เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1180
เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1180 วิถีมนุษย์และสวรรค์
แปลโดย iPAT
หลายวันต่อมา
ถ้ำสวรรค์นิรันดร
นี่คือถ้ำสวรรค์ระดับเก้าของเทพอมตะตะวันเดือด! แสงสีทองปกคลุมสี่ดินแดนขณะที่แปดเกาะสวรรค์สว่างไสวไปด้วยแสงสีฟ้า
สี่ดินแดนและแปดเกาะสวรรค์ ถ้ำสวรรค์นิรันดรคล้ายกับมิติช่องว่างจักรพรรดิที่มีเก้าสวรรค์และห้าภูมิภาค
ที่จุดศูนย์กลางของดินแดนทั้งสี่เป็นที่ตั้งของเกาะสวรรค์ทั้งแปด คฤหาสน์วิญญาณอมตะสร้างเสาแสงสีขาวพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
มันคือคฤหาสน์วิญญาณอมตะแท่นบูชาแห่งโชค
แท่นบูชาแห่งโชคมีเสาหยกขาวตั้งแถวเป็นวงกลมสามชั้น
ผู้อมตะแปดคนของถ้ำสวรรค์นิรันดรยืนอยู่ที่จุดศูนย์กลางของแท่นบูชาและกำลังควบคุมการทำงานของมันอย่างเต็มความสามารถ
ผู้อมตะผู้หนึ่งนั่งอยู่บนพื้นและต่อต้านพลังอำนาจของแท่นบูชาแห่งโชค
รอบตัวคนผู้นี้มีวงแหวนห้าสีบินวนอยู่รอบๆ
“ปรมาจารย์ห้าธาตุ แม้เจ้าเป็นผู้อมตะระดับแปด แต่ภายในแท่นบูชาแห่งโชค เจ้าไม่สามารถต่อต้าน! ข้าขอให้เจ้ายอมจำนน เมื่อผู้อมตะจากสี่ดินแดนของเราตื่นขึ้น พวกเราอาจไว้ชีวิตเจ้า” ผู้นำกลุ่มผู้อมตะจากแปดเกาะสวรรค์กล่าว
ปรากฏว่าผู้อมตะที่ติดอยู่ตรงกลางแท่นบูชาแห่งโชคคือหนึ่งในห้าผู้อมตะระดับแปดของภาคเหนือ ปรมาจารย์ห้าธาตุ!
ปรมาจารย์ห้าธาตุหัวเราะเสียงดัง “คฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดไม่มีสิ่งใดน่าประทับใจ! พวกเจ้าแปดคนร่วมมือกันต่อต้านข้ามาเป็นเวลานานแต่ยังไม่สามารถทะลวงผ่านวงแหวนห้าธาตุชั้นแรกของข้า แล้วพวกเจ้ายังกล้าบอกให้ข้ายอมจำนนงั้นหรือ?”
ผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์เย้ยหยัน “นั่นเป็นเพราะเจ้ายังไม่รู้จักพลังอำนาจที่แท้จริงของแท่นบูชาแห่งโชค! ความสามารถที่แท้จริงของมันคือการเปลี่ยนหายนะให้เป็นโชคและเปลี่ยนโชคให้เป็นหายนะ เจ้าเป็นเพียงผู้บ่มเพาะสันโดษ เจ้าจะไปรู้สิ่งใด!:”
เมื่อได้ยินถ้อยคำเหล่านี้ รอยยิ้มของปรมาจารย์ห้าธาตุอันตรธานหายไปจากใบหน้า
เทพอมตะตะวันเดือดบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งโชค มรดกของเขามีสามส่วนคือโชคของตนเอง โชคของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด และโชคแห่งสวรรค์พิภพ
โชคแห่งสวรรค์พิภพถูกสร้างขึ้นในช่วงท้ายๆของชีวิตของเทพอมตะตะวันเดือด มันทั้งยิ่งใหญ่และลึกลับ ปรมาจารย์ห้าธาตุลอบเข้ามาในถ้ำสวรรค์นิรันดรเพราะต้องการขโมยมรดกที่แท้จริงโชคแห่งสวรรค์พิภพ
แต่กระทั่งผู้อมตะจากสี่ดินแดนจะยังหลับใหลอยู่ การป้องกันของถ้ำสวรรค์นิรันดรก็ยังเกินกว่าความคาดหมายของปรมาจารย์ห้าธาตุ
หลังจากต่อสู้มาระยะเวลาหนึ่ง ปรมาจารย์ห้าธาตุถูกขังอยู่ในแท่นบูชาแห่งโชคและไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
