เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่122 เตรียมพร้อม 2 จบ
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็เบิกตากว้างในทันทีเพราะตรีศูลย์มันกำลังพูดออกมาผ่านกระแสจิต..โดยที่ยามนี้เหล่าสตรีและผู้คนโดยรอบต่างแข็งข้างเพราะหงส์ฟ้าดังกล่าวที่สร้างขึ้นจากพลังระดับราชันย์..โดนตัดจนหัวขาดสะบั้นเพียงแค่การโจมตีเพียงครั้งเดียว!!!
” บะ..บ้าน่า!! ”
เหล่าผู้คนเบิกตากว้างราวกับเห็นผีก็ไม่ปาน..ณ เวลานี้เหล่าศิษย์และกองกำลังมากมายต่างเห็นประจักษ์
ไร้วี่แววของเสียงมีแต่ความเงียบที่เข้ามาปกคลุมพร้อมกับร่างไป๋หลงที่ยืนเด่นสง่ากำตรีศูลไว้ในมือแนบแน่น…ราวกับเทพสงคราม!!
เหมยชานิ่งข้างก่อนจะทรุดตัวลงด้วยผลกระทบของการที่กระโดดพลังข้ามขั้นแบบฉับพลัน..แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย..แม้แต่เหมยหลินยังขนลุกซู่ชันเพียงแค่สัมผัสถึงพลังที่ถูกปล่อยออกมาในแต่ละครั้ง…
” เจ้าเป็นตัวอะไรกันแน่!!! ”
เหมยชากล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงหอบหนักสตรีนับร้อยก็ล้วนใบหน้าขาวซีดไร้ซึ้งกำลังเพราะพลังทั้งหมดได้ถ่ายทอดไปกับกระบวนท่าเมื่อครู้เป็นที่เรียบร้อย..
ไป๋หลงเมินเฉยต่อคำถามก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา..
” ออกไปให้พ้น..ข้าให้เวลาเพียง10อึดใจไม่อย่างงั้น..อย่าหาว่าข้ารังแกสตรี!! ”
เหมยหลิยได้ยินเช่นนั้นก็ราวกับถูกตอกหน้าอย่างจัง..นี้พวกตนโดนไล่เหมือนหมูหมาอย่างงั้นรึ!!
ระหว่างนั้นเองแว่วเสียงที่เต็มไปด้วยความแข็งแกร่งก็เอ่ยขึ้น..
” พอแค่นั้นแหละ..พวกเจ้าทั้งสองคนเป็นถึงศิษปี2 ชื่อเสียงก็ไม่ได้น้อยๆ..หากเรื่องนี้แพร่ออกไปเกรงว่าพวกเจ้าสองคนจะลำบากนะ ”
เหมยหลินและเหมยชาต่างสั่นสะท้านไปตามกันเพราะพวกตนจำเสียงนี้ได้เป็นอย่างดี..
” ท่านผู้อำนวยการหนึ่ง!! ”
คือบุคคลที่ทรงพลังและอำนาจที่สุดแม้จะเป็นเพียงผู้อำนวยการของศิษย์สายนอกก็ตาม!!
” เรื่องนี้ที่เกิดขึ้นเอาเป็นว่า..เจ้าช่วยให้เกียรติศิษย์ใหม่ผู้นี้จะได้หรือเปล่า..ตามจริงข้าก็ไม่อยากเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องของเด็กแต่…มันชักจะไปกันใหญ่ข้าเลยต้องมาด้วยตัวเอง ”
ผู้อำนวยการกล่าวขึ้นเห็นได้ชัดว่าผู้อำนวยการกำลังเข้าข้างไป๋หลงแต่..คำว่าให้เกียรติมันยังไงกัน..
” ท่านผู้อำนวยการหนึ่ง!! ท่านบอกว่าให้เกียรติข้าไม่เห็นว่ามีเกียรติอันใดที่ต้องให้เคารพด้วยซ้ำเป็นเพียงศิษย์นอก.. ”
เหมยชากล่าวขึ้นพลางจดจ้องไปยังไป๋หลงที่จดจ้องมายังตนราวกับมีเรื่องบาดหมางกันแต่ชาติปางก่อน
” ใช่แล้วศิษย์พี่พูดถูก ”
เหล่าสตรีต่างกล่าวยกยอคำพูดของศิษย์พี่ตน..
” เมื่อไม่กี่วันก่อนมีหนังสือสำคัญแจ้งมายัง ศิษย์สายนอกคนนึงว่า ซึ้งเนื้อความข้างในได้กล่าวไว้ว่าทำเนียบศิษย์ใหม่ขอมอบตำแหน่งศิษย์ลำดับที่1 ให้แก่ไป๋หลง แห่งศิษย์สายนอก และมีสิทธิเข้าร่วมในการชิงตำแหน่งราชันย์ศิษย์ใหม่!!! เนื้อหาดังกล่าวก็เป็นอย่างที่ข้าได้กล่าวมา ”
หลังจากสิ้นเสียงผู้อำนวยการหนึ่ง..เหมยหลินและเหมยชา ราวกับกับโดนตบหน้าจนชาไปทั่วหน้าก่อนที่สายตาทั้งหมดจะหันไปจดจ้องไป๋หลงราวกับมองสัตว์ประหลาดก็มิปาน!!!
