เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่104 ผิดสูตร
ไป๋หลงเพียงได้ยินชื่อก็ยิ้มแห้งๆออกมาแล้วก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงราวกับหมดหวัง..
” วิบัติก่อเกิด..สินะ ”
หลังจากนั้นไม่นานเสียงของผู้อาวุโสที่เป็นผู้คุมการเข้าสอบ ณ ที่แห่งนี้เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยแรงกดดัน…
” เหล่าผู้เข้าสอบทั้งหลาย..ที่นี้คือสนามสอบรอบสุดท้ายซึ้งคะแนนย่อมมีมากกว่า9ด่านทดสอบที่ผ่านมา เม็ดยาโอสถจะแบ่งเป็นลำดับคะแนนให้พวกเจ้า ง่ายๆก็คือเจ้าจะสร้างโอสถอะไรก็ได้แต่ต้องให้อยู่ในเกณฑ์ที่ดีมิฉะนั้นคะแนนของพวกเจ้าคือ 0 !!!! โปรดจำคำที่ข้าพูดไว้ คะแนนสอบทั้งสิบด่านการทดสอบจะถูกนำมาหารครึ่งอีกครั้ง…การสอบโอสถครั้งนี้ มีศิษย์จากสถาบันมากมายเข้ามาเยี่ยมชมอย่าคิดตุกติกเป็นอันขาด ในที่แห่งนี้ มีศิษย์ตั้งแต่ ชั้นที่ 1-10 คอยเฝ้าดูพวกเจ้าอยู่เอาละ ข้าได้เอ่ยกฏไปหมดแล้วการสอบครั้งนี้มีเวลาให้เจ้า 2 ชั่วยาม…การสอบเริ่มได้!!! ”
ผู้อาวุโสกล่าวจบเหล่าบรรดาผู้เข้าสอบต่างมุ่งไปหยิบสมุนไพรต่างๆที่ทางสถาบันได้เตรียมไว้ให้..
” นี้มันของข้า..เจ้ามาแย่งข้าทำไม ”
” หึๆใครดีใครได้!! ”
” จะอะไรก็รีบหยิบกันได้แล้ว ”
ความโกราหลได้เกิดขึ้นสมุนไพรชั้นดีเกือบทั้งหมดอยู่ๆก็ลอยขึ้นแล้วมุ่งหน้าไปยังทางฝั่งเผ่าเทพและมารซึ้งแน่นอนว่าไม่มีใครอาจหาญที่จะโต้แย้งกับเผ่าพันธ์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้..ทำได้เพียงก้มหน้าก่อนที่จะสลายกลุ่มแล้วนำสมุนไพรเท่าที่มีมาแทนซึ่งคุณภาพย่อมต่างกันชัดเจน!!!
” ผู้เข้าสอบปีนี้ดูท่าจะมีน้ำยากันแค่นี้นะพี่รอง!! ” เด็กหนุ่มร่างเล็กเอ่ยขึ้นมีเขาเล็กๆอยู่บนหัวทั้งสองข้างซึ้งแน่นอนคือเผ่าอสูร..
” น้องรอง..ลองดูเด็กหนุ่มนั้นสิยังไม่ได้ขยับไปไหนเลยแม้แต่น้อย อ้ะ..นั่นไงเริ่มเดินไปยังกองสมุนไพรที่คุณภาพต่ำทั้งนั้น.. ” ชายร่างสูงโปร่งมีเขาแค่ข้างเดียวเอ่ยขึ้นด้วยความสนใจ
น้องรองเมื่อได้ยินเช่นนั้นก็จดจ้องไปยังคนผู้นั้นซึ่งก็คือไป๋หลง!!!
