เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่108 ปฐมนิเทศ 1
หลังจากจบการแข่งขันอันดุเดือดลงหลายฝ่ายต่างตระหนักถึงเรื่องในครั้งนี้..มีลูกของเหล่าขุนนางทั้งหลายได้ตกตายลง ณ หุบเขาแห่งการจองจำบ้างก็เป็นลูกของผู้นำตระกูลใหญ่โตจนเกิดข้อพิพาทขึ้นว่าการสอบครั้งหน้าควรตัดบททดสอบนี้ออกไปหรือยังคงไว้ต่อดี…
ซึ้งในตอนแรกทางสถาบันได้แจ้งรายละเอียดไปแล้วจึงทำให้หลายฝ่ายมิอาจโต้แย้งๆใดๆได้แต่ถึงกระนั้นการจะเปลี่ยนบททดสอบในแต่ละด่านที่คงรูปเดิมมาแต่สมัยโบราณต้องได้รับการอนุมัติจากเบื้องบน..
………………………………………….
ซึ้งตระกูลหลี่ในยามนี้กำลังตกอยู่ในสภาวะวิกฤตขั้นหนักหนาสาหัสตั้งแต่ก่อตั้งตระกูลมา…ซึ้งเรื่องนี้เกิดจากนายน้อยผู้ที่จะต้องสืบทอดตระกูลหลี่ต่อไปในอนาคต..โดนสังหารตาย!!! โดยฝีมือของใครบางคนเพราะลูกแก้ววิญญาณของหลี่อานได้แตกดับลง!!!
หลี่หยางได้ติดต่อไปยังเจ้าสำนักวารพิสุทธิ์หรือก็คือชวี่เอ๋อนั้นเองซึ้งคำตอบที่ได้ทำให้หลี่หยางใบหน้าบิดเบี้ยวเต็มเปี่ยมไปด้วยโทสะ!!!
” อ้ากกกก!!! ลูกข้าใครกันที่มันบังอาจมาสังหารเจ้าข้าจะล้างโคตรมันทั้งตระกูล!!! ” หลี่หยางกล่าวออกมาด้วยความเดือดดาล
” ท่านผู้นำ!!! ได้โปรดระงับตอนนี้เราได้ส่งคนของเราส่งไปหาเพื่อหาข้อมูลและหาร่างของนายน้อยให้เจอโดยเร็วที่สุด.. ” ข้ารับใช้ผู้หนึ่งเอ่ยขึ้นเพื่อให้หลี่หยางใจเย็นลง… ( หลี่อานตายในตอนที่ 101 เพราะพยามจะทำร้ายไป๋หลง )
หลี่หยางนิ่งเงียบก่อนที่แววตาจะฉายแววมุ่งร้ายอาฆาตออกมา..หรือว่าจะเป็นเด็กนั่นที่เคยมีปัญหากับบุตรของตน…ขณะนั้นเองหลี่หยางได้กล่าวขึ้นอย่างมีเลศนัย
” ไปหาข้อมูลกับเด็กที่ชื่อไป๋หลงมาให้มากที่สุด!!! แล้วกลับมารายงานข้าถ้าหาไม่ได้โทษของเจ้า…ก็น่าจะรู้ดี ”
ข้ารับใช้ผู้นั้นได้ยินสั่นสะท้านไปทั้งตัวก่อนจะรีบรับคำสั่งและจากไปโดยเร็ว..
” ต่อให้เจ้ารู้จักกับองค์จักรพรรดิ์!!!..ถ้าเจ้ามีส่วนเกี่ยวกับการตายของบุตรข้าเจ้าก็ต้องตายตามลูกข้าไปก็แล้วกัน!!! ”
หลี่อานกล่าวจบก็มุ่งหน้าไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง…
……………………………………………………..
วันนี้เป็นวันแรกที่ไป๋หลงอู้เฉียงและเว่ยเว่ยเข้ามาศึกษาภายในสถาบันเทพมารแห่งนี้..ซึ้งวันนี้คือวันปฐมนิเทศผู้อำนวยแห่งสถาบันเทพมารจะมาพบปะและพูดคุยกับศิษย์รุ่นใหม่!!!
