เทพมารตกสวรรค์ - ตอนที่82 มือเปล่า
” ทะ..ท่าร่างย่างก้าวอัสนีขั้นสมบูณ์!! ”
เจ้าสำนักอัสนีสถบขึ้นภายในใจด้วยที่ตนนั้นเป็นถึงปรามจารย์ด้านธาตุอัสนีที่เน้นฝึกท่าร่างการเคลื่อนไหวเป็นหลัก..ยังไม่ถึงครึ่งนึงของท่าร่างเมื่อครู่แม้แต่น้อย
” เอาละ..ข้าขึ้นมาส่งท่านแล้วดูเหมือนเจ้าอสูรทะเลนั้นจะหงุดหงิดน่าดู..ทำตามที่ข้าเคยกล่าวไว้ด้วย ”
ไป๋หลงกล่าวซ้ำแก่หวังฟางอีกรอบ..เหล่าศิษย์จากสำนักอัสนีต่างงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแต่ที่แน่ๆ คนนี้คือคนที่ช่วยศิษย์พี่ของพวกตนไว้…ไป๋หลงปล่อยหวังฟากออกจากอ้อมแขนในทันที..
” เจ้าเป็นใครกันแน่..เดี๋ยวนะนี้มันชุดศิษย์หลักแห่งสำนักหมื่นกระบี่!! ” หวังฟางกล่าวด้วยความตกตะลึงเล็กน้อยรวมทั้งคนของสำนักอัสนีก็เช่นกันเพราะพึ่งสังเกตุชุดที่ไป๋หลงสวมใส่เป็นชุดสีขาวที่ถูกถักทออย่างดีกับสัญลักษณ์กระบี่บนอกเสื้อ..
” เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนทำตามที่ข้าบอกเร็วเข้า!!..มันเปลี่ยนสีเกร็ดเป็น7สีแล้วมันเตรียมจะโจมตีอีกรอบ ” ไป๋หลงรีบกล่าวเตือน
อสูรทะเลโบราณอสรพิษ7สี กำลังขับพิษอันร้ายแรงออกมาจากร่างกายพิษที่สัมผัสกับน้ำแข็งก่อนหน้านี้ละลายในทันที!!
” เจ้าไม่ได้ยินที่เจ้าสำนักข้าพูดรึไง อสรพิษ7สีต้านทานการโจมตีและดูดซับพลังได้ทุกธาตุในธาตุทั้ง7 ดิน น้ำ ลม ไฟ แสง มืด น้ำแข็ง เจ้าคิดว่าเจ้าจะเอามือเปล่าๆไปต่อยมันรึไง!! ”
หวังฟางกล่าวอธิบายเพราะไม่อยากให้ไป๋หลงนั้นทำอะไรสิ้นคิดลงไป..
” เร็วเข้า…ต่อให้เจ้าสำนักของเจ้าที่อยู่ชนชั้นจักรพรรดิ์!!!ก็มิอาจปกป้องพวกเจ้าจากพิษอันร้ายกาจนั้นได้อยู่ดี..จะหนีก็หนีไม่พ้นหรอกด้วยความเร็วเท่านี้มีหวังได้ไปนอนเล่นในท้องของอสูรทะเลบัดซบนี้แน่!! ” ไป๋หลงกล่าวซ้ำอีกครา..
เจ้าสำนักอัสนีได้ยินเช่นนัันถึงกับเบิกตากว้างในทันทีรวมถึงเหล่าศิษย์ที่ติดตามมาด้วย..ซึ้งแน่นอนว่าเหล่าศิษย์นั้นต่างรู้ระดับพลังของอาจารย์ตน..แต่กับคนที่พึ่งเจอกันครั้งแรกกลับสามารถตรวจสอบระดับพลังของเจ้าสำนักตนนั้นย่อมไม่ธรรมดาแน่นอน…
” หวังฟางทำตามที่เจ้าหนุ่มนั้นบอกเร็วเข้า!!… ” เจ้าสำนักอัสนีกล่าวขึ้นด้วยตนเอง..หวังฟางจึงยอมทำตามแต่โดยดี
ทันใดนั้นพื้นทะเลโดยรอบกลายเป็นน้ำแข็งในทันทีเพียงแค่หวังฟางตั้งสมาธิและใช้สายตาเพ่งมองลงไปในน้ำทะเลเป็นทักษะพิเศษเฉพาะผู้มีธาตุน้ำแข็งเท่านั้น…
” จะทำอะไรก็ทำ!! ข้าไม่สามารถทำให้ทะเลแข็งได้ตลอดหรอกนะ ” หวังฟางกล่าวกับไป๋หลง
ไป๋หลงเพียงยิ้มยียวนกวนประสาทกลับมาเท่านั้น ฟา จี้กง และ เว่ยเว่ย นั้นโดนไป๋หลงสั่งห้ามมิให้ยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ครั้งนี้เด็ดขาดจึงทำได้เพียงมองอยู่ห่างๆ…
” เอาละ…ไหนมาทดสอบกันดีกว่าว่าเจ้าแข็งแกร่งจริงดั่งความสามารถรึเปล่า!!” ไป๋หลงกล่าวพร้อมกับชูมือขวาขึ้นทันใดนั้นบรรยากาศโดยรอบพลันสั่นสะเทือนในทันที หวังฟางและเหล่าศิษย์ร่วมสำนักพลันรู้สึกหวาดกลัวขึ้นไม่เว้นแม้แต่เจ้าสำนักอัสนีที่กำลังสั่นสะท้าน แม้..เป้าหมายไม่ใช่พวกตนแต่สามารถรับรู้ถึงแรงกดดันประหลาดที่น่าหวาดหวั่นนี้ได้
” หวังย่ง..นี้เจ้าแอบซ่อนสัตว์ประหลาดเช่นนี้ไว้งั้นรึร้ายกาจยิ่งนัก!! ” เจ้าสำนักอัสนีสถบออกมาก่อนจะจดจ้องเตุการณ์ที่เกิดขึ้น…
” บัญญัติแห่งราชันย์!! ”
ตึง!!
