เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่ 334 จุดสิ้นสุดของสงคราม 1
บัดนี้แดนสวรรค์แทบจะเรียกได้ว่าเกิดเหตุการณ์ครั้งใหญ่ขึ้นถึงขั้นที่เซฟีร่าและจ้าวนรกอย่าง พญายมต้องออกมาจากแดนนรกเพื่อจับตามอง..
“ เจ้าเด็กนั่น… ”
เซฟีร่าที่แอบเฝ้ามองอยู่ในห้วงมิติเวลาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจกับความสามารถของไป๋หลงที่สามารถต่อกรกับเหล่าเทพมากมายมหาศาลขนาดนี้ได้…แม้เวลาจะล่วงเลยมานานแล้วก็ตาม
“ เจ้าก็มาด้วยอย่างงั้นเหรอเซฟีร่า…หายากนะที่นานๆเจ้าจะปรากฎตัวออกมาสู่โลกภายนอก.. ”
อาเธน่ากล่าวขึ้นด้วยความแปลกใจ..
เซฟีร่าก็ไม่ได้มีทีท่าทางตกตะลึงออกมาแต่อย่างใด..
“ ก็เล่นเอาสวรรค์สั่นสะเทือนขนาดนี้ ข้าก็นึกว่าเผ่าปีศาจบุกแดนสวรรค์ข้าก็เลยต้องมาดูด้วยตาตัวเอง..เด็กคนนั้นก็คือจ้าวสวรรค์คนใหม่สินะ…แล้วเทพสวรรค์และสัตว์เทพพวกนั้นก็อยู่ในสภาพที่ไม่สู้ดีนัก เรียกได้ว่าอยู่ในสภาพที่ไม่อาจลุกขึ้นมาได้อีกเพราะการต่อสู้ก็บเด็กนั่น… ”
เซฟีร่ากล่าวพิจารณาพร้อมกับเห็นทหารเทพหลายคนอยู่ในสภาพไม่สู้ดีจากการต่อสู้ที่เกิดขึ้น…
“ ก็นะ…แดนสวรรค์ยากที่จะทำใจยอมรับเรื่องของเด็กเลือดผสมคนนั้นได้…ถึงแม้เด็กคนนั้นจะเป็นบุตรของราฟาเอลก็ตามทีแต่ภายในร่างก็ยังมีสายเลือดมารอย่าง อัลบาร์อยู่…ตัวเจ้าก็น่าจะรับรู้ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อหนึ่งหมื่นที่แล้ว…เด็กคนนั้นคือบุตรของอัลบาร์และราฟาเอล… ”
“ !!!!!! ”
“ เจ้าเองก็น่าจะรู้ตั้งนานแล้วนะเซฟีร่าไม่ใช่ว่าเจ้ายอมรับความจริงไม่ได้อย่างงั้นหรือ…แต่เอาเถอะผู้คุมกฎเช่นเจ้าใช่ว่าจะล่วงรู้ทุกสิ่ง เด็กคนนั้นต่อกรกับเหล่าทหารเทพและสัตว์สวรรค์อยู่หลายชั่วยามแล้ว..อีกไม่นานก็น่าจะรู้ผล..เรื่องสนุกกำลังเริ่มต่อจากนี้ต่างหากถ้าเป็นอย่างที่ข้าคิดเอาไว้.. ”
อาเธน่ากล่าวขึ้นก่อนจะยกยิ้มขึ้นอย่างมีเลศนัยบางอย่าง….
“ บ้าน่า…นี่เจ้าเอาพลังมากมายขนาดนี้มาจากไหนกันแน่…ลำพังตัวเจ้าเพียงคนเดียวไม่สามารถเอาชนะพวกเราทั้งหมดได้อย่างแน่นอน!! เจ้าใช้วิชามารอะไร!!! ”
ตุลาการสวรรค์กล่าวขึ้นพร้อมกับชี้ปลายหอกแหลมเคลือบทองคำศักดิ์สิทธิ์เอาไว้..ไปทางไป๋หลงก่อนจะพุ่งทะยานร่างด้วยความเร็วหมายจะประชิดตัวไป๋หลง…
“ มองอะไรของเจ้า.. ”
ตุลาการสวรรค์แสยะยิ้มคิดว่าการโจมตีเมื่อครู่ได้ผลแต่ทว่าการโจมตีกลับถูกสะท้อนออกอย่างรุนแรง…
ตู้มมมม!!!
