เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - บทที่ 1655 รวบรวมน้ํามันดิบ

บทที่ 1655 รวบรวมน้ํามันดิบ

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณดําดิ่งสู่ใต้ทะเล

แรงดันน้ําเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บางคนเริ่มใช้วิญญาณเปลือกหอยวารี

วิญญาณเปลือกหอยวารีที่ฟางหยวนคิดค้นขึ้นมีประโยชน์มาก

ทันทีที่มันถูกระตุ้นใช้งาน พวกเขารู้สึกผ่อนคลายราวกับสามารถยกของหนักลงจากบ่า

ผู้ใช้วิญญาณทั้งหมดแสดงออกอย่างสนุนสนานแม้พวกเขาจะทดสอบใช้วิญญาณเปลือกหอยวารีที่หมู่บ้านมาแล้วก็ตาม

ทันใดนั้นบางคนพลันส่งสัญญาณเตือน

แมงมุมทะเลทอผ้าจํานวนมากเคลื่อนที่เข้ามาใกล้พวกเขา

แมงมุมเหล่านี้เคลื่อนที่ใต้น้ําได้อย่างรวดเร็ว พวกมันจะกระจายตัวออกไปและใช้ใยแมงมุมจับกุมเหยื่อ

เมื่อเห็นแมงมุมทะเลทอผ้า ใบหน้าของกลุ่มผู้ใช้วิญญาณกลายเป็นซีดเผือดกระทั่งหัวหน้าหมู่บ้านที่มีการบ่มเพาะระดับสามยังเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและไม่สามารถรักษาความสงบ

แมงมุมทะเลทอผ้าชํานาญการต่อสู้เป็นกลุ่ม กระทั่งผู้ใช้วิญญาณระดับสามก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกมัน

ทะเลลึกมีอันตรายแฝงตัวอยู่ทุกหนทุกแห่ง

“อย่ากังวล” ฟางหยวนโบกมือ

ในเวลาต่อมากลุ่มผู้ใช้วิญญาณต่างเบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง

วังน้ําวนขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นและกวาดฝูงแมงมุมทะเลทอผ้าออกไป

“ไปเร็ว ข้าไม่สามารถรักษาไว้ได้นานนัก” ฟางหยวนตั้งใจกล่าว

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณรีบดําดิ่งลงไปใต้น้ํา

หลังจากไปถึงระยะปลอดภัย กลุ่มผู้ใช้วิญญาณหันหน้ากลับวังน้ําวนเริ่มสลายตัว แมงมุมทะเลทอผ้าหลบหนีไปแล้ว

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณผ่อนคลายลงและมองฟางหยวนด้วยสายตาชื่นชม

พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของท่านชูอีกครั้งสิ่งสําคัญที่สุดคือวิธีการของเขาฉลาดมาก

หากพวกเขาต่อสู้ในทะเล กลิ่นคาวเลือดจะดึงดูดปัญหาเข้ามามากขึ้น

การจับโดยไม่ฆ่าคือวิธีของผู้เชี่ยวชาญ

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณยังเคลื่อนที่ต่อไปข้างหน้าโดยมีฟางหยวนเป็นผู้พิทักษ์

แมงมุมทะเลทอผ้าเป็นเพียงหนึ่งในอันตรายซ้อนเร้นในการเก็บรวบรวมน้ํามันดิบ ผู้ใช้วิญญาณต้องเผชิญหน้ากับสัตว์น้ําหลากหลายชนิดนอกจากนั้นพวกเขาอาจถูกกระแสน้ําเชี่ยวพัดพาไปได้ทุกเมื่อ

การเดินทางหลังจากนั้นมีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้นแต่มันไม่อันตรายเหมือนแมงมุมทะเลทอผ้า

ด้วยการทํางานหนัก พวกเขามาถึงร่องลึกใต้ทะเลในที่สุด

พวกเขาไม่จําเป็นต้องเข้าไปในร่องลึกใต้ทะเลเพราะน้ํามันดิบอยู่ที่นี่แล้ว

ร่องลึกใต้ทะเลเต็มไปด้วยน้ํามันดิบพวกมันรั่วไหลออกมาเหมือนลําธารสีดําที่กระจัดกระจายออกไป

