เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่131 นิมิต

ชายดังกล่าวเพียงตวัดมือแผ่นดินก็แยกออกก่อนจะมีบางอย่างค่อยๆลอยขึ้นมาเปล่งประกายรัศมี เทวะ!! จนทำให้จอมมารที่กำลังจะหมดสติ ต้องเบิกตากว้างออกมา

” ปีกที่ล่วงหล่นลงมาเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน!!..ปีกแห่งเทพมาร ”

จอมมารผู้ที่มั่นคงดุจขุนเขาแม้โดนทรมานก็ไม่ปริปากแม้แต่น้อย…แต่กลับแสดงทีท่าตลกตะลึงออกจนถึงขีดสุด!!

” นะ นี้มัน เหมือนที่ท่านผู้นั้นได้กล่าวไว้ ” เมื่อปีกปรากฏ ทายาทที่แท้จริงจะถือกำเนิด สวรรค์พังทลาย โลกมารดับสูญ หนึ่งเดียวยืนหยัด กอบกู้สามดินแดน!!! ”

จอมมารกล่าวขึ้นภายในจิตใจด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเต็มไปด้วยความวิตกและความหวาดหวั่น..

” แสดงว่าทายาทเมื่อหนึ่งหมื่นปีก่อน..ก็เป็นความจริงสินะ ฮ่าๆๆๆๆ!! ”

จอมมารหัวเราะออกมาราวกับบ้าคลั่ง..จนชายดังกล่าวขมวดคิ้วแนบแน่น

” เป็นอะไรสูญเสียสติไปแล้วรึ? ”

จอมมารได้ยินเช่นนั้นก็แสยะยิ้มออกมา..

” ใช่ ข้ามาเพื่อตามหาสิ่งที่อยู่ข้างหลังเจ้า..แต่ข้าไม่จำเป็นต้องนำมันกลับไปแล้ว..ส่วนเหตุผลข้าคงไม่มีวันบอกเจ้าหรอก..ละก็อย่างสุดท้ายที่ข้ายอมให้เจ้าจับตัวข้ามา…และทรมานข้า วันนี้ข้าได้รู้ความจริงแล้ว…อีกไม่นานปีกคู่นั้นจะหวนคืนสู่ทายาทโดยชอบธรรม ”

จอมมารกล่าวจบรวบรวมพลังไว้ภายในร่าง จนร่างกายโตพอง ดวงตาแดงก่ำ..

” ระเบิดวิญญาณ!! ”

ตู้มมม!!!

ชายดังกล่าวกางม่านพลังไว้ได้ทัน…มีเพียงฝุ่นควันที่ตลบอบอวน..

” ระเบิดตัวเองสินะ..หึ ทายาทโดยชอบธรรมหมายความว่าอะไร!! ”

ชายดังกล่าวเพียงขบคิดเท่านั้นก่อนจะเอาปีกสีดำทมิฬคู่นั้นฝังกลับไว้ในพื้นตามเดิม..โดยมิได้สังเกตเลยว่าปลายของปีกคู่หนึ่งกำลังจางหายไปอย่างช้าๆ..

ยามนี้ทั่วทวีปกำลังเตรียมพร้อมกับค่ำคืนจันทราทมิฬ…ทวีปแต่ละทวีปต่างเกณฑ์กำลังพลจากเหล่าสำนักต่างๆ แม้แต่ละทวีปจะมีกองกำลังทหารแต่นั้นก็มิอาจเพียงพอต่อเหตุการณ์ในครั้งนี้…

องค์จักรพรรดิ์ถังหน่านเหิง และ จักรพรรดิ์ซวนตี้ กำลังประชุมวางแผนรับมือในครั้งนี้..โดยให้เหล่าทหารและเหล่าศิษย์จากสำนักและสถาบันต่างๆประจำตามจุดเสี่ยงที่ประตูมิติจะเกิดขึ้น…

ชาวบ้านเริ่มอพยพไปยังที่หลบภัยที่ได้กำหนดไว้นะจุดต่างๆจนบางแห่งเหมือนเป็นหมู่บ้านร้าง…แต่ชาวบ้านก็ยังห่วงทรัพย์สินของตัวเอง…

ทางราชวงศ์จึงให้ทหารไปตรวจตราในหมู่บ้านป้องกันพวกขโมยและอื่นๆที่อาจจะเกิดขึ้นได้

ซึ้งแน่นอนว่าเหล่าศิษย์มีทั้งได้มีทั้งเสีย เพราะเหตุการณ์ครั้งนี้เหมือนกับเป็นภารกิจของสถาบัน ถ้าสำเร็จผลตอบแทนจะมีมากมหาศาล..แต่หากพลาดก็มีแค่ความตายเท่านั้น…

………………………………………….

หอคอยเทพสถิตชั้น50

ซึ้งแน่นอนว่าหากไป๋หลงคนเดียวคงไม่มีทางมาถึงชั้นนี้ได้..แต่เพราะ มารผมขาวที่คอยอารักษ์ขาไป๋หลงซ้ำยังยกทรัพยกรที่หามาได้ มอบให้กับไป๋หลงทั้งหมด…

คราแรกไป๋หลงปฏิเสธหลังชนฝาแต่ก็ถูกคำพูดจาหว่านล้อมจนไป๋หลงต้องจำใจรับไว้…นี้ก็เหมือนกับการไถ่โทษความผิดที่มารผมขาวได้ทำไว้…

ไป๋หลงได้รู้ความจริงว่า ชวี่เอ๋อ เป็นผู้สั่งการและยังเป็นผู้สืบทอดเสาหลักและข้อมูลต่างๆอีกมากมายรวมทั้งได้รู้ว่า ชวี่เอ๋อ ต้องการตัวไป๋หลงกลับไปยังโลกมาร…

ด้วยระดับพลังที่สูงส่งของมารผมขาวผู้พิทักษ์ระดับนี้ก็เป็นเพียงแค่มดปลวกเท่านั้น…ก่อนจบชั้นที่50 มีประตูบานนึงโผล่ขึ้นมา คาดว่าน่าจะเป็นประตูกลับสู่โลกภายนอก…

” ท่านมีชื่อว่าอะไร…ข้ายังไม่ได้ถามชื่อท่านเลย ” ไป๋หลงเอ่ยถามขึ้น..

” ตัวข้าชื่อ เบล เป็นมารที่ทำหน้าที่สะกดรอยตามและสืบหาข่าว รวมทั้งลักพาตัว!! ”

เบลกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อน…

ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็พอจะคาดการณ์เรื่องราวทั้งหมดได้..ก่อนที่ไป๋หลงกำลังจะกล่าวถามขึ้นแต่อยู่ๆภาพบางอย่างก็ผุดขึ้นมา…

เป็นภาพที่โลกมารและโลกเทพล่มสลายแดน มนุษย์สูญสิ้น ราชันย์มังกรทั้ง12แตกพ่าย ตัวตน บางอย่างที่แข็งแกร่งกว่ามหาเทพสูงสุด!!! จะทำให้ทั้ง 3 ดินแดนล่มสลาย

มีเพียงสองสิ่งเท่านั้นที่ค้ำจุนโลกทั้ง3

อาจจะเป็นภาพช่วงสั้นๆเพียงเสี้ยววินาทีแต่ทำให้ไป๋หลงเห็นเหตุการณ์ในอนาคตที่กำลังจะเกิดขึ้น!!!

” นี้มัน!!! ”

จบ