เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่106 พบเจอ 2 จบ
หลังจากทุกคนได้เห็นคะแนนการสอบในครั้งนี้..บ้างก็ต่างผิดหวังบ้างก็สมหวังแต่ที่ทุกคนเห็นประจักต็มสองตาคู่นี้รวมทั้งเหล่าผู้ชมนับหมื่นรวมถึงเหล่าจักรพรรดิ์และขุนนางชั้นสูงอีกหลายคนต่างเห็นประจักษ์คะแนนที่ในรอบหลายร้อยปีจะมีสักครั้ง1000คะแนนเต็ม!!!! ในขณะที่ไป๋หลงได้เพียง 900คะแนน พอดี ไป๋หลงหดในตาแคบลงในทันทีส่วนอู้เฉียงได้600คะแนนแม้แต่อู้เฉียงก็ยังอดที่จะแปลกใจเรื่องคะแนนของไป๋หลงไม่ได้…
ซึ้งผู้ที่ได้คะแนนเต็มนั้นเด็กจากเผ่าเทพ นามว่าชิเอล ผู้ซึ้งเป็นอัจฉริยะแห่งตระกูลเทพชั้นสูงที่ถูกส่งเข้ามาศึกษา ณ สถาบันแห่งนี้ เพื่อจุดประสงค์บางประการ!!!
ผู้อาวุโสได้กล่าวเงื่อนไขพิเศษบางอย่างขึ้นมาสำหรับผู้ที่ได้คะแนน800คะแนนขึ้นไปสามารถเลือกได้ว่าจะเข้าเป็นศิษย์สายนอก สายใน หรือสายหลักซึ้งแน่นอนว่ามีทั้งผลดีและเสียเช่นกัน…ทุกคนในที่นี้รู้ดีว่าในสถาบันเทพมารแห่งนี้มีการจัดตั้งกลุ่มกองกำลังย่อยๆโดยที่ทางอาจารย์จะไม่เข้ามายุ่งในเรื่องนี้…แต่ถ้าเกินกว่าเหตุขึ้นมาจะมีอาจารย์เข้ามาระงับเหตุในทันที..
ซึ้งทางสถาบันจะมอบกองทหารจักรกล!!!ที่สร้างขึ้นจากแร่ธาตุที่หาได้ยากแก่หัวหน้าของกลุ่มนั้นๆซึ้งจะมีการจัดอันดับตามความแข็งแกร่งของกลุ่มนั้นๆ ซึ้งภายในสภาบันนั้น ไม่ว่าจะเป็นศิษย์สายหลัก สายในหรือสายนอก มีการจัดตั้งกองกำลังหลายร้อยกลุ่ม…
ไม่ต้องพูดถึงสายหลักการที่จะจัดตั้งกองกำลังของตัวเองนั้นยากเย็นราวกับเรือเล็กที่กำลังจะมุ่งเข้าหาพายุ…
ไป๋หลงและอู้เฉียงคุยปรึกษากันอยู่ครู่นึงก่อนจะมุ่งหน้ากลับที่พักและคิดทบทวนว่าจะเลือกเป็นศิษย์สายนอก สายใน หรือสายหลัก ซึ้งอู้เฉียงเพียงออกความคิดเห็นเท่านั้นไม่สามารถเลือกสายได้ด้วยคะแนนที่ไม่ถึงเกณฑ์ มีเพียงไป๋หลงและเว่ยเว่ยเท่านั้นที่ถึงเกณฑ์..ซึ้งแน่นอนว่าเว่ยเว่ยต้องติดตามไป๋หลงแน่นอน..
