เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1393
พื้นทรายกว้างใหญ่ราวกับไร้ที่สิ้นสุด
ท้องฟ้าสีฟ้า ก้อนเมฆสีขาว และแสงแดดที่ร้อนแรง
“ในที่สุดข้าก็มาถึงทะเลทรายตะวันตก” ร่างหนึ่งก้าวออกมาจากกำแพงภูมิภาคก่อนจะบินขึ้นสู่ท้องฟ้า
เขาเป็นเด็กหนุ่มในชุดคลุมขาว ผมดำ ดวงตาสีเข้ม ใบหน้าราวกับประติมากรรมหยก
แน่นอนว่าเขาก็คือฟางหยวน!
ฟงจิวเก้อปิดกั้นวูหยงเพื่อให้ฟางหยวนมีเวลาหลบหนี
ร่างทารกอมตะสามารถเดินทางผ่านกำแพงภูมิภาค ในความเป็นจริงกำแพงภูมิภาคถือเป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับเขา มันเหมือนกับปลาที่ว่ายอยู่ในน้ำ
ไป่หนิงปิง ไห่ลั่วหลัน และคนอื่นๆ อยู่ในมิติช่องว่างของฟางหยวน นี่ทำให้พวกเขาสามารถเดินทางข้ามกำแพงภูมิภาคมาได้เช่นกัน
มิติช่องว่างของฟางหยวนมีรากฐานเพียงพอที่จะเก็บผู้อมตะเหล่านี้
หากเป็นผู้อมตะทั่วไป พวกเขาต้องพักรักษาตัวระยะหนึ่งหลังจากข้ามกำแพงภูมิภาค แต่ด้วยร่างทารกอมตะ ฟางหยวนสามารถเดินทางผ่านกำแพงภูมิภาคได้อย่างง่ายดายและไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
หลังการต่อสู้ที่อาณาจักรแห่งความฝันของภาคใต้ ฟางหยวนกลายเป็นผู้นำคนใหม่ของนิกายเงาและได้รับมรดกมากมายจากราชันภูเขาม่วง เขาสูญเสียตัวตนของวูอี้ไห่ ขณะเดียวกันตัวตนของหลิวกวนซื่อก็ถูกเปิดเผย วิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดตกอยู่ในกำมือของวังสวรรค์ สิ่งสำคัญที่สุดคือเขาสูญเสียพลังการต่อสู้ระดับแปดอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด!
ระหว่างทางฟางหยวนคิดเกี่ยวกับการต่อสู้ครั้งนี้มาตลอด เขาสรุปว่าครั้งนี้เขาทั้งได้กำไรและขาดทุน
‘ผู้ใดจะคิดว่าเจตจำนงสวรรค์จะสามารถแทรกซึมเข้าสู่อาณาจักรแห่งความฝัน หากข้าไม่ได้สำรวจอาณาจักรแห่งความฝัน เจตจำนงสวรรค์จะไม่พบข้า’
‘อย่างไรก็ตามนิกายเงาจะโจมตีอาณาจักรแห่งความฝันในที่สุด’
‘แม้ตอนนี้ข้าจะอยู่ในทะเลทรายตะวันตก แต่ข้าสูญเสียวิญญาณอมตะขีดจำกัดความมืดและยังถูกโจมตีด้วยท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบบนเส้นทางแห่งข้อมูลของวังสวรรค์ สิ่งสำคัญที่สุดคือเจตจำนงสวรรค์กำลังเฝ้าดูข้าอยู่ตลอดเวลา ร่องรอยของข้าถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์’
การหลบหนีจากภาคใต้มายังทะเลทรายตะวันตกเป็นเพียงการบรรเทาสถานการณ์ชั่วคราวเท่านั้น
หากวังสวรรค์หรือเจตจำนงสวรรค์มีเวลาเพียงพอในการวางแผน ทะเลทรายตะวันตกจะกลายเป็นสถานที่อันตรายเช่นกัน ฟางหยวนจะถูกโจมตีโดยผู้อมตะจากทุกทิศทาง
ดังนั้นความต้องการเร่งด่วนของเขาในเวลานี้ก็คือการกำจักร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางแห่งข้อมูลที่อยู่บนร่างกายของพวกเขาออกไปและหาวิธีซ่อนตัวจากเจตจำนงสวรรค์
‘กองกำลังพันธมิตรผีดิบของทะเลทรายตะวันตกถูกทำลายแต่ทรัพยากรของพวกเขายังคงอยู่’
‘นอกจากนั้นยังมีแหล่งทรัพยากรที่สามารถผลิตวิญญาณอมตะ’
ทะเลทรายตะวันตกมีทรัพยากรของนิกายเงาเหลืออยู่มากมาย
ฟางหยวนต้องรีบไปยังสถานที่เหล่านั้น
‘ฟงจิวเก้อช่วยข้าและตอบแทนบุญคุณหมดแล้ว’
‘การพบกันของเราบังเอิญเกินไป มันอาจเป็นแผนการส่วนหนึ่งของวังสวรรค์’
‘หากเขาไล่ล่าข้า แม้ข้าจะมีเกราะหวนคืน ข้าก็ยังไม่สามารถทำสิ่งใดกับเขา สิ่งสำคัญคือภาคกลางจะส่งผู้เชี่ยวชาญมามากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป’
‘ข้าต้องรีบจัดการ!’
