เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1011
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1011 เทพปีศาจจิตวิญญาณ
แปลโดย iPAT
ผู้อมตะทั้งหมดแทบไม่เชื่อสายตาของตนเอง
พิณทะลวงใจ สายธารแห่งดวงดาว ภัยพิบัติใหญ่ทั้งสองกลับถูกหยุดอย่างง่ายดายโดยเทพปีศาจจิตวิญญาณ มันง่ายราวกับการดื่มน้ำ!
‘นี่…นี่คือพลังอำนาของเทพปีศาจระดับเก้า?’ หัวใจของฟางหยวนสั่นสะท้าน
เทพปีศาจจิตวิญญาณตายไปแล้ว สิ่งที่ปรากฏขึ้นในเวลานี้เป็นเพียงดวงวิญญาณของเขา
แต่ดวงวิญญาณของเขาก็ยังเหนือกว่าสิ่งมีชีวิตทั่วไปอย่างมาก
เขาสูงหลายพันเมตร กระทั่งเมฆสีดำของค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาก็ลอยอยู่ระดับเอวของเขาเท่านั้น
ฟางหยวนกับคนอื่นๆลอยอยู่กลางอากาศราวกับแมลงวันตัวเล็กตัวน้อย
เขามีสามหัว!
ศีรษะตรงกลางมีเขามังกร แผงคอราชสีห์ ดวงตาอสรพิษ และงาช้าง
ศีรษะด้านซ้ายมีหน้าผากสีลูกท้อ เส้นผมเหมือนหญ้า และมีดวงตาเหมือนดอกไม้
ศีรษะด้านขวามีผิวเหมือนก้อนเมฆ ดวงตาเต็มไปด้วยประกายสายฟ้า ใบหูเป็นไฟ และมีปากสีทอง
เขามีพันแขน ข้างละห้าร้อยที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของปีศาจร้าย
มือภูตผีก่อนหน้านี้เป็นเพียงหนึ่งในมือทั้งพันของเขาเท่านั้น!
“อา…รูปลักษณ์เช่นนี้อย่าบอกว่า…ไม่…เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!” เทพธิดาหลี่ซานตระหนักถึงตัวตนของเทพปีศาจจิตวิญญาณและกรีดร้องออกมาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ นางยกมือขึ้นกุมศีรษะ ส่ายศีรษะ และถอยหลังกลับไป ตอนนี้ความสง่างามในฐานะผู้อมตะระดับเจ็ดของนางสูญสลายไปอย่างสิ้นเชิง
รูปลักษณ์ของเทพปีศาจจิตวิญญาณไม่ได้ถูกเก็บไว้เป็นความลับ มันถูกเปิดเผยและแผ่กระจายออกไปในวงกว้าง กระทั่งผู้ใช้วิญญาณมนุษย์ยังรู้จักกันเป็นอย่างดี
โดยเฉพาะอย่างยิ่งชายแดนภาคใต้ ผู้คนนับถือเทพปีศาจจิตวิญญาณและมีรูปปั้นของเขาอยู่ทั่วไป
รูม่านตาของไห่ลั่วหลันหดเล็กลง นางตกใจจนพูดไม่ออก
ไท่เป่ยหยุนเฉิงกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบากขณะที่ร่างกายปกคลุมไปด้วยเหงื่ออันเย็นเยี่ยบ
แต่ฟางหยวนแสดงออกด้วยความคาดหวัง
ความตกใจของเขาก่อนหน้านี้หายไปแล้ว
‘นี่…นี่คือจุดสูงสุดของเส้นทางแห่งจิตวิญญาณงั้นหรือ? ดวงวิญญาณสามารถเปลี่ยนเป็นร่างกายภาพที่ทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ รากฐานบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณนี้ต้องมากกว่าจิตวิญญาณของมนุษย์หนึ่งร้อยล้านคนอย่างแน่นอน หากเปรียบเทียบ จิตวิญญาณของข้าไม่ต่างจากมดตัวน้อยที่เผชิญหน้ากับดวงจันทร์!’
‘แม้เทพปีศาจจิตวิญญาณจะตายไปแล้ว แต่ดวงวิญญาณของเขากลับสามารถออกมาจากประตูแห่งชีวิตและความตาย ตอนนี้เขากำลังท้าทายสวรรค์พิภพ เขาพยายามทำสิ่งใด?’
‘เมื่อใดที่ข้าจะไปถึงระดับนั้น? แต่กระทั่งจะบรรลุระดับนี้ เขาก็ไม่สามารถหลบหนีจากความตาย ข้าไล่ล่าชีวิตนิรันดร์…มันจะมีอยู่จริงหรือไม่?’
