เทพบุตร ทวงแค้น / เทพศึกมังกรหวนคืน - บทที่ 64 หลิวลานเมิ่งอยากจะร้องไห้
หลี่เชี่ยน
หลิวลานเมิ่งมองไปที่เธอ แอบพูดในใจว่า เวลาไหนไม่ว่า ในเวลานี้ดันมาเจอผู้หญิงคนนี้ หลี่เชี่ยน เลขานุการของเฝิงกาง ทั้งบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป นอกเหนือจากเฝิงกาง ที่ใกล้ชิดกับประธานมากที่สุด
เนื่องจากว่าเวลาปกติจะติดตามอยู่ข้างกายของเฝิงกาง
คนคนนี้สามารถที่จะพิสูจน์ได้ว่า ฉินเฟิงเป็นประธานหรือเปล่ากันแน่
คราวนี้จบเห่
เลขาหลี่ ไม่เจอกันนานเลยนะคะ
หลินฉินหรี่ตา เดินเข้ามา ทักทายกับผู้หญิงคนนั้น หลี่เชี่ยนเป็นผู้หญิงที่สวยมากคนหนึ่ง ความสวยไม่ได้น้อยกว่าหลิวลานเมิ่ง ทั้งร่างสวมกระโปรงยาว รัศมีสวยสูงสง่า
ผู้อำนวยการหลิน
หลี่เชี่ยนในฐานะเลขานุการของเฝิงกาง ก็ย่อมรู้จักคนส่วนใหญ่อย่างดีเป็นธรรมดา ก็จำหลี่เชี่ยนได้ในทันที และก็กล่าวทักทาย
หัวหน้าฝ้ายหลิว เลขาหลี่ของบริษัทของพวกเธอก็อยู่ที่นี่ด้วย คุณไม่เข้าไปทักทายหน่อยเหรอ?
หลี่เชี่ยนสายตาก็มองไปทางหลิวลานเมิ่ง
เจียงจื่อจิ้นก็พอจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มองดูหลิวลานเมิ่งที่ท่าทางขี้ขลาด อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะแล้วพูดว่า: ทำไม คนคนหนึ่งที่ไม่กล้าเจอคนในบริษัท หรือว่าทำเรื่องอะไรไม่ดีมาหรือเปล่า?
มาก็มาสิ
หลิวลานเมิ่งหมดหนทาง ทำได้เพียงฝืนใจ พาฉินเฟิงเข้าไป ความสัมพันธ์ของเธอกับเลขาหลี่ไม่ค่อยดีมากนัก โดยเฉพาะปัญหาที่เกี่ยวข้องกับประธาน ครั้งนี้เลขาหลี่ไม่มีทางร่วมมือกับเธอแน่
หลังจากที่เข้ามา หลินฉินชี้ไปที่ฉินเฟิง: เลขาหลี่ หลิวลานเมิ่งเป็นหัวหน้าฝ่ายของฝ่ายประชาสัมพันธ์ของพวกคุณ ตอนนี้เป็นแฟนกับประธานบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปของพวกคุณ จากนี้ไป คุณต้องรับผิดชอบให้มากขึ้นหน่อยแล้วนะ
คำพูดนี้ของเธอ มีความลึกลับที่ซ่อนอยู่ มีความหมายกระตุ้นหลี่เชี่ยนอยู่เล็กน้อย
อยู่ในบริษัทเดียวกัน ก็มีแบ่งพรรคแบ่งพวกเหมือนกัน เมื่อหลี่เชี่ยนได้ยินคำพูดนี้ คงจะไม่พอใจในทันทีแน่ๆ ต่อจากนั้นชี้ออกมาให้เห็นว่าฉินเฟิงไม่ใช่ประธานบริษัทของพวกเขา ด้วยเหตุนี้เปิดโปงคำโกหกของหลิวลานเมิ่ง
มาตบหน้าของหลิวลานเมิ่ง
หลิวลานเมิ่งเอียงศีรษะ เธอรู้ว่าตัวเองกำลังจะถูกเปิดโปงแล้ว
เพียงแต่ว่า ในเวลานี้ ได้ยินแค่หลี่เชี่ยนยิ้มเล็กน้อย: ใช่ค่ะ แม้ว่าจะไม่รู้ว่าหัวหน้าฝ่ายหลิวคบกับท่านประธานเมื่อไหร่ แต่ก็ขอแสดงความยินดีกับทั้งสองคนด้วย ยิ่งไปกว่านั้นจากนี้ไปหัวหน้าฝ่ายหลิวก็เป็นนายหญิงของพวกเราแล้ว
อะไรนะ!
ทั้งสามคนตกตะลึง!
เขา……เป็นประธานของพวกคุณจริงๆเหรอ?
