เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่ 341 ไป๋หลง ปะทะ เดียร์รอส 1
นี่เป็นครั้งแรกที่ไป๋หลงเห็นสภาพของพยัคฆ์สวรรค์ที่อยู่ในสภาพเช่นนี้..หลิงหลุนค่อยๆแปรสภาพกลับมาเป็นแมวสีดำสลับขาวตัวน้อยที่ทั่วทั้งร่างเต็มไปด้วยบาดแผลที่มีพิษระดับบรรพกาลไหลเวียนอยู่…ภายในร่าง
ไป๋หลงรีบอุ้มหลิงหลุนขึ้นมาก่อนจะฝากให้ตุลาการสวรรค์ฝ่ายขวา รีบนำพาตัวหลิงหลุนไปรักษายังแดนสวรรค์ให้เร็วที่สุด…เพราะวิทยาการในแดนมนุษย์ย่อมไม่อาจรักษาสัตว์อสูรศักดิ์สิทธิ์ได้…
“ นี่ท่าน… ”
“ นี่เป็นคำสั่ง… ”
ชายหนุ่มแววตานิ่งสงบแต่แฝงเอาไว้ด้วยความน่ากลัว..เมื่อมองไปยัง ฟา ราชวงศ์เอลฟ์คนสุดท้ายที่ยังหลงเหลือรอดอยู่ และยังเป็นสหายของไป๋หลงอีกด้วย…ไม่เพียงเท่านั้นสมาชิกกองกำลังปีกสวรรค์ที่เหลืออยู่ก็ต่างบาดเจ็บสาหัส ชีพจรอ่อนแรงไม่ได้สติ..
“ ข้าขอช่วยท่านพาพวกเขาไปยังสถานที่ที่ปลอดภัย และรีบทำการรักษาสหายของข้าโดยเร็ว นี่ถือเป็นคำสั่ง!! ”
ตุลาการสวรรค์ทั้งสองคนย่อมรับรู้ได้ถึงความโกรธเกรี้ยวที่ส่งผ่านออกมาผ่านแววตา…นี่อาจจะเป็นอีกครั้งที่ไป๋หลงจะรู้สึกโกรธถึงเพียงนี้…
“ พวกข้าทั้งสองคนจะรีบกลับมาโดยเร็ว!! ”
เทพสวรรค์ทั้งสองคนหอบร่างทั้งหมดขึ้นไป..ซึ่งแน่นอนว่าเผ่าปีศาจโดยรอบต่างเข้าโจมตีขัดขวาง..แต่ทว่า..
“ จิตจักรพรรดิ์!! ”
ไป๋หลงระเบิดพลังชนชั้นจักรพรรดิ์ที่แท้จริงออกมา โดยใช้อำนาจจักรพรรดิ์ในการสะกดข่มปีศาจทั้งหมดให้มอบราบอยู่กับพื้น…ซึ่งเดียร์รอส นั้นสัมผัสได้ถึงอำนาจจิตที่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ตนเองนั้นไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใดจากความห่างของระดับพลัง…
“ นี่เจ้าเป็นใครกันแน่…ขนาดที่ทำให้เทพสวรรค์ระดับสัตว์ประหลาดถึงเชื่อฟังเจ้าได้..ทั้งๆที่ถ้ามี2คนนั้นอยู่ เจ้าก็อาจจะเอาชนะข้าก็ได้.. ”
ชายหนุ่มหมุนควงตรีศูลดับสุริยันพร้อมกับใช้ปลายแหลมของตรีศูลหันไปทางเดียร์รอส…
“ แค่เจ้ากับข้าก็เกินพอ… ”
“ ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนุกดีนิย่อมได้— ”
เดียร์รอสยังพูดไม่ทันจบคำไป๋หลงก็ระเบิดความเร็วชั่วพริบตาเข้าประชิด เดียร์รอสได้อย่างง่ายดาย..แต่ช่างน่าเสียดายที่ปลายแหลมของตรีศูลไม่อาจจะเจาะทะลวงผ่านผิวหนังที่แข็งแกร่งดุจเหล็กกล้านี้ได้…
“ ความเร็วนี่มัน…”
ไป๋หลงถอยหลังกลับไปสิบก้าวเมื่อเห็นว่าการโจมตีของตรีศูลดับสุริยันไม่อาจที่จะเจาะทะลวงผิวของปีศาจตนนี้ได้..
