เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1257

เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1257 มังกรดาบที่ดุร้าย

แปลโดย iPAT

ไท่เป่ยหยุนเฉิงบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งกาลเวลาเป็นหลักแต่วิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้าและวิญญาณอมตะพื้นที่ก่อนหน้าของเขาถูกใช้เป็นของแลกเปลี่ยนกับทรัพยากรของฟางหยวน ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเมฆาเนื่องจากเขามีพื้นฐานด้านนี้อยู่แล้ว ขณะเดียวกันนิกายเงาก็ไม่ขาดแคลนมรดกบนเส้นทางแห่งเมฆา ดังนั้นวิธีป้องกันของชายชราจึงค่อนข้างดี

อย่างไรก็ตามหลังจากไท่เป่ยหยุนเฉิงสร้างวงแหวนเมฆา การแสดงออกของเขายังไม่ดีนัก

เมื่อผู้อมตะใช้ท่าไม้ตายอมตะในกำแพงภูมิภาค พวกเขาจะได้รับผลกระทบย้อนกลับ

การใช้ท่าไม้ตายอมตะห้าครั้งทำให้มิติช่องว่างของไท่เป่ยหยุนเฉิงเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นห้าครั้ง เขาพบกับความสูญเสียอย่างมาก

‘น่าสนใจ’ ฟางหยวนเผยรอยยิ้มชั่วร้าย ร่างมังกรดาบบรรพกาลบินขึ้นขึ้นสู่ท้องฟ้าอย่างคล่องแคล่ว

การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยและคนอื่นๆกลายเป็นมืดมน

ในกำแพงภูมิภาค ทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขาเป็นไปได้อย่างยากลำบากเพราะพวกเขาถูกกดดันโดยพลังงานที่ไร้รูปแบบ

แต่ฟางหยวนกลับสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ

ฟางหยยวนบินขึ้นไปด้านบนและสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ทันที เขามองลงมาและส่งลมหายใจมังกรพุ่งลงบนศีรษะของผู้อมตะทั้งห้าราวกับสายฝน

“ป้องกัน อย่าแยกกลุ่ม เราไม่สามารถต่อต้านเขาเพียงลำพัง!” อิงอู๋เซี่ยตะโกนเตือนทุกคน

เมื่อเห็นลมหายใจมังกรใกล้เข้ามา อิงอู๋เซี่ยเปิดปากคำราม

ท่าไม้ตายอมตะเสียงคำรามของภูตผี!

พลังอำนาจของท่าไม้ตายนี้พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแต่มันไม่ส่งผลกระทบต่อผู้อมตะที่อยู่รอบๆ นี่แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการควบคุมที่โดดเด่นของอิงอู๋เซี่ย

ลมหายใจมังกรของฟางหยวนถูกผลักดันก่อนจะฟื้นตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

‘ตั้งแต่ข้าวางแผนต่อสู้กับนิกายเงา ข้าจะไม่เตรียมความพร้อมสำหรับการโจมตีทางจิตวิญญาณได้อย่างไร?’ ฟางหยวนเย้ยหยันอยู่ภายใน

เขาเตรียมใจมาแล้ว

อย่างไรก็ตามเขาไม่มีวิธีป้องกันการโจมตีทางจิตวิญญาณ แต่รากฐานจิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งมาก เขาสามารถอดทนต่อเสียงคำรามของภูตผีได้อย่างสมบูรณ์ มันไม่สำคัญแม้จิตวิญญาณของเขาจะได้รับบาดเจ็บ เพราะเขามีวิญญาณความเด็ดเดี่ยว!

“บัดซบ!” อิงอู๋เซี่ยสาปแช่งขณะป้องกันตัวจากลมหายใจมังกร

เขารู้ว่าฟางหยวนมีวิญญาณความเด็ดเดี่ยว

ลมหายใจมังกรยังร่วงหล่นลงมาราวกับสายฝน ผู้อตะทั้งห้าถูกกำหราบอย่างสมบูรณ์

วิธีที่ดีที่สุดในการต่อต้านการโจมตีนี้คือการแยกย้ายและหลบเลี่ยง แต่หากพวกเขาทำเช่นนั้น ฟางหยวนจะมีโอกาสโจมตี

เป็นเพียงเวลานี้ที่ซื่อหนิวกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะ

“ครืน…”

เสียงแผ่นดินสั่นสะเทือน มือยักษ์ที่เกิดจากดินและหินโผล่ขึ้นมาจากพื้น

มือยักษ์ปกป้องกลุ่มของอิงอู๋เซี่ยจากลมหายใจมังกร

แม้มันจะส่งสัญญาณของการพังทลายแต่ไห่ลั่วหลันยังสามารถใช้โอกาสนี้ปลดปล่อยท่าไม้ตายอมตะของนาง

นางผลักฝ่ามือขึ้นสู่ท้องฟ้า

“บึม!”