หลินฉินชี้ไปที่ฉินเฟิงด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย และถามอีกครั้ง
ใช่ค่ะ
หลี่เชี่ยนพยักหน้า ต่อจากนั้นก็ทักทายฉินเฟิง: ประธานกรรมการฉิน
เหมือนกับตำแหน่งของเธอ เธอรู้จักฉินเฟิง เนื่องจากว่าปกติเสิร์ฟน้ำเสิร์ฟชา ก็เป็นหน้าที่ที่เธอรับผิดชอบอยู่ สำหรับฉินเฟิงที่ลึกลับซับซ้อนคนนี้ เธอได้ยินเพียงแค่ว่ามีภูมิหลังที่ใหญ่มาก ใหญ่กว่าตำแหน่งประธานของบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปนี้มาก แต่ว่าเธอไม่รู้ว่าคบหากันกับหลิวลานเมิ่งตั้งแต่เมื่อไหร่
ฉันก็เพิ่งบอกไปแล้วว่า แฟนของฉันเป็นประธาน พวกเธอยังไม่เชื่อ จริงๆเลยนะ
หลิวลานเมิ่งควงแขนของฉินเฟิง ใช้ดวงตาที่สวยงามคู่หนึ่ง เยาะเย้ยเจียงจื่อจิ้นกับหลินฉินอย่างหนัก ในใจมีความสุขเป็นอย่างมาก เธอมองไปที่เจียงจื่อจิ้น ในที่สุดก็มีวันได้ระบายความโกรธแค้นสักที ผู้ชายที่หลอกลวงความรู้สึกของเธอ
สีหน้าของเจียงจื่อจิ้นกับหลินฉินทั้งสองคนดูไม่ดีเป็นอย่างมาก หลังจากนั้นไม่สามารถอยู่ต่อไปได้อีก ก็ออกไปในทันที โดยที่ไม่ได้บอกกล่าว
และเลขาหลี่ก็ดื่มกาแฟเสร็จ ก็จากไป
หลิวลานเมิ่งกับฉินเฟิงกลับมาที่นั่ง และพูดด้วยใบหน้าที่ตื่นเต้นว่า: ดูสีหน้าของพวกเขาทั้งสองคน ดูน่าเกลียดมากจริงๆ ฮ่าๆ
ปล่อยมือ
ฉินเฟิงเหลือบมองไปที่มือของหลิวลานเมิ่ง ที่ยังควงแขนของเขาอยู่ ก็พูดออกมาสองคำในทันที
ปล่อยก็ปล่อย คิดว่าฉันชอบที่จะเอาเปรียบนายเหรอ จริงๆเลย ฉันเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของบริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ป เป็นสาวสวยของฝ่ายประชาสัมพันธ์ คนที่ตามจีบฉัน เข้าแถวตั้งเมืองเจียงเฉิงถึงจิงตู
หลิวลานเมิ่งดูไม่พอใจ ในฐานะผู้หญิงที่มีรูปร่างดีที่สุด ผู้ชายคนไหนที่ไม่อยากที่จะเอาเปรียบตัวของเธอบ้าง แต่ฉินเฟิงคนนี้ก็ดูท่าทางรังเกียจเธอ
แทบรอไม่ไหว ที่จะให้เธอออกไปไกลๆ
ใช่แล้ว ฉันถามนายหน่อย นายมีความสัมพันธ์อะไรกับหลี่เชี่ยนคนนั้น ทำไมเธอต้องช่วยนายด้วย หรือว่าเกี่ยวข้องกับเรื่องของประธาน ถ้าเกิดบริษัทรู้เรื่องเข้า เธอจะถูกด่า ไม่แน่อาจจะโดนไล่ออก
ต่อจากนั้น หลิวลานเมิ่งนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ได้ ก็ถามฉินเฟิงในทันที
เธอไม่เชื่อว่าฉินเฟิงจะเป็นประธาน
จะเป็นไปได้ยังไง
เพียงแต่ว่าหลี่เชี่ยนคนนั้นกำลังช่วยฉินเฟิงพูดเท่านั้นเอง แต่ด้วยความเสี่ยงมากขนาดนั้น ยังคงช่วยฉินเฟิงพูด เธออดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองแตกต่างกัน
สัญชาตญาณของผู้หญิง แม่นยำเป็นอย่างมาก
ฉินเฟิง ฉันเตือนนาย ข้อตกลงนั้น ยังมีเวลาอีกครึ่งปี ภายในครึ่งปีนี้ นายและเสี่ยวซินของฉันยังคงเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมาย ฉันไม่อยากให้นายออกมาพูดจาหยอกล้อแทะโลมสาว ทำเรื่องราวสกปรก ไม่อย่างนั้น นายจะต้องออกไปแต่ตัวเปล่า……เดี๋ยวก่อนนะ นายไม่มีเงินด้วยซ้ำ ก็แค่ลูกเขยแต่งเข้าที่เกาะผู้หญิงกินเท่านั้นเอง ถึงยังไง ถ้านายทำเรื่องที่ผิดต่อเสี่ยวซิน ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่
หลิวลานเมิ่งใช้ดวงตาคู่หนึ่งพิจารณา และจับจ้องฉินเฟิง
พูดจบหรือยัง?
