เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่51 เฉินเฉี่ยงพ่าย 1
ไป๋หลงในตอนนี้สั่นสะท้านไปทั้งตัว…ระดับพลังระดับนี้ไม่มีทางเลยที่จะมีอยู่ในยุทธภพแห่งนี้หรือไม่ก็..
ยามนี้หลิงหลุนที่พยามจะออกมาช่วยไป๋หลงยังไม่สามารถออกมาได้เพราะโดนพลังตรงหน้าในการข่มสะกด…
ในทีแรกไป๋หลงนั้นคาดการไว้ว่าว่าระดับ ของยอดฝีมือที่โดนปิดผนึกนั้นจะอยู่ที่จักรพรรดิ์ที่แท้จริง อย่างมากก็เทพนักรบ…แต่แล้วเรื่องทั้งหมดที่คาดการเอาไว้กลับผิดเพี้ยนไปอย่างมากที่แรกไป๋หลง เตรียมการไว้จะเจราถ้าอยู่ในขอบเขตที่เอาอยู่แต่นี้มันไม่มีทางเลยที่จะใช้หลักการทั่วไป…
ไป๋หลงในตอนนี้พยามคิดทุกวิถีทางให้หนีรอดออกไปจากที่นี่..
” ฮ่าๆๆๆ..จอมราชันย์!!..ในที่สุดเจ้าก็มา..ไม่สิ..ในที่สุดท่านก็มาถึงที่นี่จนได้ โชคชะตาฟ้าลิขิตจริงๆ ฮ่าๆๆ!! ”
ไป๋หลงที่ได้ยินเสียงที่กล่าวขึ้นทำให้หลุดออกมาจากผวังแห่งความคิดทันที ตอนนี้หลิงหลุน สามารถออกมาเคียงข้างไป๋หลงได้อีกครั้ง..
เปรี้ยง!!
กรรรรร!!
โฮกกกกก!!
หลิงหลุนกระโดดออกมาอยู่ข้างไป๋หลงพลางปลดปล่อยพลังสายฟ้าออกมาเป็นเกราะพลังในการปกป้องไป๋หลง ชายชราที่เห็นเช่นนั้นก็ตาลุกวาวทันที…
” โอ้วววว!!…นั่นมัน1ในสัตว์เทพอสูรศักดิ์สิทธิ์ พยัคฆ์ขาว สมควรแล้วๆที่เป็น ว่าที่ จอมราชันในที่สุดท่านก็อยู่ต่อหน้าข้าจริงๆ หนึ่งพันปีแล้วสินะที่ข้าโดนผนึกไว้ที่นี้ ”
ไป๋หลงได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกสับสนและงุนงงกับคำกล่าวของชายชราตรงหน้านี้…เสื้อผ้าแทบจะขาดหลุดลุ่ย ร่างกายผอมแห้ง หนังหุ้มกระดูก ผมและหนวดยาวเฟื้อยจนไม่น่าดู…แต่ระดับพลังนั้นทำให้เรื่องพวกนี้แทบจะไม่ต้องไปสนใจเลย.. เหลือเพียงก็แต่ หอกสีทองเล่มยักษ์ ที่ปักทะลุกลางอกของชายชราผู้นั้น..
” เรียนท่านผู้อาวุโส..ท่านพูดเรื่องอันใดกันข้าไม่เข้าใจในสิ่งที่เจ้าพูด ” ไป๋หลงกล่าวออกมาด้วยความเคารพอย่างถึงที่สุด..
ชายชราเห็นเช่นนั้นก็กล่าวออกมาราวกับเรื่องเมื่อก่อนหน้านี้ที่เผลอปล่อยพลังออกมาไม่เคยเกิดขึ้น..
” หืม?..ไม่แปลกที่ท่านจะไม่รู้แต่ข้ารู้..ท่านรู้ไว้เพียงเท่านี้เป็นพอ อีกอย่างท่านช่วยปลดผนึก หอกทองคำ!! ที่น่ารังเกียจเล่มนี้ได้หรือไม่ ” ชายชราตรงหน้ากล่าวขึ้น
ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกระแวงขึ้นมา…
” เหตุใดข้าต้องช่วยท่าน…ถ้าท่านหลุดออกมาได้เพียงแค่ท่านใช้นิ้วเดียวท่านก็สามารถสังหารข้าได้ภายในพริบตา ถึงแม้ข้าจะมี หลิงหลุนอยู่ก็ตาม ”
ชายชราที่ได้ยินเช่นนั้นก็กล่าวตอบออกมาทันที…
” ไม่มีเหตุผลอันใด ที่ข้าจะสังหารท่านกลับกัน ข้านี้แหละคือผู้คุ้มครองท่านจาก เทวทูตสวรรค์!!ที่ กำลังจับตามองโลกเบื้องล่างอยู่เพราะพวกมัน เริ่มสัมผัสได้ถึงการคงอยู่ของท่านถึงแม้จะเป็นกระแสพลังที่เบาบางก็ตามที ”
ไป๋หลงที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับสั่นสะท้านในทันทีเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไป๋หลงและราฟาเอล รู้กันสองคนเท่านั้น แล้ว ชายชราตรงนี้รู้ได้ยังงไงกัน..
” ท่านเป็นใครกันแน่!! ”
ชายชราได้ยินเช่นนั้นก็เงยหน้าขึ้นก่อนจะลืมตา ปรากฏให้เห็นถึงดวงตาสีทองสุขสกาวเกือบเหมือนสีตาของราฟาเอลแต่เป็นสีตาที่อ่อนกว่า ภายในดวงตานั้นเป็นรูปดาบสีทอง ขนาดเล็กภายในดวงตา ไป๋หลงเห็นเช่นนั้นก็แปลกใจมิใช่น้อย ก่อนจะสังเกตุเห็นอาการของหลิงหลุนดูแปลกไป…
” นายท่านรีบช่วยเขาเถอะขอรับ..ข้ารับประกันได้ว่าท่านผู้นั้นไม่เป็นอันตรายต่อท่านแน่นอน ” หลิงหลุนกล่าวออกมาด้วยความร้อนรน
” หลิงหลุนเจ้ารู้ใช่หรือไม่..ว่าชายชราผู้นั้นเป็นใคร ”
หลิงหลุนได้ยินเช่นนั้นก็ผงกหัวแล้วกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่ยำเกรง..
” อดีตแม่ทัพสวรรค์ไร้พ่าย ลิ่วหลงกุน !! ”