เพลิงสีแดงทะลุผ่านมือยักษ์และพุ่งเข้าโจมตีฟางหยวนอย่างรวดเร็ว หากฟางหยวนไม่ระวัง เขาจะถูกลอบโจมตีอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามเพลิงสายนี้กลับไม่ส่งผลกระทบต่อฟางหยวน เขาสามารถหลบเลี่ยงได้อย่างง่ายดาย

“ไม่ได้ผล!” หัวใจของไห่ลั่วหลันจมดิ่งลง

ภาพอนาคตสามลมหายใจ!

ไห่ลั่วหลันไม่รู้ว่าฟางหยวนมีท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบนี้

‘แปลก ไห่ลั่วหลันเป็นผู้อมตะบนเส้นทางความแข็งแกร่งแต่นางสามารถใช้วิธีบนเส้นทางแห่งไฟโดยไม่ได้รับผลกระทบจากความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าที่แตกต่างกัน ดูเหมือนนิกายเงาจะมีวิธีการบางอย่าง ท้ายที่สุดวิญญาณทารกอมตะก็ถูกสร้างขึ้นโดยเทพปีศาจจิตวิญญาณ’ ฟางหยวนค้นพบรายละเอียดบางอย่างจากการโจมตีของไห่ลั่วหลัน

ในไม่ช้ามือยักษ์ก็พังทลายลง ลมหายใจมังกรโปรยปรายลงมาอีกครั้ง

แต่ผู้อมตะทั้งห้าก็ไม่ร้อนรน พวกเขายังสามารถใช้ท่าไม้ตายอมตะเพื่อป้องกันตนเอง

‘ลองท่าไม้ตายนี้ ให้ข้าดูว่าพวกเจ้าจะจัดการมันอย่างไร?’ ฟางหยวนใช้ท่าไม้ตายอื่น

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งกาลเวลา อัญเชิญอสูรปี!

“โฮก…”

เสียงคำรามของพยัคฆ์ดังขึ้นก่อนที่อสูรปีขาลจะกระโดดออกมาจากสายธารแห่งกาลเวลาเพื่อช่วยต่อสู้

ฟางหยวนโยนวิญญาณปีจำนวนมากให้มันเพื่อยกขวัญกำลังใจของอสูรปีขาล

ซื่อหนิวรู้สึกขมขื่น เพียงลมหายใจมังกรก็ยากที่จะรับมืออยู่แล้ว แต่ตอนนี้ยังมีอสูรปีอีกตัว สถานการณ์เลวร้ายอย่างมาก

อสูรปีเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในกำแพงภูมิภาค

มันคล้ายกับอสูรเมฆาบรรพกาลที่เป็นสิ่งมีชีวิตจากสวรรค์สีขาวและไม่ได้รับผลกระทบจากกำแพงพลังงานของห้าภูมิภาค

สำหรับอสูรปี พวกมันอาศัยอยู่ในสายธารแห่งกาลเวลา ดังนั้นพวกมันจึงไม่ได้รับผลกระทบจากกำแพงภูมิภาคเช่นกัน

“ฮืม!” อิงอู๋เซี่ยก่นเสียงเย็นก่อนจะกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะที่คล้ายคลึงกัน

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ อัญเชิญอสูรวิญญาณ!

เทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นผู้สร้างเส้นทางแห่งจิตวิญญาณ ดังนั้นนิกายเงาจึงมีความเชี่ยวชาญบนเส้นทางแห่งจิตวิญญาณมากที่สุด ไห่ฟานสามารถอัญเชิญอสูรปี นิกายเงาก็สามารถอัญเชิญอสูรวิญญาณ

วิธีการของอิงอู๋เซี่ยถือว่าไม่ธรรมดาเพราะเขาสามารถอัญเชิญอสูรวิญญาณได้สามตัวพร้อมกัน

“อสูรวิญญาณของข้าไม่ได้รับผลกระทบจากกำแพงภูมิภาคเช่นกันเพราะพวกมันมาจากประตูแห่งชีวิตและความตาย!”

แต่ความพึงพอใจของอิงอู๋เซี่ยอยู่ได้ไม่นานเมื่อฟางหยวนพุ่งมาข้างหน้า

มังกรดาบบรรพกาลบินไปรอบๆอย่างรวดเร็ว

มันใช้กรงเล็บมังกรทำลายศีรษะของอสูรวิญญาณโดยตรง

หางของมันตัดขาของอสูรวิญญาณอีกตัว

ขณะที่ลมหายใจมังกรทะลวงผ่านร่างกายของอสูรวิญญาณตัวที่สาม

มังกรดาบบรรพกาลมีพลังการต่อสู้ที่โดดเด่น สิ่งสำคัญคือฟางหยวนยังมีท่าไม้ตายอมตะของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ ผนึกภูตผี!