ดังนั้นการตัดสินใจทั้งหมดจึงอยู่ที่ไป๋หลงขณะใกล้ที่พักรับรองนั้นเองไป๋หลงและอู้เฉียงต่างสั่นสะท้านไปทั่วร่าง…
” ปะ..ไป๋หลงนี้มันอะไรกันความรู้ที่ราวกับยืนอยู่ปากหุบเหวลึกที่ไม่มีวันสิ้นสุด!!! ”
ไป๋หลงก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันใบหน้าซีดเผือกราวกับโลหิตหยุดไหลเวียนไปชั่วขณะนึง…
” มีใครบางคนอยู่ในห้องรับรองของพวกเรา..เว่ยเว่ย!!! ” ไป๋หลงรวบรวมสติก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปยังประตูและเปิดเข้าไปก็เจอกับสตรีนางหนึ่งความงามของนางนั้นแทบจะขโมยสติของไป๋หลงไปชั่วขณะอู้เฉียงก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันราวต้องมนต์สะกดเส้นผมสีแดงโลหิตสยายดวงตาทับทิมสีแดงเลือดหน้าตาราวกับเป็นเว่ยเว่ยตอนโตไม่มีผิด!!! ขณะนั้นเองสตรีตรงหน้าไป๋หลงได้เอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย…
” หืม? เจ้าใช่หรือไม่ที่ดูแลลูกของเรา ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็คืนสติขึ้นมาในทันที…
” ใช่…แล้วท่านเป็นใครกันแล้วมาอยู่… ” ไป๋หลงกล่าวไม่ทันจบก็นึกถึงคำพูดที่หลิงหลุนเคยกล่าวไว้ขึ้นมาก่อนที่ไป๋หลงจะเบิกตากว้างขึ้น..
ตัวตนที่ใกล้เคียงกับเทพอสูรศักดิ์สิทธิ์ราชันย์มังกร!!!
” ปะ…ป๋ามาแล้วแต่มะ..ม๋าบอกว่าไม่สามารถอยู่ได้นานต้องรีบไปยังสถานที่ห่างไกล มะ ม๋าเลยอยากคุยกับ ปะ..ป๋าก่อน ” เว่ยเว่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงใสซื่อ
ไป๋หลงแทบจะเป็นลมให้รู้แล้วรู้รอดไปซะตอนนี้เลยเพราะแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากสตรีตรงหน้าทำไป๋หลงหายใจติดขัดซึ้งดูเหมือนว่าจะจงใจปล่อยแรงกดดันเพียงคนเดียว!!! ส่วนอู้เฉียงมิได้รับผลกระทบแต่อย่างใด
” เจ้าเด็กหนุ่มตรงนั้น…พาลูกของเราไปเดินเล่นข้างนอกก่อนเรามีบางอย่างอยากจะคุยกับ…เจ้า!!! ” สตรีนางนั้นเอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปเหลียวมองไป๋หลง
เว่ยเว่ยแสดงท่าทีขัดขืนเล็กน้อยแต่ก็ยอมทำตามที่สตรีนางนั้นบอกเป็นอย่างดีส่วนอู้เฉียงถึงแม้จะไม่ใช่คนฉลาด…แต่ก็ไม่ขนาดถึงขั้นดูสถานการณ์ไม่ออก..อู้เฉียงจูงมือเว่ยเว่ยออกไปก่อนจะเหลือเพียงแค่ไป๋หลงและสตรีผู้นั้นเพียงสองคเท่านั้น!!!
” แล้ว…เราต้องพูดว่าถวายความเคารพแด่จอมราชันย์หรือไม่!!!…เจ้าในตอนนี้ยังไม่คู่ควรที่จะได้รับการยอมรับจากพวกเราที่เหลืออยู่ ตัวเราตื่นจากการจำศีลอันยาวนานตลอดหมื่นปีที่ผ่านมาเราหลับไหลมาโดยตลอด!!!! เฝ้ารอการกลับมาของจอมราชันย์ที่แท้จริง!! แต่เราสัมผัสได้ถึงสัมผัสได้ถึงพลังที่เหมือนกับเราซึ้งก็คือลูกของเราที่เจ้าดูแลอยู่… ”
สตรีนางนั้นกล่าวด้วยวาจาที่แข็งกระด้างและน้ำเสียงที่เด็ดขาด..ทำให้ไป๋หลงถึงกับสั่นสะท้านไปชั่วขณะ..
” อีกอย่าง..เหล่าราชันย์มังกรทั้ง11 ตนที่เหลืออยู่ตัวเราพูดได้เต็มปากเลยว่าจะไม่มีราชันย์ตนใดยอมรับเจ้าแม้แต่น้อย…เพราะเจ้าในตอนนี้ยังไม่คู่ควร..เราสามารถสังหารเจ้าได้เพียงต้องการเท่านั้นถึงแม้เจ้าจะเป็น จอมราชันย์ที่แท้จริงก็ตาม!!! ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็เอ่ยถามขึ้นด้วยความสงสัยในทันทีเกี่ยวกับจอมราชันย์!!!
