เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่ 363 รวมตัวอีกครั้ง 4 จบ
ณ พื้นที่มหาสมุทร
ตอนนี้มีสตรีนางหนึ่งกำลังถือเคียวสีดำอมม่วงคล้ายกับสีของพิษร้ายขนาดของเคียวนั้นมีขนาดใหญ่ อยู่ในมือของสตรีนางนั้นพร้อมกับกวัดแกว่งไปมาพร้อมกับแววตาที่น่าสะพรึง…ซึ่งสตรีนางนี้ก็คือ เมดูซ่า!!
“ ท่านเทพระดับสูงเมดูซ่าอย่างงั้นเหรอ..ช่างเป็นเกียติจริงๆที่ได้เจอกับเทพระดับสูงเช่นนี้..แต่ช่างน่าเสียดายที่อีกไม่นานท่านก็ต้องจบชีวิตลงตรงนี้.. ”
หนึ่งในผู้อาวุโสปีศาจตนหนึ่งกล่าวขึ้นด้วยท่าทีที่เย่อหยิ่งไม่มีความเกรงกลัวต่อเมดูซ่าแต่อย่างใด..
“ ท่านผู้อาวุโส ตอนนี้การติดต่อกับเซร่าและท่านเดียร์รอสขาดหายไปแล้ว..อาจจะเป็นไปได้ว่าเป็นฝีมือของนาง.. ”
“ ไม่ต้องไปสนใจ แค่เมดูซ่าคนเดียวไม่มีทางรับมือกับพวกเราทั้งหมดได้หรอก..ถึงแม้ว่านางจะเก่งกาจแค่ไหน..ตราบใดที่นางไม่ใช่เทพแห่งความตายนางก็ตายได้เช่นกัน!! ”
ปีศาจทั้งหมดกระจายตัวเป็นวงกว้างเพื่อจัดการกับเมดูซ่า..ซึ่งพวกมันรู้ดีว่าหากไม่จัดการโค่นนางลง ก็ไม่มีทางลงไปยังเบื้องล่างได้เป็นแน่!!
ซึ่งระดับพลังของปีศาจทั้งหมดคือชนชั้นมหาเทพขั้นกลางจนถึงชั้นสูง…
“ หึ..ตัดสินใจได้ฉลาดดีนิ.. ”
เมดูซ่าถูกห้อมล้อมไปด้วยเหล่าปีศาจระดับสูงถึง12 ตนซึ่งแต่ละตนอยู่ในระดับที่ไม่ธรรมดาเรียกได้ว่าหากเมดูซ่าไม่ต่อสู่แบบเอาจริงละก็..ตนนั้นก็มีโอกาสที่จะเพลี้ยงพล้ำได้เช่นกัน..
นางจึงตัดสินใจปลอปล่อยพลังเทพที่แท้จริงออกมา!!!
ตู้มม!!!!!
แรงกดดันมหาศาลถึงขนาดที่ทำให้อากาศสั่นไหว..แทบจะเรียกได้ว่าสามารถฉีกกระชากมิติ…การที่นางปลดปล่อยพลังเทพที่แท้จริงออกมานั้นย่อมส่งผลให้แดนมนุษย์รับผลกระทบในทันที!!
ปีศาจโดยรอบต่างก็รู้สึกแรงกดดันมหาศาลออกแต่ทว่าพวกมันก็ไม่อาจที่จะถอยหลังได้แล้วเช่นกัน..
ในจังหวะนั้นเองก็มีปีศาจตนหนึ่งเคลื่อนไหวด้วยความเร็วที่น่าสะพรึงโผล่มาด้านหลังเมดูซ่าพร้อมกับใช้ดาบฟันลงไปหมายจะสังหารให้ตายภายใยการโจมตีครั้งเดียว..แต่ทว่า
“ เจ้าโง่!! ”
ปีศาจอาวุโสกล่าวขึ้นยังไม่ทันขาดคำภาพตรงหน้าที่เกิดขึ้นแทบจะทำให้ทุกอย่างหยุดนิ่ง..
เพียงชั่วพริบตาศรีษะของปีศาจตนนั้นก็ขาดกระเด็นพร้อมกับโลหิตที่พุ่งออกมาราวกับสายฝน..ก่อนที่ร่างของปีศาจตนนั้นจะล่วงตกลงไปในทะเล..
เมดูซ่าตวัดเคียวอีกครั้งเพื่อสะบัดให้คราบโลหิตที่เกาะอยู่บนอาวุธของนาง..ก่อนจะหันเคียวสีดำไปทางผู้อาวุโสปีศาจที่ดูเหมือนจะเเข็งแกร่งที่สุด..ชนชั้นใกล้จะทะลวงเข้าระดับเทพสูงสุด…
สายตาของนางนั้นช่างสงบและเยือกเย็นราวกับว่ากำลังมองดูมดปลวก..แม้ปีศาจหลายตนจะรู้สึกโกรธแค้นแต่ก็ไม่มีใครกล้าโจมตีเมดูซ่าแบบสุ่มสี่สุ่มห้า..