เมื่อคิดได้เช่นนี้ ดวงตาของฟางหยวนก็ส่องประกายขึ้น
ท่าไม้ตายอมตะเปลี่ยนเป็นมังกรดาบบรรพกาล!
แสงสีขาวส่องประกายขึ้น ในเวลาต่อมาฟางหยวนก็กลายเป็นมังกรดาบบรรพกาล
มังกรดาบบรรพกาลเคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง
นอกจากนั้นเขายังใช้วิญญาณอมตะดาบทะลวงมิติ
เขาพุ่งผ่านอากาศไปด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่อ
หลายวันต่อมาในทะเลทรายแปรผัน
ที่นี่เป็นทะเลทรายที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของทะเลทรายตะวันตก
เช่นเดียวกับทะเลตะวันออกที่มีทะเลไหลเชี่ยว ทะเลแสงสีรุ้ง ทะเลฉลาม และทะเลอื่นๆ
ทะเลทรายตะวันตกมีทะเลทรายที่แตกต่างกันกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป
ผู้อมตะระดับหกบนเส้นทางแห่งการเปลี่ยนแปลง อี้ฉวน หรือที่รู้จักกันในนาม ยุงอสูร ลอยอยู่เหนือทะเลทรายแห่งนี้
เขาสวมชุดเกราะหนังสีดำ เขามีจมูกแหลม ดวงตาเรียวเล็ก เส้นผมสีดำที่ยุ่งเหยิงเหมือนวัชพืช
“ฮ่าฮ่าฮ่า ข้ากำลังตามล่าเด็กชายขนนก แต่บางทีข้าอาจพบสุสานผีดิบของกองกำลังพันธมิตรผีดิบของทะเลทรายตะวันตก”
เขารู้สึกพอใจกับผลงานของตนเองขณะพยายามดมกลิ่น
“พบแล้ว” ดวงตาของเขาส่องประกายขึ้น เขาติดตามกลิ่นสายนั้นลงไปที่ทะเลทรายแปรผัน
เมื่อเข้าใกล้พื้นทราย เกราะสีดำของเขาก็ส่องแสงที่น่าขนลุกออกมา
“บึม!”
ด้วยเสียงระเบิดอันแผ่วเบา เขาทะลวงลงไปในพื้นทรายราวกับกำลังกระโดดลงไปในน้ำ
ยุงอสูรปิดเปลือตาลง แม้ทรายจะร้อนมาก แต่พวกมันไม่ส่งผลกระทบต่อเขา
แม้เขาจะมองไม่เห็นสิ่งใด แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา ยุงอสูรมีวิธีตรวจสอบด้วยการดมกลิ่น เบาะแสชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ เขายังมุ่งหน้าต่อไป
ทันใดนั้นเขาก็ทะลวงออกมาจากพื้นทรายและพบถ้ำใต้พิภพแห่งหนึ่ง
ยุงอสูรไม่แปลกใจ
มีถ้ำมากมายซ่อนตัวอยู่ใต้ทะเลทรายแปรผัน
ในอดีต สัตว์อสูรแรกกำเนิดสองตัวต่อสู้กันที่นี่ หนึ่งในสอง อูฐค้างคาวปราณพิภพพ่ายแพ้และเสียชีวิตอยู่ที่นี่
อูฐค้างคาวปราณพิภพมีสองรูปแบบคือค้างคาวและอูฐ เมื่อมันท่องเที่ยวไปในทะเลทราย มันจะอยู่ในรูปลักษณ์ของอูฐสีน้ำตาลที่เคลื่อยที่ได้ช้า แต่เมื่อมันบิน มันจะกลายเป็นค้างคาวหยกที่มีร่างกายเล็กเท่ากำปั้นมนุษย์และรวดเร็ว
หลังจากอูฐค้างคาวปราณพิภพตาย ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนร่างของมันก็กระจาายไปในทะเลทรายและทำให้เกิดเป็นทะเลทรายแปรผัน
ที่นี่เต็มไปด้วยถ้ำที่ซ่อนอยู่ใต้ทะเลทราย มันเหมือนฟองอากาศที่อยู่ในน้ำ
ยุงอสูรอยู่ที่มุมหนึ่งของถ้ำแห่งนี้
ไม่มีอากาศ มนุษย์จะตายทันทีหากพวกเขามาที่นี่ อย่างไรก็ตามพวกเขาจะไม่ตายเพราะขาดอากาศหายใจ แต่ปราณพิภพจะทำให้พวกเขากลายเป็นหิน
แน่นอนว่ายุงอสูรสามารถต่อต้านสิ่งนี้
เขาดมกลิ่นต่อไปและสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเด็กชายขนนก
ระหว่างทางเขาเดินผ่านถ้ำหลายแห่ง
ถ้ำเหล่านี้มีขนาดแตกต่างกัน บางแห่งมีขนาดเท่าห้องโถง บางแห่งมีขนาดเท่าวัง
ในที่สุดเขาก็มาถึงถ้ำที่พิเศษแห่งหนึ่ง
“กลิ่นอายนี้เข้มข้นมาก! เด็กชายขนนกต้องอยู่แถวนี้!”