” งั้นท่านก็คือ ราชันย์มังกรเพลิง!!! แล้วอะไรคือจอมราชันย์ที่แท้จริง? ”
สตรีนางนั้นหดนัยน์ตาแคบลงก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่สามารถสะกดข่มได้แม้กระทั่งชนชั้นจักรพรรดิ์!!!!…
” นี้เจ้ายังไม่รู้อีกอย่างงั้นรึ!!! ชั่งเถอะ เวลาจะดำเนินเรื่องราวทุกอย่างข้ามาที่นี้เพียงจุดประสงค์เดียวคือพาตัว ลูกของเรากลับไปเท่านั้น เราไม่อาจฝากฝังลูกของเราไว้กับเจ้าที่อ่อนแอยิ่งกว่าลูกของเรา!!! ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นราวกับเส้นด้ายเส้นสุดท้ายได้ขาดลง…
” หนึ่งคำก็อ่อนแอ..สองคำก็ไม่คู่ควรพวกท่านทุกคนคิดว่าตนเองวิเศษวิโสมาจากไหน!!!ถึงมาดูถูกกันแบบนี้…ข้ารู้ตัวข้ามันอ่อนแอแต่ข้าไม่ให้ท่านนำตัวเว่ยเว่ยกลับไปเด็ดขาด!!! ”
สตรีนางนั้นได้ยินเช่นนั้นก็หามีโทสะไม่กลับกัน..ยกยิ้มขึ้นอย่างมีเลศนัย
” พิสูจน์สิ..ว่าตัวเจ้าสามารถดูแลลูกของเราได้ ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก่อนแววตาจะแข็งกระด้างขึ้น..ไป๋หลงในยามนี้ไม่สามารถปลดปล่อยพลังของเผ่าเทพหรือมารออกมาได้เพราะอาจจะมีบางคนสัมผัสได้ถึงมันไป๋หลงจึงเลือกใช้กระบวนท่าเพียงอย่างเดียว!!!
” ท่านเสนอมา..ข้าก็จะสนองให้ เขตแดนจักรพรรดิ์!!! ”
เงาสีดำพุ่งออกมาจากร่างของไป๋หลงก่อนที่ภายในห้องนี้จะปกคลุมไปด้วยความมืดมิด..เขตแดนจักรพรรดิ์ที่ไป๋หลงใช้นั้นเป็นประบวนท่าพื้นฐานของกระบวนท่าเงา ผลของมันก็คือยกระดับของผู้ใช้ให้มีพลังเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัวและทำให้อีกฝ่ายไม่สามารถจับการเคลื่อนไหวได้…แต่ไม่ใช่กับสตีรผู้นี้
” ของเด็กเล่น!!! ” สตรีนางนั้นกล่าวก่อนจะโพกสะบัดมือเพียงครั้งเดียวเขตแดนเงาถูกทำลายในทันที..
เพล้ง!!!
เขตแดนเงาแตกเป็นเสี่ยงๆไป๋หลงคาดการณ์ไว้แล้วก่อนจะโผล่มาอยู่ด้านหลังและปล่อยหมัดอัดกระแทกเข้ากลางแผ่นหลังอันขาวนวล..
” ร้อยมังกรถล่มปฐพี!!! ”
มังกรสีน้ำเงินครามพุ่งชนสตรีผู้นั้นแต่แล้ว..สตรีผู้นั้นเพียงหันหลังกลับมาและจับหัวมังกรที่ก่อเกิดจากเปลวเพลิงก่อนเปลวเพลิงสีน้ำเงินจะแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเลือดและหันเหเปลี่ยนทิศทางไปยังไป๋หลง!!!
ไป๋หลงใบหน้าขาวซีดในทันที…
” บัดซบ!! ”
ตู้ม!!
ไป๋หลงโดนกระบวนท่าของตัวเองก่อนจะรีดเค้นพลังออกมาป้องกันได้ทัน..
” คิดจะใช้ไฟโจมตีข้า..ชั่งโง่เขลา!!! ข้าคือราชันย์มังกรเพลิง ผู้ควบคุมเปลวเพลิงที่แท้จริง!! ”
ไป๋หลงสำรอกเลือดออกมาก่อนจะปรากฏรอยยิ้มจางๆออกมา..
