เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่30 เอลฟ์
” เอาล่ะ ค่ะ ของประมูลชิ้นแรกได้แก่… ” พิธีกรสาวกล่าวจบก็มีชายฉกรรจ์สี่คนแบกกล่องขนาดใหญ่มาวางไว้ รวดลายของกล่องที่สวยงาม ดึงดูดสายตาของผู้เข้ามาร่วมประมูลอย่างมาก จนพิธีกรสาวต้องกล่าวอธิบาย
” ทุกท่านคงจะสงสัยกันใช้หรือไม่ ของสิ่งนี้คือ เป็นเพียงแค่กล่องธรรมดาๆเท่านั้น แต่ภายในนั้นมีสิ่งที่มีมูลค่ามหาศาลมันก็คือ.. ” พิธีกรกล่าวจบก็ให้เหล่าชายฉกรรจ์ทั้งสี่ ยกฝากล่องขึ้น ทันใดนั้นเอง ทั้งโรงประมูลก็ต่างเงียบกริบก่อนจะมีคนตะโกนออกมา
ขะ ไข่มังกร!!
ทั้วทั้งโรงประมูลก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้น
” ข้าต้องเอามาได้ ”
” ไม่ มันต้องเป็นของข้า ”
เสียงมากมายดังขึ้นเพราะเพียงแค่ไข่มังกรใบเดียว ไป๋หลงนั้นไม่ได้คิดจะประมูลแม้แต่น้อยแต่ ทันใดนั้นก็มีเสียงที่ห่างหายไปนานนั้นก็คือ ขงจือ ดังขึ้น ภายในหัวของไป๋หลงทันที
” เจ้าหนู อย่าให้ใข่ใบนั้นตกอยู่กับคนไม่ดีเด็ดขาด ถึงทุกคนที่นี้จะไม่รู้แต่ข้ารู้ว่ามันคือ ไข่ ราชันมังกรเพลิง เพราะรูปลักษณ์ ของไข่ และพลังที่แผ่ออกมาอ่อนๆ ยิ่งทำให้ข้ามั่นใจ เพราะฉะนั้น เจ้าหนู เจ้าต้องประมูลไข่ใบนั้นมาให้ได้ ข้าขอพักก่อนล่ะ ข้าต้องรวบรวมพลังไว้เผื่อใช้ในยามจำเป็น
” เดี๋ยวก่อนท่าน.. ” ไป๋หลงกล่าวไม่ทันจบขงจือก็เงียบหายไปแล้ว
” เป็นแบบนี้ตลอดเลย เป็นอาจารย์ที่ชอบหาเรื่องมาให้ลูกศิษย์ตลอดเฮ้อ… ” ไป๋หลงกล่าวออกมาแบบเหนื่อยหน่าย
ทันใดนั้นพิธีกรสาวก็เริ่มกล่าวต่อทันที ทำให้ไป๋หลงต้องหันมาสนใจกับไข่ใบนี้ทันที
” เอาล่ะ ค่ะ ราคาเริ่มต้นอยู่ที่หนึ่งหมื่นเหรียญเพชร ใครจะประมูลโปรดยกหมายเลข ของท่านขึ้นแล้วกล่าวราคาที่ต้องการประมูลมาเลยได้เลย ” พิธีกรสาวกล่าวจบทั้งห้องต่างแข่งกันประมูลในทันที
” หมายเลข16 เพิ่มเป็น หนึ่งหมื่นหนึ่งพัน เหรียญเพชร ”
” เอาล่ะค่ะ มีใครจะให้มากกว่านี้ไหมค่ะ ” พนักงานกล่าวถามย้ำ
” ข้า หมายเลข50 สามหมื่นเหรียญเพชร ” เสียงของชายวัยกลางคนกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดังและเคร่งครึม จนมีคนเอ่ยขึ้น
นะ นั้น คุณชายเหลียง!! หนึ่งในตระกูลใหญ่ของทวีปจรัสแสงไม่คิดเลยว่าจะมาที่โรงประมูลที่นี้ด้วย
หลังจากมีคนเรียกชื่อคุณชายเหลียงออกมาทุกสายตาทั้งหมดก็มองไปที่ คนที่ถูกเรียกว่าคุณชายเหลียงในทันทียกเว้นไป๋หลงกับสตรีที่อยู่ตระกูลซาน
” เอาล่ะค่ะมีคนให้มากกว่านี้ไหม ” พิธีกรสาวกล่าว
ตอนนี้ไป๋หลงครุ่นคิดเรื่องราคาในแหวนมิตินี้ ที่ได้มาจากคลังสมบัติของไป๋หยาง มีอยู่ สิบล้านเหรียญเพชร ซึ่งถือว่ามหาศาลเลยทีเดียวจึงคิดจะบอกราคาที่คนอื่นไม่คิดจะสู้ด้วยอย่างแน่นอน ขณะนั้นเอง คุณหนูตระกูลซาน ที่นั่งใกล้ไป๋หลงก็ชูป้ายขึ้น
