เทพบุตร ทวงแค้น / เทพศึกมังกรหวนคืน - บทที่ 157 ศีรษะของปรมาจารย์คุณ ฉันเป็นคนตัดเอง

 ประกาศมืด? 

ฉินเฟิงหัวเราะเบาๆออกมา ถ้าอันดับของทาคุยะมิยาโมโตะอยู่สูงกว่านี้อีกหลายสิบอันดับ บางทีเขาอาจจะจำสิ่งที่อยู่บนหน้าของฉันได้ เพราะมันคือหน้ากากแห่งความภาคภูมิใจของประกาศมืด

สมัยนั้น ปาซางที่เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของประกาศมืด และได้รับยกย่องให้เป็นตำนานของโลกใต้ดิน และไม่มีใครเทียบได้

แต่สุดท้าย เขาก็ตายด้วยน้ำมือของฉัน

แต่ยอดฝีมือของประกาศมืดที่ตายด้วยน้ำมือของเขา ไม่ได้มีแค่ปาซางเพียงคนเดียว เขามองมีดซามูไรที่อยู่บนมือของทาคุยะมิยาโมโตะและพูดว่า มีดเล่มนี้ ทำให้ฉันนึกถึงคนๆหนึ่ง เป็นคนที่แต่งตัวเหมือนกับคุณ บนศีรษะผูกผ้าสีดำ ที่เอวมีหยกขาวชิ้นหนึ่ง และถือมีดเหมือนกับคุณเลย 

 เขาคือปรมาจารย์ของฉัน ฉายานักดาบสยบใต้หล้า 

ทาคุยะมิยาโมโตะขมวดคิ้ว เขาเก็บมีดซามูไรเข้าไปในฝักทันที จนเกิดเสียงดังขึ้นและเขาก็พูด: คุณโชคดีมากๆ เนื่องจากคุณเคยเจอปรมาจารย์ของฉัน วันนี้ฉันจะไว้ชีวิตคุณ รีบไสหัวไป 

เขาไม่ได้สงสัยคำพูดของฉินเฟิงเลย เพราะเขาก็เคยเจอนักดาบสยบใต้หล้ามาแล้ว เขาเป็นคนที่ไปมาไร้ร่องรอย เป็นยอดฝีมือนักดาบอันดับหนึ่งของประเทศซากุระ และยอดฝีมือที่ใช้ดาบส่วนมากในประเทศซากุระถือว่าเขาเป็นปรมาจารย์ของทุกคน

มีผ้าสีดำผูกอยู่บนหัว มีหยกขาวอยู่ที่เอว

เป็นลักษณะของเขาจริงๆ

 ปล่อยเขาไปเหรอ? คุณมิยาโมโตะ คุณทำแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าปล่อยเขาไป ถ้าเขากลับมาแก้แค้นจะทำยังไง คนๆนี้แค่ดูก็รู้ว่าเป็นคนเลือดเย็นและชอบฆ่าคน และเขาก็อันตรายมากๆด้วย ไว้ชีวิตไม่ได้ 

เมื่อได้ยินคำพูดของทาคุยะมิยาโมโตะ ทำให้หลี่เจิ้งหยางประหม่าขึ้นมาทันที

อิ่นป่ายก็ประหม่าเหมือนกัน และรีบพูดทันที: คุณมิยาโมโตะ ปล่อยเขาไปไม่ได้นะ คนๆนี้อันตรายมากๆ 

 คนอย่างฉันพูดคำไหนก็เป็นคำนั้น แต่วันนี้ฉันไม่ฆ่าเขา ไม่ได้แปลว่าพรุ่งนี้ไม่ฆ่าเขา แค่ให้เขาได้โอกาสมีชีวิตรอดอีกเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น 

ดวงตาของทาคุยะมิยาโมโตะฉายแววโหดเหี้ยมอำมหิตออกมา

วันนี้เห็นแก่ที่MR.Xรู้จักปรมาจารย์ของตัวเอง ก็เลยให้เขามีชีวิตรอดเพิ่มขึ้นหนึ่งวัน พรุ่งนี้ก็จะไปฆ่าเขาเลย

อิ่นป่ายและหลี่เจิ้งหยางรู้สึกโล่งอกทันที

พวกเขานึกว่าจะไม่ฆ่าและปล่อยตัวเขาไปจริงๆ

แต่ฉินเฟิงเอามือไขว้ไว้ด้านหลัง หัวเราะออกมาอย่างดูถูก: อันที่จริงคุณไม่ต้องเห็นแก่หน้าของนักดาบสยบใต้หล้าก็ได้ เพราะพวกเราสองคนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก เพราะฉันเป็นคนที่ตัดศีรษะของเขาเอง 

 อะไรนะ? 

