เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่ 365 เทพปีศาจสยบสามภพ 2
ณ ที่พักชั่วคราว
เป็นที่พักที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรองรับและรักษาผู้บาดเจ็บจำนวนหลายน้อยคน…มีสำนักต่างๆที่เชี่ยวชาญเกี่ยวกับด้านการแพทย์ ได้เข้ามาช่วยเหลือในครั้งนี้..
แม้แต่องค์ชายถังเทียนและองค์หญิงถังอวี้ก็ช่วยกันรักษาบาดแผลให้กับผู้บาดเจ็บ..แม้พวกตนจะเป็นราชวงศ์ที่ปกครองทวีปนี้ก็ตามที..แต่บัดนี้ก็มีแต่ต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกันเท่านั้น..ยศหรือแม้แต่บรรดาศักดิ์ก็ไม่มีค่าแม้แต่น้อย
ขณะนั้นเองไป๋หลงก็บินลงมาพร้อมกับแบกร่างของอู้เฉียงเอาไว้โดยที่มีเทียร์และเมดูซ่าติดตามมาด้วย..
“ ทำความเคารพท่านจ้าวสวรรค์!! ”
ขณะนั้นเองเหล่าทหารเทพก็ใบหน้าซีดเผือดพร้อมชี้ปลายแหลมของคมหอกและดาบใส่หญิงสาวที่อยู่ข้างกายของเทียร์.. ”
“ นะ..นางคือเมดูซ่า..นางมาที่นี่ได้ยังไง!! ”
ตุลาการสวรรค์ทั้งสองที่กลับมาพอดีรีบพุ่งทะยานร่างด้วยความเร็วดุจอัสนีหมายจะโจมตีเมดูซ่า…แต่ในช่วงระยะเวลานั้นเอง…
“ หยุด!! นางเป็นพันธมิตรของเรา!! ห้ามทำร้ายนางเป็นอันขาด..ข้าไม่ได้ห่วงนาง..แต่ห่วงชีวิตของพวกเจ้าตังหาก..หากนางหมายเอาชีวิตพวกเจ้า..พวกเจ้าคงไม่มีโอกาสได้ใช้หอกที่อยู่ในมือมาชี้ใส่นางเป็นแน่… ”
สิ่งที่ไป๋หลงกล่าวขึ้นมาย่อมไม่ใช่เรื่องโกหก ตุลาการสวรรค์ทั้งสองหยุดการโจมตีในทันที..พร้อมสอบถามถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น..
ไป๋หลงได้ให้ทหารสวรรค์ทั้งหมดกระจายข่าวออกไปว่าเมดูซ่านั้นได้เข้าร่วมสงครามในครั้งนี้ในฐานะพันธมิต..หลังจากนั้นชายหนุ่มก็ได้ให้ตุลาการสวรรค์ทั้งสอง
รวมถึงแม่ทัพเทพบางคนเข้าร่วมการประชุมในกระโจง..ไป๋หลงไม่ลืมที่จะวาดอักขระโบราณไว้บนพื้น..มันคืออักขระในการป้องกันเสียงในนี้ออกไปด้านนอก
หลังจากนั้นไป๋หลงก็พยุงอู้เฉียงในสภาพหมดสติลงไปตอนบนเตียงก่อนที่ตนนั้นจะลุกมานั่งที่เก้าอี้ที่ถูกจัดเตรียมไว้โดยที่มีเทียร์และเมดูซ่านั่งขนาบข้าง…
“ เอาล่ะ..เรามาเริ่มการประชุมในครั้งนี้กันเถอะ…แม่ทัพสวรรค์รายงานเรื่องที่เกิดขึ้นมาในช่วงระยะเวลาที่ข้าไม่อยู่..เกิดอะไรขึ้นบ้างในบริเวณพื้นที่โดยรอบ ”
แม่ทัพสวรรค์ก้มหัวแสดงความเคารพไป๋หลงก่อนจะเริ่มพูดในสิ่งที่ตนไปพบเจอมา…
“ ตอนนี้พวกปีศาจทั้งหมดถอยล่นกลับไปแล้ว..แต่พวกเรานั้นไม่อาจรู้ได้ว่าที่อยู่จริงๆของพวกมันนั้นอยู่ที่ไหน…ซึ่งพวกเรานั้นพยามจะติดเพื่อไปดูให้แน่ชัดแต่ว่าอยู่ๆก็มีกลุ่มหมอกดำปรากฏขึ้นมาปกคลุมหลังจากหมอกดำจางหายไป..พวกมันก็หายไปจนหมดแล้ว..ข้าเกรงว่าเรื่องนี้มันจะ…ร้ายแรงกว่าที่คิด ”
ไป๋หลบที่ได้ยินเช่นนั้นก็พูดขึ้นกลางที่ประชุมในทันที..