สิ่งนี้ทำให้อสูรวิญญาณไม่สามารถสัมผัสถึงการคงอยู่ของเขา

ดังนั้นฟางหยวนจึงมีข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ในการต่อสู้กับอสูรวิญญาณ

อสูรวิญญาณเหล่านี้ไม่สามารถตอบสนองได้ก่อนที่ฟางหยวนจะโจมตีพวกมันจนได้รับบาดเจ็บสาหัส

โชคดีที่อสูรวิญญาณไม่มีจุดอ่อนที่ชัดเจน มิฉะนั้นพวกมันจะถูกทำลายโดยการโจมตีเดียวของฟางหยวน

แต่ถึงกระนั้นพวกมันก็อ่อนแอลงมาก ร่างกายของพวกมันโปร่งใสมากขึ้นเรื่อยๆ

การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยกลายเป็นไม่น่ามอง แต่เขาทำได้เพียงเฝ้าดูฟางหยวนทำลายอสูรวิญญาณทั้งสามเท่านั้น

อิงอู๋เซี่ยคิด ‘มันไม่สำคัญ แม้เจ้าจะกำจัดอสูรวิญญาณทั้งสามตัว แล้วอย่างไร? ข้าสามารถอัญเชิญพวกมันอีกครั้ง! มีอสูรวิญญาณมากมายอยู่หลังประตูแห่งชีวิตและความตาย!’

แต่ในจังหวะนี้ฟางหยวนกลับเลิกโจมตีอสูรวิญญาณและกระตุ้นใช้วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติ

ความเร็วของเขาพุ่งสูงขึ้นอย่างกะทันหัน

เร็ว! เร็วมาก! เร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!

ไท่เป่ยหยุนเฉิงไม่สามารถตอบสนองได้แม้แต่น้อย

วงแหวนเมฆาของเขาถูกทำลายลงโดยกรงเล็บมังกรขณะที่ท้องของชายชราถูกเปิดออกและทำให้ลำไส้ของเขาทะลักออกมา

แต่…

‘เขายังไม่ตาย?’ ฟางหยวนรู้สึกประหลาดใจ

ลมหายใจมังกรเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุดของมังกรดาบ แต่ในช่วงเวลานั้นฟางหยวนไม่สามารถเปิดปาก ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้เพียงกรงเล็บเท่านั้น

เขาเห็นชั้นน้ำแข็งช่วยปิดปากแผลของไท่เป่ยหยุนเฉิงอย่างรวดเร็ว

‘มันคือไป่หนิงปิง!’ ฟางหยวนตระหนักถึงสิ่งนี้

ด้วยความเร็วของฟางหยวน ตอนนี้ร่างของเขาอยู่ห่างจากผู้อมตะทั้งห้าไปหลายลี้

ไป่หนิงปิงมองฟางหยวนด้วยดวงตาสีฟ้าอันเย็นเยียบ

“รวดเร็วนัก!” ไห่ลั่วหลันลากไท่เป่ยหยุนเฉิงไปด้านหลัง

จากนั้นนางก็ช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของชายชราแต่กลับไร้ประโยชน์

อาการบาดเจ็บที่เกิดจากร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ายากที่จะรักษา

เนื่องจากมันมีความขัดแย้งระหว่างร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าแต่ละชนิด

ทุกครั้งที่มังกรดาบบรรพกาลโจมตี มันจะทิ้งร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งดาบเอาไว้เป็นจำนวนมาก นี่เป็นเรื่องยากที่ร่างกายอันบอบบางของมนุษย์จะสามารถอดทน

“โอ้ หากข้ามีวิญญาณอมตะบุรุษคนก่อนหน้า มันจะไม่ลำบากเช่นนี้’ ไท่เป่ยหยุนเฉิงกล่าวก่อนหมดสติ

“เป้าหมายที่แท้จริงของเขาคือไท่เป่ยหยุนเฉิง!” การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยกลายเป็นมืดครึ้ม

เขาสามารถมองทะลุความคิดของฟางหยวน

ฟางหยวนแสร้งต่อสู้กับอสูรวิญญาณ แต่ในความเป็นจริงไท่เป่ยหยุนเฉิงเป็นเป้าหมายหลักของเขาตั้งแต่แรก

ท้ายที่สุดแล้วไท่เป่ยหยุนเฉิงก็อ่อนแอที่สุดในกลุ่มผู้อมตะทั้งห้า

กำจัดศัตรูที่อ่อนแอที่สุดก่อนเสมอ!

“ตอนนี้ไท่เป่ยหยุนเฉิงหมดประโยชน์แล้ว!” การแสดงออกของอิงอู๋เซี่ยแย่ลงเรื่อยๆ พวกเขาจะจัดการฟางหยวนที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?

“หือ?”

แต่ในจังหวะนี้ฟางหยวนกลับรู้สึกถึงความผิดปกติ

เขาค้นพบว่าเกล็ดมังกรของเขาถูกปกคลุมด้วยชั้นน้ำแข็งบางๆที่ไม่รู้ว่าก่อตัวขึ้นตั้งแต่เมื่อใด

‘สายตาของไป่หนิงปิงแปลกมาก!’ ฟางหยวนตระหนักถึงสิ่งนี้อย่างรวดเร็ว

“หากเราต้องการโต้ตอบฟางหยวน เราต้องลดความเร็วของเขาเป็นอันดับแรก” ดวงตาของไป่หนิงปิงส่องประกายเย็นเยียบ นางเข้าใจสถานการณ์ทั้งหมดอย่างชัดเจน