ยุงอสูรพยายามเปิดเปลือกตาขึ้นแต่ในไม่ช้าเขาก็รู้สึกตกใจ
“ถ้ำแห่งนี้ใหญ่โตเกินไป มันเหมือนเมืองของมนุษย์”
“ปราณพิภพของที่นี่หนาแน่นจนทำให้เกิดพายุทรายปราณพิภพ?”
ในไม่ช้ายุงอสูรก็พบว่าที่ใจกลางของถ้ำแห่งนี้มีบางสิ่งที่ดูเหมือนทรัพยากรอมตะ
“พายุทรายนี้เกิดจากปราณพิภพ มันปกป้องทรัพยากรอมตะระดับเจ็ดที่ล้ำค่าเอาไว้!”
ยุงอสูรมีความสุขแต่ในเวลาเดียวกันเขาก็รู้สึกกังวล
เขามีความสุขที่พบทรัพยากรอมตะ นี่เป็นกำไรมหาศาล
ความกังวลของเขาคือพายุทรายที่รุนแรง มันทรงพลังและรับมือได้ยาก
“เดี๋ยว!”
“กลิ่นอายของเด็กชายขนนกอยู่แถวนี้ นั่นหมายความว่าเขามาที่นี่ เหตุใดเขาถึงไม่นำแก่นแท้ปราณพิภพชิ้นนี้ไป?”
รูม่านตาของยุงอสูรหดเล็กลงเมื่อรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ
เป็นเพียงเวลานี้ที่เสียงสายหนึ่งดังมาจากด้านหลังของยุงอสูร “ยุงอสูร ในที่สุดเจ้าก็มาที่นี่ ฮ่าฮ่า ข้ากำลังรอเจ้าอยู่ รับท่าไม้ตายของข้า”
“โอ้ ไม่!” ยุงอสูรต้องการหลบแต่มันสายเกินไปแล้ว
พายุขนนกที่สร้างจากแสงสีฟ้าปะทะร่างของยุงอสูร
มันนำยุงอสูรเข้าไปในพายุทราย
เสียงกรีดร้องของยุงอสูรดังขึ้น
ในที่สุดเด็กชายขนนกก็ปรากฏตัวขึ้น เขาอยู่ในรูปลักษณ์ของเด็กอ้วน ใบหน้าสีดอกกุหลาบและดูอ่อนเยาว์ เขามองพายุทรายและหัวเราะเสียงดัง
ในไม่ช้าเสียงของยุงอสูรก็หยุดลง เลือดสีแดงรั่วไหลออกมาจากพายุทรายแต่พื้นทรายก็กลืนกินมันเข้าไปอย่างรวดเร็ว
เสียงหัวเราะของเด็กชายขนนกหยุดลงขณะที่ใบหน้าของเขาแสดงให้เห็นถึงความกังวล
“ทรงพลังนัก!”
เขาสูดหายใจลึก “ดังคาด ค่ายกลวิญญาณของกองกำลังพันธมิตรผีดิบทรงพลังจริงๆ ยุงอสูรเป็นผู้อมตะระดับหก แต่เขายังทนได้ไม่นาน หือ ผู้ใด?”
เด็กชายขนนกหันหลังกลับและพบร่างหนึ่งปรากฏขึ้น
‘บัดซบ! ผู้อมตะระดับเจ็ด!’ เด็กชายขนนกตระหนักถึงกลิ่นอายของคนผู้นี้และรู้สึกขมขื่น
เขาสังเกตอย่างระมัดระวังและพบว่าชายผู้นี้มีรูปลักษณ์ที่น่าทึ่งมาก
‘ช่างหล่อเหลานัก!’
‘จากท่าทางของเขา ดูเหมือนเขาจะเป็นผู้อมตะฝ่ายธรรมะ’
ขณะที่เด็กชายขนนกกำลังคาดเดา ฟางหยวนก็มองไปที่เขาและกล่าวด้วยน้ำเสียงที่มีความสุข “ดี นี่เป็นคนที่สามที่ข้าพบ หลังจากกินเจ้า ความอยากอาหารของข้าจะลดลง”
“กระไรนะ!?” เด็กชายขนนกตกใจและรีบล่าถอย “ฝ่ายธรรมะอันใด!? เขาต้องการกินข้างั้นหรือ? ท่านพี่ช่วยข้าด้วย!”