“เทพอมตะตะวันเดือดมีคฤหาสน์วิญญาณอมตะระดับแปดทั้งหมดสามหลัง ข้ารู้จักแท่นบูชาแห่งโชคมานานแล้ว แต่มันสามารถเปลี่ยนหายนะให้เป็นโชคงั้นหรือ?” ปรมาจารย์ห้าธาตุคิดก่อนถาม
ผู้อมตะทั้งแปดมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ
พวกเขาลอบพูดคุย “ข้าได้ยินมานานแล้วว่าปรมาจารย์ห้าธาตุมีความกระหายในความรู้ ในช่วงเวลาที่เขายังเป็นมนุษย์ เขาซ่อนตัวและเดินทางไปรอบๆเพื่อเรียนรู้สิ่งต่างๆจากผู้เชี่ยวชาญที่หลากหลาย หลังจากกลายเป็นผู้อมตะ เขาได้รับคำแนะนำจากผู้อมตะมากมาย ตอนนี้เขายังกล้าถามข้อมูลจากศัตรู เขาช่างมีความหลงใหลในความรู้จริงๆ อย่างไรก็ตามคนที่ไม่เกรงกลัวสิ่งใดเช่นเขา หากเราบอกความจริงกับเขา เขาอาจจะหยุดทุกสิ่ง”
บางคนเปิดปากกล่าว “ตอนนี้ผลลัพธ์ถูกตัดสินแล้ว แม้เราจะให้ข้อมูลกับเจ้า แต่แท่นบูชาแห่งโชคก็ทำงานไปแล้ว เมื่อเจ้าบุกถ้ำสวรรค์นิรันดร เจ้าก็ถือเป็นภัยพิบัติมนุษย์ของพวกเรา ดังนั้นแท่นบูชาแห่งโชคจะเปลี่ยนภัยพิบัติครั้งนี้ให้เป็นโชคดีของพวกเรา เจ้าจะกลายเป็นเชื้อเพลิงให้ถ้ำสวรรค์นิรันดรคงอยู่ต่อไป”
“ยอดเยี่ยม!” ดวงตาของปรมาจารย์ห้าธาตุส่องประกายขึ้น เขาถามอีกครั้ง “หากภัยพิบัติมนุษย์เป็นเช่นนี้ แล้วภัยพิบัติสวรรค์พิภพจะเป็นอย่างไร?”
“มันจะถูกเปลี่ยนเช่นกัน ภัยพิบัติสวรรค์พิภพไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้เกิดความเสียหาย แต่มันเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงถ้ำสวรรค์นิรันดร” ผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์กล่าวด้วยความภาคภูมิใจ
ปรมาจารย์ห้าธาตุเบิกตากว้าง “ถ้ำสวรรค์นิรันดรเป็นถ้ำสวรรค์ระดับเก้าแต่มันไม่จำเป็นต้องกลืนกินเศษชิ้นส่วนของสวรรค์ทั้งเก้าเพื่อการดำรงอยู่ การคงอยู่ของแท่นบูชาแห่งโชคสามารถเปลี่ยนภัยพิบัติทั้งหมดให้เป็นแหล่งพลังงานของมันงั้นหรือ?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าสมกับเป็นผู้อมตะระดับแปด แต่เจ้ายังไม่รู้จักต้นกำเนิดของภัยพิบัติอีกงั้นหรือ?” ผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์หัวเราะ
ปรมาจารย์ห้าธาตุไม่โกรธและยังถามต่อด้วยน้ำเสียงอ่อนน้อม “ข้าหวังว่าพวกท่านจะสามารถให้ความรู้แก่ข้า”
ผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์ตระหนักถึงทัศนคติที่จริงจังของปรมาจารย์ห้าธาตุ ดังนั้นความรู้สึกเดียดฉันท์จึงกลายเป็นความรู้สึกชื่นชม
ผู้นำกลุ่มผู้อมตะทั้งแปดถอนหายใจตอบ “เหตุใดมนุษย์จึงต้องพบกับภัยพิบัติ ความจริงก็คือไม่เพียงมนุษย์แต่สัตว์อสูรและพืชอสูรต่างก็ต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติเช่นกัน ต้นพันอสรพิษเป็นตัวอย่างที่ดีในเรื่องนี้ มันเผชิญหน้ากับภัยพิบัติสายฟ้ามาตลอด”
“ต้นกำเนิดของภัยพิบัติมาจากกฎของสวรรค์ สวรรค์จะกำจัดส่วนเกินและเติมส่วนขาดเพื่อสร้างสมดุล ทุกสิ่งที่ทำลายสมดุลของธรรมชาติต้องเผชิญหน้ากับภัยพิบัติ”