ฉินเฟิงชำเลืองมอง
หา?
หลิวลานเมิ่งค่อนข้างตกตะลึง
พูดจบแล้ว ฉันก็จะไปแล้ว ฉันยังต้องไปรับลูก
ฉินเฟิงส่งสัญญาณ ต่อจากนั้นก็เดินออกไปจากร้านกาแฟนี้ หลังจากที่ถึงนอกร้านกาแฟ ฉินเฟิงโทรศัพท์หาเฝิงกาง และสั่งการเรื่องหนึ่ง
และในร้านกาแฟ หลิวลานเมิ่งมองดูแผ่นหลังของฉินเฟิง แล้วก็มองดูเงินหนึ่งแสนนั้นในมือของตัวเอง ขมวดคิ้วถามเล็กน้อยแล้วพูดว่า: ก็ไปแบบนี้เลยเหรอ? เงินก็ไม่เอา?
เธอไม่เข้าใจ
ในเวลานี้แบบนี้แล้ว ทำไมฉินเฟิงถึงไม่มีความรู้สึกถึงวิกฤตบ้าง
ฉินเฟิง ครึ่งปีสองล้าน แม้แต่ฉันก็ทำไม่ได้ แต่ว่าฉันยังดีกว่านาย ฉันมีโบนัสปลายปี โบนัสปลายปีมีตั้งห้าแสน มากกว่าเงินเดือนหนึ่งปีของนาย
หลิวลานเมิ่งนั่งบนเก้าอี้ ค่อนข้างได้ใจ
บริษัทเฟิงซิ่งกรุ๊ปปฏิบัติต่อพนักงาน เป็นอย่างดีมาก โดยเฉพาะโบนัสปลายปีของสิ้นปี โบนัสปลายปีของเธอ มีตั้งห้าแสน นี่เป็นเงินก้อนใหญ่
แต่ว่า ในเวลานี้ ก็สายโทรเข้ามา
ประธานเฝิง
หลิวลานเมิ่งมองดูโทรศัพท์นั้น พบว่าเป็นของเฝิงกาง ค่อนข้างสงสัยในทันที เฝิงกางโทรหาเธอในเวลานี้ทำไม แต่ก็ยังรับสาย: ประธานเฝิง
หัวหน้าฝ่ายหลิว วันนี้คุณออกงานก่อนใช่หรือเปล่า?
เสียงของเฝิงกางดังมาจากในโทรศัพท์
เอ่อ…..ค่ะ
หลิวลานเมิ่งรู้ว่า หัวหน้าหน่วยรักษาความปลอดภัยไปฟ้องแล้ว ไม่รู้จักการเป็นคนจริงๆ ประเด็นสำคัญคือ ไม่ไปฟ้องพรุ่งนี้ ไม่นึกเลยว่าจะไปฟ้องวันนี้ แต่ว่าเธอไม่ได้ลนลานแม้แต่น้อย ก็แค่ออกงานก่อนเท่านั้นเอง ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
อย่างไรก็ตาม ต่อจากนั้นเฝิงกางก็พูดว่า: คุณในฐานะของหัวหน้าฝ่ายของฝ่ายประชาสัมพันธ์ ไม่นึกเลยว่าจะออกงานก่อน คุณทำแบบนี้ยังจะเป็นแบบอย่างให้กับฝ่ายประชาสัมพันธ์ของพวกคุณได้ยังไง นี่เป็นการกระทำที่แย่เป็นอย่างมาก โบนัสปลายปีของคุณไม่มีแล้ว ใช่แล้ว ยังต้องปรับเงินด้วย
อะไรนะ?
หลิวลานเมิ่งตกใจ แต่ตอนที่จะถามอีกครั้ง พบว่าโทรศัพท์วางสายแล้ว
โบนัสปลายปีไม่มีแล้ว?
ยังต้องปรับเงินด้วย
เพียงเพราะว่าออกงานก่อนเล็กน้อย
ฉันทำให้ใครขุ่นเคืองใจหรือเปล่า? โบนัสปลายปีของฉัน ห้าแสน แบบนี้ก็ไม่มีแล้ว
หลิวลานเมิ่งอยากร้องไห้!