เทพปีศาจหวนคืน Reverend Insanity - บทที่ 1787 ปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งกฎ

ทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1787 ปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งกฎ

หลังจากได้รับมรดกที่แท้จริงของเต๋าจู ฟางหยวนก็บินออกจากภูเขาห้าภูมิภาค

“มรดกที่แท้จริงของเต๋าจู!” ฟางหยวนลอบถอนหายใจ

มรดกนี้มีประโยชน์มากสําหรับเขา มันถือเป็นตัวช่วยชั้นยอด

แม้เต๋าจูจะเป็นผู้อมตะระดับแปด แต่มรดกที่แท้จริงของเขากลับเหนือกว่ามรดกที่แท้จริงบางส่วนของผู้อมตะระดับเก้า

ชีวิตก่อนหน้าเป็นข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุด

ฟางหยวนสามารถใช้วิธีการของเต๋าจูเพื่อทําลายค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบ และสร้างปัญหาให้กับผู้อมตะของวังสวรรค์

วิธีของเต๋าจูยังสามารถต่อต้านท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางมนุษย์วีรบุรุษท่ามกลางผู้คน

ท่าไม้ตายอมตะวีรบุรุษท่ามกลางผู้คนสามารถขยายพลังอํานาจของผู้อมตะภาคกลาง แต่ตราบเท่าที่พวกเขาอยู่ในค่ายกลวิญญาณอมตะห้าภูมิภาค พวกเขาจะพบกับฟันเฟืองที่รุนแรง

ฟางหยวนต้องยกนิ้วชื่นชมเด็จอยู่ในใจ

ไม่ว่าจะเป็นค่ายกลวิญญาณอมตะเก้าสิบเก้ารูปแบบหรือท่าไม้ตายอมตะวีรบุรุษท่ามกลางผู้คน พวกมันล้วนเป็นวิธีการของผู้อมตะระดับเก้า แต่มรดกห้าภูมิภาคของเต๋าจูกลับสามารถตอบโต้สิ่งเหล่านี้

“คราวนี้แม้ข้าจะไม่สามารถทําลายท่าไม้ตายอมตะวีรบุรุษท่ามกลางผู้คน แต่ข้าสามารถใช้ควันห้าสีตอบโต้มัน คนภาคกลางจะพบกับความยากลําบาก!”

“แต่ค่ายกลวิญญาณอมตะไม่สามารถเคลื่อนย้าย ข้าต้องแก้ไขมัน”

ฟางหยวนคิดและตรวจสอบมรดกห้าภูมิภาคของเต๋าจู

มรดกนี้มีค่ายกลวิญญาณอมตะที่ชื่อว่าเขตแดนห้าภูมิภาค

ข่าวดีก็คือนอกจากค่ายกลนี้ยังมีท่าไม้ตายอมตะที่คล้ายกัน

ท่าไม้ตายนี้สามารถยิงปราณแสงห้าสีออกไป

ผลกระทบของปราณแสงห้าสีคล้ายกับกําแพงภูมิภาค ผู้อมตะจะเผชิญหน้ากับฟันเฟือง ยิ่งท่าไม้ตายของพวกเขาทรงพลังเท่าใด พวกเขาก็จะพบกับฟันเฟืองที่รุนแรงเท่านั้น

แน่นอนว่าฟางหยวนเป็นการดํารงอยู่ที่พิเศษ ปราณแสงห้าสีไม่ส่งผลกระทบต่อเขา

นอกจากนี้ยังมีวิญญาณอมตะสองดวง

พวกมันเป็นวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกฎ หนึ่งคือวิญญาณอมตะภูมิภาคระดับแปด อีกหนึ่งคือวิญญาณอมตะเขตแดนระดับเจ็ด

วิญญาณอมตะภูมิภาคระดับแปดเป็นวิญญาณหลักของเต๋าจู มันก้าวเข้าสู่ระดับแปดพร้อมกันกับเขา

