เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่ 141 คำสั่งเสียสุดท้าย
เนื่องจากจักรพรรดิ์น้ำแข็งไม่สามารถเคลื่อนไหวด้วยเงาเหมือนไป๋หลง..จึงทำให้ไป๋หลงต้องเคลื่อนย้ายผ่านอุปกรณ์ที่จักรพรรดิ๋เงารุ่นแรกได้ทำไว้…
หลังจากที่ไป๋หลงกลับลงมาอีกครั้งก็พบเจอกับอาจารย์ของตนเองที่มีสภาพแห้งเหี่ยวเป็นอย่างมาก!!..
” อาจารย์!! ”
ไป๋หลงพุ่งตรงกับยังชายชราผู้ที่เคยเป็นจักรพรรดิเงารุ่นแรกและยังมอบโชควาสนาอันยิ่งใหญ่ให้กับไป๋หลง..
” นี้ท่านทำไม..เมื่อก่อนข้าจะออกไปท่านยังเป็นตาแก่ขี้เมาแท้ๆแล้วทำไมสภาพของท่านในตอนนี้ถึงได้.. ”
ไป๋หลงจับชีพจรพร้อมกับตรวจสอบร่างกายก็พบว่า..ชีพจรของอาจารย์ตนนั้นกำลังอ่อนลงเรื่อยๆและวรยุทธต่างๆรวมถึงพลังหายไปหมดสิ้น!!
” มันคือสภาพการถดถอยทางร่างกายแบบเฉียบพลันหลังจากที่จักรพรรดิ์แต่ละรุ่นส่งมอบพลังจักรพรรดิ์แห่งธาตุทุกคนล้วนต้องประสบพบเจอ..ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตามที และหากโชคร้ายหลังจากพลังหายไป..โรคที่น่ากลัวที่สุดคือโรคชรา!! ร่างกายจะเสียสมดุลแห่งพลังในทันที..จนเป็นอย่างที่เห็นใช่หรือไม่ จักรพรรดิ์ไร้ธาตุ!! ”
ชายชราชุดขาวหรือก็คือจักรพรรดิ์น้ำแข็ง..กล่าวขึ้น..
” ถูกต้อง ฮ่าๆดูท่าอุปนิสัยเย่อหยิ่งทำราวกับตัวเองรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง…เหมือนไอแก่นั่นไม่มีผิดดูท่าหลังจากข้าถูกจับมาไว้ ณ ที่แห่งนี้ วันเวลาผ่านไป จักรพรรดิ์ ธาตุรุ่นแรกๆคงกลับสู่กระแสลำธารแห่งชีวิตกันหมดแล้วสินะว่าแต่เจ้าจะคุยด้วยรูปลักษณ์แบบนั้นก็ตามใจเถอะ.. ”
จักรพรรดิ์เงารุ่นแรกพยามดันตัวให้ยืนขึ้นแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะร่างกายนี้ใกล้จะละสังขารเต็มทนแล้วหลังจากผ่านมาหนึ่งหมื่นปี!!
จักรพรรดิ์น้ำแข็งขมวดคิ้วเล็กน้อย…
” ท่านพูดแบบนี้ราวกับว่าท่านเป็นรุ่นแรก…หรือว่าท่านไม่เหมือนกับข้า? ”
จักรพรรดิ์น้ำแข็งเอ่ยพลาง..ก่อนจะขบคิดบางอย่าง..
” ไอแก่นั่นไม่ได้ฝากสารบางอย่างมาให้ข้าอย่างงั้นรึ..รีบๆเอาออกมาได้แล้ว”
จักรพรรดิ์เงารุ่นแรกกล่าวก่อนจะถอนหายใจออกมา..