เพราะอาจจะโดนสวนกลับเพียงชั่วพริบตา..ขณะนั้นเองใต้ท้องสมุทรก็มีบางพุ่งขึ้นมา..ไม่สิถ้าจะเรียกให้ถูกก็คือถูกส่งลอยขึ้นมาจากการโจมตี!!
ตู้มมมม!!!
ร่างที่ถูกส่งขึ้นมาก็คือ เดียร์รอสและเซร่าที่บัดนี้นั้นร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลถึงจะไม่สาหัสแต่ก็ไม่อาจที่จะฟื้นฟูได้..เพราะมันเป็นแผลที่เกิดจากเพลิงศักดิ์สิทธิ์!!!!!
ผู้อาวุโสปีศาจเห็นสภาพของเดียร์รอสและเซร่าก็อดไม่ได้ที่จะแสดงท่าทีตกตะลึงออกมา…
“ เดียร์รอสนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!! เหตุใดพวกเจ้าสองคนถึงอยู่ในสภาพเช่นนั้น.. ”
“ ผู้อาวุโสไม่มีเวลาแล้วอย่างน้อยตอนนี้พวกเราก็บรรลุเป้าหมายแล้ว..ตอนนี้วิหคสวรรค์หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างสถิตแล้ว!! ”
เมดูซ่าที่ได้ยินเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วแน่น..
“ ได้สิ่งที่ต้องการอย่างงั้นเหรอ..หรือว่า.. ”
“ ใครคิดหนี!! ”
อู้เฉียงโผล่ขึ้นมาเหนือพื้นน้ำพร้อมกับร่างกายที่บุกโชติช่วงไปด้วยเปลวเพลิงศักดิ์สิทธิ์..ชายหนุ่มในตอนนี้ราวกับว่าเป็นราชันย์วิหคเพลิง..ไม่สิ..ตัวของอู้เฉียงในตอนนี้เรียกได้ว่า เป็นราชันย์วิหคอัคคีโดยสมบูรณ์!!
อู้เฉียงก้าวพริบตาก็มาประจัญหน้ากับเดียร์รอส..
ตึงง!!!
ผู้อาวุโสปีศาจโผล่เข้ามาป้องกันการโจมตีของอู้เฉียงเพื่อให้เดียร์รอสนั้นถอยห่างออกไปเตรียมเปิดมิติหนี…
“ รีบไป..ข้าจะสั่งสอนเจ้าเด็กบ้านี้เอง!! ”
“ หึ!! จงจำไว้เด็กบ้าคนนี้แหละที่จะสังหารเจ้า!! ”
อู้เฉียงกางปีกแห่งเพลิงออกมาพร้อมกับแปรเปลี่ยนขนวิหคให้กลายเป็นกระบี่เพลิง..
“ กระบี่ราชันย์วิหค!! ”
ชายหนุ่มแปรเปลี่ยนขนแห่งวิหคให้กลายเป็นกระบี่นับร้อยเล่มรอบตัวของตนเอง..คล้ายคลึงกับปรมจารย์กระบี่ที่บรรลุเส้นทางแห่งกระบี่อย่างถ่องแท้
เคร้ง!! เคร้ง!! เคร้ง!!
กระบี่ราชันย์วิหคเข้าโจมตีผู้อาวุโสปีศาจตนนั้นอย่างบ้าคลั่งแม้แต่ปีศาจระดับสูงตนอื่นก็ไม่อาจที่จะเข้าไปแทรกแซง..
ทางด้านเมดูซ่านั้นก็กำลังต่อสู้กับเหล่าบริวารปีศาจที่พยามขัดขวางนางเพื่อไม่ให้พุ่งตรงไปหาเดียร์รอสได้…
“ ดูเหมือนว่าข้าจะดูถูกเจ้าเกินไปสินะ…ดีงั้นข้าจะทำให้เจ้าได้เห็นว่าเผ่าปีศาจของเรานั้นน่าเกรงขามเพียงใด!! ”
อู้เฉียงสัมผัสบางอย่างที่อันตราย..ซึ่งแน่นอนว่าการโจมตีครั้งนี้ไม่ได้พุ่งเป้ามาที่ตนแต่เป็นเมดูซ่า..
ปีศาจชราตนนั้นกัดนิ้วของตนพร้อมกับใช้เลือดเขียนบางอย่างบนอากาศ..อักขระโบราณ!!
เดียร์รอสและเซร่าที่ใกล้เปิดประตูมิติสำเร็จถึงกับแสดงสีหน้าตื่นตะลึงออกมา..ก่อนที่เดียร์รอสนั้นจะออกคำสั่งแก่เหล่าปีศาจที่ยังเหลืออยู่..
“ พวกเจ้าทั้งหมดสร้างกำแพงปีศาจเร็วเข้า..ผู้อาวุโสกำลังจะใช้สิ่งนั้น!! ”
ปีศาจทั้งหมดต่างใบหน้าแตกตื่นก่อนจะถอยห่างจากเมดูซ่า..แต่สิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายของเมูซ่านั้นก็คือ..