“ ตอนนี้ข้าเจอแหล่งที่อยู่ของพวกมันแล้ว..คราแรกข้าก็คิดที่จะบุกไปโจมตี..แต่ทว่าพวกท่านโปรดดูสิ่งที่ข้าจะส่งให้ผ่านจิตใต้สำนึก.. ”
“ !!!! ”
ละอองแสงสีทองอ่อนค่อยๆเข้าไปในร่างกายของผู้ที่เข้าร่วมการประชุมทั้งหมด..ก่อนที่ทั้งหมดจะแาดงสีหน้าตกตะลึงออกมา…
“ นะ..นี่มัน!!! ”
“ ใช่..สิ่งที่พวกท่านเห็นก็คือ ทัพปีศาจที่แท้จริงทั้งหมด..ปีศาจก่อนหน้านี้ที่โผล่ออกมาก็เพื่อตัดกำลังของฝ่ายเรา..หากประเมินด้วยสายตาแล้วไม่ต่ำกว่า สามแสนตน…ในขณะที่ทัพแดนสวรรค์ของเรานั้นมีราวๆประมาณ สอง แสนตน…เป็นไปได้ยากมากที่ปะทะกันตรงๆ…แต่เหนือสิ่งอื่นใด..ผลึกสีใสนั่นตั้งอยู่ใจกลางของพวกปีศาจ..ข้าก็ไม่แน่ใจเช่นกันว่านั่นคือสิ่งใดกันแน่คล้ายกับมีพลังบางอย่างใช้ปกปิดผลึกนั่น… ”
แต่ทว่าในขณะที่กำลังประชุมอยู่นั้นเองก็ปรากฎห้วงมิติสีเทาขึ้นใจกลางที่ประชุม…ทั้งๆที่ไป๋หลงนั้นสร้างข่ายอาคมป้องกันการเคลื่อนย้ายรูปแบบมิติ!!..
ข่ายอาคมเทวะคือข่ายอาคมที่ไป๋หลงนั้นให้กาเบรียลช่วยสอนให้..โดยใช้แกนอสูรระดับสูงนับพัน..สาเหตุที่ข่ายอาคมใช้ไม่ได้ผลมีเพียงอย่างเดียว…ความแข็งแกร่งที่แม้แต่ข่ายอาคมก็เอาไม่อยู่!!
“ เด็กน้อยไม่ต้องกังวล..นั่นไม่ใช่ศัตรูของเจ้า.. ”
กาเบรียลกล่าวขึ้นภายในจิตใจของไป๋หลง…
“ ทุกคนลดอาวุธลง..นี่ไม่ใช่ศัตรูของเรา..”
ไป๋หลงกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม..ซึ่งทั้งหมดก็ต่างลดระดับพลังพร้อมกับเก็บอาวุธในทันทีตามคำสั่งของไป๋หลง…ขณะนั้นเองก็มีร่างของชายหนุ่มโผล่ออกมาจากมิตินั้น..
นัยน์ตาสีเท่าหม่นเลือนผมสีดำ..กลิ่นอายที่แผ่ออกมาเทพก็ไม่ใช่ปีศาจก็ไม่เชิง…แต่เมดูซ่าที่เห็นใบหน้าของผู้มาใหม่นั้น…
“ นี่เจ้า..โซโลม่อน!!! ”
“ ไม่เจอกันนานนะงูน้อย.. ”
ทุกคนที่ได้ยินต่างแสดงสีหน้าตื่นตะลึงออกมาอย่างไม่อาจหักห้ามได้…
“ โซโลม่อน..ผู้ปกครองดินแดนลับแห่งนครอันธกาล..มาทำอะไรที่นี่!! ”
“ ไม่น่าเชื่อ….คนจากนครอันธกาลต่างพลิกแผ่นดินเพื่อหาเจ้า..นี่เจ้าไปอยู่ที่ไหนมา..”
เมดูซ่าแม้จะถูกเรียกว่างูน้อยก็ไม่มีท่าทางฉุนเฉียว..แค่รู้สึกไม่พอใจเพียงชั่วครู่เท่านั้น..ซึ่งแปลกมาสำหรับอุปนิสัยของนาง
“ อืม…ถ้าพวกเจ้าถามว่าข้ามาทำอะไร..ข้าก็แค่มาช่วยน้องไป๋หลงของข้าเท่านั้น.. ”
“ อะไรนะ!!! เมื่อกี้เจ้าหมายความว่ายังไงที่เป็นพี่ของท่านจ้าวสวรรค์..หรือว่าเจ้า..”