” อาจารย์ไม่มีวิธีรักษาท่านเลยอย่างงั้นรึ..แล้วทำไมเรื่องอายุของท่านถึงได้..อาจารย์ช่วยบอกข้าได้หรือไม่ว่าความจริงแล้วท่านเป็นใครกันแน่..ทำไมถึงมอบโชควาสนาที่ใครๆก็ต่างโหยหา..และท่านก็ยังทำดีกับข้าเช่นนี้!! ”
ไป๋หลงเต็มไปด้วยความสับสน..คำพูดที่ไม่สามารถอธิบายได้ถูกแปรเปลี่ยนมาเป็นน้ำตา…
” เจ้าศิษย์โง่..ข้าไม่มีอะไรจะพูดกับเจ้าหรอก..อาการของข้าไม่มีทางรักษาด้วยอายุหนึ่งหมื่นปี นี้คืออายุขัยสูงสุดของ..มนุษย์ที่แท้จริงสายเลือดบริสุทธิ์!! ”
ไป๋หลงและจักรพรรดิ์น้ำแข็งต่างเบิกตากว้างในทันที..
” ยะ..อย่าบอกนะว่าท่านคือเผ่าพันธุ์มนุษย์สายเลือดแท้บริสุทธิ์ตามตำนานที่เคยมีการบอกกล่าวกันปากต่อปาก..อีกอย่างงั้นท่านก็คือรุ่นแรก!! ถูกต้องหรือไม่!! ”
จักรพรรดิ์น้ำแข็งสั่นสะท้านในเรื่องที่ตนได้รับรู้..ไป๋หลงก็ตกตะลึงไม่ต่างกันเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่แท้จริงคืออะไรคำถามนี้ก็ผุดขึ้นมา..
” ท่าทีตกตะลึงแบบนั้นชั่งคล้ายกันเสียจริงๆ..ก็ถูกต้องอย่างที่เจ้าว่าข้าคือรุ่นแรกและเป็นผู้ที่คิดค้นวิชาการต่อสู้โดยใช้เงาซึ้งข้าทำให้มันมีแต่ข้าและผู้สืบทอดของข้าเท่านั้นที่ฝึกฝนได้..รีบๆเอาสารออกมาได้แล้ว ”
จักรพรรดิ์น้ำแข็งเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ส่งสารที่สืบทอดกันมาช้านานให้กับมือผู้รับ..
จักรพรรดิ์เงารุ่นแรกเปิดอ่านเนื้อหาข้างใน..ผ่านไปไม่นานไป๋หลงจับสัมผัสความรู้สึกที่แปลกไปได้…จักรพรรดิ์เงารุ่นแรกฉีกสารนั้นจนละเอียดก่อนจะโปรยขึ้นฟ้า…
” ข้าได้รับสารนี้แล้ว!! จงหมดห่วงเถิดจักรพรรดิ์น้ำแข็งรุ่นแรก… เทียนเฉิน!! ”
ราวกับจักรพรรดิ์น้ำแข็งรุ่นแรกได้รับฟัง บรรยากาศรอบๆก็เย็นสบายอย่างบอกไม่ถูกโดยที่จักรพรรดิ์น้ำแข็งคนปัจจุบัน..มิได้ทำสิ่งใดแม้แต่น้อย!!
” เอาละ..เวลานี้ตัวข้ามาถึงขีดจำกัดแล้วศิษย์ข้า..ถึงจะน่าละอายใจข้าอยากจะขอให้เจ้าช่วยไป ณ ที่แห่งหนึ่งในแผนที่ ที่ข้าเคยให้เจ้าไว้ ข้าอยากจะให้เจ้าไปก่อนที่คืนจันทราทมิฬจะมาถึง!! ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็ตกปากรับคำในทันที..
” อาจารย์ท่านอย่าได้กล่าวเช่นนั้นโชค..วาสนานี้ที่ท่านมอบให้ข้ามากมายเหลือคณานับ..ท่านจะให้ข้าบุกน้ำลุยไฟข้าก็ยินดี!! ”
จักรพรรดิ์เงารุ่นแรกปริยิ้มออกมาก่อนจะลูบหัวไป๋หลงด้วยความเอ็นดู..