“แต่มนุษย์มีสติปัญญาสูงที่สุด ดังนั้นพวกเราจึงเป็นภัยคุกคามต่อสมดุลของธรรมชาติมากกว่าสัตว์อสูรหรือพืชอสูร ผู้อมตะมีโลกใบเล็กของตนเอง ดังนั้นพวกเราจึงเป็นเป้าหมายหลักในการโจมตีของสวรรค์”
“ภัยพิบัติคือสิ่งใด? โชคคือสิ่งใด?” ผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์ตั้งคำถาม
ปรมาจารย์ห้าธาตุตอบกลับทันที “ข้าเข้าใจว่าสวรรค์ต้องการกำจัดส่วนเกินและเติมส่วนขาดเพื่อรักษาสมดุล สิ่งที่เรียกว่าภัยพิบัติจะนำส่วนเกินออกไปขณะที่โชคช่วยเติมเต็มส่วนที่ขาดหาย”
ผู้นำกลุ่มผู้อมตะทั้งแปดยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง “เจ้าตอบถูก เป็นเช่นนั้น บรรพชนของเราเทพอมตะตะวันเดือดเป็นอัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่ ท่านสร้างเส้นทางแห่งโชคโดยพึ่งพาหลักการของสวรรค์ โชคของตนเองจะเติมส่วนขาดให้กับคนผู้หนึ่ง โชคของสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะนำส่วนเกินของสิ่งมีชีวิตอื่นๆมาเป็นของตน และโชคแห่งสวรรค์พิภพจะดึงพลังงานส่วนเกินของสวรรค์พิภพมาสู่ตนเอง”
“เป็นเช่นนั้น” ปรมาจารย์ห้าธาตุถอนหายใจ “ไม่แปลกใจเลยที่เทพอมตะตะวันเดือดไม่ได้เข้าร่วมกับวังสวรรค์ตลอดช่วงชีวิตของเขา”
วังสวรรค์ปฏิบัติตามเจตจำนงสวรรค์และสนับสนุนความยุติธรรมของสวรรค์
ในขณะเดียวกันเส้นทางแห่งโชคของเทพอมตะตะวันเดือดเป็นการแย่งชิงพลังอำนาจของสวรรค์พิภพ สวรรค์พยายามกำจัดผู้คนที่แข็งแกร่งเกินไปโดยส่งภัยพิบัติมาปราบปรามพวกเขา แต่เส้นทางแห่งโชคของเทพอมตะตะวันเดือดกลับนำภัยพิบัติมาเติมเต็มส่วนที่ขาดให้กับตนเอง
นี่คือการเป็นปฏิปักษ์ต่อสวรรค์อย่างแท้จริง
“หากสวรรค์ไม่สามารถใช้ภัยพิบัติสวรรค์พิภพทำลายถ้ำสวรรค์นิรันดร มันก็จะใช้ภัยพิบัติมนุษย์เพื่อทำลาย” ผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์กล่าวต่อ “ปรมาจารย์ห้าธาตุ สวรรค์ส่งอิทธิพลต่อความคิดของเจ้าและส่งเจ้ามาที่นี่ในฐานะภัยพิบัติมนุษย์ น่าสงสาร ผู้อมตะระดับแปดที่ยิ่งใหญ่กลับถูกเจตจำนงสวรรค์ควบคุมโดยไม่รู้ตัว”
“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้าได้เรียนรู้มากมายจริงๆ” ปรมาจารย์ห้าธาตุหัวเราะเสียงดัง “กระทั่งมันจะเป็นเพราะเจตจำนงสวรรค์ แล้วอย่างไร? นี่เป็นความต้องการของข้าเช่นกัน! ข้าเชื่อว่ามนุษย์สามารถเอาชนะสวรรค์ แม้เจตจำนงสวรรค์จะยิ่งใหญ่เพียงใดแต่มันไม่สามารถเปรียบเทียบกับเจตจำนงของมนุษย์ ย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ พวกเราอ่อนแอและโง่เขลา แต่พวกเราก็พัฒนามาอย่างต่อเนื่องกระทั่งกลายเป็นผู้ปกครองโลกใบนี้เหนือเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่ทำลายสมดุลของธรรมชาติมากที่สุด แต่สวรรค์จะเหนือกว่าพวกเรางั้นหรือ? มีผู้อมตะระดับเก้าปรากฏขึ้นตลอดช่วงเวลาอันยาวนานและมีผู้อมตะจำนวนนับไม่ถ้วน พวกเราท่องเที่ยวไปทั่วทั้งสวรรค์พิภพ พวกเขาสามารถพลิกคว่ำภูเขาและมหาสมุทร แล้วสวรรค์สามารถทำสิ่งใด?”