ทาคุยะมิยาโมโตะอึ้งไปเลย จากนั้นสีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธ: คุณพูดเรื่องบ้าบออะไรอยู่ นักดาบสยบใต้หล้าเป็นยอดฝีมือนักดาบของประเทศซากุระ เป็นบุคคลสำคัญของประเทศ เมื่อหลายปีก่อนได้เข้าร่วมกับกองทัพ และหลายปีนี้ก็มีข่าวว่าสู้รบชนะมาโดยตลอด คุณจะฆ่าเขาได้อย่างไร 

 ฉันนึกว่าคนต้าหัวจะเป็นแค่ไอ้ขี้โรคเอเชียเท่านั้น แต่คิดไม่ถึงจริงๆว่าคนต้าหัวจะเย่อหยิ่งและอวดดีขนาดนี้ คุณพูดเรื่องไร้สาระมากๆ บุคคลสำคัญของประเทศเราจะตายด้วยน้ำมือของคุณได้ยังไง 

นักดาบสยบใต้หล้าเป็นบุคคลสำคัญของประเทศซากุระ เขาจะตายได้ยังไง

 หนุ่มน้อย วันนี้คุณเหยียบหยามปรมาจารย์ของฉัน ฉันจะตัดศีรษะของคุณ ให้คุณไปรอขอโทษปรมาจารย์ของฉันในนรก 

ทาคุยะมิยาโมโตะโกรธมากๆ เขาดึงดาบทันที แสงสีเงินแวบขึ้นมา มีดซามูไรก็ถูกโดนดึงออกมาจากทันที

จากนั้น เขาก็กระทืบเท้า

และพุ่งไปข้างหน้ามาอย่างรวดเร็ว

ผ่านไปแค่หนึ่งวินาที เขาก็มาปรากฏตัวต่อหน้าฉินเฟิงแล้ว และดาบซามูไรก็ฟันไปที่คอของฉินเฟิงทันที

เคร้ง

แต่ในเวลานี้ มีองครักษ์หมาป่าคนหนึ่งปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าของฉินเฟิง เขาถือมีดทหารและรับการโจมตีของดาบซามูไรไว้ จนทำให้เกิดประกายไฟ

 คุณยังไม่มีสิทธิ์ต่อสู้กับเจ้านายของเรา ข้าคือหมายเลข009แห่งองครักษ์หมาป่า ฉายาหมาป่าหางโต ฉันจะเป็นคู่ต่อสู้กับคุณเอง 

องครักษ์หมาป่าที่อยู่ภายใต้เสื้อคลุมสีดำได้เผยศีรษะออกมา เขายังเป็นเด็กหนุ่ม และเป็นเด็กหนุ่มที่ชอบการต่อสู้มากๆ

องครักษ์หมาป่าคือทหารที่ผ่านการสู้รบมานับครั้งไม่ถ้วน

ทุกคนในองครักษ์หมาป่า ล้วนแล้วแต่เป็นคนที่ชอบการต่อสู้มากๆ

 คนอย่างคุณ เป็นคนธรรมดาที่ไม่มีชื่อในประกาศมืด ยังกล้ามาสู้กับฉันเหรอ? คนที่ฉันอยากฆ่าไม่ใช่คุณ คนต้าหัวก็เป็นแค่ไอ้ขี้โรคเอเชียเท่านั้น ดังนั้นคุณรีบไสหัวออกไป 

ทาคุยะมิยาโมโตะดูถูกที่ต้องต่อสู้กับทหารตัวเล็กๆ ดังนั้นเขาก็เลยฟันมีดไปทันที และเตรียมตัวที่จะไปฆ่าฉินเฟิง

แต่หลังจากนั้น เขาก็รู้สึกมีลมพัดมาที่ด้านหลังของเขา จากประสบการณ์หลายปีของเขา เขารีบใช้ดาบซามูไรที่อยู่ในมือฟันไปที่ด้านหลังทันที และเกิดเสียงปะทะขึ้น ทำให้เขาสามารถรับมีดทหารไว้ได้

แต่ปลายมีดของอีกฝ่ายเปลี่ยนทิศ และกรีดโดนเอวของเขา ทำให้มีเลือดไหลออกมาทันที

 ให้ตายสิ 

ทาคุยะมิยาโมโตะด่าออกมาทันทีและยืนอยู่บนพื้น และรีบใช้มือปิดบาดแผลของตัวเอง แต่ก็ยังมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด ถึงแม้บาดแผลจะไม่ใหญ่ แต่มันคือความอับอายของเขา

เขาที่คิดว่าตัวเองเป็นยอดฝีมือมาโดยตลอด แต่วันนี้กลับได้บาดแผลจากทหารตัวเล็กๆ

มันเป็นความอัปยศอดสู่

 อืมๆ กระบวนท่าไม่เลวเลย มองออกเลยว่าคุณผ่านการฝึกฝนมาเยอะ แต่น่าเสียดาย ที่คุณมีประสบการณ์ด้านต่อสู้ที่ต้องแลกด้วยชีวิตน้อยมากๆ ทำให้ขาดความคล่องตัว ถ้าคุณเผชิญหน้ากับฉัน คุณต้องตายแน่ๆ 

หมาป่าหางโตใช้ลิ้นเลียปลายดาบ มีแสบสีเงินปรากฏออกมาภายใต้แสงไฟและทำให้รู้สึกเย็นวาบๆ