ไป๋หลงลดมือขวาลงมาเรื่อยพร้อมกับแรงกดดันที่เล่นงานจิตใจโดยตรง!! อสูรทะเลโบราณนั้นอยู่มานับพันปี ผ่านแรงกดดันต่อศัตรูมามากมายภายใต้มหาสมุทรแห่งนี้ แรงกดดันไป๋หลงจึงส่งผลไม่มากนักกับอสูรทะเลโบราณตัวนี้…
” ก็คิดไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้..ต่อไป ” ไป๋หลงกล่าวพร้อมกับสลายแรงกดดันทั้งหมดก่อนจะปรากฏกระบี่โปร่งใสที่สามาถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่านับหมื่นเล่ม ล้อมรอบไป๋หลงอยู่ในตอนนี้ ราวกับเทพกระบี่!!ลงมาจุติก็มิปาน
” ศะ..ศิษย์พี่หวังฟางบอกข้าทีนี้ข้าตาฝาดไปรึเปล่า!! ” ศิษย์น้องเล็กสุดกล่าวขึ้นด้วยสีหน้าที่ยากจะเชื่อเรื่องที่อยู่เบื้องหน้า
” ข้าก็ไม่แน่ใจแล้วเหมือนกัน..ท่านอาจารย์ท่านคิดเช่นไร?.. ” หวังฟางหันไปหาเจ้าสำนักตนพร้อมกับเอ่ยถามขึ้น
” เจ้าเด็กนั้นมีฐานพลังที่แตกต่างจากคนทั่วไป!! และ ยังบรรลุย่างก้าวอัสนีแล้วด้วย!! ” เจ้าสำนักอัสนีกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ยากจะคาดเดา…
ไป๋หลงเพ่งสมาธิจนถึงขีดสุดพร้อมกับเหงื่อกาฬที่ผุดขึ้นมา…
” หมื่นกระบี่สยบเทวาขั้น1 !!! ”
กระบี่โปรงใสนับหมื่นเล่มหมุนวนรอบไป๋หลงโดยมีไป๋หลงเป็นจุดศูนย์กลางของกระบี่นับหมื่นเล่มเหล่าลูกเรือและเหล่าผู้คนที่อยู่บนเรือลำนี้กำลังได้เห็นเป็นที่ประจักษ์ของกระบวนท่าที่เคยยิ่งใหญ่ในสมัยก่อนจนผู้คนขนานไป๋หลงว่า เทพกระบี่!!
” เจ้าเด็กนี้พัฒนาการอย่างก้าวกระโดดจนน่าตกใจจริงๆ!! ” ขงจือกล่าวขึ้นอย่างแผ่วเบาก่อนจะเงียบหายไปอีกครั้ง….
ไป๋หลงควบคุมกระบี่นับหมื่นพุ่งเข้าหาอสูรโบราณอสรพิษ7สีในทันที… อสรพิษโบราณเปล่งประกายเกร็ดสีรุ้งก่อนจะกลายเป็นม่านพลังสีรุ้ง..
ตู้มมมมม!!!