ไป๋หลงได้ใช้หัตถ์ราชันย์ผสานเข้ากับพลังแห่งจอมราชันย์ ทำให้การโจมตีเมื่อครู่ไม่เพียงส่งผลกับไป๋หลง แต่การโจมตีทั้งหมดล้วนถูกสะท้อนกลับไปทั้งหมด…
เหล่าเทพชั้นสูงต่างแสดงสีหน้าวิตกกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด..หากเป็นเช่นนี้ต่อไป…
ทางด้านอุโรโบรอส ทำการรับมือเทพชั้นสูงได้อย่างไม่มีปัญหาแม้แต่น้อย…ส่วนอีกด้านดูเหมือนพยัคฆ์สวรรค์กลืนนภาไล่ต้อนทัพสวรรค์อย่างต่อเนื่อง…ดูเหมือนการต่อสู้ในครั้งนี้กำลังจะเข้าสู่ช่วงสุดท้าย..
ไป๋หลงเองที่ต่อกรกับเหล่าเทพได้นานขนาดนี้เพราะบัลลังก์แห่งจ้าวสวรรค์ที่คอยถ่ายทอดพลังให้กับตนอยู่…การต่อสู้ที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้ต้องรีบทำให้จบโดยเร็วที่สุด…
ฮาเดสและซุสต่างเฝ้ามองการต่อสู้ของไป๋หลงที่เรียกได้ว่าทหารสวรรค์และเทพชั้นสูงมิอาจต่อกรกับไป๋หลงได้แม้แต่น้อย…
“ เจ้าคิดว่ายังไงฮาเดส…เกี่ยวกับจ้าวสวรรค์คนใหม่เจ้ามีความคิดเห็นเช่นไร… ”
ซุสเอ่ยปากถามฮาเดสที่ยืนอยู่ใกล้ๆตน…
“ รวดเร็ว แข็งแกร่ง เด็ดขาด…ข้าคิดว่าเพียงแค่นี้ก็น่าจะได้ข้อยุติแล้ว…พลังแห่งสวรรค์และพลังแห่งเทพมารที่อยู่ในร่างของเด็กคนนั้นต่างเกื้อหนุนกันและกัน นับเป็นเรื่องที่น่าพิศวงเป็นอย่างมาก…แต่ในขณะเดียวกันความแข็งแกร่งยิ่งไม่ต้องพูดถึง การต่อสู้ครั้งนี้ควรจบลงได้แล้ว…”
ซุสพยักหน้าเห็นด้วยกับฮาเดส ในขณะที่ทั้งสองกำลังหาลือกันอยู่ แสงปริศนาสีทองก็พุ่งออกมาจากบัลลังก์ที่อยู่ด้านหลังของไป๋หลง…
แม้แต่ไป๋หลงเองก็แสดงท่าทีตกตะลึงออกมาเช่นเดียวกัน…แสงสว่างเหล่านั้นค่อยๆแปรเปลี่ยนไปเป็นสตรีเทพนางหนึ่งความงามเรียกได้ว่า ไม่เป็นสองรอง จากราฟาเอลแม้แต่น้อย…
แสงสว่างสีทองปรากฎขั้นระหว่างไป๋หลงและทหารเทพ..ราวกับว่าแสงนี่มาเพื่อยุติการต่อสู้ในครั้งนี้…เหล่าทหารสวรรค์หรือแม้แต่กระทั่งฮาเดสและซุสยังต้องรีบคุกเข่าเมื่อสตรีเทพปรากฎกายออกมาจากแสงสว่าง..
ใบหน้าที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มกำลังจ้องมาที่ไป๋หลงด้วยนัยยะบางอย่าง….
เหล่าเทพต่างจดจำใบหน้านี้ได้เป็นอย่างดี…
“ มหาเทพศักดิสิทธิ์เฮร่า เทพแห่งการเริ่มต้นและสรรค์สร้าง!!! ”
จบ…