ทุกคนในที่นี้รู้ดีว่าการได้ซึ้งลำดับมายากเพียงใดแม้อยู่ในระดับเลขสามหลักยังมีผู้คนนับหน้าถือตา..แต่นี้เป็นลำดับที่1!! อีกทั้ง ยังเข้าสถาบันได้ไม่นานก็ได้รับลำดับอย่างงั้นรึ…ต้องแข็งแกร่งขนาดไหนที่ทำเนียบให้ความสำคัญกับไป๋หลงเช่นนี้
แต่นี้ก็เป็นข้อยืนยันได้แล้วว่าความแข็งแกร่งของไป๋หลง..เหมาะสมกับลำดับที่1เป็นอย่างยิ่งหรือแม้จะสูงกว่านั้นก็ตามที!!!
” เป็นไปไม่ได้!!! ” เหมยหลินกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึงพลางจดจ้องไป๋หลงด้วยแววตาที่ซับซ้อน..
” ไป๋หลงเจ้าช่วยเอาสิ่งนั้นออกมาได้หรือไม่? เรื่องมันจะได้จบลงเพียงเท่านี้ ความบาดหมางในครั้งนี้ถือว่าเลิกแล้วต่อกัน!! ” ผู้อำนวยการในชุดสีขาวบริสุทธิ์เอ่ยขึ้น
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็หยิบบางอย่างออกมาก่อนจะโยนไปทางเหมยหลิน..
” นะ..นี้มัน!! ”
เหมยหลินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ยากจะเชื่อ แต่สัญลักษณ์รูปเศียรมังกรหนึ่งเศียรกำลังคาบดาบไว้ในปาก..ลวดลายสีทองโบราณกับพลังจางๆที่แผ่ออกมา..
” สัญลักษณ์แห่งศิษย์ลำดับที่1!!! ” เหมยชาที่ยืนอยู่ใกล้ๆสามารถระบุได้ในทันทีว่าเป็นของจริงหรือไม่ก่อนจะหันไปสบตาไป๋หลง..ลึกๆลงไปนางนั้นไม่อยากให้เรื่องมาลงเอยเช่นนี้…ความผิดพลาดครั้งใหญ่คือตนนั้นสืบหาข้อมูลของไป๋หลงผู้นี้มาไม่ดีพอ…
เหมยชาและเหมยหลินต่างสบตากันเข้าใจได้ในทันทีว่าต่อจากนี้ควรทำสิ่งใดต่อไป..
” พวกเรา..กลับ!! ” เหมยชากล่าวขึ้นพร้อมกับนำกองกำลังทั้งหมดเดินทางกลับไป..เรื่องที่คิดจะเจรจาก็ตัดทิ้งไปได้เลย..เหมยหลินจดจ้องไปยังตราสัญลักษณ์ไม่นานมันก็หายไปจากมือของเหมยหลิน..ก่อนจะไปโผล่ในมือของไป๋หลงแทนแสดงให้เห็นว่าไป๋หลงเป็นศิษย์ลำดับที่1โดยแท้จริง!!!
ไป๋หลงหันไปคาราวะผู้อำนวยการหนึ่งก่อนจะขอตัวพาสหายทั้ง3เข้ารับการรักษาในทันที…
” ตรีศูลเล่มนั้น..ชั่งคล้ายกับ ” ผู้อำนวยการกล่าวขึ้นกับตนเองก่อนจะสลัดความคิดนั้นทิ้งไป..
” มันจะเป็นไปได้ยังไง…พวกเจ้ากลับไปทำหน้าที่ของตัวเองกันได้แล้วหรือต้องให้ข้าบอกพวกเจ้าเป็นรายคน!!! ” ผู้อำนวยการหนึ่งกล่าวขึ้นพลางปลดปล่อยพลังออกมาบางส่วน…
” พวกเราไปๆ..ผู้อำนวยการไล่แล้วจะอยู่ทำซากอะไร!! ”
” พวกเจ้าทุกคนจงจดจำเอาไว้ห้ามไปสร้างความบาดหมางกับเทพสังหารไป๋หลงเด็ดขาด!!! ”
เหล่ากองกำลังน้อยใหญ่ที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างล้วนคิดเป็นเสียงเดียวกัน..เป็นไปได้อย่าสร้างเรื่องให้กับตนเองดีที่สุด..