ซึ้งไป๋หลงในยามนี้นั้นด้วยใบหน้าและรูปลักษณ์ราวกับแม่ทัพผู้ไร้พ่าย!!!ยิ่งเสริมสร้างรัศมีอันน่านับถือส่วนอู้เฉียงแม้นไม่ได้หล่อเหลาแต่ด้วยรูปลักษณ์อันสมส่วนและมัดกล้ามที่มีอยู่อย่างพอดีทำให้เปล่งรัศมีราวกับนักสู้ที่แข็งแกร่งดุจขุนเขาที่ตั้งตระหง่าน…ไม่เว้นแม้แต่เว่ยเว่ยถึงแม้ยังเด็กแต่ความสวยสดงดงามต้องตาบุรุษเป็นอย่างมากแต่ไม่มีใครที่จะอาจหาญพอที่จะเข้าไป…เพราะไป๋หลงนั้นเอง
เพราะเหล่าศิษย์ที่ยังอยู่ยังจำวีรกรรมที่เกิดขึ้นกระบี่นับหมื่น!! พุ่งปักร่างของคนแล้วคนเล่าราวกับฝนกระบี่ที่ไม่มีวันสิ้นสุดความเจ็บปวดที่ราวกับตายไปรอบนึงแล้วสร้างควมตระหนักมากยิ่งขึ้นว่าคนผู้นี้คือบุคคลที่ไม่ควรหาเรื่องใส่มากที่สุด!!!! แต่ใช่ว่ารุ่นพี่ที่มาร่วมต้อนรับศิษย์ใหม่จะรู้จักไป๋หลง…
” นี้เจ้าศิษย์ใหม่..ข้าอยากจะคุยกับน้องสาวที่ตามเจ้ามาด้วยได้หรือไม่..หวังว่าคงจะเข้าใจนะถ้าอยากใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในสถาบันแห่งนี้!!! ” ศิษย์ผู้หนึ่งที่เป็นรุ่นพี่ชั้นปีที่สูงกว่าไป๋หลงดูจากสัญลักษณ์ที่ติดอยู่บนอกเสื้อ..
” เป็นอะไร…ไม่ได้ยินรึยังไงพี่ข้าบอกให้พวกเจ้าหลีกทางพี่ข้าจะคุยกับแม่นางน้อยผู้นั้น ” ศิษย์อีกคนที่ตามมาด้วยดูท่าจะเป็นพี่น้องกันเอ่ยขึ้นแต่แววตากลับจับจ้องไปยังดุรณีน้อยด้วยความกระหายบางอย่าง..
อู้เฉียงสามารถมองเห็นระดับพลังของบุคคลตรงหน้าได้เป็นระดับที่ไม่สูงมากอู้เฉียงเพียงรอการตัดสินใจจากไป๋หลงเท่านั้น…เวลานี้อาจารย์ยังไม่มาทำให้ไม่มีใครคอยคุมหรือดูแลอยู่ในเวลานี้
สายตาทุกคู่เริ่มจับจ้องไปยังกลุ่มของไป๋หลงก่อนที่ศิษย์บางคนจะอุทานขึ้น..
” นะ..นั่นมันเทพสังหารไป๋หลง ”
” ห้ะ…เทพสังหารไป๋หลงอย่างงั้นรึ ดูท่าศิษย์พี่พวกนั้นยังไม่รู้ถึงความร้ายกาจของเทพสังหารไป๋หลงเสียแล้ว!!! ”
” แต่ถึงยังไงก็เป็นถึงรุ่นพี่คงจะไม่ง่ายละมั้งนะ ”
” ข้าไม่รู้..แต่ที่แน่ๆบางอย่างที่สนุกกำลังจะเกิดขึ้นเป็นแน่แท้ ”
เหล่าศิษย์ที่สอบเข้ามาพร้อมกับไป๋หลงเอ่ยขึ้นต่างๆนาๆจนไปเข้าหูรุ่นพี่บางคนเข้า..
” นี้ศิษย์น้อง..ข้าขอถามอะไรได้หรือไม่ เทพสังหารไป๋หลงนี้คือใครเหรอ? ” บุรุษที่เอ่ยขึ้นนั้นมีแววตาสีฟ้าครามเส้นผมสีเงินยาวสลวยใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพก็มิปาน
เมื่อศิษย์รุ่นน้องเห็นลำดับบนหกเสื้อถึงกับใบหน้าด้านช้าเพราะมันคือหมายเลย3 นั้นเอง!!! ก่อนที่ศิษย์ผู้นั้นจะเอ่ยตอบอย่างสุภาพ
” เทพสังหารไป๋หลงคือผู้นั้น ขอรับเป็นศิษย์ที่เชียวชาญกระบี่เป็นอย่างมากกระบวนท่ารุนแรง!!!ร้ายกาจและดุดันราวกับแม่ทัพสวรรค์ก็มิปานและการสังหารที่ไร้ความปราณี..ทำให้พวกเราตั้งฉายาว่าเทพสังหารขอรับ ”
ศิษย์รุ่นพี่ได้ยินเช่นนั้นแววตาเป็นประกายในทันทีก่อนจะกล่าวขึ้น..