” ส่วนเจ้าเลิกใช้วิชานั่นสักที..ข้าละขัดหูขัดตา คิดว่าข้าไม่รู้หรืออย่างไร..เจ้าและศิษย์ของข้าอายุก็ไล่เรี่ยกัน วิชาจำแลงกายของจักรพรรดิ์น้ำแข็ง!! คิดว่าข้าจะดูไม่ออกรึไง!! หรือเจ้าชอบอยู่ในภาพลักษณ์แบบนั้นกัน..”
จักรพรรดิ์น้ำแข็งได้ยินเช่นนั้นก็เบิกตากว้างในทันที..ไป๋หลงเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วในทันทีก่อนจะหันไปมาจักรพรรดิ์น้ำแข็ง!!
” ท่านรู้? เห้อ..ข้าประมาทเกินไปสินะ ”
อยู่ๆกลุ่มควันก็เข้ามาปกคลุมรอบๆตัวจนไม่สามารถมองเห็นได้..ก่อนที่รูปลักษณ์ที่แท้จริงจะเปิดเผยออกมา เลือนผมสีเงิน ดวงตาสีน้ำเงินผิวกายขาวเนียลต่างจากเมื่อครู่ราวกับคนละคน!!
” จะ..เจ้าเป็นผู้หญิง!! ”
ไป๋หลงกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึงผสมปนเปกันไป..
” ใช่..ข้าชื่อ เจียงยี่ จักรพรรดิ์น้ำแข็งรุ่นที่120 อายุ18ปี สถานะบัจจุบัน โสด…ชอบคนที่มีความเป็นผู้นำ..อย่างเจ้าคงไม่ผ่าน!! ”
ไป๋หลงหางคิ้วกระตุกก่อนจะทำเป็นไม่สนใจ..แม้อีกฝ่ายจะเป็นจักรพรรดิ์น้ำแข็งแต่ดูสติสตังคงไม่น่ามี…
” นะ..นี้เจ้าเมินข้าหยาบคายที่สุด!! ”
ไป๋หลงหาได้สนใจไม่ก่อนจะหันมาคุยกับอาจารย์ของตน..ชีพจรอ่อนลงจนแทบจะจับสัมผัสไม่ได้..เหตุผลที่อาจารย์ยังโต้ตอบได้ตามปกติเพราะพลังใจนับหมื่นปี…
” เจ้าเคยถามใช่ไหมว่าทำไมข้าถึงเลือกเจ้าและช่วยเหลือเจ้า..ไม่รู้สิอาจจะเป็นเพราะข้าใกล้จะเป็นท่อนไม้ใกล้ฝั่งเต็มทนจึงเลือกเจ้า..แต่กลับกัน ข้ารู้สึกถูกชะตากับเจ้ามาก…อีกอย่างนึงตัวเจ้ามีสายเลือดราชันย์ไหลเวียลอยู่..ข้าต่างหากที่ควรถามเจ้าศิษย์ข้าเจ้าเป็นใครกันแน่!!..”
อยู่ๆร่างของจักรพรรดิ์เงาก็ค่อยๆสลายไปอย่างช้าๆ..ไป๋หลงน้ำตาเอ่อล้นออกมาอีกครั้งก่อนจะโอบกอดชายชราเอาไว้..
” ความจริงแล้วตัวข้าเป็น…..”
ไป๋หลงกระซิบอย่างแผ่วเบาชายชราเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็เบิกตากว้างพร้อมกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว..
” ฮ่าๆๆ เป็นเช่นนี้ตัวข้าได้ลูกศิษย์ที่น่าอัศจรรย์ขนาดนี้…หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล..ฝากหมู่บ้านแห่งนั้นด้วย ดูแลตัวเองดีๆละศิษย์ข้า!! ”
ชายชรากล่าวจบทั่วทั้งร่างกายของสลายหายไปทิ้วไว้เหลือแต่เพียงความว่างเปล่ากับสุรา..ที่ยังตั้งอยู่บนโต๊ะ…
จบ..