เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่128 เทพมารตกสวรรค์ จบภาค 3 กองกำลังปีกสวรรค์
” นายแห่งเจ้าขอบัญชาอสูรลำดับที่23..จงมาจุติและแผดเผาผู้ที่เป็นปรปักษ์กับข้าให้หมดสิ้น อุโร โบรอส!! ”
ตึง!!!
งูสีดำทมิฬขนาดมหึมาโอบล้อมไป๋หลงไว้ก่อนจะปลดปล่อยพลังระดับเทพอสูรขั้น1!!ออกมาสะกดข่ม…
” อุโรโบรอส จงฉีกกระชาก สั่นคลอน สวรรค์!! ”
แรงกดดันมหาศาลทำให้หอคอยเทพสถิตถึงกับสั่นสะเทือนครั้งใหญ่!! มีเพียงแค่กองกำลังของไป๋หลงเท่านั้นที่นอนไร้สิ้นสติ..แต่มิได้รับผลกระทบจากแรงกดดันนี้..
มารทั้งสองต่างใบหน้าขาวซีดราวกับเลือดไม่ไหลเวียนมีเพียงประโยคนึงที่พวกมันลืมเลือนไป ” อย่าทำให้เด็กหนุ่มโกรธเคืองเป็นอันขาด!! ” แต่น่าเสียดายเวลานี้ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะเอื้อนเอ่ยออกมา
หลิงหลุน..ขงจือ อาเป่าอสรพิษ7สี รวมถึง เฟิงหวงต่างตกตะลึง!!
” พะ…พวกเราขออภัยเป็นอย่างสูงที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงขอท่านโปรดอภัย!! ” มารผมขาวกล่าวขึ้นด้วยท่าทีคุกเข่าพร้อมรับผิด..
ไป๋หลงกดคิ้วต่ำก่อนจะเอ่ยขึ้น..
” เจ้า..ได้ส่วนเจ้าคือตาย!! ”
งูสีดำทมิฬราวกับรับรู้เจตนาของนายเหนือหัวปลดปล่อยเปลวทมิฬที่อัดแน่นไปด้วยพลังระดับเทพอสูร!!..มารผมม่วงไม่มีโอกาสได้เอ่ยอะไรออกมาแม้แต่เสียงร้องครวญก็ไม่มี ระดับจักรพรรดิ์ที่แท้จริงเมื่ออยู่ต่อหน้าอสูรเช่นนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับมดปลวก!!
ไป๋หลงมองด้วยแววตาอันเรียบเฉยก่อนจะหันไปมองมารผมขาว..ไป๋หลงเดินไปยังตำแหน่งที่อู้เฉียงนอนสลบอยู่ก่อนจะนำแขนที่โดนตัดออกไป นำมาต่อเข้าที่เดิมโดยมีพลังงานบางอย่างแทรกซึมไปยังบริเวณรอยต่อของแขนก่อนที่แผลจะผสานกันอย่างรวดเร็ว!! ปลอกคอเพียงไป๋หลงแตะก็สลายหายไปในทันที..มารผมขาวที่กำลังก้มหน้ายังแทบไม่อยากเชื่อสายตาของตนเอง..
ก่อนที่ไป๋หลงจะฉายแววตาอันแข็งกร้าวปลดปล่อยละอองบางอย่างออกมาจากปีกทั้ง4คู่ครอบคลุมทั้ง31คน แม้แต่อู้เฉียงเองก็ไม่เว้น..
” ข้าจำเป็นต้องลบความทรงจำเรื่องก่อนหน้านี้..และเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเจ้าจะจำเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้!! ”
มารผมขาวได้แต่ตะลึงงั้น..พลังในการบิดเบือนความทรงจำ..แบบนี้มันยิ่งกว่าราชวงศ์เผ่ามารบางตนไปแล้ว!!
” กลับมาได้แล้ว…อุโรโบรอส!! ”
งูสีดำขนาดมหึมาผงกเศียรก่อนจะสลายพุ่งเข้ามาอยู่ในตัวของไป๋หลงสัญลักษณ์รูปงูบนฝ่ามือหายไป..ก่อนจะแปรสภาพกลับมาเป็นสัญลักษณ์ปีกสีดำทมิฬ1คู่แล้วเข้าไปอยู่ภายในห้วงจิตของไป๋หลงตามเดิม..
ปักสีดำทมิฬค่อยๆหดหายไปเส้นผมจากที่ยาวลากพื้นเริ่มสั้นลงจนกลับมาเป็นปกติส่วนใบหน้าก็กลับมาอยู่ตามเดิม..
” นี้ข้า… ”
ราวกับสติถูกดึงกลับมาก่อนที่ร่างของไป๋หลงจะล้มลงและเข้าสู่ห้วงนิททรา…
……………………………………………………….