ตุลาการสวรรค์กล่าวขึ้นความตกตะลึง…แม้แต่ไป๋หลงเองก็ยังไม่แน่ใจถึงที่มาของชายผู้นี้..แต่สามารถเข้ามาได้โดยทะลวงตาข่ายกั้นมิติที่ตนสร้างขึ้นมาก็รู้สึกหงุดหงิดอยู่ไม่น้อย…
“ นั่นสหายของเจ้าใช่ไหมที่นอนอยู่บนเตียงด้านหลัง… ”
เพียงชั่วพริบตาเดียวบุรุษผู้นั้นก็เข้าถึงตัวอู้เฉียงพร้อมกับให้กลืนเม็ดยาโอสถบางอย่างลงไปโดยที่ไป๋หลงเเม้แต่เมดูซ่าและคนอื่นๆก็มองความรวดเร็วนี้ไม่ทัน…
เด็กหนุ่มจึงตัดสินใจใช้ดวงตาเทวะในการประเมินระดับพลังของอีกฝ่าย..แต่กลับไม่สามารถมองดูระดับพลังที่แท้จริงของคนผู้นี้ได้..นี่เป็นครั้งแรกที่ดวงตาเทวะของไป๋หลงนั้นใช้ไม่ได้ผล!!
“ ไม่ต้องกังวลเพื่อนของเจ้าแค่เหนื่อยล้าจากการใช้พลังของตนเองที่พึ่งได้รับมา..เพื่อนของเจ้าในตอนนี้นั้นได้กลายเป็นวิหคสวรรค์อัมตะโดยสมบูรณ์ จากการต่อสู้ที่ดุเดือดใต้ทะเล..ทำให้สภาวะร่างกายมาจนถึงขีดสุด ต้องรอการปรับตัวอีกสักพักใหญ่ๆ ”
ชายผู้นั้นรับรู้ถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมด..อีกอย่างความสัมพันธุ์เกี่ยวยังไงกับไป๋หลงกันแน่..ทุกคนก็ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย…เกี่ยวกับภูมิหลังที่แท้จริงของโซโลม่อน
“ พวกเจ้าสงสัยใช่ไหมว่าในผลึกคริสตัลที่พวกเจ้าไม่รู้ว่าสิ่งใดนั้นอยู่ข้างใน…และนั่นเกี่ยวพันธ์กับข้าที่ต้องมายังสถานที่แห่งนี้…กว่าจะหาเจ้าเจอก็ลำบากไม่ใช่น้อยเลยไป๋หลง..”
“ นี่เจ้า..เป็นใครกันแน่ ”
ชายผู้นั้นได้ยินเช่นนั้นก็เดินมากอดคอของไป๋หลงพร้อมกับเอ่ยขึ้นใบหน้ายิ้มแย้ม..
“ ถ้าจะพูดให้ถูกข้าไม่ใช่พี่แท้ๆของเจ้าหรอก..แต่ข้าก็มีความเกี่ยวพันธ์กับเจ้าในทางสายเลือดราชวงศ์ของเผ่าเทพ…และในผลึกนั่นก็คือพ่อของข้าเอง..”
“ พ่อ? ”
“ ถ้าพวกเจ้ายังไม่เข้าใจ..พ่อของข้าก็คือ..เบลเซบับเทพปีศาจที่อยู่ในผลึกนั่นที่พวกเจ้ากำลังสงสัยนั่นไง…”
เหล่าแม่ทัพสวรรค์และตุลาการสวรรค์ทั้งสองต่างแสดงสีหน้าแข็งค้าง..ไม่เว้นแม้แต่เทียร์..นี่มันตัวตนระดับหายนะเดินได้ชัดๆ!!!
“ !!!!!!!! ”
จบตอน
ไรท์= ช่วงนี้ที่ไรท์นั้นลงนิยายช้า เพราะไรท์นั้นต้อง
เตรียมตัวสอบและอ่านหนังสือ ทำให้เวลาในการลงนิยายนั้นลดน้อยลง ไรท์สัญญาว่าจะมาลงให้เรื่อยๆในตอนว่าง อาจจะช้าไปบ้างแต่จะมาลงให้แน่นอนครับ อีกอย่างด้วย สถานการณ์โควิด ทำให้ไรท์ต้องทำงานพิเศษหาเงินช่วยครอบครัวของไรท์ครับ ถึงช้าแต่มาลงแน่ครับ
ขอบคุณสำหรับการติดตามแล้วก็คอมเมนต์ทุกคอมเมนต์ด้วยครับ ขอบคุณมากๆครับที่ยังคอยสนับสนุน รักนักอ่านทุกท่านเลยนะครับ
ดูแลรักษาตัวเองกันให้ดีๆนะครับ ไปไหนก็ระวังๆด้วยนะครับใส่แมส ล้างมือทุกครั้งด้วยนะครับ
ขอบคุณครับ..