” แข็งแกร่งจริงๆด้วย…แต่ยังไงท่านก็เป็นเพียงร่างจำแลงจะทนรับการโจมตีนี้ได้หรือไม่!!! ”
ไป๋หลงปลดปล่อยเงาออกมาพร้อมกับมังกรเพลิงและยิ่งไปกว่านั้นไป๋หลงสร้างดาบขนาดใหญ่ขึ้นจากอัสนีสีแดง..ก่อนที่ดาบอัสนีเล่มนั้นจะไปอยู่ในมือของมังกรเพลิงที่ถูกปกคลุมไปด้วยเงาเป็นวิชาที่ไป๋หลงคิดประยุกต์ขึ้น…
” นักรบเงาจักรพรรดิ์มังกร!!! ”
มังกรขนาดใหญ่ราวกับแม่ทัพผู้ออกศึกฟาดฟันดาบเร็วดุจสายฟ้าฟาดอย่างต่อเนื่องซึ้งแน่นอนไป๋หลงสูญเสียพลังอย่างต่อเนื่องในการควบคุม นักรบเงาจักรพรรดิ์มังกร.. แต่สตรีนางนั้นกลับยืนนิ่งเฉยรับการโจมตีนับร้อยครั้งแล้ว ตอนนี้ไป๋หลงยกระดับพลังตัวเองขึ้นชั่วคราว เป็นนักรบที่แท้จริงขั้นที่6 จากเดิม คือ4 แต่ระดับพลังก็ยังห่างชั้นกันเกินไป…..
” ถือว่าทำได้ดีแต่… ”
เคร้ง!!!
ดาบอัสนีกระทบกับอะไรบางอย่างซึ้งก็คือมือของสตรีนางนั้นจับดาบอัสนีก่อนจะแย่งดาบอัสนีมาจากนักรบเงาที่ไป๋หลงสร้างขึ้นมา..ไป๋หลงเบิกตากว้างในทันที..
” บัดซบนี้มันจะเกินไปแล้ว!!! หยุดดาบอัสนีด้วยมือเปล่าแล้วแย่งดาบจากนักรบเงาของข้าเนี้ยนะ.. ” ไป๋หลงสถบออกมา..
” ข้าคืนให้!! ”
สตรีนางนั้นกล่าวจบก็ขว้างดาบอัสนีด้วยท่าทีที่ไม่ได้แฝงพลังอะไรไว้แต่ความเร็วระดับที่ไป๋หลงไม่สามารถสัมผัสถึงมั่นได้..
ฟิ้วววว!!! ตู้ม!!
ไป๋หลงเหลือหันไปมองก็ต้องตกตะลึงอีกครั้งนักรบเงาที่ถูกสร้างขึ้นโดยผ่านการประยุกต์ถูกทำลายด้วยดาบที่ตนสร้างขึ้น..
” หมดลูกเล่นแล้วยัง..ทีนี้รับการโจมตีจากเราดูถ้าเจ้ารับได้ข้าจะฝากฝังลูกของเราไว้กับเจ้าแต่เรายังไม่ยอมรับเจ้าหรอกนะ..เรามาเริ่มกันเลยเสียงดังเกินไปจนผู้คนเริ่มแห่มากันแล้ว ”
สตรีนางนั้นกล่าวจบก็ปลดปล่อยเปลวเพลิงสีม่วงออกมาบนฝ่ามือ..
” เปลวเพลิงแห่งอันตกาลรูปแบบ พิเศษ เพลิงล้างสวรรค์!!! ”
ไป๋หลงสัมผัสได้ถึงพลังที่น่าหวาดกลัวที่แผ่ออกมาไป๋หลงจึงตัดสินใจเรียกศาสตร์ตราจิตวิญญาณออกมา!!!!
ไป๋หลงตั้งจิตสงบก่อนจะดึงดาบเล่มนึงออกมาจากความว่างเปล่าตัวดาบมีละอองแสงสีขาวปกคลุมทั่วตัวดาบไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงได้…ศาสตร์ตราจิตวิญญาณ!!! นี้ชื่อเดิมของมันเหล่าเทพบนสรวงสวรรค์ยังต้องก้มหัว เหล่ามารปีศาจยังพากันหลีกหนี…
” ดาบแห่งการพิชิต!!! “