ดวงตาของฟางหยวนส่องประกายด้วยความตื่นเต้น
แม้จะเป็นผีดิบแต่เขายังรู้สึกถึงเลือดที่เดือดพล่าน
ผู้คนสามารถเรียนรู้จากบุคคลที่ประสบความสำเร็จ
เทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นตัวอย่างที่ดีในแง่ของการบ่มเพาะอย่างไม่สามารถปฏิเสธ
แม้ฟางหยวนจะมีประสบการณ์ห้าร้อยปี แต่เขายังไม่ต่างจากแมลงวันหากเปรียบเทียบกับเทพปีศาจจิตวิญญาณ
ความหวาดกลัวของฟางหยวนยังไม่ได้หายไปอย่างสิ้นเชิง แต่ความตื่นเต้นกำลังทำให้เขาคลั่ง
เช่นเดียวกับคนที่ต้องการปีนขึ้นสู่ยอดเขา แม้พวกเขาจะไม่สามารถบรรลุเป้าหมาย แต่พวกเขายังปรารถนาและต้องการปีนป่ายขึ้นไป
เกี่ยวกับความตาย ฟางหยวนลืมมันไปนานแล้ว
แม้เขาจะตายระหว่างทางแล้วอย่างไร?
นี่คือเป้าหมายที่เขาไขว่คว้า!
“บึม!”
เป็นเพียงเวลานี้ที่หอคอยดวงตาสวรรค์ปลดปล่อยแสงสว่างออกมาทำให้มือภูตผีของเทพปีศาจจิตวิญญาณระเบิดออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและสามารถปลดปล่อยตัวมันเอง
หลังจากทั้งหมดมันเป็นคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับเก้า
บรรยากาศภายในหอคอยดวงตาสวรรค์กลายเป็นหนักหน่วง
ผู้อมตะวังสวรรค์รู้สึกถึงแรงกดดันเมื่อเห็นการปรากฏตัวของภูตผีตนนี้
“ดังคาด เทพปีศาจจิตวิญญาณช่างชั่วร้ายนัก!” เจ้าวังสวรรค์ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเขากระจายไปทั่วทั้งหอคอยดวงตาสวรรค์
“เจตจำนงแห่งสวรรค์ไม่สามารถต่อต้าน!”
“สวรรค์มิอาจท้าทาย!”
“แม้เจ้าจะเป็นเทพปีศาจที่ปกครองโลกหล้า แต่ยุคของเจ้าจบไปนานแล้ว!”
“แม้พวกเราจะตาย พวกเราก็จะปกป้องเจตจำนงแห่งสวรรค์!”
“มาเถอะ กระตุ้นใช้งานหอคอยดวงตาสวรรค์อย่างถึงที่สุด!”
ผู้อมตะวังสวรรค์เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
หอคอยดวงตาสวรรค์ส่องประกายขึ้นอีกครั้ง
ศีรษะข้างซ้ายของเทพปีศาจจิตวิญญาณมองไปที่มันและคำราม
การเคลื่อนไหวของเทพปีศาจจิตวิญญาณรวดเร็วมาก มือหลายข้างของเขาคว้าหอคอยดวงตาสวรรค์เอาไว้อย่างแน่นหนา
มือจำนวนมากทับซ้อนกันมากขึ้นเรื่อยๆโดยมีหอคอยดวงตาสวรรค์อยู่ตรงกลาง
ผู้อมตะวังสวรรค์ไม่ละความพยายามขณะที่ประกายแสงจากหอคอยดวงตาสวรรค์แทรกตัวออกมาราวกับใบมีดอันแหลมคม
มือของเทพปีศาจจิตวิญญาณสั่นสะท้านขึ้นเล็กน้อย
เมื่อถึงจุดนี้เทพปีศาจจิตวิญญาณไม่สนใจหอคอยดวงตาสวรรค์อีกแต่เงยศีรษะทั้งสามและคำรามขึ้นสู่ท้องฟ้า
แม้เทพปีศาจจิตวิญญาณจะสูงหลายพันเมตร แต่ท้องฟ้ายังสูงกว่า
ราวกับตระหนักถึงความโกรธของเทพปีศาจจิตวิญญาณ พายุฝนค่อยๆก่อตัวขึ้นจากบนท้องฟ้า
รางสังหรณ์ร้ายพุ่งเข้าเกาะกุมหัวใจของกลุ่มผู้อมตะ
“นี่…มันไม่ใช่ภัยพิบัติใหญ่!”
“มันคือหมื่นภัยพิบัติ!”