“ ขยับไม่ได้…วิชานอกรีตนั่นมัน!! เหมาะสมกับเผ่าพันธุ์ของเจ้าดีนิ ”
“ หึ..ก็ท่านเป็นตัวน่านำคาญเช่นนี้..ข้าจึงไม่มีทางเลือกถึงแม้มันจะดึงพลังชีวิตของข้าไปด้วยก็ตาม..ผู้ที่เป็นเป้าของเคล็ดวิชานี้จะไม่สามารถเคลื่อนไหวหรือขยับร่างกายได้..ท่านคงจะรู้ดีสินะ.. ”
อู้เฉียงหยุดการโจมตีก่อนจะมายืนอยู่ด้านหน้าของเมดูซ่า เพราะถึงแม้จะโจมตีไปเท่าก็ถูกปีศาจที่ใช้พลังแห่งมอติบิดเบือนการโจมตีออกไป
“ อู้เฉียงถอยไป..นี่มันคือเคล็ดวิชาประตูดาราภิภพดับสูญ!! ใครก็ตามที่เป็นเป้าหมายของเคล็ดวิชานี้จะไม่สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้ถูกตรึงไว้กับที่..ไม่คิดเลยว่าเผ่าปีศาจจะมีเคล็ดวิชาร้ายกาจระดับนี้..ต่อให้เป็นเจ้าก็ต้านไว้ไม่อยู่ ถอยไปอู้เฉียง!! ”
ชายหนุ่มหันหลังมามองเมดูซ่าพร้อมปริยิ้มอ่อนออกมา…
“ ท่านคิดว่าข้าจะทิ้งท่านอย่างงั้นหรือ..ข้าอู้เฉียงไม่เคยทิ้งใครไว้ด้านหลัง!! ”
ขณะนั้นก็มีประตูสีดำขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาด้านหลังของปีศาจชราตนนั้น..
“ ประตูดาราภิภพดับสููญ!!! ”
“ แม้ว่าจะเป็นเทพแต่เจ้าก็ตายได้เช่นกัน..ประตูนี้จะส่งเจ้าไปยังมิติที่ว่างเปล่าพร้อมกับบดขยี้ร่างของพวกเจ้าจนแหลกละเอียด..ตายซะเถอะ!! ”
อู้เฉียงก็ไม่ได้มีทีท่ายอมแพ้แต่อย่างใดก่อนจะสร้างร่างจำแลงวิหคสวรรค์ขนาดใหญ่ขึ้นมาพร้อมกับถ่ายโอนพลังไปที่วิหคตนนั้นเพื่อที่จะทำลายประตูบานนั้น!!
“ วิหคสวรรค์ทลายภิภพ!! ”
ตู้มมมม!!!
ร่างจำแลงวิหคสวรรค์พุ่งเข้าทำลายประตูขนาดใหญ่แต่ทว่า..กลับไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน…
“ เปล่าประโยชน์..การโจมตีระดับนั้นทำลายประตูดาราภิภพไม่ได้หรอก…ทางเดียวที่จะทำได้ก็คือสังหารผู้ใช้วิชาแต่ว่า..ต่อให้ข้าบอกไปยังไงเจ้าก็ทำไม่ได้อยู่ดี..ถูกไหม..ฮ่า!! ฮ่า!! ฮ่า!! ”
เป็นอย่างที่ปีศาจตนนั้นบอก การจะฝ่าวงล้อมปีศาจระดับสูงเหล่านั้นไม่เรื่องง่ายมิหนำซ้ำมันอาจจะพุ่งโจมตีเมดูซ่าในขณะที่ขยับร่างกายไม่ได้…
“ ตายซะเถอะ!!! ประตูจง— ”
ตึงงง!!
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงเสี้ยววินาที…แม้แต่เดียร์รอสและเซร่าก็ไม่อาจตามความเร็วกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ได้ทัน…
ประตูดาราภิภพค่อยๆแตกสลายออกพร้อมกับร่างของปีศาจเฒ่าที่ถูกตรีศูลเทวะปีกดำ ปักอยู่ตรงหน้าอกด้านซ้ายใบหน้าของมันแทบจะเรียกได้ว่าบิดเบี้ยวอัปลักษณ์!!
“ อ้ากกกกก!! ”
ปีศาจทั้งหมดต่างปลดปล่อยจิตสังหารออกมา..แต่ทว่ากลับถูกจิตสังหารที่เหนือกว่าสะกดข่มจนใบหน้าของพวกมันนั้นซีดเผือด..
ตึง!!!
“ ข้าก็ฟังอยู่ตั้งนาน แค่ทำลายเจ้าไปพร้อมกับประตูบานนั้นซะก็สิ้นเรื่องสินะ…”
อู้เฉียงยกยิ้มที่มุมปากพร้อมกับแหงนหน้าขึ้นไปด้านบน..เผยให้เห็นร่างของชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งที่ค่อยๆลงมายืนข้างตน..
“ เจ้ามาสายนะ…ไป๋หลง ”
จบ..