” ข้าหมายเลข87 หนึ่งแสนเหรียญเพชร ” คุณหนูจากตระกูลซานกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไปด้วยพลัง จนทำให้ไป๋หลง ถึงกับนึกชมเชย หลังจาก ที่คุณชายเหลียงได้ยินก็ใบหน้าบิดเบี้ยวในทันที
” นั้นคุณหนู ตระกูลซาน !! ”
” ไม่คิดเลยว่าจะเจอพวกตระกูลใหญ่ที่นี้ ชั่งซวยซะจริงๆ”
” ใช่คงไม่มีใครโง่พอที่จะมีปัญหากับพวกตระกูลใหญ่หรอก ”
พวกคนในงานประมูลกล่าววิพากจารย์ต่างๆนาๆ จนพิธีกรสาวต้องรีบเปลี่ยนเรื่อง
” เอาล่ะค่ะ มีใครให้มากกว่านี้ไหม ถ้าไม่มีจะขอ….” พิธีกรสาวกล่าวไม่ทันจบก็มีเสียงนึงดังขึ้นดึงดูดสายตาของผู้คนในที่นี้เป็นอย่างมาก
” ข้า หมายเลข 86 ห้าแสนเหรียญเพชร!! ” ไป๋หลงกล่าวออกมาด้วยท่าทีและน้ำสียงเรียบๆราวกับไม่ได้สนใจเงินที่เสียไปแม้แต่น้อย
” หมายเลข86 มันเป็นใครกัน ถึงให้ราคาสูงถึงเพียงนี้ ” เสียงของชายวัยกลางคนที่นั่งใกล้ๆไป๋หลงกล่าวขึ้น
” เรื่องนั้นไม่สำคัญแต่ว่าดันไปตัดหน้าตระกูลใหญ่แบบนั้นข้าว่า ถ้าคนผู้นั้นไม่มีคนหนุนหลังคงจะแย่แน่ๆ ” เสียงอีกคนกล่าวเสริม
ทางฝั่งของคุณชายเหลียง ได้แต่ใบหน้าบิดเบี้ยวเขียวคล้ำ
” เจ้าไปตามสืบว่ามันผู้นั้นเป็นใคร ” คุณชายเหลียงกล่าวสั่งแก่ บุรุษชุดดำที่อยู่ใกล้ตน
” ขอรับ ” ชายชุดดำตอบรับผู้เป็นนายของมันทันที
ตอนนี้สายตาทั้งหมดจับจ้องมาที่ไป๋หลงทั้งหมดผู้ติดตามของตระกูลซานไม่กล้าแม้แต่จะปริปาก ส่วนคุณหนูตระกูลซานนั้น ได้แต่ มองไป๋หลงด้วยความแปลกใจ
” เจ้าเป็นใครกันแน่ ”
” อะ…เอาล่ะ มีใครจะให้ราคาสูงกว่านี้อีกไหมเจ้าค่ะ ” เสียงของพิธีกรสาวกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักด้วยความที่ไป๋หลงนั้นใช้เงินเยอะมากจนผู้คนรอบข้างต่าง ไม่อยากจะสู้ราคาด้วยแถม ยังไม่รู้ทีมาที่ไป จึงทำให้ไม่มีใครกล้าขัด เมื่อ พิธีกรสาวเห็นดังนั้นจึงนับเวลาทันที
ห้าแสนเหรียญเพชร ครั้งที่1!!
ห้าแสนเหรียญเพชร ครั้งที่2 !!
ห้าแสนเหรียญเพชร ครั้งที่3 !!
” ขายที่ราคาห้าแสนเหรียญเพชรเจ้าค่ะ ” พิธีกรสาวกล่าวจบก็นึกสงสัยเช่นกันว่าไข่ใบนี้ทั้งที่ให้ผู้ตวรจสอบมาตรวจสอบแล้ว ก็เป็นเพียงไข่มังกรธรรมดา ไม่คิดว่าจะได้ราคาสูงถึงเพียงนี้
” เอาล่ะค่ะมาต่อที่สินค้าต่อไปกันเลย ” หลังจากพิธีกรสาวกล่าวจบ ก็ให้ชายฉกรรจ์นำของชิ้นต่อไปมาประมูลในทันนที แต่คราวนี้เป็นเพียงอาวุธระดับ 5 ดาว (ราชา) เท่านั้นทำให้ไป๋หลงไม่ได้ใส่ใจ แต่เมื่อเทียบกับคนอื่นแล้วนั้น อาวุธระดับนี้ถือว่าหายากและมีราคาสูงพอสมควร
การประมูลเริ่มดำเนินไปเรื่อยๆจนมาถึงช่วงสุดท้ายของการประมูลก่อนที่พิธีกรสาวจะกล่าวบางอย่างขึ้น
