เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - ตอนที่ 1400

หลุมลึกที่ใจกลางวังวนทรายลึกลงไปราวกับไม่มีที่สิ้นสุด

ยิ่งฟงจิวเก้อเคลื่อนที่ลึกลงไปเท่าใด เขาก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของกาลเวลาที่เข้มข้นเท่านั้น

ทันใดนั้นแสงสว่างก็ปรากฏขึ้น

‘วิญญาณป่าระดับมนุษย์?’ ฟงจิวเก้อตระหนักว่ามันเป็นวิญญาณระดับสาม

มันคือวิญญาณวันระดับมนุษย์

สิ่งที่ทำให้ฟงจิวเก้อรู้สึกสนใจก็คือวิญญาณชนิดนี้มักอยู่ในสายธารแห่งกาลเวลา

มีวิญญาณวันป่าอยู่ที่นี่ นั่นหมายความว่ามีสาขาของสายธารแห่งกาลเวลาอยู่ที่นี่?

สาขาของสายธารแห่งกาลเวลาค่อนข้างหาได้ยากในห้าภูมิภาคและสองสวรรค์

กองกำลังใหญ่จะต่อสู้กันเพื่อให้ได้มันมา หากพวกเขาเป็นผู้บ่มเพาะสันโดษ พวกเขาจะพยายามปิดซ่อนมันและใช้มันเพื่อตนเอง

วิญญาณบนเส้นทางแห่งกาลเวลายังสามารถใช้ในการหลอมรวมวิญญาณ

ตัวอย่างเช่นวิญญาณวันระดับสามดวงนี้ หากใช้มันในการหลอมรวมวิญญาณ ผู้อมตะสามารถลดเวลาการหลอมรวมได้สามวัน

นอกจากนั้นยังมีวิธีการยืดอายุบนเส้นทางแห่งกาลเวลาโดยใช้วิญญาณวัน วิญญาณเดือน และวิญญาณปี แน่นอนว่าวิธีเหล่านี้มีข้อบกพร่อง มันจะทำให้พวกเขาไม่สามารถใช้วิญญาณอายุยืนได้ในอนาคต

แต่วิญญาณอายุยืนหายากมาก หากไม่มีมัน อายุขัยของพวกเขาจะสิ้นสุดลง แล้วพวกเขาจะไม่ใช้วิธีการเหล่านี้ได้อย่างไร?

‘หากมีสาขาของสายธารแห่งกาลเวลาอยู่ที่นี่ นิกายเงาต้องพบมันและซ่อนมันไว้’ ฟงจิวเก้อยังเดินทางต่อไป

ในไม่ช้าเขาก็พบวิญญาณบนเส้นทางแห่งกาลเวลามากขึ้นเรื่อยๆไม่ว่าจะเป็นวิญญาณวัน วิญญาณเดือน หรือวิญญาณปี

ไม่นานหลังจากนั้นระลอกคลื่นสีขาวก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าฟงจิวเก้อ

มันเหมือนระลอกคลื่นบนผิวทะเลสาบที่เงียบสงบ

ฟงจิวเก้อชะลอความเร็วและระวังตัวมากขึ้น

นี่คือระลอกคลื่นของกาลเวลา

มันเป็นปรากฏการณ์ตามธรรมชาติเหมือนลมในทะลทราย หมอกบนภูเขา และฝนจากฟากฟ้า

รูปแบบชีวิตที่เข้าสู่ระลอกคลื่นแห่งกาลเวลาจะได้รับผลกระทบ เวลาของพวกเขาจะเดินเร็วขึ้น พวกเขาจะแก่ลงอย่างรวดเร็ว หรือบางทีพวกเขาอาจรู้สึกว่าโลกเคลื่อนที่เร็วขึ้นในมุมมองสายของพวกเขา

แต่ไม่ว่าจะเร็วหรือช้า อายุขัยของพวกเขาก็จะถูกกลืนกิน

ฟงจิวเก้อไม่กล้าทดสอบ เขาชะลอความเร็วและอ้อมมันไป

เมื่อออกจากระยะของระลอกคลื่นแห่งกาลเวลา ฟงจิวเก้อยิ่งรู้สึกมั่นใจมากขึ้นว่ามีสาขาของสายธารแห่งกาลเวลาอยู่ที่นี่

ผู้อมตะระดับแปดที่ถูกส่งมาโดยวังสวรรค์บอกเขาอย่างชัดเจนว่ามรดกที่แท้จริงของเทพปีศาจบัวแดงถูกซ่อนไว้บนเกาะบัวหิน หากฟางหยวนต้องการรับสืบทอดมัน เขาต้องเข้าสู่สายธารแห่งกาลเวลา วิธีที่ดีที่สุดคือการหาสาขาของสายธารแห่งกาลเวลา

สาขาของสายธารแห่งกาลเวลาเหมือนทางเข้า มันต้องใหญ่พอที่จะเข้าไปได้

สาขาของสายธารแห่งกาลเวลาที่เชื่อมต่อกับมิติช่องว่างของผู้อมตะไม่ใหญ่พอ

มีเพียงสาขาของสายธารแห่งกาลเวลาของห้าภูมิภาคและสองสวรรค์เท่านั้นที่ผู้อมตะสามารถเข้าไป

