เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่ 192 สัญญาเสร็จสมบูรณ์
“ ผิดแล้ว..ท่านคือเจ้านายที่แท้จริงของข้า..สัญญาของพวกเราทั้งสองนั้นถูกกำหนดไว้เมื่อตั้งแต่หมื่นปีก่อน!!! ”
“ !!!!! ”
เด็กหนุ่มพยามนึกย้อนกลับไปในอดีตแต่กลับมิอาจมีสิ่งใดเชื่อมโยงกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย…ขณะนั้นเองร่างอวตารแห่งราชันย์ก็ค่อยๆสลายหายไปกลับคืนสู่สภาพปกติ…
ไป๋หลงหายใจหอบเหนื่อยเล็กน้อยพร้อมกับความล้าทางกายที่ค่อยๆเพิ่มพูนขึ้น..ผลกระทบจากการใช้พลังเกินขีดจำกัดของตนเอง…และนี้ก็เป็นครั้งแรกที่เด็กหนุ่มดึงพลังจากสัญลักษณ์ที่สองออกมาโดยไม่รู้ตัว..
ซึ้งการคงสภาพร่างนั้นไว้ถือเป็นเรื่องยากมากเพราะต้องคอยดูดซับธาตุศักดิ์สิทธิ์โดยรอบตลอดเวลาในการคงสภาพร่างนั้นเอาไว้
มัจฉาสวรรค์ยังคงกล่าวต่อ..
“ จุดประสงค์เดียวของข้าในตอนนี้คือทำสัญญาเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนให้สำเร็จลุล่วง…และตอนนี้ข้าก็ได้เจอกับท่านแล้วเจ้านาย!! ”
เด็กหนุ่มยังคงนึกเรื่องราวเกี่ยวกับสัญญาที่มัจฉาสวรรค์ตนนี้กล่าวถึง..แต่ก็ไร้หนทาง
“ มัจฉาสวรรค์? นั้นคือชื่อของเจ้า แล้วสัญญาเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนคือสัญญาอะไร? ”
ไป๋หลงตัดสินใจกล่าวถามโดยตรงเกี่ยวกับคำสัญญาและด้วยรูปลักษณ์ของนางนั้นสวยสง่ากว่าเทพบางตนบนสวรรค์..ทำให้ไป๋หลงแปลกใจอยู่ไม่น้อย
มัจฉาสวรรค์ปริยิ้มออกมาก่อนจะพุ่งไปหาเด็กหนุ่มด้วยความเร็ว..เพียงพริบตาเดียวมัจฉาสวรรค์ก็เข้าหาเด็กหนุ่มในระยะประชิดได้สำเร็จ…
หากเป็นเมื่อครู่ตอนที่ร่างอวตารแห่งราชันย์ยังอยู่ย่อมเป็นเรื่องยากที่จะกระทำเช่นนั้น..มัจฉาสวรรค์จึงรอให้ร่างนั้นของเด็กหนุ่มหายไปความสามารถทุกอย่างล้วนกลับมาอยู่ในสภาพปกติ…
ไป๋ตกตะลึงเล็กน้อยที่อยู่ๆมัจฉาสวรรค์ก็พุ่งเข้ามาหาตน…แต่ไร้ซึ้งจิตคุกคามหรือจิตสังหาร..
“ เจ้าจะทำอะไร? ”
“ ข้าก็จะทำสัญญาเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อนให้สำเร็จลุล่วง..หลับตาลงนายท่าน ”
มัจฉาสวรรค์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย..แม้แต่หลิงหลุนที่อยู่ภายในดวงจิตยังอดไม่ได้ที่จะหวาดหวั่นต่อดวงตาคู่นั้นของนางที่มองเข้ามาภายในดวงจิต…
เป็นการเตือนโดยอ้อมว่าอย่าพูดอะไรที่ไม่เข้าเรื่องเป็นอันขาดแม้แต่อาจารย์ที่เป็นยอดกระบี่อันดับหนึ่งในยุคก่อนยังสั่นกลัวอย่างบอกไม่ถูก…ก่อนที่หนึ่งเสือหนึ่งคนชรากอดกันด้วยความเกรงกลัวอย่างบอกไม่ถูก
สิ่งที่ทั้งสองคิดเห็นตรงกันในยามนี้คือ..
“ น่ากลัว!!!! ”
หลังจากเด็กหนุ่มได้ยินเช่นนั้นก็ทำตามแต่โดยดี..ขณะนั้นเองที่เด็กหนุ่มหลับตาลงก็สัมผัสบางอย่างที่นุ่มนิ่มมาโดนริมฝีปากตนเอง…
“ นี้เจ้า!!! ”
มัจฉาสวรรค์ประกบริมฝีปากของตนเองเข้ากับเด็กหนุ่มผู้เป็นนายท่านของตนเอง..ร่างกายของเด็กหนุ่มไร้ทางขัดขืนก่อนที่ร่างกายของเด็กหนุ่มจะค่อยๆร้อนผ่าวไปทั้งตัวราวกับมีบางอย่างไหลเข้ามาทางปากของตน…
ตึง!!!