จากนั้น หมาป่าหางโตก็ใส่หมวกอย่างช้าๆ เอาศีรษะหลบเข้าไปในความมืด พวกเขาเหมือนฝูงหมาป่า และเป็นฝูงหมาป่าที่หลบซ่อนอยู่ในความมืด และเป็นนักล่าโดยธรรมชาติ

 คุณอวดดีมากเกินไปแล้ว 

ทาคุยะมิยาโมโตะโดนทำร้ายจนรู้สึกโมโหมากๆ เขาถือมีดซามูไรไว้อย่างแน่น สองเท้ากระทบพื้นและพุ่งไปข้างหน้าทันที

เคร้ง เคร้ง เคร้ง

มีประกายไฟมากมายเกิดขึ้น

มีดซามูไรของทาคุยะมิยาโมโตะกับมีดทหารของหมาป่าหางโต ปะทะกันครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งสองคนเคลื่อนไหวเร็วมากๆ การต่อสู้กันครั้งนี้ ไม่สามารถตัดสินได้ว่าใครแพ้หรือชนะในเวลาอันสั้น

แต่ทาคุยะมิยาโมโตะเริ่มประหม่าทันที

เขาต้องการฆ่าคนที่ชื่อMR.X เขาไม่ควรเสียเวลามากขนาดนี้ เขาจึงตะโกนออกมาทันที: มีดบินอาซุร่า 

มีดของเขาเร็วขึ้นทันที และดูบ้าคลั่งเพิ่มขึ้นอีกด้วย

แต่ในเวลานี้ มีมีดทหารเล่มหนึ่ง หาช่องว่างจากกระบวนท่าของเขาได้ และแทงเข้าไปบนอกของทาคุยะมิยาโมโตะทันที และมีเสียงพูดของหมาป่าหางโตดังขึ้นด้วย

 ฉันเคยบอกแล้ว กระบวนท่าของคุณนั้นไม่เลว แต่ขาดประสบการณ์ด้านการต่อสู้ที่ต้องแลกด้วยชีวิตน้อยเกินไป ถ้าสู้กับฉันจริงๆ คุณตายแน่ๆ 

ฉึก!

หมาป่าหางโตดึงมีดทหารออกมา จากนั้นก็เดินกลับไปอยู่ด้านหลังของฉินเฟิง

และหายเข้าไปในกลุ่มขององครักษ์หมาป่าทันที

เอื๊อก

ทาคุยะมิยาโมโตะก้มหน้ามองบาดแผลกลางอกของตัวเอง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ มีดบินอาซุร่าของเขามีจุดอ่อนเหรอ?

กระบวนท่าที่เขาฝึกมาค่อนชีวิต แต่มันกลับมีจุดอ่อน?

เขาใช้กระบวนท่านี้ฆ่าคนมานับไม่ถ้วน และมีชื่อเสียงมากๆในประเทศซากุระ ในเวลานี้มีคนบอกเขาว่า กระบวนท่าของเขามีจุดอ่อน และสามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดายด้วย

ถึงตายเขาก็ไม่พอใจ

 คุณเป็น……ใครกันแน่……ทำไมถึงแข็งแกร่งขนาดนี้? ทาคุยะมิยาโมโตะใช้มือกดบาดแผลที่หน้าอกตัวเอง มององครักษ์หมาป่าด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ

เขาไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมคนๆนั้นถึงแข็งแกร่งขนาดนี้

เขาเป็นแค่ทหารตัวเล็กๆเท่านั้น

 อันที่จริงฉันไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น ที่นี่มีคนแข็งแกร่งกว่าฉันมากกว่าหนึ่งร้อยคน ถ้าอยู่ในอีสเตอร์แลนด์มีคนแข็งแกร่งกว่าฉันเป็นหมื่นคน ไอ้ขี้โรคเอเชียที่คุณพูดถึง คุณต้องคิดให้ดีๆ ใครคือไอ้ขี้โรคเอเชียกันแน่ 

องครักษ์หมาป่าคนนั้นพูดถึงเรื่องนี้ เขาก็หยิบของอย่างหนึ่งออกมา มันคือหยกขาว: ใช่แล้ว คุณจำของสิ่งนี้ได้ไหม? 

 มันคือหยกขาวของนักดาบสยบใต้หล้า 

ทาคุยะมิยาโมโตะตกใจมากๆ เขาเคยเห็นหยกชิ้นนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง และลวดลายบนหยกก็เหมือนกับที่เขาเคยเห็น มันคือหยกของนักดาบสยบใต้หล้าจริงๆ

แต่หยกชิ้นนี้มาอยู่ที่ตรงนี้ได้ยังไง

ในเวลานี้ องครักษ์หมาป่าคนนั้นก็พูดออกมา: หนึ่งปีก่อน เจ้านายของเราได้ฆ่าสิบแปดขุนพลของประเทศซากุระ หนึ่งในนั้นก็คือนักดาบซามูไรที่มีผ้าสีดำบนศีรษะและมีหยกขาวที่เอว และหยกชิ้นนี้ก็เป็นเจ้านายให้ฉันเอาไว้เล่น