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณเริ่มใช้วิญญาณบางดวงเพื่อเก็บรวบรวมน้ํามันดิบเหล่านั้น

ฟางหยวนไม่ทําสิ่งใด เขาเพียงมองดูอยู่ในระยะไกลเท่านั้น

วิญญาณที่ใช้เก็บน้ํามันดิบเป็นวิญญาณหลักของผู้ใช้วิญญาณเหล่านี้ฟางหยวนไม่ได้สอบถามเกี่ยวกับมัน แต่ด้วยความสามารถของเขาเขาสามารถเข้าใจทุกสิ่งด้วยการมองเพียงครั้งเดียว

หลังจากทั้งหมดความสําเร็จระดับกึ่งปรมาจารย์สูงสุดบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมไม่ใช่เรื่องตลก!

ทรัพยากรล้ําค่าที่สุดของเกาะแห่งนี้คือน้ํามันดิบ หากข้าใช้น้ํามันดิบเป็นวัสดุในการหลอมรวมวิญญาณมันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น”

ขณะที่ฟางหยวนกําลังคิดถึงเรื่องนี้ ฉลามเปลือกหอยฝูงใหญ่ก็เคลื่อนที่เข้ามาหาพวกเขา

ฟันของฉลามเหล่านี้เหมือนเปลือกหอยที่แหลมคม

ฉลากเปลือกหอยแข็งแกร่งมาก มันอันตรายกว่าแมงมุมทะเลทอผ้าแต่กลุ่มผู้ใช้วิญญาณกลับไม่รู้สึกกลัว

พวกเขาเคลื่อนที่ไปรอบๆบางครั้งพวกเขาก็พ่นน้ํามันดิบออกไปเป็นเกราะป้องกันตัว

ฉลามเปลือกหอยมีร่างกายใหญ่โตพวกมันไม่สามารถเคลื่อนไหวอย่างง่ายดายในบริเวณที่มีน้ํามันดิบหากน้ํามันดิบติดตัวพวกมัน พวกมันจะเคลื่อนที่ได้ช้าลงและยากลําบากมากขึ้น

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณใช้ความได้เปรียบของสถานที่ต่อต้านฝูงฉลามเปลือกหอย

ฉลามเปลือกหอยพยายามดิ้นรนแต่ยังถูกน้ํามันดิบกลืนกินเข้าไปอย่างช้าๆ

น้ํามันดิบจะจับกุมฉลามเปลือกหอยและค่อยๆกัดกร่อนเนื้อกระดูกและเลือดของพวกมันสุดท้ายพวกมันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของน้ํามันดิบ

น้ํามันดิบเป็นทรัพยากรอมตะบนเส้นทางอาหาร มันไม่ปลอดภัยร่องลึกใต้ทะเลที่ เต็มไปด้วยน้ํามันดิบถือเป็นสถานที่อันตราย

ฟางหยวนลอบถอนหายใจ

ในชีวิตแรกของเขา ครั้งแรกที่เขาเห็นน้ํามันดิบกินเหยื่อมันทําให้เขาฝันร้ายไปหลายคืน

โดยทั่วไปงานเก็บรวบรวมน้ํามันดิบจะทําเป็นกลุ่มพวกเขาเกรงว่าน้ํามันดิบจะเกาะติดและฆ่าพวกเขาระหว่างการเก็บเกี่ยว

แต่ผู้ใช้วิญญาณของที่นี่จะไม่สร้างกลุ่มพวกเขาไม่ต้องการให้เกิดความขัดแย้ง นอกจากนั้นหากเผชิญหน้ากับสถานการณ์อันตรายพวกเขาอาจตกตายทั้งหมด

แน่นอนว่าครั้งนี้เป็นกรณีพิเศษ

“ข้าแนะนําให้พวกเจ้าพยายามลากฉลามเปลือกหอยที่ติดอยู่ในน้ํามันดิบออกมาสิ่งนี้เป็นวัสดุในการหลอมรวมวิญญาณที่ดี” ฟางหยวนถ่อยทอดเสียง