” เมื่อครู่มันอะไรกันราวกับว่าหอคอยกำลังจะถล่มไม่มีผิด..ว่าก็ว่าเถอะพวกเราตอนนี้อยู่ที่ชั้น10ยังรับรู้แรงสั่นสะเทือนได้และดูเหมือนจะมาจากชั้นด้านล่าง..คงจะไม่มีใครไปปลุกจ้าว อสูรที่จำศีลอยู่หรอกนะ… ”
” ผิดแล้วต่อให้เป็นจ้าวอสูร ก็ไม่มีพลังมากพอในการเขย่าหอคอยให้เป็นแบบเมื่อครู่ได้เรื่องอื่นไว้ทีหลังพวกเราทั้งสิบคนและ…กองกำลัง800กว่าคนกำลังแบกรับความคาดหวังอยู่ ” ชายผมแดงกล่าวขึ้นด้วยความมาดมั่น…
” ก็จริงของเจ้าแต่กองกำลังของศิษย์หลักยามนี้น่าจะอยู่ที่ชั้น30 ไม่ก็ 40แล้ว จากที่ข้าคาดเดาตลอดร้อยปีที่ผ่านมาไม่เคยมีใครผ่านชั้นที่50ไปได้หรือแม้กระทั่ง100ก็ตาม..แต่ถึงกระนั้นเมื่อหมื่นปีก่อนได้มีมนุษย์ผู้หนึ่งสามารถพิชิตชั้นที่100ได้แม้จะเป็นเพียงครึ่งทาง..ท่านเห่ยเจี้ยมนุษย์ที่แข็งแกร่งที่สุดในยุทธภพ จนได้รับขนานนามว่า เทพแห่งการทำลาย!! ”
ชายผมฟ้ากล่าวพลางเชิดชูเห่ยเจี้ย..ทำเอาชายผมแดงถึงกับส่ายหัวให้กับชายผมฟ้าผู้เป็นสหาย..
” เอาอีกแล้ว หนอนหนังสือจริงๆเลยเจ้าประวัติพวกนั้นใครจะไปรู้ว่าจริงหรือหรอกพอๆ…พวกเราเตรียมตัว อีกไม่นาน จันทราทมิฬ จะมาเยือน ยามนี้พวกเราต้องเก็บเกี่ยวและต้องแข็งแกร่งให้เร็วที่สุดเพื่อเตรียมความพร้อม!! ”
ชายผมแดงกล่าวปลุกขวัญกำลังใจ…ก่อนจะตบบ่าสหายคู่ใจเบาๆ..
” เฮ!! ”
เหล่ากองกำลัง800กว่าคนตอบรับด้วยน้ำเสียงที่เข้มแข็ง
…………………………………………………
ทางด้าน กองกำลังหมีแดงที่ยามนี้หลังจากที่ไป๋หลงได้ให้คำใบ้บางอย่างไป..หลางเทียนมิได้เป็นคนโง่เขลาย่อมมองสถาณการณ์ในยามนี้ออก!!
คนในกลุ่มกองกำลังของตนนั้นมีการแบ่งฝักฝ่ายไม่รวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน…หลางเทียนจึงแบ่งการต่อสู้ตามแบบของไป๋หลง แต่มีเพียง สองทีมเท่านั้น ยอมให้แยกดีกว่าแตกกระจาย!! เรื่องนี้หลางเทียนต้องกลับไปคิดดูก่อนจะมุ่งหน้าเข้าไปยังผู้พิทักษ์ชั้น1
………………………………………………………..
ส่วนเว่ยเว่ยรอบรัศมี200เมตร ไม่มีแม้แต่สัตว์อสูรมาเข้าใกล้แม้แต่นิดเดียว..ด้วยที่เว่ยเว่ยเป็นสายเลือดชั้นสูงและเว่ยเว่ย ก็ปลดปล่อยกลิ่นอายออกมาตลอดเวลาเพื่อสะกดข่มสัตว์อสูรบริเวณโดยรอบ..เหล่าสตรีนับสิบ ต่างเดินตามเว่ยเว่ยกันเป็นแถวพลางเก็บเกี่ยวสมุนไพรบางชนิด..
” ปะ ป๋าท่านอยู่ไหน ”
เว่ยเว่ยกล่าวออกมา..ก่อนจะเดินเตาะแตะไปข้างหน้า..
…………………………………………………………
ณ..สถานที่แห่งหนึ่งที่อยู่ไกลจากโลกมนุษย์
” ประตูนรกจะเปิดออกอีกแล้วสินะ..คราวนี้แหละข้าจะได้ออกไปเที่ยวเล่นพักผ่อนให้เต็มที่!! ” สตรีนางหนึงกล่าวขึ้นขณะนั่งอยู่บนบัลลังก์สีแดงขนาดใหญ่รายล้อมไปด้วยอัญมณีสีแดงโลหิต ส่วนเบื้องหน้าของนางคือดวงวิญญาณนับหมื่นดวง!!
” อีกไม่นานเกินรอ…เมื่อคืนจันทราทมิฬมาถึงข้าจะออกไปด้วยตนเอง ต่อให้ฮาเดส ลากข้ากลับมาข้าก็ยอม!!! ”
จบ……………………
ไรท์ – ภาค 4 เทพมารตกสวรรค์ ภาค เขตแดนนรกอเวจี