ผู้อมตะทั้งแปดหัวเราะอย่างมีความสุข
นี่เป็นความสุขที่เกิดจากการพบสหายร่วมทางที่สามารถแบ่งปันความคิด
หลังจากเสียงหัวเราะหยุดลง ผู้นำกลุ่มผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์จึงกล่าวต่อ “ดูเหมือนเจ้าจะศึกษาตำนานมนุษย์คนแรกมาเป็นอย่างดี”
“แน่นอน ผู้อมตะทุกคนที่บ่มเพาะถึงระดับสูงพยายามหาประโยชน์จากมัน โชคไม่ดีที่ข้าไร้สติปัญญาและความสามารถ ข้ารู้พียงว่าวิถีของมนุษย์สามารถเอาชนะวิถีแห่งสวรรค์ ข้าเคยได้ยินว่าหลังจากเทพอมตะตะวันเดือดสร้างโชคของตนเองและถึงทางตัน เขาได้รับแรงบันดาลใจจากตำนานมนุษย์คนแรกและสามารถสร้างโชคของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด เมื่อกลายเป็นเทพอมตะ เขาจึงสามารถสร้างโชคแห่งสวรรค์พิภพ” ปรมาจารย์ห้าธาตุกล่าว
ผู้อมตะแปดเกาะสวรรค์พยักหน้า “ถูกต้อง”
ปรมาจารย์ห้าธาตุกล่าวต่อไป “ข้าเป็นคนเหนือ ข้าเกิดและเติบโตที่นี่ แม้ข้าจะไม่มีสายเลือดตระกูลฮวงจิน แต่ข้าก็ชื่นชมเทพอมตะตะวันเดือดเป็นอย่างมาก วิถีมนุษย์สามารถเอาชนะวิถีแห่งสวรรค์ เส้นทางแห่งโชคของเทพอมตะตะวันเดือดใช้แก่นแท้ในวิถีมนุษย์ได้อย่างลึกซึ้ง มนุษย์ไม่สามารถถูกทำลาย กระทั่งสวรรค์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้! พวกท่านเห็นด้วยกับข้าหรือไม่?”
“แน่นอน เป็นเช่นนั่น!” ผู้อมตะทั้งแปดตอบรับด้วยความภาคภูมิใจในตนเอง
ปรมาจารย์ห้าธาตุยิ้ม “วิถีมนุษย์เห็นได้ชัดสำหรับผู้คนที่นี่ แต่ที่ภาคเหนือ พวกท่านสามารถเห็นมันหรือไม่?”
การแสดงออกของผู้อมตะทั้งแปดเปลี่ยนแปลงไป “เจ้าพยายามกล่าวสิ่งใด?”
ปรมาจารย์ห้าธาตุกล่าวอย่างสงบ “ตอนนี้ฝ่ายปีศาจกำลังรุ่งโรจน์ขณะที่ฝ่ายธรรมะตกต่ำลง วังแปดสิบแปดเปลวเพลิงที่แท้จริงพังทลายลงแล้วและอนุญาตให้สมาชิกบนเส้นทางสายปีศาจและผู้บ่มเพาะสันโดษยกระดับขึ้น จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูสร้างเผ่าไป่ซูขึ้นมาด้วยตนเองและอนุญาตให้สายเลือดที่แตกต่างเข้าสู่ฝ่ายธรรมะ”
“สายเลือดของเทพอมตะที่ยิ่งใหญ่เริ่มตกต่ำลงในภาคเหนือ อิทธิพลของคนตายย่อมไม่สามารถคงอยู่ได้ตลอดไป ตอนนี้มันถึงเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลงแล้ว”
“ไร้สาระ!” ผู้อมตะทั้งแปดโกรธมาก
ปรมาจารย์ห้าธาตุยังสงบนิ่ง “พวกท่านโกรธเพราะความกลัวที่อยู่ในใจ เทพอมตะตะวันเดือดและตระกูลฮวงจินที่ปกครองภาคเหนือมาตลอดเริ่มตกต่ำลงในเวลานี้ เหมือนกับสิบนิกายโบราณของภาคกลาง พวกเขาดูเหมือนแข็งแรงดีแต่แท้จริงแล้วพวกเขามีความขัดแย้งภายใน ขณะเดียวกันพวกเขาก็พบกับภัยคุกคามจากภายนอก สำหรับผู้บ่มเพาะสันโดษและปีศาจอมตะ? ลองดูผู้อมตะระดับแปดของภาคเหนือ ท่ามกลางพวกเขา มีสายเลือดตระกูลฮวงจินอยู่กี่คน?”
“ปีศาจอมตะเซี่ยหูเป็นฝ่ายปีศาจ ข้าเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษ จักรพรรดิสวรรค์ไป่ซูเปลี่ยนจากผู้บ่มเพาะสันโดษเป็นผู้อมตะฝ่ายธรรมะ องค์ชายฟงเซี่ยนเป็นสมาชิกเผ่ากงแต่เขาไม่มีสายเลือดตระกูลฮวงจิน มีเหยากวงเพียงผู้เดียวที่มาจากตระกูลฮวงจิน”