เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่ 344 พบเจอกันอีกครา 2 จบ
ขณะนั้นก็มีเสียงดังขึ้นในเงาพร้อมกับร่างของชายหนุ่มโผล่ขึ้นออกมาจากเงา!!
“ คิดถูกจริงๆที่ข้าแอบเอาไงใส่ไว้ในเงาของเจ้า..เทียร์ ”
“ นะ..นี่เจ้า!! “
เทียร์แสดงสีหน้าตื่นตะลึงออกมาพร้อมกับก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวโดยที่ตัวเองนั้นไม่ได้รู้สึกตัวแม้แต่น้อย…
“ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ..เทียร์.. ”
การปรากฎตัวของไป๋หลงทำให้ตกเป็นจุดสนใจไปโดยปริยาย เทียร์จำเป็นต้องลากไป๋หลงมาในที่ที่ไม่มีสายตาเหล่านั้นคอยจับจ้อง..
“ จำเรื่องที่เจ้าเคยพูดกับข้าได้ไหม..ตอนนี้ข้าเป็นมิตรหรือศัตรูของเจ้ากันล่ะ..แต่เอาเถอะเจ้าไม่จำเป็นต้องตอบข้าก็ได้ในตอนนี้..ไปคุยที่อิื่นกันเถอะ.. ”
ซึ่งเทียร์ก็ย่อมรับรู้สถานการณ์โดยรอบจึงเดินตามไป๋หลงไปแต่โดยดี…
ไม่นานไป๋หลงก็เดินมาหลุดตรงซากกำแพงที่ตอนนี้เหลือเพียงแค่เศษซากเท่านั้น…
“ เจ้ารู้ได้ยังไงว่าข้าอยู่ที่นี่… ”
“ ก่อนจะจากกันข้าเอาเงาของข้าใส่ไว้ในเงาของเจ้า..นั่นทำให้ข้าสามารถเข้ามาที่นี่ได้โดยไม่ต้องผ่านวงล้อมของเผ่าปีศาจที่อยู่บริเวณด้านนอก..ข้าเลยให้ทหารเทพสองคนยื้อเวลา เอาไว้… ”
“ ทหารเทพ…หรือว่านี่เจ้าจะ..”
“ เรื่องนั้นช่างมันเถอะ สถานการณ์โดยรวมตอนนี้เป็นยังไงบ้าง จำนวนของศัตรูแล้วอาการของผู้ที่บาดเจ็บ แล้วนี่— ”
ขณะที่ไป๋หลงกำลังกล่าวถามสถานการณ์ อยู่ๆหญิงสาวผู้นี้ก็มีน้ำตาหลั่งไหลออกมา..
“ เรื่องในตอนนั้นข้าขอโทษ ข้าไม่รู้อะไรเลยแท้ๆแต่ดันพูดจาอวดดีกับเจ้าไป ข้าทำผิดกับเจ้า รวมถึงท่านพ่อของข้าด้วย..ข้าขอโทษ เจ้าเป็นมิตรสหายเพียงคนเดียวที่ข้ารู้จัก.. ”
เทียร์พูดความรู้สึกที่อัดอั้นในใจทั้งหมดออกมา..ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ไม่ได้โกรธเคืองเทียร์แม้แต่น้อย…
“ ข้าก็ไม่ได้โกรธอะไรเจ้าอยู่แล้ว..ที่ข้าโกรธจริงๆคือพ่อของเจ้าไม่ใช่ตัวเจ้า..อย่าได้คิดว่าข้าเหมารวมเช่นนี้ ถึงข้าจะเป็นแบบนี้แต่ข้าก็แยกแยะออกนะ…”
“ เจ้าไม่ได้โกรธโกรธข้าจริงๆใช่ไหม.. ”
เทียร์กล่าวถามอีกครั้งพลางเช็ดน้ำตาของตนเองที่ไหลออกมา…
“ ไม่โกรธ..เอาล่ะ งั้นก็อธิบายสถานการณ์โดยรวมให้ข้าฟังหน่อยว่าตอนนี้กำลังรบของเรากับศัตรูตอนนี้ฝ่ายไหนกำลังได้เปรียบเสียเปรียบ…แต่ดูท่าคำถามนี้จะไม่จำเป็นต้องตอบเพราะภาพเมื่อครูก็เห็นได้ชัดอยู่แล้ว.. ”
“ กำลังรบของศัตรูจากการคาดการณ์มีปีศาจไม่ต่ำกว่าห้าพันตน และปีศาจชั้นสูงมีประมาณสิบคนและปีศาจทั้งสิบตนนั้น…ก็ปิดผนึก 1 ในสัตว์อสูรเทพศักดิ์สิทธิ์อย่าง มังกรทองไปแล้ว… ”
ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็แสดงสีหน้าตกตะลึงออกมาในทันที…มีความสามารถถึงขนาดที่ปิดผนึก สัตว์เทพชั้นสูงบนสวรรค์ได้…ยิ่งทำให้ไป๋หลงต้องระมัดระวังตัวขึ้นเป็นหลายสิบเท่า…
“ เจ้ารู้ได้ยังไง.. ”
“ ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินมาจากพวกทหารและจอมยุทธ์ที่รักษาตัวอยู่ คนพวกนั้นพูดกันว่า องค์จักรพรรดิ์ถังหน่านเหิง ถูกปิดผนึกมังกรทองหวงหลง เพราะพวกปีศาจนั้น ใช้องค์หญิงหญิงและองค์ชายเป็นตัวประกัน..ทำให้ถังหน่านเหิงถูกผนึกไปพร้อมกับมังกรทอง.. ”
ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็ย่อมรับรู้ได้ถึงสถานการณ์ในทันที…ขณะนั้นเองไป๋หลงก็ฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้..