” ก็น่าสนใจดีเนอะ..พี่รอง ”
ขณะนั้นเองที่สองพี่น้องนี้คุยกันอยู่มีสตรีนางหนึ่งที่ยืนมองดูการทดสอบครั้งนี้อยู่ด้วยเมื่อสองพี่น้องนี้ได้เห็นก็ใบหน้าตื่นตะลึงเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา…
” ไม่คิดเลยว่าศิษย์ต้องห้ามแห่งสถาบันแห่งนี้!!!จะมาร่วมชมอะไรเช่นนี้ด้วย ” ผู้เป็นพี่รองเอ่ยขึ้นด้วยความเคารพ เพราะชื่อเสียงของนางนั้นไม่มีใครที่อยู่ในสถาบันแห่งนี้จะไม่รู้จัก…
” ข้ามาเพราะข้าอยากจะมา..เจ้าคิดว่าเด็กหนุ่มน่าสนใจใช่หรือไม่ ข้าเองก็คิดเช่นนั้นการที่จะใจเย็นในสถานการณ์แบบนั้น ถ้าไม่เเน่จริงก็เข้าขั้นประสาท..จะเป็นอย่างไหนกันแน่นะ ” หลินหลินกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย..
ผู้เป็นพี่รองได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มแห้งๆเท่านั้น..นางมาอยู่ข้างหลังพวกเขาได้ยังไงสัมผัสแห่งอสูรไม่สามารถรับรู้อยู่ถึงการคงอยู่ของนางได้ด้วยซ้ำ…
ภายในสนามสอบปรุงยา….
ชิเอลและเผ่าเทพทั้ง12ตน สร้างโอสถเสร็จภายในไม่กี่ร้อยอึดใจ!!! ส่วนทางฝั่งเมลโอสถ เกือบจะเสร็จสิ้นแล้ว เป็นความเร็วที่น่าเหลือเชื่อเป็นอย่างมากแต่นับเป็นเรื่องปกติของเผ่าพันธ์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้…
ในขณะที่เผ่ามนุษย์บางคนยังกลั่นยาไม่ได้สำเร็จด้วยซ้ำหม้อปรุงยาระเบิดไปหลายคน..เผ่ามังกรได้เปรียบในด้านควบคุมเปลวไฟจึงไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่…เผ่าเอลฟ์บางคนก็กำลังเข้าสู่ช่วงกลั่นเม็ดยาก่อนจะก่อเป็นรูปร่าง..
ทางฝั่งสำนักอัสนีดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรโดยการนำของหวังฟาง..ต๋าเฉิงดูเหมือนจะชำนาญด้านนี้เป็นพิเศษเข้าสู่ช่วงการก่อรูปร่างสมุนไพร..ส่วนอู้เฉียงกำลังกลั่นสมุนไพรด้วยความทุลักทุเลก่อนจะเหลือบหันไปมองไป๋หลงก่อนที่จะใบหน้าขาวซีด!!! เพราะไป๋หลงยังไม่ได้เริ่มทำสิ่งใดแม้แต่น้อยเพียงจดจ้องสมุนไพรเท่านั้น….
” นี้ๆเด็กนั่นทำไมยังเริ่มทำสิ่งใดเลยละ? ”
” อาจจะกำลังวิตกก็เป็นได้ดูวัตถุดิบที่ได้มาสิ.เป็นข้าก็คงตกอยู่ในสภาพเดียวกัน ”
” พวกเจ้าดูนั่นเด็กนั่นกำลังจะทำบางอย่าง… ”
เหล่าศิษย์จากสถาบันต่างจดจ้องไปยังการกระทำของไป๋หลงอย่างไม่วางตา…
ไป๋หลงในยามนี้กำลังทบทวนทุกกระบวนการทำที่หลิงหลุนบอกก่อนจะจดจ้องไปยังเตาปรุงยา…
” ดูท่าเตาปรุงยานี้จะทนความร้อนของข้าไม่ได้แน่ๆ…งั้นแบบนี้ก็แล้วกัน ” ไป๋หลงเอ่ยจบก่อนจะผายมืออกทั้งสองข้างก่อนจะดึงเปลวเพลิงจากกระบวนท่าร้อยมังกรถล่มปัฐพีมาใช้..เป็นการปรุงยาที่ไม่เคยมีมาก่อน
ณ โลกเบื้องล่าง
สมุนไพร10ชนิดที่ไป๋หลงนำมาเกิดการสั่นไหวอย่างรุนแรงก่อนจะลอยขึ้นรอบตัวไป๋หลง!!!! พร้อมกับเปลวเพลิงสีน้ำเงินกำลังห่อหุ้มสมุนไพร ทั้ง10ชนิดเอาไว้!!!