“ท่านชู ฉลามเปลือกหอยเหล่านี้ถูกน้ํามันดิบปนเปื้อน” หัวหน้าหมู่บ้านชราลังเล

“อย่ากังวล ข้ามีวิธีกําจัดน้ํามันดิบ เชื่อข้าฉลามเปลือกหอยมีประโยชน์มากสําหรับพวกเจ้า”ฟางหยวนยิ้ม

เขาคิดค้นเคล็ดลับการหลอมรวมวิญญาณที่ใช้ฉลามเปลือกหอยเหล่านี้เป็นวัตถุดิบหลัก

หากไม่มีวิญญาณเปลือกหอยวารีผู้ใช้วิญญาณเหล่านี้จะไม่เชื่อเขาแต่หลังจากฟางหยวนแสดงความสามารถดังกล่าวออกมาหัวหน้าหมู่บ้านชราจึงหยุดลังเลและออกคําสั่ง “ทุกคนได้ยินแล้วใช่หรือไม่รีบทําแต่ระวังอย่าให้น้ํามันดิบติดตัวพวกเจ้ามิฉะนั้นมันจะเป็นเรื่องที่ยากลําบาก”

มันไม่เพียงเป็นเรื่องที่ยากลําบากแต่พวกเขายังต้องจ่ายด้วยราคามหาศาล

น้ํามันดิบเป็นทรัพยากรอมตะ เมื่อมันติดตัวร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋บนเส้นทางอาหารจะติดอยู่บนร่างของผู้ใช้วิญญาณร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋ที่ขัดแย้งอาจทําให้พวกเขาเสียชีวิต

“อย่ากังวล แม้น้ํามันดิบจะติดตัวพวกเจ้าข้าก็สามารถนําน้ํามันดิบออกจากร่างกายของพวกเจ้า” ฟางหยวนกล่าว

คํากล่าวของฟางหยวนทําให้กลุ่มผู้ใช้วิญญาณดีใจมาก แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังต้องระวังตัว

ฉลามเปลือกหอยทั้งหมดถูกลากออกมา

ส่วนใหญ่ยังไม่ตาย พวกมันยังเหลือพละกําลังอยู่บ้าง

เป็นเพียงเวลานี้ที่บางคนแสดงความประหลาดใจออกมา

“ดูว่าข้าพบสิ่งใด? นางเงือกติดอยู่ที่นี่” ผู้ใช้วิญญาณบางคนลากนางเงือกออกมา

ร่างกายของนางปกคลุมไปด้วยน้ํามันดิบและไม่สามารถมองเห็นใบหน้า แต่จากพิ จารณารูปลักษณ์ดูเหมือนนางจะเป็นเด็กผู้หญิง

“นางยังมีชีวิต” ผู้ใช้วิญญาณรู้สึกประหลาดใจ

“ให้ข้าดู” ฟางหยวนเริ่มเคลื่อนไหว

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณตกใจมากเมื่อพวกเขาเห็นน้ํามันดิบไหลออกจากร่างของนางเงือกอย่างเชื่อฟังและรวมตัวกันเป็นลูกบอลสีดําขนาดใหญ่อยู่ด้านหน้าฟางหยวน

“ท่านชูช่างอัศจรรย์นัก!”

“ด้วยวิธีดังกล่าว ท่านชูจะสามารถเก็บรวบรวมน้ํามันดิบได้มากเพียงใด”

กลุ่มผู้ใช้วิญญาณทั้งชื่นชมและอิจฉา นี่ทําให้พวกเขารู้สึกเคารพนับถือฟางหยวนมากขึ้นไปอีก

“อย่ากังวล อยู่กับข้าทุกคนจะปลอดภัย” การกระทําของฟางหยวนเป็นการสร้างความ มั่นใจให้กับคนเหล่านี้แต่ในวินาทีต่อมารอยยิ้มบนใบหน้าของเขากลับแข็งค้าง

สายตาของเขาติดอยู่ที่ใบหน้าของนางเงือก เขากลายเป็นมีนงง

โม่เอ๋อ!?