เดียร์รอสแสยะยิ้มขึ้นมาพร้อมกับทำการออกคำสั่ง…แต่ก็ยังมีความค้างคาใจที่ยังอธิบายไม่ถูก..
“ เด็กคนนี้มีบางอย่างที่แตกต่างออกไป…ข้าจะต้องรู้ให้ได้ว่ามันคืออะไร ”
“พวกเจ้าทั้งหมดถอยห่างออกไป การต่อสู้ในครั้งนี้ จะมีเพียงข้าแค่คนเดียว!!! ”
เดียร์รอสยืนประจันหน้ากับไป๋หลง โดยที่ความสูงของเดียร์รอสนั้นมีความสูงถึง 2 เมตรด้วยกัน ทำให้ไป๋หลงอยู่เพียงระดับหน้าอกของเดียร์รอสเท่านั้น..
ทั้งสองห่างกันเพียงคนละสองก้าวเท่านั้น โดยที่ยังไม่ทีฝ่ายใดเคลื่อนไหว…
“ เป็นเจ้าเองสินะ ที่ทำให้สหายของข้าต้องบาดเจ็บสาหัส… ”
“ ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วจะทำไม…ถ้าอยากแก้แค้นให้พวกมนุษย์โสโครกพวกนั้นก็เข้ามา!! ”
ตึง!!
ไป๋หลงปล่อยหมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังแห่งจอมราชันย์ใส่ที่หน้าท้องของเดียร์รอส…ในขณะเดียวกันเดียร์รอสก็ปล่อยหมัดหมัดที่อัดแน่นไปด้วยพลังมหาศาลโดยที่ใบหน้าของไป๋หลงอย่างจัง..
ตู้มมม!!!
ทั้งสองคนยังคงแลกหมัดกันอย่างบ้าคลั่งไม่มีทีท่าว่าฝ่ายไหนจะยอมหยุด ทุกๆกำปั้นของไป๋หลงแฝงไปด้วยความโกรธแค้นอย่างถึงขีดสุด…
ตู้มมม!!!
เดียร์รอสถอยเป็นทางยาว..บาดแผลค่อยๆได้รับการฟื้นฟูเฉกเช่นเดียวกันกับไป๋หลงที่บัดนี้บนใบหน้าไร้ซึ้งบาดแผลใดๆทั้งสิ้น..ซึ่งเดียร์รอสหาได้ตกตะลึงไม่ เพียงแค่เพิ่มความแปลกใจเข้าไปอีก
ถ้าจะให้พูดการแลกหมัดเมื่อสักครู่นี้นั้นแทบจะไม่มีใครฝ่ายไหนได้รับความเสียหายแม้แต่น้อยจากพลังฟื้นตัวที่ราวกับสัตว์ประหลาด!!
“ ข้าล่ะชอบอะไรแบบนี้จริงๆ อาณาเขตปีศาจ!!! ”
“ อาณาเขตจักรพรรดิ์เงา!! ”
อาณาเขตจักรพรรดิ์เงาถูกทำลายลงในทันทีเมื่อปะทะเข้ากับอาณาเขตปีศาจของเดียร์รอส
ทั่วทุกพื้นที่เต็มไปด้วยซากโครงกระดูก พื้นที่บริเวณโดยรอบถูกย้อมไปด้วยม่านโลหิตแต่ทว่า…ไป๋หลงแสดงสีหน้านิ่งสงบออกมาก่อนจะจำแลงร่างปลดปล่อยรูปลักษณ์ที่แท้จริงออกมา!!
สร้างความตกตะลึงให้กับเดียร์รอสเป็นอย่างมาก..ปีกสีดำ 2 คู่และสีขาว2 คู่กลางแผ่นหลังนั้น คือสัญลักษณของเลือดผสม!!