การกระทำของไป๋หลงสร้างความตื่นตะลึงให้บุคคลที่เฝ้าชมไม่เว้นแม้แต่ผู้อาวุโสและเหล่าจักรพรรดิ์ต่างสะดุ้งตัวจากที่พำนักอย่างลืมตัว…
” นะ..นั้นมันอะไรกันข้าไม่เคยเห็นการปรุงยาโดยไม่ใช้เตาปรุงยามาก่อนในชีวิต!!! ”
” ให้ตายเถอะ…เด็กนั่นจะประหลาดเกินไปแล้วสมุนไพรกำลังหมุนวนรอบตัวเด็กนั่นราวกับเทพสมุนไพรก็มิปาน!!! ”
เหล่าผู้เฝ้าชมต่างสั่นสะท้ากับสิ่งที่เกิดขึ้น…หลินหลินหดในตาแคบลง
” การปรุงยานั่นมัน…. ”
ชิเอลจดจ้องไปยังทุกการกระทำของไป๋หลงก่อนที่ราเชลผู้เป็นสหายจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงวิตก…
” ชิเอลการปรุงยานั่นมัน….ไม่ผิดแน่ใช่หรือไม่!!! เด็กหนุ่มนั่นรนหาที่ตายชัดๆ กระบวนการปรุงยานั่นแม้แต่เทพชั้นสูงยังมิอาจหาญที่จะทำ วิบัติสูญสิ้น!!! ”
” ใช่ข้าไม่รู้ว่าเด็กนั่นไปเรียนรู้มาจากไหนหรือไม่ก็…เป็นคนของเผ่าเทพ!! แต่เป็นไปไม่ได้เลยทั้งสีตาสีผม ไม่มีสิ่งใดที่สื่อออกแม้แต่ปีกเองก็…. ” ชิเอลกล่าวด้วยความกังวลเล็กน้อยก่อนจะกล่าวขึ้นอีกครั้ง
” การปรุงยานั้นมันตรงข้ามกับ วิบัติก่อเกิดที่มีกระบวนการที่ไม่ยุ่งยากและไม่อันตรายเผ่าเทพของเรามักใช้ในการปรุงมันขึ้นมา…ต่างกับวิบัติสูญสิ้นที่ทำให้เม็ดยามีคุณภาพสูงอย่างไม่น่าเชื่อ!!! แต่ต้องนำชีวิตมาเดิมพันเด็กนั่นรู้หรือไม่ว่าตัวเองกำลังอยู่เบื้องหน้าประตูปรโลก พลาดแม้เพียงนิดเดียวปรโลกจะเปิดประตูต้อนรับในทันที!!! ”
ไป๋หลงในยามนี้เหงื่อตกเพราะนี้มันเผาผลาญพลังเป็นอย่างมากจนแทบจะล้มทั้งยืนไป๋หลงกัดฟันแน่นก่อนจะเริ่มผสานสมุนไพรก่อเกิดรูปร่าง..ขณะนั้นเองหลิงหลุนก็เอ่ยขึ้นในขณะที่ไป๋หลงกำลังเข้าสู่ขั้นตอนถัดไป..
” นายท่าน….ข้าจำผิดสูตร การปรุงที่นายท่านกำลังทำอยู่วิบัติสูญสิ้นซึ้งตรงข้ามกับวิบัติก่อเกิด…หากท่านพลาด…ตายแน่ ขอรับ แต่นายท่านของข้ามีความสามารถเรื่องแค่นี้ท่านมิต้องกังวล ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นราวกับเสียงของฟ้าที่ผ่าลงมาก่อนที่จะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หมดอาลัยตายอยาก…
” มันจบแล้ว