” พี่ใหญ่..ข้าขอโทษ ” เหิงฟูกล่าวโทษความอ่อนด้อยของตนเองที่ประมาทจนเกินไปและไม่ยอมเปิดเผยร่างที่แท้จริงเพราะเหตุผลบางอย่าง..
” ข้าก็เช่นกัน.. ” กังเหอกล่าวพลางหอบร่างที่บาดเจ็บสาหัวของจางลี่ขึ้น..
ไป๋หลงส่ายหน้าก่อนจะก้มหัวลงสร้างความตกตะลึงให้กับกังเหอและเหิงฟูงเป็นอย่างมาก..
” นะ..นี้ท่าน!! อย่าทำเช่นนี้ ”
” ข้าขอโทษ..ข้าเองก็ประมาทเกินไปเมื่อครู่หากข้ามาไม่ทัน..ข้าคงจะสูญเสียสหายเช่นพวกเจ้าเป็นแน่!! ” ไป๋หลงเอ่ยขึ้นและกำลังถือตรีศูลอยู่!!
สาเหตุที่ไป๋หลงไม่สามารถเก็บเข้าไปได้เพราะตรีศูลเล่มนี้ขัดขืนอยู่ตลอดเวลานั้นเอง!!
” บัดซบ..ข้าไม่กลับเข้าไปแน่ที่ตั้งแคบหาที่อยู่ใหม่ให้ข้าเดี๋ยวนี้..ถ้าข้าไม่เห็นเจ้าเป็นสายเลือดชั้นสูงข้าไม่มีทางยอมรับเจ้าหรอก..เลิกเก็บข้าเข้าไปในที่แคบๆนั้นได้แล้ว!! ข้าเป็นถึงเทพศาสตร์ตราหาที่ให้มันดีกว่านี้ซิโว้ยยย!!”
ไป๋หลงแทบจะหัวระเบิดก่อนจะพาร่างของจางลี่และกลับเข้าที่พักของตนในทันทีพร้อมกับเสียงโวยวายตลอดเวลา..
……………………………………………………..
เขตที่พักของกองกำลังกระบี่เหมันต์….
มีชายผู้หนึ่งรูปร่างหน้าตาสง่างาม..ใบหน้าอันเรียบเฉยราวกับไร้ชีวิตชีวาเส้นผมสีเงินดวงตาสีน้ำเข้ม..กำลังอ่านรายงานบางอย่างพลางยกยิ้มขึ้น…
” น่าสนใจจริงๆ..ไป๋หลงอยากจะเจอตัวเจ้าซะแล้วสิ ”
บุรุษผู้หนึ่งที่นั่งไม่ห่างกันเห็นผู้เป็นสหายยิ้มขึ้นก็อดแปลกใจไม่ได้..
” ใครกันที่ทำให้องค์ชายน้ำแข็งของพวกเรายิ้มได้..ฮ่าๆๆ ”
” เจ้ากล้ากล่าวเหน็บแนมข้างั้นหรือ? ” องค์ชายน้ำแข็งกล่าวขึ้นพลางจดจ้องไปยังผู้เป็นสหาย..
” ข้า..ก็แค่กล่าวตามความจริงว่าแต่ว่าเจ้าคิดว่า เด็กที่ชื่อไป๋หลงจะลงเข้าชิงตำแหน่งราชันย์ศิษย์ใหม่หรือไม่!! ”
องค์ชายน้ำแข็งได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวตอบกลับมาราวกับว่ามีแผนการบางอย่างอยู่ในใจ..
” ใครจะไปรู้.. ”
เมื่อผู้เป็นสหายได้ยินเช่นนั้นก็ส่ายหน้าออกมาก่อนจะทำงาของตนเองต่อไป..
…………………………………………………………………………….
อีกด้านของสถาบันเทพมาร..
” เตรียมการเสร็จสิ้น!!!..ทีนี้เพียงแค่องค์ประกอบทุกอย่างลงตัวข้าก็สามารถพาท่านกลับไปได้ทุกเมื่อ..ผู้สืบทอดโดยชอบธรรม!! ” เสียงที่กล่าวขึ้นก็คือชวี่เอ๋อนั้นเองที่ลักลอบเข้ามาภายในสถาบันเทพมาร..
ชวี่เอ๋อกล่าวพลางทำการเปิดค่ายกลบางอย่างเกิดหมอกควันสีดำกระจายไปทั่วบริเวณ..
” อีกไม่นานเกินรอ…ท่านจะต้องกลับไปกับพวกเรา!! ”
มารชั้นสูงที่ถูกชวี่เอ๋อใช้วิธีการบางอย่างนำพาเข้ามาในสถาบันแห่งนี้กำลังนั่งคุกเข่าก่อนจะฉายแววตาสีแดงโลหิตระดับที่แผ่ออกมาเทียบเคียงกับชนชั้นจักรพรรดิ์ขั้นปลาย!!!..และพร้อมทำตามคำสั่งของผู้เป็นนาย…
จบ….