สมาชิกนิกายเงารู้สึกพูดไม่ออก
นอกเหนือจากภัยพิบัติใหญ่ยังมีหมื่นภัยพิบัติ
หมื่นภัยพิบัติเป็นภัยพิบัติของผู้อมตะระดับแปด หากสามารถผ่านหมื่นภัยพิบัติสามครั้ง พวกเขาจะบรรลุระดับเก้า
สวรรค์รู้ว่าภัยพิบัติใหญ่ไร้ประโยชน์ต่อหน้าเทพปีศาจจิตวิญญาณ ดังนั้นมันจึงส่งหมื่นภัยพิบัติลงมา
หมื่นภัยพิบัติ คุกพายุสายฟ้า!
“เปรี้ยง! เปรี้ยง! เปรี้ยง!”
หมื่นภัยพิบัติมาเร็วกว่าความคาดหมายของกลุ่มผู้อมตะ
สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งลงมาเลื้อยพันร่างกายของเทพปีศาจจิตวิญญาณเอาไว้ราวกับอสรพิษหรือมังกร
เทพปีศาจจิตวิญญาณคำรามด้วยความโกรธ ดวงตาทั้งหกของเขาเต็มไปด้วยจิตสังหาร
แขนทั้งพันข้างของเขาฉีกกระฉากพายุสายฟ้าอย่างบ้าคลั่ง
ไห่ลั่วหลันและคนอื่นๆไม่สามารถกล่าวสิ่งใดออกมาได้อีก
ฉากตรงหน้าของพวกเราราวกับการแสดงเรื่องราวในตำนานอันน่าเหลือเชื่อ
หมื่นภัยพิบัติพุ่งเข้าโจมตีเทพปีศาจจิตวิญญาณเท่านั้น นั่นทำให้ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายา ฟางหยวน และคนอื่นๆค่อนข้างปลอดภัย
“พลังอำนาจของหมื่นภัยพิบัติเหนือกว่าภัยพิบัติใหญ่มาก!”
“ร่างหลักของเราต้องทนได้!”
“แล้วค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายา?”
“มันหลอมรวมไปถึงหกสิบส่วนแล้ว”
“หกสิบส่วน…แต่ภัยพิบัติกลับรุนแรงถึงเพียงนี้!”
สมาชิกนิกายเงากลายเป็นเงียบงัน
ศัตรูที่แท้จริงของพวกเขาไม่ใช่วังสวรรค์หรือฟางหยวน แต่เป็นสวรรค์!
หากพวกเขาอยู่ในสภาพสมบูรณ์ สมาชิกนิกายเงาจะมีความมั่นใจ แต่เนื่องจากการปรากฏตัวของวังสวรรค์และฟางหยวน พวกเขาตกอยู่ในสภาพที่น่าอนาถ ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาเกือบพังทลาย ก่อนหน้านี้พวกเขาถึงกับต้องกอบกู้มันด้วยการบูชายัญกองกำลังพันธมิตรผีดิบ
“เมืองขนนกศักดิ์สิทธิ์พังทลายไปแล้ว ร่างหลักของเราปรากฏตัวขึ้น ตอนนี้พวกเรากลายเป็นไร้ประโยชน์ไปอย่างสมบูรณ์”
“ถูกต้อง สิ่งที่พวกเราทำได้มีเพียงเสียสละตนเองเพื่อค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายา นั่นเป็นวิธีที่ดีที่สุด”
“แล้วคนพวกนั้น?”
“ทิ้งพวกเขาให้เป็นหน้าที่ของข้า” อิงอู๋เซี่ยกล่าว
ภัยพิบัติทวีความรุนแรงมากขึ้นขณะที่สมาชิกนิกายเงากลายเป็นไร้ประโยชน์ ดังนั้นพวกเขาจึงตัดสินใจเสียสละตนเองเพื่อค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายา
ตัวตนที่แท้จริงของสมาชิกนิกายเงาคือร่างแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณ! ดวงวิญญาณย่อยของเทพปีศาจจิตวิญญาณอยู่ในร่างของพวกเขา!
ด้วยเหตุนี้นิกายเงาจึงต้องซ่อนตัวและดำเนินแผนการอยู่อย่างลับๆโดยไม่เปิดเผยตัว
นี่คือสาเหตุที่ผู้อมตะนิกายเงาเพิกเฉยต่อความตายและไม่สนใจการเสียสละ
กองกำลังขนาดใหญ่แท้จริงแล้วกลับเป็นคนๆเดียวกัน นั่นก็คือเทพปีศาจจิตวิญญาณ!