เต๋าจูยากจนมาก ทรัพยากรส่วนใหญ่ของเขาถูกใช้ในการวิจัย มิติช่องว่างของเขาแทบไม่มีสิ่ง

สิ่งสําคัญที่สุดคือก่อนที่เขาจะเสียชีวิต เขาทิ้งมิติช่องว่างเอาไว้ให้กับผู้อมตะภาคใต้เพื่อปกปิดมรดกที่แท้จริงของเขา

เต๋าจูเป็นคนประหลาด เขาทุ่มเทเวลาและความพยายามทั้งชีวิตเพื่องานวิจัย มรดกที่แท้จริงของเขาบันทึกผลการทดลองมากมายของเขาเอาไว้ เขาต้องเสี่ยงชีวิตเพื่อสร้างมันขึ้นมา

แม้เขาจะกลายเป็นผู้อมตะระดับแปด เขาก็ยังเข้าไปในกําแพงภูมิภาคเพื่อสัมผัสกับประสบการณ์อันน่าพิศวงด้วยตัวของเขาเอง

นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถทําได้

ดังนั้นมิติช่องว่างของเขาจึงเลวร้ายมาก เขาแทบไม่สามารถให้อาหารวิญญาณอมตะของตน

“ต่อไปข้าต้องพัฒนาแห่งอาหารให้กับวิญญาณอมตะสองดวงนี้

“แล้ว”

ฟางหยวนกําลังเผชิญหน้ากับปัญหาบางอย่าง เขาควรเลือกค่ายกลวิญญาณอมตะเขตแดนห้า ภูมิภาคหรือท่าไม้ตายอมตะปราณแสงห้าภูมิภาค

ทั้งคู่ใช้วิญญาณอมตะภูมิภาคและวิญญาณอมตะเขตแดนเป็นแกนกลาง หากเขาสร้างค่ายกล เขาจะไม่สามารถใช้ท่าไม้ตาย ในทํานองเดียวกัน หากเขาเลือกใช้ท่าไม้ตาย เขาจะไม่มีเวลาพอที่จะจัดตั้งค่ายกลระหว่างการต่อสู้

ค่ายกลวิญญาณมีข้อเสียที่ไม่สามารถเคลื่อนย้าย นอกจากนั้นมันยังต้องหยิบยืมพลังอํานาจของเส้นโลหิตปฐพี

มรดกห้าภูมิภาคของเต๋าจูระบุไว้อย่างชัดเจน ไม่เพียงค่ายกลต้องสร้างขึ้นบนพื้นดิน แต่มันยังต้องเชื่อมต่อกับเส้นโลหิตปฐพี

ดังนั้นในชีวิตก่อนหน้าจ่อซิวหยูจึงต้องซื้อวิญญาณอมตะเส้นโลหิตปฐพี

แต่ตอนนี้วิญญาณอมตะเส้นโลหิตปฐพียังไม่ปรากฏ

ท่าไม้ตายอมตะปราณแสงห้าภูมิภาคสะดวกกว่าแต่มันอยู่ไม่นานเท่ากับค่ายกล

นอกจากนี้มันยังมีจุดอ่อนอีกประการ

ผู้อมตะต้องใช้ปราณพิภพจํานวนมหาศาลจากมิติช่องว่างของพวกเขาเพื่อกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายนี้

“อย่างไรก็ตามข้ามีวิธีแก้ปัญหานี้ คือข้ามาถึงแล้วงั้นหรือ?”