เมื่อเวลาผ่านไป ฟงจิวเก้อพบวิญญาณบนเส้นทางแห่งกาลเวลามากขึ้นเรื่อยๆ

กลิ่นอายของสายธารแห่งกาลเวลาเข้มข้นขึ้น ฟงจิวเก้อกระทั่งได้ยินเสียงน้ำไหล

ต่อมาฟงจิวเก้อก็พบบางสิ่ง

‘สาขาของสายธารแห่งกาลเวลา!’ หัวใจของฟงจิวเก้อสั่นไหว มันอยู่ที่นี่จริงๆ

‘แต่ฟางหยวนกับคนอื่นๆอยู่ที่ใด?’ ฟงจิวเก้อคิดเรื่องนี้เมื่อร่างหนึ่งโผล่ออกมาจากระลอกคลื่นแห่งกาลเวลาและพุ่งเข้ามาหาเขา

ฟงจิวเก้อเร่งหลบเลี่ยงและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะ

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งเสียง เพลงเงียบ!

ฟงจิวเก้อบ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเสียงและปรารถนาที่จะสร้างเก้าบทเพลงที่เป็นตัวแทนของทุกสิ่งบนโลกใบนี้ ตอนนี้เขาสร้างได้เจ็ดบทเพลงแล้ว เพลงแยกเป็นหนึ่งในนั้น

แต่นอกเหนือจากเจ็ดเพลง เขายังมีวิธีบนเส้นทางแห่งเสียงอื่นๆอีกด้วย

ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งเสียงเพลงเงียบเป็นหนึ่งในนั้น

ฟงจิวเก้อเชี่ยวชาญมันมาก ดังนั้นเขาจึงประสบความสำเร็จในครั้งเดียว

เขาชกหมัดและฝ่ามือออกไปโจมตีเงาดำจากระยะไกล

หมัดส่งเสียงเหมือนกลอง ฝ่ามือส่งเสียงเหมือนระฆัง มันเป็นมรดกสามเสียงของนิกายคฤหาสน์วิญญาณ

นอกจากหมัดกลองและฝ่ามือระฆัง ยังมีเสียงนกหวีดเป็นเสียงที่สาม แต่ฟงจิวเก้อยังไม่ได้เรียนรู้มัน เขาฝึกท่าไม้ตายนี้เพียงเพื่อเติมเต็มสิ่งที่เขาขาดบางอย่างเท่านั้น

สัตว์ประหลาดขนาดใหญ่คำรามขณะพุ่งเข้าโจมตีฟงจิวเก้อ

แต่สิ่งที่แปลกประหลาดก็คือเสียงคำรามของมันหายไปทันทีที่มันอ้าปาก

หมัดของฟงจิวเก้อทำให้เกิดเสียงกลองขณะที่ฝ่ามือสร้างเสียงระฆัง อย่างไรก็ตามในขณะนี้มันกลับไม่เกิดเสียงใดๆขึ้นที่นี่

ในไม่ช้าฟงจิวเก้อก็กลายเป็นฝ่ายได้เปรียบ การโจมตีของเขารุนแรงขึ้นขณะที่สัตว์ประหลาดกลายเป็นมึนงงและไม่สามารถตอบโต้

ฟงจิวเก้อพบว่ามันคืออสูรปี

อสูรปีวอก

และมันเป็นเพียงสัตว์อสูรเดียวดาย มันไม่แม้แต่จะเป็นสัตว์อสูรบรรพกาล

ฟงจิวเก้อหรี่ตามอง

นอกจากวิญญาณป่าบนเส้นทางแห่งกาลเวลา ในสายธารแห่งกาลเวลายังมีสัตว์ป่าและพืชพรรณอีกด้วย อสูรปีหายากมากในห้าภูมิภาค แต่มันพบเห็นได้ทั่วไปในสายธารแห่งกาลเวลา

อย่างไรก็ตาม…

อสูรปีตัวนี้ถูกส่งมาโดยฟางหยวนหรือเป็นอสูรปีตามธรรมชาติ?

ฟงจิวเก้อกำลังพิจารณาปัญหาข้อนี้

หากมันถูกส่งมาโดยฟางหยวน นั่นหมายความว่าร่องรอยของเขาถูกค้นพบแล้วใช่หรือไม่?