ตอนนี้พลังภายในร่างของไป๋หลงนั้นยังไม่ฟื้นคืนกลับมาทั้งหมดจากการต่อสู้กับเดียร์รอส..ทำให้ในตอนนี้ชายหนุ่มไม่มั่นใจที่ปะทะโดยตรงกับเผ่าปีศาจ..
เพราะที่สำคัญยังไม่รู้ถึงขีดความสามารถของพวกปีศาจชั้นสูง หากพลาดพลั้งไปนั่นย่อมหมายถึงความพ่ายแพ้และสูญเสีย…
ไป๋หลงใช้ดวงตาเทวะ..ในการมองดูระดับพลังของเทียร์..ก็ต้องเเสดงสีหน้าคล้ายกับอิจฉาในระดับพลังของเทียร์ออกมา..
“ เทียร์..นี่พลังของเจ้า..เทพสงครามขั้นที่9 ( ขั้นปลาย) อย่างงั้นเหรอ!! ”
“ ก็ใช่..ว่าแต่เจ้ารู้ได้ยังไง ข้าปกปิดพลังเอาไว้อย่างดีแล้วนะ… ”
ด้วยความที่เทียร์นั้นเป็นสายเลือดมารแท้บริสุทธิ์ทำให้ระดับพลังนั้นทะยานขึ้นอย่างรวดเร็ว..ผิดกับไป๋หลงที่แม้จะมีสายเลือดมารบริสุทธิ์…แต่ก็ยังมีสายเลือดเทพบริสุทธิ์อยู่ด้วย…
ทำให้ระดับพลังของไป๋หลงนั้นเมื่อเทียบกับเทียร์แล้วย่อมมีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด..แม้เทียร์จะอยู่ในระดับชนชั้นเทพสงครามก็สามารถใช้ได้เพียงแค่พลังของเผ่ามารที่อยู่ในระดับเทพสงคราม..
แต่หากไป๋หลงอยู่ระดับสงครามเมื่อไหร่..พลังเทพและพลังมารก็จะถูกยกระดับขึ้นไปพร้อมกัน!!
“ ข้ามีแผนดีๆแล้ว..เราจะทำแบบเดียวกันเหมือนเมื่อครั้งที่แล้ว..ส่งมือของเจ้ามา.. ”
เทียร์ที่ได้ยินแบบนั้นก็ยื่นมืออันขาวเนียลนุ่มนิ่มให้กับไป๋หลง..แม้แต่ไป๋หลงเองก็อดคิดไม่ได้ว่าทำไมมือของเทียร์ถึงเรียบเนียนนุ่มนิ่มเช่นนี้…
ขณะที่มือของไป๋หลงและมือของเทียร์ประสานกันก็เกิดเป็นกลุ่มก้อนละอองแสงส่องสว่างไปทั่วบริเวณ สร้างความแตกตื่นให้กับผู้ที่พักรักษาตัวจากอาการบาดเจ็บ…
อยู่ๆก็ละอองสีทองตกลงมาจากท้องฟ้าพื้นที่บริเวณรอบๆค่อยๆมีรากไม้สีทองขนาดใหญ่ขึ้นมาครอบคลุมจนปิดเป็นโดมไม้ขนาดใหญ่ แต่ยังคงมีแสงสว่างสีทองจากโดมไม้แห่งนี้..
“ นี่มันเกิดอะไรขึ้น..ศัตรูบุกอย่างงั้นเหรอ!! ”
“ มะ..ไม่ใช่ ดู ขะ..ขาขเจ้าสิ ขาของเจ้ากำลังงอกขึ้นมาใหม่เหมือนกับลากไม้เลย..บาดแผลของข้าก็เริ่มสมานแล้ว..ไม่สิมันหายแล้ว!! ”
เหล่าผู้บาดเจ็บต่างถูกรักษาจนหมด…แม้แต่ไป๋หลงที่แอบดูอยู่หน้าทางเข้าโดมไม้สีทองขนาดใหญ่ยังอดไม่ได้ที่จะตื่นตะลึงกับพลังของราชันย์แห่งพฤกษา ที่ส่งมองมาให้กับตน…
ยิ่งระดับพลังสูงขึ้น ความแข็งแกร่งของเคล็ดวิชาพฤกษาก็สูงขึ้นด้วยเช่นกัน…เพราะระดับพลังของไป๋หลงในตอนนี้คือ เทพสงครามขั้นที่ 9 เฉกเช่นเดียวกับเทียร์..
ทำให้ความสามารถของไป๋หลงที่อยู่เพียงชนชั้นจักรพรรดิ์ที่แท้จริงขั้นที่ 8 ถูกยกระดับขึ้นเป็นชนชั้นเทพสงครามทั้งหมด!!
จบ…