” เห..น่าสนใจดีนิไป๋หลงสินะ….ศิษย์ปีนี้ดูท่าจะมีสัตว์ประหลาดเพิ่มเข้ามาแล้วสิ ขอชมฝีมือหน่อยก็แล้วกัน..อ้อแล้วก็ขอบใจเจ้ามาก ฮ่าๆๆๆ ” ศิษย์ผู้เป็นรุ่นพี่กล่าวจบก็เปลี่ยนแววตาเป็นดุดันก่อนจะจดจ้องไปเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้…
…………………………………………….
ไป๋หลงนิ่งสงบผิดปกติก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงพลางทำท่าทางเยาะเย้ย…
” พวกท่านนี้ชอบกินเด็กหรืออย่างไร…โตเท่ากระบือแล้ว!!! ยังจะมาสนใจเด็กอีกพวกท่านมันน่ารังเกียจจริงๆให้ตายเถอะ สถาบันเทพมารแห่งนี้ข้าไม่คิดว่าจะมีพวกแบบพวกท่านด้วย เห้อๆๆ ”
ศิษย์รุ่นพี่เมื่อได้ยินเช่นนั้นก็ราวกับถูกตบหน้าเข้าอย่างจังบวกกับเสียงหัวเราะที่ดังขึ้น…
” กะ..แก รนหาที่เองนะ พวกเราสองพี่น้องได้ชื่อว่าไร้เทียมทานในศิษย์ลำดับที่8ด้วยกันๅ!!! กล้าพูดเช่นนี้คงต้องมอบบทเรียนอันสุดแสนล้ำค่าเสียแล้ว…ตายซะ!!! ”
หมัดอัดกระแทก!!!
หมัดสุญญากาศ!!!
สองพี่น้องระเบิดกระบวนท่าออกมาพร้อมกันพร้อม..ออกหมัดที่อัดพลังไว้จนอากาศรอบข้างสั่นสะเทือน!!! พุ่งตรงมายังด้านหน้าของไป๋หลง…ไป๋หลงกลับยืนนิ่ง…สองพี่น้องเมื่อเห็นเช่นนั้นก็แสยะยิ้มอันชั่วร้ายออกมา..
ศิษย์รุ่นพี่ชั้นปี3เมื่อเห็นเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วในทันที..ก่อนจะเบิกตากว้างขึ้น!!!
แววตาของไป๋หลงจากสีแดงมรกตสวยงามเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินเข้มออกมาราวกับสีของน้ำทะเลมหาสมุทรไป๋หลงยืนนิ่งไม่ไหวติงก่อนที่หมัดจะถึงตัวไป๋หลงนั้นเอง เงาสีดำปรากฏขึ้นเบื้องหน้าไป๋หลงก่อนที่หมัดนั้นจะอัดกระแทกเข้ากับเงาอย่างจัง
ตู้มมมม!!!
ก่อนที่ศิษพี่น้องคู้นั้นจะโดนพลังที่ปล่อยไปสวนกลับมาทั้งหมดเพราะเงาสีดำที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าไป๋หลงดูดพลังที่ปล่อยออกมาก่อนจะส่งกลับไปเป็นแรงกระแทกยิ่งโจมตีมาแรงเท่าใดก็จะโนพลังตัวเองสวนกลับเป็นเท่าตัว…ชื่อของกระบวนท่าที่ไป๋หลงใช้นั้นคือ
” เงาแปรผัน!!! ”
ซึ้งไป๋หลงเป็นพวกเรียนรู้อะไรรวดเร็วจึงฝึกกระบวนท่าเงาได้บางท่าแล้วยังไม่ถึงที่สุดของขั้นวิชา…ศิษย์พี่คู่นั้นกระเด็นไปไกลเป็นทางยาวก่อนจะกระอักโลหิตออกมาคำโต…
แต่นั้นยังไม่เท่ากับที่ไป๋หลงมิได้เคลื่อนไหวใดๆด้วยซ้ำนี้สิยิ่งขายหน้าเสียยิ่งกว่า…
” เฮ..สมแล้วที่เป็นเทพสังหารไป๋หลง ”
” ใช่ แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!! ”
” ชู่วว!!! พวกเจ้าอย่าออกตัวแรงมากนักเดี๋ยวก็โดนหมายหัวหรอก ”
ศิษย์อีกคนกล่าวเตือนก่อนที่เสียงจะเบาลง…ไป๋หลงเดินย่างก้าวสามขุมก็มาถึงตรงหน้าศิษย์พี่น้องคู่นั้นก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็น…
” ต่อไปนี้อย่ามารังควานพวกเราอีก!!! ต่างคนต่างอยู่ข้าไม่อยากก่อเรื่องสังหารศิษย์รุ่นพี่ที่ทำตัวเหล่สาวเหตุผลมันทุเรศเกินไป!!! ข้าพูดถึงขนาดนี้แล้ว ถ้ายังไม่ฟังประตูปรโลกย่อมต้อนรับพวกท่านสองคนเป็นแน่แท้!!! ”
จบครึ่งแรก