‘อสูรปี…’ ฟางหยวนเฝ้ามองการต่อสู้ขณะเดียวกันก็เชื่อมต่อกับสวรรค์สีเหลือง

ในสวรรค์สีเหลืองมีคนขายอสูรปีอย่างเปิดเผย นี่เป็นเรื่องที่หาได้ยากมาก

ฟางหยวนถูกล่อลวงอย่างไม่ต้องสงสัย

หากเขาสามารถซื้อและกดขี่พวกมัน พวกมันจะกลายเป็นกำลังเสริมที่ดี

อย่าลืมว่าเขามีท่าไม้ตายอมตะทาสแปดสิบต่อร้อย

ด้วยการคงอยู่ของอสูรปีเหล่านี้และท่าไม้ตายอมตะทาสแปดสิบต่อร้อย ฟางหยวนจะสามารถจับทาสอสูรปีแรกกำเนิด

แม้เขาจะสูญเสียอินทรีย์สวรรค์ชั้นสูงสุด แต่หากเขามีอสูรปีแรกกำเนิด เขาจะได้รับพลังการต่อสู้ระดับแปดอีกครั้ง

แต่ปัญหาคือผู้ขายต้องการทำธุรกรรมขนาดใหญ่

ฟางหยวนต้องการซื้ออสูรปีเหล่านี้แต่เขาไม่ใช่คนเดียวที่ต้องการ

จุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ของเขาก็คือเขามีเงินทุนไม่เพียงพอ หากเขาต้องการซื้ออสูรปีเหล่านี้ เขาต้องขายอินทรีย์เดียวดายและอินทรีย์บรรพกาลที่เขาซื้อมาก่อนหน้านี้

แน่นอนว่าฟางหยวนสามารถขายวิญญาณอมตะ

แต่เขาจะไม่ทำเช่นนั้นจนกว่าเขาจะไม่มีทางเลือก

ในการต่อสู้ที่อาณาจักรแห่งความฝัน ฟางหยวนต้องเอาชีวิตรอด แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในสถานการณ์แห่งชีวิตและความตาย

บรรพชนพันเปลี่ยนแปลงกำลังตัดสินใจ

เขาได้รับข้อเสนอมากมายแต่มีเพียงสามข้อเสนอที่เขาสนใจ

หนึ่งเสนอหินวิญญาณอมตะจำนวนมหาศาล กระทั่งบรรพชนพันเปลี่ยนแปลงยังรู้สึกตกตะลึง

สองเสนอทรัพยากรอมตะมากมาย สิ่งนี้กระตุ้นความสนใจของบรรพชนพันเปลี่ยนแปลงเช่นกัน

สามต้องการแลกเปลี่ยนด้วยสัตว์อสูรประเภทนกอินทรีย์จำนวนมาก ข้อเสนอนี้เหมาะสมกับเขา

ขณะที่บรรพชนพันเปลี่ยนแปลงกำลังลังเล หนึ่งในสามกลับเพิ่มเสนอ

‘พวกเขาจะใช้วิญญาณอมตะแลกเปลี่ยนงั้นหรือ?’ บรรพชนพันเปลี่ยนแปลงไม่ลังเลอีกต่อไป

เขาขายอสูรปีทั้งหมดให้กับหนึ่งในนั้น

การทำธุรกรรมสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็วและทำให้ผู้คนรู้สึกตกตะลึง

ทะเลทรายตะวันตก ในหลุมทราย

อสูรปีวอกกรีดร้องอย่างน่าเวทนา

แต่เสียงกรีดร้องของมันหายไปเนื่องจากท่าไม้ตายของฟงจิวเก้อ

ในการต่อสู้อันเงียบงัน อสูรปีวอกไม่สามารถต่อต้านฟงจิวเก้อและถูกสังหารอย่างไร้ปรานี

ฟงจิวเก้อตรวจสอบและเก็บศพของมันไว้ในมิติช่องว่างของตน

การต่อสู้ทั้งหมดใช้เวลาเพียงชั่วครู่

เห็นได้ชัดว่าฟงจิวเก้อยังไม่ได้ใช้ความสามารถที่แท้จริงของเขาออกมา การกำจัดอสูรปีเดียวดายง่ายเกินไป

เขาไม่จำเป็นต้องพักผ่อนและเดินหน้าต่อทันที

ยิ่งเข้าใกล้เท่าใด กลิ่นอายของกาลเวลาก็ยิ่งรุนแรงเท่านั้น

ทันใดนั้นอสูรปีหลายตัวก็โผล่ออกมาและพุ่งเข้าโจมตีฟงจิวเก้อ

ฟงจิวเก้อตกใจเล็กน้อย

‘ข้าถูกค้นพบงั้นหรือ?’ ก่อนหน้านี้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของท่าไม้ตายอมตะ

อสูรปีกลุ่มนี้ค่อนข้างแข็งแกร่ง มีอสูรปีระดับสัตว์อสูรเดียวดายห้าตัวและอสูรปีระดับสัตว์อสูรบรรพกาลอีกสามตัว

ฟงจิวเก้อก่นเสียงเย็นเย้ยหยันขณะที่เจตจำนงแห่งการต่อสู้ของเขาปะทุขึ้น

ตั้งแต่เขาถูกค้นพบ เขาก็ไม่จำเป็นต้องซ่อนตัวอีกต่อไป

“ฟางหยวน ออกมา!” ฟงจิวเก้อเรียก

แต่ครู่ต่อมารูม่านตาของเขากลับหดเล็กลง

อสูรปีมากกว่าสิบตัวกระโดดออกมาจากสาขาของสายธารแห่งกาลเวลาและพุ่งเข้าโจมตีเขาอย่างต่อเนื่อง

‘เกิดสิ่งใดขึ้น? มีรังของอสูรปีอยู่แถวนี้งั้นหรือ?’