กระบี่โปรงใสหมื่นกว่าเล่มพุ่งเข้าปะทะเข้ากับม่านพลังสีรุ้งในทันทีแต่กลับมิอาจสร้างความเสียหายได้แม้แต่น้อย
” ถึงพลังทำลายจะสูงส่งเพียงใด…แต่เมื่อต้องเจอกับสัตว์อสูรโบราณความสามารถขี้โกงเช่นนี้ก็เปล่าประโยชน์สินะ!! ทดสอบมากไปกว่านี้เห็นทีจะเปล่าประโยชน์ มาจบเรื่องนี้ดีกว่า”
ไป๋หงกล่าวพร้อมกับสลายพลังทั้งหมดทิ้งไปทั้งหมดกระบี่ที่เหลืออยู่ก็ถูกทำให้หายไปจนหมดก่อนที่ไป๋หลงจะรวบรวมพลังจากจุดบ่มเพาะพลังและระเบิดพลังในนั้นออกมา..
ตู้มมม!!
ราชันย์นักรบขั้น 8 !!!
เหล่าบรรดาศิษย์จากสำนักอัสนีต่างตกตะลึงระดับพลังของไป๋หลง..เพราะระดับพลังของหวังฟางนั้นอยู่ที่ ราชันย์นักรบขั้นที่ 4 เท่านั้นยังถูกยกย่องให้เป็นอัจฉริยะของตระกูลหวังด้วยอายุเพียง 18 ปีเท่านั้น ส่วนศิษย์สำนักอัสนีที่เหลือล้วนอยู่ระดับ ราชันย์นักรบ ขั้นที่ 1 หรือ ไม่ก็ 2 ทั้งสิ้น…
” นี้มันไม่ใช่อัจฉริยะแล้ว..สัตว์ประหลาดในร่างมนุษย์แน่ๆ!! ” ศิษย์น้องร่างเล็กกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ตกตะลึง..
” แล้วนั้นเขากำลังทำอะไร? ” ชายร่างกำยำกล่าวขึ้นด้วยความสงสสัย ก่อนที่ทุกคนจะจับจ้องไปยังไป๋หลง
ไป๋หลงในยามนี้ปลดปล่อยพลังออกมาเต็มที่และบีบอัดพลังเหล่านั้นให้ไปรวมที่แขน ขา และ ลำตัว ถูกห่อหุ้มไปด้วยออร่าสีทองจางๆ…และประกายอัสนีสีแดงเข้มก็ปรากฎขึ้นอย่างแจ่มชัดที่เท้าทั้งสองข้างของไป๋หลง..
” ย่างก้าวอัสนีขั้นสมบูณ์!! ”
ไป๋หลงเคลื่อนที่ด้วยความเร็วจนมิอาจจะตามการเคลื่อนไหวของไป๋หลงทัน..
” เร็วมาก!!..แต่เดี๋ยวนะอย่าบอกนะว่าที่ให้ข้าสร้างพื้นน้ำขึ้นเพราะจะใช้เคลื่อนไหวบนแผ่นน้ำแข็งพวกนั้นอย่างงั้นรึ ” หวังฟางกล่าวด้วยความตกตะลึง..พลางใช้สมาธิในการควบคุมให้พื้นน้ำแข็งอยู่ได้นานที่สุด…
” แต่ที่มากไปกว่านั้นเขาจะใช้แค่มือเปล่าเนี้ยนะข้าไม่เคยเห็นใครบ้าบิ่นแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต…มือเปล่าๆจะไปทำอะไรสัตว์อสูรเชื้อสายโบราณตัวนั้นได้ ” ศิษย์อีกคนที่เงียบมานานเป็นเด็กหนุ่มรูปร่างสันทัศน์ กล่าวขึ้น..
” ในเมื่อเจ้าสามารถรับการโจมตีและดูดซับพลังได้ถึง7ธาตุงั้นเจ้าลองดูดซับหมัดข้าดู!! ” ไป๋หลงโผล่ขึ้นเหนือหัวของอสรพิษตัวนั้น ก่อนจะต่อยด้วยพละกำลังล้วนๆในทันที… อสรพิษรู้สึกถึงการมาของไป๋หลงช้าไปจึงโดนหมัดเข้าไปกลางหัวเต็มๆเพราะม่านพลังสีรุ้งนั้นป้องกันเพียงแค่พลังที่ถูกส่งมาเท่านั้นมิได้ป้องกันสิ่งมีชีวิตทำให้ไป๋หลงเข้ามาได้อย่างง่ายดาย..
ตึงงง!!
อสรพิษโบราณหัวกระแทกพื้นน้ำแข็งจนพื้นที่โดยรอบเกิดรอยร้าวในทันที… เหล่าลูกเรือและศิษย์จากสำนักอัสนีต่างแข็งค้างราวกับโดนแช่แข็งก่อนจะสถบออกมา…
” อะไรกันเนี่ยยยยยยย!!!”
จบ.