ระดับพลังของเด็กหนุ่มถูกยกระดับอย่างรวดเร็วโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด!! ก่อนที่ภาพบางอย่างผุดขึ้นเข้ามาภายในความทรงจำ ไป๋หลงเห็นความทรงจำเก่าสมัยตอนยังเป็นทารกอยู่และที่นั่นในตอนนั้นมีมัจฉาสวรรค์ตนหนึ่งที่ตัวเล็ก…เมื่อไป๋หลงเห็นภาพเหล่านั้นก่อนจะค่อยๆเบิกตากว้างขึ้น…
“ นี้มัน!!! ”
……………………………………………………………..
เมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน….
ณ ลำธารศักดิ์สิทธิ์…สถานที่ซึ้งงดงามและอุดมไปด้วยธาตุแสงบริสุทธิ์เหล่ามัจฉาสวรรค์มักจะอาศัยลำธารแห่งนี้ในการแหวกว่ายและเล่นน้ำอย่างอิสระ..
เพราะลำธารแห่งนี้อยู่ภายใต้การดูแลของ..ราฟาเอลเทพซึ้งได้รับการขนานนามว่าแข็งแกร่งที่สุด..
“ ท่านราฟาเอลท่านมาที่นี้อีกแล้ว..นี้ท่านแอบหนีมาเที่ยวเล่นอีกแล้วใช่ไหม? ”
มัจฉาสวรรค์ตัวน้อยเอ่ยขึ้นพร้อมกับเกาะแขนของเทพที่แม้แต่เหล่าเทพด้วยกันเองยังยำเกรงได้อย่างหน้าตาเฉย…
“ ตัวเรามาที่นี้ไม่ได้หรือ? อีกอย่างข้าอาจจะไม่ได้มาที่นี้อีกแล้วก็เป็นได้”
ราฟาเอลเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอันอบอุ่นพร้อมกับแฝงไว้ด้วยความเศร้าเล็กน้อย..
“ ท่านพูดอย่างกับ..แต่เดี๋ยวนะในตัวของท่านมีเด็กอยู่ภายในท้องของท่าน!! ”
“ ลูกของเราดูเหมือนจะชอบใจเจ้านะ..ลองเอามือมาแตะที่ตรงนี้สิ ”
มหาเทพราฟาเอลนำมือน้อยๆของมัจฉาสวรรค์มาแตะยังบริเวณหน้าท้อง..สัมผัสได้ถึงพลังชีวิตที่ไหลเวียลอยู่..
“ ความรู้สึกนี้มัน!! เด็กคนนี้กำลังตอบสนองต่อพลังของข้า..นี้มันหมายความว่า.. ”
มัจฉาสวรรค์เอ่ยขึ้นด้วยความตกตะลึง..เพราะเป็นไปไม่ได้ที่เด็กทารกจะตอบสนองต่อพลังของตน…
ราฟาเอลมิได้แปลกใจที่มัจฉาสวรรค์ตัวน้อยจะไม่ทราบถึงความหมายของลูกดีพอเพียงเข้าใจว่าเด็กคนนี้อยู่ข้างในตัวราฟาเอลเท่านั้น…
ราวกับเวลาไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว..
“ ข้าจะทำสัญญากับเด็กคนนี้!! ”
“ คิดดีแล้วหรือ? การที่เจ้าทำสัญญาหมายถึงชีวิตของเจ้าจะดับสูญสู่กระแสลำธารแห่งวิญญาณ..หากสัญญานั้นสัมฤทธิ์ผล!! ”
ราฟาเอลราวกับทราบเหตุการณ์ล่วงหน้าจึงมิได้กล่าวห้ามหรือทัดทานอันใด..
“ ข้าอยากเป็นพลังให้เด็กคนนี้..เป็นพลังให้กับลูกของท่านข้าอยากตอบแทนท่าน!! ”
มัจฉาสวรรค์ตัวน้อยเอ่ยจบก็ทำการส่งพลังอ่อนๆเข้าไปในกระแสแห่งพลังชีวิตที่ไหลเวียลอยู่ในเด็กคนนี้..
“ หากเด็กคนนี้ยอมรับสัญญาตัวเราก็ไม่กล่าวห้ามอันใดทำตามที่เจ้าต้องการได้เลย”
ขณะนั้นเองเกิดแสงจ้าทั่วทั้งบริเวณ..พลังทั้งสองขานรับซึ้งกันและกันจนเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ก่อนที่แสงจะค่อยๆหรี่ลง..มัจฉาสวรรค์ตัวน้อยยิ้มร่าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแจ่มใส…
“ สัญญาเสร็จสมบูรณ์!! ”
จบ