สัญลักษณ์แห่งเทพมารและสัญลักษณ์แห่งแสงหมุนวนรอบตัวไป๋หลงก่อนจะปลดปล่อยพลังสีขาวดำทะลวงอาณาเขตปีศาจภายในพริบตาเดียว!!
“ ตู้มมมม!!! ”
เดียร์รอสแดงสีหน้าตกตะลึงออกมาอย่างเห็นได้ชัด..ไม่ใช่ใบหน้าที่แสดงถึงความหวาดกลัว แต่เป็นความตื่นเต้นที่ไม่อาจหักห้าม!!
“ สัญลักษณปีกสีดำหนึ่งคู่และสัญลักษณ์ตรีศูลนั่น…สัญลักษณ์แห่งแสงสว่างแบะความมืด เจ้าเป็นใครกันแน่!!..อีกทั้งปีก4คู่บนแผ่นหลังของเจ้า.. ”
“ ก็ลองบังคับให้ข้าเปิดปากดูสิ…ข้าจะทุ่มทุกอย่างเพื่อโค่นเจ้าลงซะ!! ”
ไป๋หลงระดบิดความโกรธแค้นออกมาให้กลายเป็นพลัง…เส้นผมสีดำค่อยๆยาวขึ้นจนถึงกลางแผ่นหลัง..ใบหน้าของไป๋หลงค่อยๆแปรเปลี่ยนไปราวกับว่าเป็นไป๋หลงในอีก10ปีข้างหน้า…
เดียร์รอส ที่เป็นถึงมือขวาของเบลเซบับ ย่อมไม่ประมาทคู่ต่อสู้ที่ทุ่มหมดหน้าตักอย่างแน่นอน ถึงแม้จะยังมีความสงสัยเกี่ยวกับที่มาของชายหนุ่มผู้นี้ก็ตาม..
“ ร่างจำแลงเทพปีศาจล้างสวรรค์!! ”
“ มิติปีศาจ!! ”
“ ศาสตร์ตราจิตวิญญาณ ดาบปีศาจ!! ”
ตู้มมมมมมม!!!!!
เดียร์รอสระเบิดพลังระดับชนชั้นมหาเทพออกมา ทั่วทั้งร่างประดับไปด้วยเกราะสีดำที่ถูกสร้างขึ้นจากร่างจำแลง พร้อมกับลูกแก้วมิติสีดำสนิทที่หมุนอยู่รอบตัวเดียร์รอส..และสุดท้ายศาสตร์ตราจิตวิญญาณ ดาบปีศาจ สีแดงดำที่อยู่ในมือของเดียร์รอส ราวกับว่ามันกำลังกระหายศึกสงคราม!!
แม้เดียร์รอสคล้ายจะปลดปล่อนพลังออกมาเต็มที่ แต่ความโกรธแค้นในจิตใจของไป๋หลงกลับทวีความรุนแรงขึ้นมา…
ออร่าสีดำน่าสะพรึงค่อยๆแผ่ออกมาจากตัวไป๋หลงอย่างช้าๆ..
……………………………………………………………………….
ในหอเคยเทพปีศาจ ที่ไป๋หลงนั้นแยกเก็บไว้มิติเก็บของของตน ซึ่งบัดนี้เด็กสาวที่เข้าสู่สภาวะหลับไหลนานแสนนานกำลังจะลืมตาตื่นขึ้นมา..เปลือกตาของเด็กสาวค่อยๆขยับ
สาเหตุเดียวที่เด็กสาวถูกปลุกขึ้นมาจากสภาวการหลับไหลก่อนกำหนดคือผู้เป็นพี่ชาย…ที่กำลังถูกความมืดเข้าครอบงำอย่างช้าๆ จากความโกรธแค้นที่เกิดขึ้นภายในจิตใจ!!
“ ท่านพี่..อย่าถูกความมืดเข้าครอบงำเป็นอันขาด!! ”
จบ