“เอาล่ะค่ะ ถึงช่วงที่ทุกท่านรอคอยแล้วสินค้าชิ้นนี้ถือว่า เป็นของที่ถูกต้องและมีการจดทะเบียนเรียบร้อยแล้ว ซึ่งพวกท่านไม่ต้องกังวลว่าจะมี ปัญหาภายหลัง เชิญ พบกับสินค้าชิ้นต่อไปได้เลย ” พิธีกรสาวกล่าวจบ ก็ได้มีกรงเหล็กขนาดใหญ่ ข้างในนั้นมีสตรีนางหนึ่ง ที่ ถูกล่ามด้วยโซ่เหล็ก แต่ความงดงามของนางนั้นทำให้ชายหลายนถึงกับส่งสายตาหื่นกระหายไปที่สตรีนางนั้นในทันที
” อย่างที่ทุกท่านเห็น สิ่งนี้ ที่ทุกท่านเห็นนั้นนางเป็นเผ่า พันธ์เอลฟ์ ซึ่งการที่เธอถูกจับมาเช่นนี้เพราะนางได้ทำการก่อเรื่องขึ้นทำให้นางต้องอยู่ในสภาพนี้ ซึ่งเรื่องที่เธอทำไว้นั้นทางเรา ไม่สามารถบอกได้ ” พิธีกรสาวกล่าวจบก็มีเสียงฮือฮาดังขึ้น
” ข้าจะต้องประมูลนางมาให้ได้ ”
” ไม่ข้าต่างหากเจ้าน่ะหลบไป ”
เสียงคนที่เข้าร่วมประมูลต่างเอ่ยถกเกียงกัน เพื่อยื้อแย่ง สตรีเผ่าเอลฟ์ นางนี้ เมื่อพิธีกรสาวเห็นดังนั้นก็ยิ้มแก้มปริ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อห้ามปรามเสียงที่คนในงานประมูลพูดคุยกัน
” เอาล่ะทุกท่านกรุณาอยู่ในความสงบ!! ” พิธีกรสาวเอ่ยขึ้น หลังจากทุกคนที่กำลังพูดคุย ถกเถียงกันอยู่นั้น ได้ยินเสียงของพิธีกรสาวก็อยู่ในความเงียบสงบ ตอนนี้ไป๋หลงมองเห็นบางอย่างข้างในของ เอลฟ์ คนนี้ ไป๋หลงนั่งคิดไปสักพัก จนในที่สุดก็มีเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นในหัวของตน นั้นก็คือ เสียงของลิงหลุน
” นาย ท่าน เอลฟ์ตนนี้มีพลังที่น่าหวาดหวั่น!!แฝงอยู่ ถ้านายท่านสามารถ นำนางมาเป็นผู้รับใช้ได้ จะต้องเกิดประโยชน์ต่อตัวนายท่านเองแน่นอนอีกอย่าง พวกท่านลองดูพวกมนุษย์ต่ำทรามพวกนั้น มอง นางด้วสายตาที่เต็มไปด้วยตัณหาราคะ โปรดนายท่านลองคิดทบทวน ” หลังจากหลิงหลุนกล่าวอธิบายจบ ไป๋หลงก็ครุ่นคิดอยู่สักพัก
” เป็นไงเป็นกัน หลิงหลุนเจ้าทำตัวเหมือนอาจารย์ไม่ได้เรื่องของข้าเลยน่ะ ชอบสร้างปัญหาให้ข้าตลอด ” ไป๋หลงหล่าวออกมาด้วยน้ำเสืองเคืองเล็กน้อย แต่คุณหนูตระกูล ซาน นั้น ได้ยินเข้า จนอดคิดไม่ได้ เขากำลังคุยกับใคร
เมื่อพิธีกรสาวเห็นดังนั้นก็เอ่ยราคาเริ่มตนทนที ทำใ้ห้หลายคนต่างตกตะลึงกับจำนวนกับราคาที่เป็นเพียงแค่ขั้นต้นเท่านั้น
” ราคาเริ่มต้นอยู่ที่ หนึ่งแสนเหรียญเพชร!! เจ้าค่ะ ” สิ้นเสียงของพิธีกรสาวก็มีคนจำนวนหนึ่งที่ไท่พอใจกับราคาเริ่มต้น
” บัดซบ!! ทำไมมันถึงราคาสูงถึงเพียงนั้น ” เสียงของชายวัยกลางคน คนหนึ่งกล่าวออกมาด้วยความไม่พอใจ
” ใช่ ข้าว่ามันแพงเกินไปโกงกันชัดๆ” เสียงของคนที่อยู่ใกล้เคียงกล่าวเสริมขึ้นมา ในขณะที่ทุกคนกำลัง ถกเถียงกันอยู่นั้น เอลฟ์ตนนั้นที่ถูกล่ามโซ่อยู่กล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเย็นชา และแฝงไปด้วยความโกรธแค้น
” ใครจะประมูลข้า ข้าไม่สนใจแต่ข้าขอสาบานด้วยชีวิตจะตามล้างแค้น คนที่ทำกับข้าเช่นนี้ พวกมนุษย์โสมม อย่างพวกเจ้าก็ดีแต่รังแกคนอ่อนแอเท่านั้น ชั่งน่าสมเพชสิ้นดี!! ”
จบ….