หลังจากพูดคุย สมาชิกนิกายเงารวมถึงเทพเจ็ดดาราและซ่งซื่อซิงได้เลือกที่จะเสียสละตนเองเช่นเดียวกับม่านเยี่ยนซื่อ
มีเพียงสองคนที่เหลืออยู่
หนึ่งคืออิงอู๋เซี่ย เขามีกายาแห่งความฝัน การบ่มเพาะของเขาจะเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับทุกสองชั่วโมง ในช่วงสุดท้ายของชีวิต เขาจะกลายเป็นผู้อมตะระดับเก้าและเป็นกำลังสำคัญของเทพปีศาจจิตวิญญาณ
อีกหนึ่งคือผีดิบอมตะโป้ชิง เขาเป็นหนึ่งในร่างแยกของเทพปีศาจจิตวิญญาณเช่นกัน แต่มันเป็นเพียงร่างกายของเขาเท่านั้น ดวงวิญญาณที่อยู่ภายในไม่ใช่โป้ชิงแต่เป็นโม่เหยา
ดวงวิญญาณของโม่เหยาไม่สามารถช่วยเหลือค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายาแม้นางจะเสียสละตน นางสามารถเป็นหนึ่งในวัสดุในการหลอมรวมซึ่งไม่คุ้มค่าที่นางจะทำ ดังนั้นนางจึงถูกทิ้งไว้ข้างหลังกับอิงอู๋เซี่ย
ปัจจุบันเทพปีศาจจิตวิญญาณกำลังปราบปรามหมื่นภัยพิบัติคุกพายุสายฟ้าและเป็นฝ่ายควบคุมสถานการณ์
ผีดิบอมตะโป้ชิงกับอิงอู๋เซี่ยไม่มีสิ่งใดต้องกังวล ดังนั้นพวกเขาจึงพุ่งเข้าโจมตีกลุ่มของฟางหยวน
ฟางหยวนกับคนอื่นๆไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาและทำได้เพียงล่าถอย
แต่ภายใต้ค่ายกลวิญญาณสุดยอดกายา พวกเขาจะหลบหนีไปที่ใด
โป้ชิงโบกมือและส่งดาบแสงพุ่งเข้าตัดศีรษะของเทพธิดาหลี่ซานออกจากร่างในเสี้ยวพริบตา
เลือดพุ่งออกมาจากลำคอของนางขณะที่ศีรษะกลิ้งไปบนพื้น
ไม่สามารถต้านทาน!
แต่ในช่วงเวลาสำคัญไท่เป่ยหยุนเฉิงยังสามารถกระตุ้นใช้วิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้า
เทพธิดาหลี่ซานกลับสู่สภาพเดิม นางยกมือขึ้นสัมผัสลำคอและศีรษะของนางด้วยความหวาดกลัว
โป้ชิงหัวเราะเย้ยหยัน “เพียงวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาระดับหกจะหยุดข้าได้อย่างไร?”
เป็นเพียงเวลานี้ที่ดวงตาของเทพธิดาหลี่ซานพลันเบิกกว้างขึ้น ดาบพลังปราณระเบิดออกมาจากร่างของนางและทำให้นางกลายเป็นเศษเนื้อ
“ท่านป้า!” ไห่ลั่วหลันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ดวงตาของนางเปลี่ยนเป็นสีแดงขณะพุ่งเข้าโจมตีโป้ชิง
อิงอู๋เซี่ยเข้ามาปิดกั้นฟางหยวน
เขาจ้องมองฟางหยวนอย่างตั้งใจ “ฟางหยวน เจ้าสามารถหลบหนีจากอาณาจักรแห่งความฝัน น่าสนใจมาก แต่ตอนนี้การบ่มเพาะของข้าบรรลุระดับแปดเรียบร้อยแล้ว ลองดูว่าเจ้ายังจะสามารถหลบหนีได้อีกหรือไม่?”
“เจ้ารู้จักชื่อของข้างั้นหรือ?” ฟางหยวนรู้สึกถึงความผิดปกติ
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าเป็นปีศาจต่างโลก เจ้ายังมีประโยชน์ต่อนิกายเงา ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า อย่าคิดใช้วิญญาณกาลเวลา วิญญาณอมตะระดับหกดวงนี้ถูกอนุมานไว้แล้วโดยม่านเยี่ยนซื่อ ตอนนี้มันยังใช้งานไม่ได้ถูกต้องหรือไม่?” อิงอู๋เซี่ยเดินเข้าไปหาฟางหยวนด้วยความมั่นใจ
“อันใด!?” ร่างของฟางหยวนสั่นสะท้านขึ้นอย่างรุนแรง