ฟางหยวนหยุดคิดเมื่อเขามาถึงถ้ําที่ดูธรรมดาแห่งหนึ่ง

“มันถูกซ่อนไว้เป็นอย่างดี กระทั่งข้าก็ไม่รู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ” ฟางหยวนพยักหน้ากับตนเอง

เขาปล่อยเจตจํานงของเต่จูออกมา

เจตจํานงของเต๋าจูก้าวไปข้างหน้าและทําให้ถ้ําเกิดการเปลี่ยนแปลง ความหมายที่แท้จริงค่อยๆปรากฏขึ้น

เจตจํานงของเต๋าจูมอบมันให้กับฟางหยวน

หลังจากตรวจสอบและไม่พบปัญหา เขาเริ่มดูดซับมันโดยไม่ลังเล

ครูต่อมาเขากลายเป็นปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งกฎ!

ความหมายที่แท้จริงของเต่ําจทําให้คนที่ไม่มีพื้นฐานบนเส้นทางแห่งกฎกลายเป็นปรมาจารย์เอกในครั้งเดียว

ฟางหยวนมีรากฐานเป็นของตนเอง เขาเป็นปรมาจารย์บนเส้นทางแห่งกฏ แม้เขาจะกลายเป็นปรมาจารย์เอกหลังจากดูดซับความหมายที่แท้จริงของเต๋าจู แต่มันก็ไม่สูญเปล่า มันทําให้เขามีรากฐานเพียงพอที่จะก้าวเข้าระดับปรมาจารย์สูงสุดบนเส้นทางแห่งกฏในอนาคต

“ดูเหมือนเต่จูจะเป็นปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งกฎ” ฟางหยวนพยักหน้าเล็กน้อย

เมื่อคนผู้หนึ่งบรรลุระดับปรมาจารย์เอก มันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ ผู้อมตะระดับแปดที่บรรลุระดับปรมาจารย์เอกถือเป็นตัวตนชั้นสูงท่ามกลางผู้อมตะระดับเดียวกัน

จ่อชิวหยูเป็นปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งค่ายกล เขาสามารถใช้ร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าจากสภาพแวดล้อมเพื่อสร้างค่ายกลวิญญาณอมตะ

นางมารผลาญสวรรค์เป็นปรมาจารย์เอกบนเส้นทางแห่งไฟ เมื่อนางสร้างกับดัก ฟางหยวนไม่สามารถสัมผัสถึงความผิดปกติของทรัพยากรอมตะ

เทพปีศาจจิตวิญญาณเป็นปรมาจารย์เอกทุกเส้นทาง นี่แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเขา ความสําเร็จตลอดชีวิตของผู้อมตะระดับแปดจํานวนมากกลายเป็นความสําเร็จส่วนเล็กๆของเทพอมตะจิตวิญญาณ หากไม่ใช่เพราะฟางหยวนพลิกสถานการณ์ เทพปีศาจจิตวิญญาณจะแทรกซึมเข้าสู่วังสวรรค์และควบคุมโลกทั้งใบ

เหตุใดเต๋kจูที่บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งขีดจํากัดจึงทิ้งความหมายที่แท้จริงบนเส้นทางแห่งกฎเอาไว้เบื้องหลัง?

เหตุผลก็คือเส้นทางแห่งขีดจํากัดเป็นสาขาย่อยของเส้นทางแห่งกฏ

มันเหมือนเส้นทางแห่งเสน่ห์ที่เป็นสาขาย่อยของเส้นทางแห่งปัญญา เส้นทางแห่งเสน่ห์เชี่ยวชาญในการส่งอิทธิพลต่อจิตใจของผู้อื่น

ความจริงก็คือเส้นทางแห่งกฏมีสาขาย่อยมากมาย มันถือเป็นเส้นทางสายหลักอันดับหนึ่งของห้าภูมิภาค

เส้นทางที่มีชื่อเสียงเส้นทางหนึ่งที่แตกออกมาจากเส้นทางแห่งกฏคือเส้นทางแห่งภูตผี

เส้นทางแห่งภูตผีมีจุดเริ่มต้นมาจากเส้นทางแห่งกฎ มันมุ่งเน้นไปที่การสร้างภาพมายา ร่างจริงและร่างมายา ในความเป็นจริงมันยังไม่ถูกแยกออกจากเส้นทางแห่งกฏอย่างชัดเจน

ฟางหยวนมีวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งกฎหลายดวงเช่นวิญญาณอมตะความพยายาม วิญญาณอมตะจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้และอื่นๆ

ลักษณะของเส้นทางแห่งกฎสามารถมองเห็นได้ง่ายเช่น ใหญ่ เล็ก สูง ต่ํา อ้วน ผอม ใกล้ ไกล ดี ไม่ดี ทรงกลม สี่เหลี่ยม ความจริง มายา เข้มแข็ง อ่อนแอ หนึ่ง สอง สาม สี่ และอื่นๆ สิ่งเหล่านี้ล้วนอยู่บนเส้นทางแห่งกฎทั้งสิ้น

เส้นทางแห่งกฏมีแนวคิดที่ยิ่งใหญ่ ดังนั้นมันจึงมีเส้นทางสาขาย่อยมากมาย

ท่ามกลางเส้นทางทั้งหมด วิญญาณบนเส้นทางแห่งกฏใช้ประโยชน์ได้หลากหลายที่สุด”

“ตัวอย่างเช่นวิญญาณความเข้มแข็งที่สามารถใช้ในหลายเส้นทางเพื่อทําให้ท่าไม้ตายทรงพลังยิ่งขึ้น

เส้นทางแห่งกฏยังมีข้อได้เปรียบอีกประการ นั่นคือผู้อมตะสามารถสร้างความหมายที่แท้จริงด้วยการใช้วิญญาณ

นี่เป็นข้อได้เปรียบของเส้นทางแห่งปัญญาเช่นกัน

ความหมายที่แท้จริงสามารถสร้างขึ้นด้วยวิญญาณความจริงบนเส้นทางแห่งกฎ เช่นเดียวกับวิญญาณเจตจํานงบนเส้นทางแห่งปัญญา

นอกเหนือจากทั้งสองเส้นทาง ผู้อมตะบนเส้นทางสายอื่นจะใช้วิธีการต่างๆของพวกเขาเพื่อทิ้งความหมายที่แท้จริงเอาไว้เบื้องหลัง

ความหมายที่แท้จริงของเต๋าจูทําให้ฟางหยวนค่อนข้างประหลาดใจ เพราะเขารู้ว่าวหยงและจื่อชิวหยุไม่ได้รับมันในชีวิตก่อนหน้า

แต่นี่เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ไม่ยาก

เต๋าจูถูกปราบปรายโดยฝ่ายธรรมะของภาตใต้เมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ ก่อนตายเขาต้องสละมิติ ช่องว่างเพื่อซ่อนมรดกและความหมายที่แท้จริงของตน

แม้มรดกที่แท้จริงของเต๋าจูจะถูกยึดครองโดยฝ่ายธรรมะของภาคใต้ แต่ความหมายที่แท้จริงยังถูกซ่อนไว้จากพวกเขา

ความหมายที่แท้จริงของเต๋าจูมีประโยชน์มากสําหรับฟางหยวน กล่าวได้ว่ามันมาในเวลาที่เหมาะสม

เพราะเขาพึ่งจับปาซื่อปา

ปาซื่อปาเป็นผู้อมตะระดับแปดบนเส้นทางแห่งกฎ ฟางหยวนไม่สามารถกลืนกินมิติช่องว่างของปาซื่อปาหากความสําเร็จบนเส้นทางแห่งกฎของเขายังไม่ยกระดับขึ้น

“ข้าทําธุรกรรมกับจือชิวหยูเพราะข้าต้องการความสําเร็จบนเส้นทางแห่งกฎจากการสํารวจ อาณาจักรแห่งความฝัน

“แต่ผู้ใดจะคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับข้า ข้าไม่จําเป็นต้องรออีกต่อไป มันช่วยประหยัดเวลาและความพยายามของข้าได้มาก