอ? ฮ่าฮ่า 

หวางเชียนยิ้มเยาะ  ทำนบพันลี้ทลายลงได้ด้วยรังมดภายใน คุณไม่รู้หลักการนี้เหรอ? หากมีจุดจุดหนึ่งผิดพลาด ก็อาจจะทำให้อาคารทั้งหลังถล่มลงมาได้ 

 ฉัน… 

อ้ายเสี่ยวซีถอยหลังออกไปสองก้าว หน้าซีดเผือด

เธอไม่รู้ว่าทำไม ทุกจุดเธอก็ได้ตรวจสอบอย่างเข้มงวดหมดแล้ว แต่ก็ยังมีปัญหาเกิดขึ้นตรงนี้ หลังจากนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง อ้ายเสี่ยวซีก็พูดขึ้นว่า  มันเป็นความผิดพลาดของฉันเอง ฉันยินดีรับผิดชอบ… 

เธอไม่ต้องการดึงอิ่นซินให้เดือดร้อนไปด้วย

แต่ก่อนที่เธอจะพูดจบ ฉินเฟิงก็ก้าวออกมายืนขวางตรงหน้าเธอ  เป็นหน้าที่ผมเอง ถึงอย่างผมก็เป็นสามีของอิ่นซิน มีอำนาจพอที่จะเป็นตัวแทนของบริษัทนี้ได้ 

 อีกอย่างหลังจากที่ผมไปแล้ว คุณลองตรวจสอบหน่อยว่าใครเป็นคนเล่นสกปรก 

มันเป็นเส้นทางที่เรียบง่าย

ในบริษัทนี้มีคนทรยศอิ่นซิน จงใจผสมวัสดุปลอมบางอย่าง ก่อนหน้านี้อ้ายเสี่ยวซีค่อนข้างกระวนกระวาย ไม่ทันคิดถึงเรื่องนี้ แต่หลังจากได้ยินสิ่งที่ฉินเฟิงพูด

เธอก็รู้แล้ว

 คุณเหรอ? 

หวางเชียนมองพิจารณาฉินเฟิง

 ใช่ ผมจะไปกับพวกคุณ ผมเป็นสามีของอิ่นซิน ตอนนี้ภรรยาเดินทางไปทำธุรกิจ  ฉินเฟิงกล่าว

 ก็ได้ 

หวางเชียนตกลง

อันที่จริงจับคนได้ก็พอแล้ว ถ้าจับฉินเฟิงได้ อิ่นซินก็จะมาช่วยเขา พอถึงตอนนั้นก็จะเสียเวลามาก อีกอย่างเขาก็ไม่ชอบฉินเฟิงเอามากๆ

ทำไมเศษสวะคนนี้ถึงได้แต่งงานกับผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิง

ทำไม

ยิ่งไปกว่านั้น เขายังเสียเงินไปสองล้านที่นี่ เงินก้อนนี้ เขาเอามาคิดบัญชีกับฉินเฟิง

 พาเขาไป 

หวางเชียนพ่นลมหายใจอย่างดูถูก คนเหล่านั้นเข้ามาประกบตัวฉินเฟิงทันที พยายามกุมตัวฉินเฟิงออกไป

แต่ฉินเฟิงกวาดสายตามองอย่างเย็นชา ซึ่งทำให้คนเหล่านั้นสั่นสะท้าน ไม่กล้าก้าวไปข้างหน้าอีก จากนั้นฉินเฟิงก็เอามือไพล่หลังแล้วเดินออกไป

พลางพูดขึ้นว่า  ผมเดินเองได้ 

 พวกเศษสวะ 

หวางเชียนชำเลืองมองคนเหล่านั้น แล้วด่าออกมา

แต่สุดท้ายก็พาตัวฉินเฟิงออกไป พาไปที่กรมตรวจสอบแห่งเมือง แน่นอน สามารถเรียกได้ว่าสำนักงานก่อสร้างเช่นกัน ซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบด้านการตรวจสอบ

หลังจากที่ฉินเฟิงถูกพาตัวออกไปแล้ว อ้ายเสี่ยวซีก็โทรหาอิ่นซินทันที  บอสคะ เกิดเรื่องแล้ว คุณฉินถูกพาตัวไปที่กรมตรวจสอบแห่งเมือง 

 อะไรนะ! 

อิ่นซินตกใจ  คุณไม่ต้องกังวล ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้ 

และในเวลานี้ ฉินเฟิงก็ถูกนำตัวไปที่กรมตรวจสอบแห่งเมือง เขาถูกพาไปที่ห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งโดยเฉพาะ หวางเชียนนั่งบนที่นั่ง สูบบุหรี่ เชิดหน้าอย่างทะนงตน

เขาเพิ่งโทรหาอิ่นป่าย อิ่นป่ายจะเป็นคนจ่ายเงินจำนวนสองล้านนั่น

มันไม่ใช่ธุระอะไรของเขา

ภารกิจของเขาตอนนี้คือการกักขังฉินเฟิงเอาไว้แบบนี้ รอให้อิ่นซินหาวิธีมาช่วยเขา แต่อย่างไรก็ไม่สามารถผ่านเข้ามาได้ แล้วค่อยดึงอิ่นซินเอาไว้อย่างนี้

จนกว่าระยะเวลาการก่อสร้างของอิ่นซินจะไม่ทันตามกำหนด

นี่เป็นภารกิจที่อิ่นป่ายมอบให้เขา

แต่เขาก็ไม่พอใจกับสิ่งนี้ คราวก่อนเขาเคยพูดไปแล้วว่า เขาเกลียดฉินเฟิงมาก เขาอิจฉาที่ฉินเฟิงได้แต่งงานกับผู้หญิงที่งามเพริศพริ้งเช่นนี้

ทำไมนะ

แค่ขอทานเหม็นเน่าคนเดียว

วันนี้เขาจะทำให้เจ้าหมอนี่ต้องทุกข์ทรมาน

 ไอ้หนู พูดตามตรง คุณไม่ควรมาที่นี่เลย เพราะคุณไม่รู้ว่า คุณกำลังเผชิญหน้ากับอะไรอยู่? 

หวางเชียนพ่นควันบุหรี่ออกมา ร่องรอยความดุร้ายฉายผ่านดวงตาของเขา